Γλυκό κουταλιού νεράντζι-Αρωματική ζάχαρη με νεράντζι

Όταν ήμουν μικρή, η μάνα μου έφτιαχνε κάθε χρόνο νεράντζι και άλλα γλυκά του κουταλιού.
Ποτέ δεν έλειπαν τα γλυκά κουταλιού από το σπίτι. Ένα γλυκάκι υπήρχε πάντα για να κεράσουμε μια ξαφνική επίσκεψη, ή για να μας γλυκάνει σε κάποια κρίση...υπογλυκαιμίας!
Τα βάζα με τα γλυκά δεν φτιάχνονταν μόνο για να υπάρχουν στο σπίτι για κέρασμα, αλλά και για χάρισμα. Η μάνα πάντα είχε κατά νου κάποιους που θα τους έδινε το βαζάκι τους και το περίμεναν. Είναι γνωστό, ότι τα παιδιά επηρεάζονται από το οικογενειακό τους περιβάλλον σε όλους τους τομείς. Έτσι κι εγώ! Κάθε φορά που θα φτιάξω μαρμελάδα, λικέρ ή γλυκό κουταλιού, θα ετοιμάσω και τα βαζάκια/μπουκαλάκια για τα φιλαράκια μου.

Θυμάμαι όταν κάναμε γλυκό, δεν κάναμε τον κόπο για ένα και δύο κιλά, αλλά για πολύ περισσότερα. Το γλυκό ήταν σε μεγάλη ποσότητα και συνήθως κρατούσε ένα χρόνο, μέχρι να έρθει η καινούρια σοδειά σε φρέσκα φρούτα και να ξαναφτιάξουμε. Ειδικά σε φρούτα που εμφανίζονται μία φορά το χρόνο και για λίγο διάστημα όπως το βύσσινο, η ποσότητα ήταν μεγάλη. Τα φυλάγαμε σε τεράστια τάπερ ή σε γυάλες, καλοδεμένα, εκτός ψυγείου και σπάνια χάλαγε κάποιο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που διαφοροποιούσε τα γλυκά τότε. Ούτε σφράγισμα στα βάζα κάναμε, ούτε αποστείρωση και δεν πάθαιναν τίποτα. Ακόμα κι αν πάθαιναν, δεν τα πετούσαμε. Πετούσαμε το πάνω-πάνω, τα ξαναβράζαμε και ήταν πάλι μια χαρά. Αν ζαχάρωνε πάλι (πράγμα πιθανό, γιατί τότε χρησιμοποιούσαν περισσότερη ζάχαρη σε σχέση με σήμερα), τα ζεσταίναμε και τα αραιώναμε με λίγο νεράκι. Θυμάμαι με νοσταλγία εκείνες τις φορές που φτιάχναμε γλυκά κουταλιού....



Τώρα, στο νεραντζάκι μας. Νεράντζια συνήθως μου χαρίζουν. Και τα κάνω με τον παραδοσιακό τρόπο που τα κάναμε στο σπίτι μου. Βράσιμο, ξεπίκρισμα κλπ. Εδώ θα πρέπει να τονίσω, ειδικά για τις νέες νοικοκυρές που δεν έχουν ασχοληθεί πολύ με τα γλυκά κουταλιού, το εξής: τα φρούτα που θέλουν ξεπίκρισμα, θα πρέπει να ξεπικρίσουν καλά πριν τα βράσουμε με ζάχαρη. Σε πολλούς αρέσει να έχουν μια ελαφριά πικράδα τέτοιου είδους γλυκά, αλλά αν είστε από αυτούς που δεν τους αρέσει αυτό, τότε θα πρέπει να ξεπικρίσετε πολύ καλά τα φρούτα σας. Αν δεν έχει ξεπικρίσει καλά το φρούτο, όση ζάχαρη και να βάλετε μετά, η πικράδα δεν θα φύγει! Αυτός είναι κανόνας! Το ίδιο ισχύει και για τις μαρμελάδες.
Πάμε τώρα στη συνταγή;

Γλυκό κουταλιού νεράντζι Υλικά
8 νεράντζια (1.350 γρ. ολόκληρα τα φρούτα έδωσαν ½ κιλό φλούδες)
1 κιλό ζάχαρη
2 ½ κούπες νερό
χυμό μισού λεμονιού

Εκτέλεση
Πλένουμε, σκουπίζουμε και τρίβουμε στο πιο ψιλό του τρίφτη τη φλούδα από τα νεράντζια. Δεν πετάμε το ξύσμα, ούτε τη σάρκα των φρούτων*.
Κόβουμε τα νεράντζια. Αν είναι μικρά τα κόβουμε σε 4 φέτες. Αν είναι μεγαλύτερα, τα κόβουμε σε 6 φέτες.

Βγάζουμε προσεχτικά τις φλούδες. Φυλάμε τη σάρκα των νεραντζιών, αν θέλουμε να φτιάξουμε μαρμελάδα.
Περνάμε όλα τα νεράντζια σε λευκή κλωστή διπλή, όχι όλα μονομιάς αλλά σε 5-6 διαφορετικές κλωστές. Αντί για κλωστή μπορούμε να τα τυλίξουμε και να καρφώσουμε ένα-ένα με οδοντογλυφίδα.




Βάζουμε σε κατσαρόλα αρκετό νερό να βράσει. Όταν βράσει, βάζουμε τις τυλιγμένες φλούδες νεραντζιών και αφήνουμε να βράσουν για 5-8 λεπτά, μέχρι να τρυπιούνται να μαλακώσουν.
Ρίχνουμε τα νεράντζια σε σουρωτήρι και αμέσως σε κρύο νερό (βρύσης). Αλλάζουμε αμέσως 2-3 φορές τα νερό, για να κρυώσουν τα νεράντζια.
Αφήνουμε τα φρούτα στο νερό για ένα 24ωρο ή ακόμα καλύτερα για ένα 48ωρο, αλλάζοντας συχνά το νερό, για να ξεπικρίσουν εντελώς. Αν θέλετε να έχουνε μια αψάδα, αφήστε τα ένα 24ωρο μόνο, αλλάζοντας συχνά το νερό. Δοκιμάστε τα, κόβοντας και δαγκώνοντας ένα στο κέντρο για να δείτε αν έχουν ξεπικρίσει.
Όταν ξεπικρίσουν, βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό να βράσουν για 4-5 λεπτά.
Ρίχνουμε και τις νεραντζόφλουδες και αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί για 10 λεπτά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να σταθεί το γλυκό για ένα 24ωρο.
Την επόμενη μέρα, ξαναβράζουμε το γλυκό για 10-15 λεπτά.
Τέλος, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και φυλάμε σε καθαρά βάζα.

Tip:
Αποφύγετε τον πειρασμό να μαζέψετε νεράντζια από τους δημόσιους δρόμους, ειδικά αν πρόκειται να κάνετε λικέρ (επειδή θα χρησιμοποιήσετε την εξωτερική φλούδα). Τα δέντρα στους δρόμους είναι εκτεθειμένα σε ρύπους και καυσαέρια, που δεν νομίζω ότι φεύγουν με ένα απλό πλύσιμο...

Το ξύσμα από τα νεράντζια, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε αρωματική ζάχαρη με νεράντζι και να αρωματίζετε τα γλυκά σας.

Αφήστε το ξύσμα να στεγνώσει λίγο για 2-3 ώρες, με φυσικό τρόπο (όχι σε καλοριφέρ ή φούρνο), στο πιάτο που το τρίψατε.
Ανακατέψτε το, με 2 κιλά ζάχαρη και φυλάξτε τη σε βάζα.
Χρησιμοποιήστε τη ζάχαρη αυτή, για να φτιάξετε κουλουράκια, μπισκότα, για να αντικαταστήσετε μέρος της ζάχαρης σε κέικ (ή όλη), για να αρωματίσετε πανακότα, κρέμα καραμελέ, το τσάι σας κλπ. Η ζάχαρη διατηρείται για πολύ καιρό χωρίς να πάθει τίποτα. Τη δική μου την έχω φυλάξει από πέρυσι στο ντουλάπι και ακόμα είναι μια χαρά. Το μόνο που μπορεί να πάθει , είναι να υγρανθεί αν δεν έχει στεγνώσει το ξύσμα καλά. Ακόμα και τότε, τίποτα δεν παθαίνει. Είναι μάλιστα ιδανική για να την κάνετε δωράκι. Πέρυσι είχα φτιάξει με τον ίδιο τρόπο ζάχαρη με ξύσμα περγαμόντου και πορτοκαλιού.

Η σάρκα των φρούτων, μπορεί να γίνει μαρμελάδα.

Η εξωτερική φλούδα τους επίσης κάνει για λικέρ. Μπορείτε να πάρετε τη φλούδα για λικέρ στα μισά νεράντζια με το εργαλείο των καρότων και μετά να τα ξύσετε στο τρίφτη λίγο για να ολοκληρώσετε τη διαδικασία. Όπως βλέπετε, το νεραντζάκι μπορεί να χρησιμοποιηθεί όλο!

Καλή και γλυκιά εβδομάδα να έχετε όλοι!