Τουρτίτσα;
ή μπισκοτάκι;
Wednesday, May 30, 2012
Monday, May 28, 2012
Αμπελοβλάσταρα τουρσί
Όταν ήμουνα μικρή, στο πατρικό μου σπίτι στην Πάτρα, είχαμε μια αυλή με κληματαριά. Ποτέ (σχεδόν) δεν φάγαμε σταφύλια της προκοπής από αυτή την κληματαριά, όσο κι αν κάναμε προσπάθεια να τα περισώσουμε κάθε χρόνο. Τα φύλλα της όμως και τα βλαστάρια, ήταν θησαυρός.
Στην άκρη της αυλής, υπήρχε μια σκάλα, η οποία οδηγούσε στην ταράτσα, οπότε ένα μέρος της κληματαριάς, ήταν εύκολα προσβάσιμο. Τέτοια εποχή, δεν υπήρχε περίπτωση να ανεβούμε στην ταράτσα και να μην κόψουμε ένα βλαστάρι για να το μασουλήσουμε! Τραβούσαμε από τις άκρες τις εξωτερικές φλουδίτσες, μέχρι να αποκοπούν από το βλαστό. Και μετά...Μετά, η ξινούτσικη γεύση του πλημμύριζε το στόμα. Τι αξέχαστη γεύση! Ακόμα και τώρα αν βρω αράντιστα το κάνω, αλλά δύσκολο αν δεν έχεις δικά σου!
Αυτή τη φορά πάντως που μάζεψα, τσίμπησα ένα για να δω αν έχουν την ίδια ωραία γεύση! Τέλεια!
Τα βλαστάρια, αφού τα έβρασα για λίγο, τα έβαλα σε ξυδόνερο. Η αναλογία του ξυδιού-νερού, θα μπορούσε να είναι μισή-μισή, αλλά επειδή δεν αντέχω την εντελώς ξυδάτη γεύση των τουρσιών, έβαλα περισσότερο νερό. Εσείς, αν σας αρέσει πολύ ξυδάτο, πολύ απλά, βάλτε περισσότερο!
Αν δεν τα φάτε σκέτα, μπορείτε να τα προσθέσετε ψιλοκομμένα σε σαλάτες. Εγώ, δεν βλέπω την ώρα να τα ανοίξω!
¾ κούπας ξύδι
½ κούπα νερό
1 κ. γ. χοντρό αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
2 σκελίδες σκόρδο
10 κόκκους πιπέρια
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
Σε κατσαρόλα βάζουμε λίγο νερό να βράσει. Μόλις βράσει, τα ρίχνουμε και τα αφήνουμε να βράσουν για 8-10 λεπτά. Μετά, τα ρίχνουμε σε σουρωτήρι να μισοκρυώσουν.
Στη συνέχεια, μοιράζουμε τα βλαστάρια σε 2 βάζα.
Ζεσταίνουμε σε ένα σκεύος το νερό-ξύδι-αλάτι-ζάχαρη.
Ρίχνουμε πάνω από τα βλαστάρια το ζεστό ξυδόνερο και σε κάθε βάζο βάζουμε από μια σκελίδα σκόρδο και 5 κόκκους πιπέρια.
Πατάμε ελαφρά με πηρούνι για να είναι μέσα στο νερό. Αν δεν φτάνει, απογεμίζουμε με λίγο ακόμα ζεστό νερό και καλύπτουμε με 1-2 κ. σ. ελαιόλαδο σε κάθε βάζο. Ανοίγουμε μετά από 3-4 εβδομάδες.
Καλή εβδομάδα!
Στην άκρη της αυλής, υπήρχε μια σκάλα, η οποία οδηγούσε στην ταράτσα, οπότε ένα μέρος της κληματαριάς, ήταν εύκολα προσβάσιμο. Τέτοια εποχή, δεν υπήρχε περίπτωση να ανεβούμε στην ταράτσα και να μην κόψουμε ένα βλαστάρι για να το μασουλήσουμε! Τραβούσαμε από τις άκρες τις εξωτερικές φλουδίτσες, μέχρι να αποκοπούν από το βλαστό. Και μετά...Μετά, η ξινούτσικη γεύση του πλημμύριζε το στόμα. Τι αξέχαστη γεύση! Ακόμα και τώρα αν βρω αράντιστα το κάνω, αλλά δύσκολο αν δεν έχεις δικά σου!
Αυτή τη φορά πάντως που μάζεψα, τσίμπησα ένα για να δω αν έχουν την ίδια ωραία γεύση! Τέλεια!
Τα βλαστάρια, αφού τα έβρασα για λίγο, τα έβαλα σε ξυδόνερο. Η αναλογία του ξυδιού-νερού, θα μπορούσε να είναι μισή-μισή, αλλά επειδή δεν αντέχω την εντελώς ξυδάτη γεύση των τουρσιών, έβαλα περισσότερο νερό. Εσείς, αν σας αρέσει πολύ ξυδάτο, πολύ απλά, βάλτε περισσότερο!
Αν δεν τα φάτε σκέτα, μπορείτε να τα προσθέσετε ψιλοκομμένα σε σαλάτες. Εγώ, δεν βλέπω την ώρα να τα ανοίξω!
Αμπελοβλάσταρα τουρσί
Υλικά για 150 γρ. αμπελοβλάσταρα (για 2 βάζα των 400 ml)
150 γρ. αμπελοβλάσταρα
νερό για το βράσιμο¾ κούπας ξύδι
½ κούπα νερό
1 κ. γ. χοντρό αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
2 σκελίδες σκόρδο
10 κόκκους πιπέρια
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Πλένουμε τα αμπελοβλάσταρα.Σε κατσαρόλα βάζουμε λίγο νερό να βράσει. Μόλις βράσει, τα ρίχνουμε και τα αφήνουμε να βράσουν για 8-10 λεπτά. Μετά, τα ρίχνουμε σε σουρωτήρι να μισοκρυώσουν.
Στη συνέχεια, μοιράζουμε τα βλαστάρια σε 2 βάζα.
Ζεσταίνουμε σε ένα σκεύος το νερό-ξύδι-αλάτι-ζάχαρη.
Ρίχνουμε πάνω από τα βλαστάρια το ζεστό ξυδόνερο και σε κάθε βάζο βάζουμε από μια σκελίδα σκόρδο και 5 κόκκους πιπέρια.
Πατάμε ελαφρά με πηρούνι για να είναι μέσα στο νερό. Αν δεν φτάνει, απογεμίζουμε με λίγο ακόμα ζεστό νερό και καλύπτουμε με 1-2 κ. σ. ελαιόλαδο σε κάθε βάζο. Ανοίγουμε μετά από 3-4 εβδομάδες.
Καλή εβδομάδα!
Friday, May 25, 2012
No bake cookies-Μπισκοτάκια χωρίς ψήσιμο
Προχτές την Τετάρτη, αρκετά παιδάκια ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα που κάναμε μαζί με τη ΧΕΝ Ζακύνθου και ήρθαν για να φτιάξουμε μαζί μπισκοτάκια. Εφτά παιδάκια είχαν δηλώσει πως θα έρθουν, δεκαπέντε βρέθηκαν! Χαχα! Μην ρωτάτε πώς. Δεν ξέρω. Μάλλον ήταν και αναγνώστριες του μπλογκ με τα παιδάκια τους ή φίλες της ΧΕΝ. Ήταν κάτι που ξέχασα να ρωτήσω.
Στην προσπάθεια να σκεφτώ τι θα φτιάξουμε, έπρεπε να λάβω υπόψη μερικές λεπτομέρειες, όπως πού θα τα ψήσουμε (δεν υπήρχε δυνατότητα εκεί), να είναι 2 διαφορετικές συνταγές, να δοκιμαστούν επί τόπου, αλλά να πάρουν και σπίτι.
Το πρώτο το λύσαμε. Αν φτιάχναμε μπισκότα που θέλουν ψήσιμο, θα τα έψηνε η κ. Τασία που μένει από πάνω, όπως και έκανε! Ευχαριστούμε κυρία Τασία!
Η 2η συνταγή όμως, ήθελα να είναι κάτι που θα φαγωθεί αμέσως, αφού ξέρω πόσο ανυπόμονα μπορεί να γίνουν τα παιδάκια αυτής της ηλικίας. Έτσι, έψαξα να βρω μια συνταγή για μπισκότα χωρίς ψήσιμο. Κι εδώ είχα περιορισμούς με τη δική μου λογική. Όχι καρύδα, γιατί δεν αρέσει σε όλους. Όχι φυστικοβούτυρο που έχουν οι περισσότερες συνταγές για άψητα μπισκότα, επειδή υπάρχουν παιδιά αλλεργικά στα φυστίκια (το διαπίστωσα και στην εκδρομή που πήγα στην Πάτρα με τα παιδιά μου). Οπότε, βρήκα μια πολύ καλή συνταγή με νυφάδες βρώμης, με απλό βούτυρο, που γίνεται σε 3 λεπτά η προετοιμασία. Αυτή ήταν για μας!
Πιστεύω ότι πέρασαν ωραία τα παιδάκια και οι μαμάδες τους! Όπως ήταν αναμενόμενο, τα παιδάκια ήταν ανυπόμονα, έκαναν δεκάδες ερωτήσεις το δευτερόλεπτο, με φώναζαν όλα ΚΥΡΙΑ (τι πρωτότυπο, χαχα) και μου άρεσε που όλα συμμετείχαν και ήθελαν να βοηθήσουν. Είχα πάρει κάμποσα κουπ πατ μαζί μου, τα περισσότερα τρισδιάστατα που είναι πιο εντυπωσιακά για τα παιδικά ματάκια και το ευχαριστήθηκαν. Αν είχαμε περισσότερη ζύμη, θα την υποδεχτεί με χαρά, αφού τελικά η μιάμιση δόση για τόσα πολλά παιδάκια, δεν ήταν πολλή. Παρόλα αυτά, όλα έκοψαν αρκετά μπισκοτάκια!
Σας γράφω τη συνταγή για τα μπισκότα χωρίς ψήσιμο. Τη συνταγή τη βρήκα σε πολλά σάιτς, αλλά τελικά ανήκει στη σελίδα του κουάκερ.
1/3 κούπας κακάο
8 κ. σ. βούτυρο ή μαργαρίνη
1/2 κούπα γάλα κανονικό ή χαμηλών λιπαρών
3 κούπες νυφάδες βρώμης (ή και λίγο περισσότερο)
Προσθέτουμε και το γάλα να ζεσταθεί.
Ανακατεύουμε το κακάο με τη ζάχαρη και τα προσθέτουμε κι αυτά. Ανακατεύουμε συνέχεια να λιώσει η ζάχαρη και να ενωθούν τα υλικά.
Αφήνουμε να βράσουν 3 λεπτά ενώ ανακατεύουμε συχνά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε 3 κούπες βρώμη.
Ανακατεύουμε (πάντα με κουτάλι). Αν δείτε το μίγμα πολύ αραιό, προσθέστε λίγη βρώμη ακόμα. Το μίγμα δεν θα είναι ρευστό, ούτε σφιχτό ώστε να πλάθεται με τα χέρια. Συμβουλευτείτε την επόμενη φωτό, που τα έχω στη λαδόκολλα για να καταλάβετε πώς θα πρέπει να είναι.
Στρώνουμε λαδόκολλα και ρίχνουμε κουταλιές πάνω της. Προσοχή γιατί το μίγμα είναι ακόμα ζεστό.
Αφήνουμε να κρυώσουν και τσακίζουμε όσα αντέχει το στομάχι μας (το λέω γιατί την πάτησα η παθούσα).
Tips:
Μπορείτε αφού ρίξετε τις κουταλιές, να περιμένετε να κρυώσουν λίγο και να τα πατικώσετε ελαφρώς με τα δάχτυλά σας ή να διαμορφώσετε το σχήμα τους. Τα μπισκότα, θέλουν 2-3 ώρες για να σταθούν, αλλά αν θέλετε τη γνώμη μου, την επόμενη μέρα είναι απόλυτα καλά. Έχουν στεγνώσει και μπορείς να τα φας χωρίς να λερώνεσαι. Εκεί, προκειμένουν να προλάβουν να τα φάνε τα παιδάκια, είχα πάει έτοιμα που είχα φτιάξει από την προηγούμενη μέρα.
Προσέξτε πόσα θα φάτε, γιατί η βρώμη είναι βαριά για το στομάχι! Επειδή τα δοκίμασα σπίτι πριν τα κάνουμε στη ΧΕΝ και το παράκανα, την πάτησα με το στομαχάκι μου (εκτός και ήταν ίωση που είναι επίσης πιθανό).
Να θυμάστε ότι η βρώμη χαμηλώνει τη χοληστερίνη, έχει βιταμίνες, ισχνοστοιχεία, φυτικές ίνες κλπ. Έχετε λοιπόν μια καλή δικαιολογία για να τα φτιάξετε! Αν δεν σας αρέσει η βρώμη με τη μορφή που κυκλοφορεί αλλά θέλετε τα οφέλη της για σας ή για την οικογένειά σας, μπορείτε να την αλέσετε σε ένα μπλεντεράκι και να την προσθέτετε σαν άλευρο σε σούπες, μπιφτέκια, δημητριακά πρωινού, κέικ, μπισκότα, ψωμί κλπ.
Ευχαριστώ όλα τα παιδάκια και τις μαμάδες που ήρθαν (και που βοήθησαν, ακούς Πέννυ;), όπως επίσης και την κ. Λένα για τη βοήθεια και την πρόσκληση.
Τέλος, έχω να δηλώσω, ότι όλες οι νηπιαγωγοί, είναι ΗΡΩΕΣ! χαχαχα!
Στην προσπάθεια να σκεφτώ τι θα φτιάξουμε, έπρεπε να λάβω υπόψη μερικές λεπτομέρειες, όπως πού θα τα ψήσουμε (δεν υπήρχε δυνατότητα εκεί), να είναι 2 διαφορετικές συνταγές, να δοκιμαστούν επί τόπου, αλλά να πάρουν και σπίτι.
Το πρώτο το λύσαμε. Αν φτιάχναμε μπισκότα που θέλουν ψήσιμο, θα τα έψηνε η κ. Τασία που μένει από πάνω, όπως και έκανε! Ευχαριστούμε κυρία Τασία!
Η 2η συνταγή όμως, ήθελα να είναι κάτι που θα φαγωθεί αμέσως, αφού ξέρω πόσο ανυπόμονα μπορεί να γίνουν τα παιδάκια αυτής της ηλικίας. Έτσι, έψαξα να βρω μια συνταγή για μπισκότα χωρίς ψήσιμο. Κι εδώ είχα περιορισμούς με τη δική μου λογική. Όχι καρύδα, γιατί δεν αρέσει σε όλους. Όχι φυστικοβούτυρο που έχουν οι περισσότερες συνταγές για άψητα μπισκότα, επειδή υπάρχουν παιδιά αλλεργικά στα φυστίκια (το διαπίστωσα και στην εκδρομή που πήγα στην Πάτρα με τα παιδιά μου). Οπότε, βρήκα μια πολύ καλή συνταγή με νυφάδες βρώμης, με απλό βούτυρο, που γίνεται σε 3 λεπτά η προετοιμασία. Αυτή ήταν για μας!
Πιστεύω ότι πέρασαν ωραία τα παιδάκια και οι μαμάδες τους! Όπως ήταν αναμενόμενο, τα παιδάκια ήταν ανυπόμονα, έκαναν δεκάδες ερωτήσεις το δευτερόλεπτο, με φώναζαν όλα ΚΥΡΙΑ (τι πρωτότυπο, χαχα) και μου άρεσε που όλα συμμετείχαν και ήθελαν να βοηθήσουν. Είχα πάρει κάμποσα κουπ πατ μαζί μου, τα περισσότερα τρισδιάστατα που είναι πιο εντυπωσιακά για τα παιδικά ματάκια και το ευχαριστήθηκαν. Αν είχαμε περισσότερη ζύμη, θα την υποδεχτεί με χαρά, αφού τελικά η μιάμιση δόση για τόσα πολλά παιδάκια, δεν ήταν πολλή. Παρόλα αυτά, όλα έκοψαν αρκετά μπισκοτάκια!
Σας γράφω τη συνταγή για τα μπισκότα χωρίς ψήσιμο. Τη συνταγή τη βρήκα σε πολλά σάιτς, αλλά τελικά ανήκει στη σελίδα του κουάκερ.
Σοκολατένια μπισκοτάκια με βρώμη, χωρίς ψήσιμο
Υλικά για 36 περίπου μπισκότα
1,5 κούπα ζάχαρη (η συνταγή έλεγε 2, αλλά πιστέψτε με είναι υπερβολικά γλυκά)1/3 κούπας κακάο
8 κ. σ. βούτυρο ή μαργαρίνη
1/2 κούπα γάλα κανονικό ή χαμηλών λιπαρών
3 κούπες νυφάδες βρώμης (ή και λίγο περισσότερο)
Εκτέλεση
Σε ένα μεταλικό σκεύος, βάζουμε το βούτυρο να λιώσει.Προσθέτουμε και το γάλα να ζεσταθεί.
Ανακατεύουμε το κακάο με τη ζάχαρη και τα προσθέτουμε κι αυτά. Ανακατεύουμε συνέχεια να λιώσει η ζάχαρη και να ενωθούν τα υλικά.
Αφήνουμε να βράσουν 3 λεπτά ενώ ανακατεύουμε συχνά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε 3 κούπες βρώμη.
Ανακατεύουμε (πάντα με κουτάλι). Αν δείτε το μίγμα πολύ αραιό, προσθέστε λίγη βρώμη ακόμα. Το μίγμα δεν θα είναι ρευστό, ούτε σφιχτό ώστε να πλάθεται με τα χέρια. Συμβουλευτείτε την επόμενη φωτό, που τα έχω στη λαδόκολλα για να καταλάβετε πώς θα πρέπει να είναι.
Στρώνουμε λαδόκολλα και ρίχνουμε κουταλιές πάνω της. Προσοχή γιατί το μίγμα είναι ακόμα ζεστό.
Αφήνουμε να κρυώσουν και τσακίζουμε όσα αντέχει το στομάχι μας (το λέω γιατί την πάτησα η παθούσα).
Tips:
Μπορείτε αφού ρίξετε τις κουταλιές, να περιμένετε να κρυώσουν λίγο και να τα πατικώσετε ελαφρώς με τα δάχτυλά σας ή να διαμορφώσετε το σχήμα τους. Τα μπισκότα, θέλουν 2-3 ώρες για να σταθούν, αλλά αν θέλετε τη γνώμη μου, την επόμενη μέρα είναι απόλυτα καλά. Έχουν στεγνώσει και μπορείς να τα φας χωρίς να λερώνεσαι. Εκεί, προκειμένουν να προλάβουν να τα φάνε τα παιδάκια, είχα πάει έτοιμα που είχα φτιάξει από την προηγούμενη μέρα.
Προσέξτε πόσα θα φάτε, γιατί η βρώμη είναι βαριά για το στομάχι! Επειδή τα δοκίμασα σπίτι πριν τα κάνουμε στη ΧΕΝ και το παράκανα, την πάτησα με το στομαχάκι μου (εκτός και ήταν ίωση που είναι επίσης πιθανό).
Να θυμάστε ότι η βρώμη χαμηλώνει τη χοληστερίνη, έχει βιταμίνες, ισχνοστοιχεία, φυτικές ίνες κλπ. Έχετε λοιπόν μια καλή δικαιολογία για να τα φτιάξετε! Αν δεν σας αρέσει η βρώμη με τη μορφή που κυκλοφορεί αλλά θέλετε τα οφέλη της για σας ή για την οικογένειά σας, μπορείτε να την αλέσετε σε ένα μπλεντεράκι και να την προσθέτετε σαν άλευρο σε σούπες, μπιφτέκια, δημητριακά πρωινού, κέικ, μπισκότα, ψωμί κλπ.
Ευχαριστώ όλα τα παιδάκια και τις μαμάδες που ήρθαν (και που βοήθησαν, ακούς Πέννυ;), όπως επίσης και την κ. Λένα για τη βοήθεια και την πρόσκληση.
Τέλος, έχω να δηλώσω, ότι όλες οι νηπιαγωγοί, είναι ΗΡΩΕΣ! χαχαχα!
Wednesday, May 23, 2012
Αμπελόφυλλα (κληματόφυλλα)-διατήρηση-συντήρηση
Συνεχίζω να ποστάρω συνταγές από τα λάφυρα της βόλτας στο κοντινό κτήμα. Πόσα ωραία πράγματα έχει να μας δώσει η ελληνική γη και πόσο τυχεροί είμαστε όσοι ζούμε κοντά στη φύση! Για τους υπόλοιπους, υπάρχουμε εμείς οι φίλοι, που μπορούμε να τους προμηθεύσουμε με καλούδια ;-)
Αφού περιποιήθηκα τις αγκινάρες και τα μούρα, ήρθα η ώρα των αμπελόφυλλων (και αμπελοβλάσταρων που θα ακολουθήσουν). Δεν ήταν πολλά τα φύλλα που μάζεψα, αλλά άνετα βγήκαν 2,5 μαγεριές. Τη μισή θα σας πω σε άλλο ποστ τι την έκανα!
Αυτές τις μέρες, είναι εδώ 14 δάσκαλοι από 5-6 διαφορετικές χώρες για ένα πρόγραμμα. Το πρώτο πράγμα που ζήτησε να βρει η ιταλίδα, η οποία ασχολείται με τη μαγειρική, ήταν αμπελόφυλλα, για να πάρει μαζί! Μου έκανε εντύπωση μάλιστα, γιατί το αμπέλι είναι φυτό που υπάρχει στην Ιταλία και μάλιστα στη νότια που ζει αυτή! Από κει να καταλάβετε, τι ωραίο και χρήσιμο υλικό θεωρείται! Ίσως βέβαια να έπαθε ό,τι παθαίνω εγώ κάθε χρόνο: δεν τα προλαβαίνω ποτέ αράντιστα! Φέτος όμως...!
Αφού λοιπόν μάζεψα μερικά αμπελόφυλλα, τα μοίρασα ως εξής:
1ος τρόπος Σε ένα βάζο χωριτικότητας 280 ml, έβαλα αμπελόφυλλα που δίπλωνα ανά δεκάδες, χωρίς να τα πλύνω. Όταν θα ανοίξω το βάζο, τότε θα τα πλύνω και θα τα ζεματίσω για 1-2 λεπτά. Το βάζο πήρε 30 αμπελόφυλλα.
Αντί για βάζο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μπουκάλι του μισού λίτρου. Παίρνει όμως περισσότερα αμπελόφυλλα και θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσετε όλα όταν το ανοίξετε, γι’ αυτό και προτίμησα βάζο.
Μην ανησυχήσετε αν τα δείτε να χάνουν το χρώμα τους. Είναι φυσιολογικό. Χρησιμοποιήστε τα μέχρι ένα χρόνο μετά. Το μπουκάλι της φωτογραφίας είναι 2 ετών, που ξεχάστηκε στο ράφι και δεν πιστεύω ότι είναι σε θέση πια να χρησιμοποιήσω τα φύλλα που έχω μέσα. Όταν το ανοίξω, θα σας πω!
Στην περίπτωση του βάζου, διάβασα ότι νοικοκυρά άνοιγε, έπαιρνε όσα ήθελε και το ξανάκλεινε, χωρίς να πάθουν τα φύλλα κάτι. Δεν το έχω δοκιμάσει, αλλά δεν χάνω τίποτα να το δοκιμάσω, παρόλο που έχω επίσης διαβάσει, ότι όταν ανοιχτούν πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα.
2ος τρόπος Έβαλα στην κατάψυξη αμπελόφυλλα, αφού τα έπλυνα καλά. Τα χώρισα ανά δέκα με χαρτί ψησίματος και τα έβαλα όλα μαζί σε σακουλάκι. Αν φοβάστε ότι θα σπάσουν (είναι εύθραυστα αφού παγώσουν), βάλτε τα σε μπωλ που κλείνει. Πολλοί, τα ζεματίζουν ΠΡΙΝ τα βάλουν στην κατάψυξη.
Διάβασα στο σάιτ της Μυρσίνης Λαμπράκη και κάπου αλλού που δεν θυμάμαι, ότι αν τα αφήσουμε 2μηνο ή περισσότερο στην κατάψυξη, δεν χρειάζονται καν ζεμάτισμα, (επειδή τα λαχανικά μαλακώνουν στην κατάψυξη). Θα τα δοκιμάσω χωρίς να τα ζεματίσω.
3ος τρόπος. Πλύνετέ τα, ζεματίστε τα για 1-2 λεπτά και βάλτε τα σε άλμη (στο 1 λίτρο νερό θέλει 100-120 γρ. αλάτι) ή χρησιμοποιήστε τα άμεσα.
Να σας πω και κάτι να γελάσετε. Τα φύλλα τα μάζεψα από κληματαριά και θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί, ότι αφού είναι ψηλά τα φύλλα, δύσκολα να τα προσεγγίσουν ζώα κλπ, άρα είναι και πιο καθαρά από αυτά που είναι πιο χαμηλά. Όση ώρα μαζεύαμε από την κληματαριά τα φύλλα, μια γάτα περιδιάβαινε όοοοοολη την κληματαριά πάνω από τα κεφάλια μας. Γελούσα στη σκέψη της σχέσης ύψους και καθαριότητας. Οπότε, πολύ καλό πλύσιμο στα φύλλα όταν τα πλένετε. Μια ποσότητα ξυδιού μέσα στο νερό που πλένετε πάντα τα λαχανικά, βοηθάει να απομακρύνονται μικροοργανισμοί, αν και το ξύδι δεν είναι πανάκεια για όλα όσα πρέπει να απομακρύνονται!
Αφού περιποιήθηκα τις αγκινάρες και τα μούρα, ήρθα η ώρα των αμπελόφυλλων (και αμπελοβλάσταρων που θα ακολουθήσουν). Δεν ήταν πολλά τα φύλλα που μάζεψα, αλλά άνετα βγήκαν 2,5 μαγεριές. Τη μισή θα σας πω σε άλλο ποστ τι την έκανα!
Αυτές τις μέρες, είναι εδώ 14 δάσκαλοι από 5-6 διαφορετικές χώρες για ένα πρόγραμμα. Το πρώτο πράγμα που ζήτησε να βρει η ιταλίδα, η οποία ασχολείται με τη μαγειρική, ήταν αμπελόφυλλα, για να πάρει μαζί! Μου έκανε εντύπωση μάλιστα, γιατί το αμπέλι είναι φυτό που υπάρχει στην Ιταλία και μάλιστα στη νότια που ζει αυτή! Από κει να καταλάβετε, τι ωραίο και χρήσιμο υλικό θεωρείται! Ίσως βέβαια να έπαθε ό,τι παθαίνω εγώ κάθε χρόνο: δεν τα προλαβαίνω ποτέ αράντιστα! Φέτος όμως...!
Αφού λοιπόν μάζεψα μερικά αμπελόφυλλα, τα μοίρασα ως εξής:
1ος τρόπος Σε ένα βάζο χωριτικότητας 280 ml, έβαλα αμπελόφυλλα που δίπλωνα ανά δεκάδες, χωρίς να τα πλύνω. Όταν θα ανοίξω το βάζο, τότε θα τα πλύνω και θα τα ζεματίσω για 1-2 λεπτά. Το βάζο πήρε 30 αμπελόφυλλα.
Αντί για βάζο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μπουκάλι του μισού λίτρου. Παίρνει όμως περισσότερα αμπελόφυλλα και θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσετε όλα όταν το ανοίξετε, γι’ αυτό και προτίμησα βάζο.
Μην ανησυχήσετε αν τα δείτε να χάνουν το χρώμα τους. Είναι φυσιολογικό. Χρησιμοποιήστε τα μέχρι ένα χρόνο μετά. Το μπουκάλι της φωτογραφίας είναι 2 ετών, που ξεχάστηκε στο ράφι και δεν πιστεύω ότι είναι σε θέση πια να χρησιμοποιήσω τα φύλλα που έχω μέσα. Όταν το ανοίξω, θα σας πω!
Στην περίπτωση του βάζου, διάβασα ότι νοικοκυρά άνοιγε, έπαιρνε όσα ήθελε και το ξανάκλεινε, χωρίς να πάθουν τα φύλλα κάτι. Δεν το έχω δοκιμάσει, αλλά δεν χάνω τίποτα να το δοκιμάσω, παρόλο που έχω επίσης διαβάσει, ότι όταν ανοιχτούν πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα.
2ος τρόπος Έβαλα στην κατάψυξη αμπελόφυλλα, αφού τα έπλυνα καλά. Τα χώρισα ανά δέκα με χαρτί ψησίματος και τα έβαλα όλα μαζί σε σακουλάκι. Αν φοβάστε ότι θα σπάσουν (είναι εύθραυστα αφού παγώσουν), βάλτε τα σε μπωλ που κλείνει. Πολλοί, τα ζεματίζουν ΠΡΙΝ τα βάλουν στην κατάψυξη.
Διάβασα στο σάιτ της Μυρσίνης Λαμπράκη και κάπου αλλού που δεν θυμάμαι, ότι αν τα αφήσουμε 2μηνο ή περισσότερο στην κατάψυξη, δεν χρειάζονται καν ζεμάτισμα, (επειδή τα λαχανικά μαλακώνουν στην κατάψυξη). Θα τα δοκιμάσω χωρίς να τα ζεματίσω.
3ος τρόπος. Πλύνετέ τα, ζεματίστε τα για 1-2 λεπτά και βάλτε τα σε άλμη (στο 1 λίτρο νερό θέλει 100-120 γρ. αλάτι) ή χρησιμοποιήστε τα άμεσα.
Να σας πω και κάτι να γελάσετε. Τα φύλλα τα μάζεψα από κληματαριά και θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί, ότι αφού είναι ψηλά τα φύλλα, δύσκολα να τα προσεγγίσουν ζώα κλπ, άρα είναι και πιο καθαρά από αυτά που είναι πιο χαμηλά. Όση ώρα μαζεύαμε από την κληματαριά τα φύλλα, μια γάτα περιδιάβαινε όοοοοολη την κληματαριά πάνω από τα κεφάλια μας. Γελούσα στη σκέψη της σχέσης ύψους και καθαριότητας. Οπότε, πολύ καλό πλύσιμο στα φύλλα όταν τα πλένετε. Μια ποσότητα ξυδιού μέσα στο νερό που πλένετε πάντα τα λαχανικά, βοηθάει να απομακρύνονται μικροοργανισμοί, αν και το ξύδι δεν είναι πανάκεια για όλα όσα πρέπει να απομακρύνονται!
Monday, May 21, 2012
Γλυκό κουταλιού μούρο (από μουριά)
Άλλο ένα λάφυρο της βόλτας στο κοντινό κτήμα, ήταν μούρα (μούρες όπως τις λέγαμε εμείς από μικρά), από μουριά (κατά το πορτοκαλάδα από πορτοκάλια! χαχα!). Οι μουριές, αυτό τον καιρό είναι κατάφορτες και αν έχουν γλυτώσει από τους ιδιοκτήτες τους και δεν τις έχουν κουτσουρέψει πρόωρα (επειδή λερώνουν όταν πέφτουν οι μουρίτσες), είναι η ιδανική εποχή να μαζέψετε. Υπάρχουν μουριές που κάνουν από ανοιχτά έως σκούρα μούρα. Σ' αυτή που πήγα εγώ, δεν ήταν πολύ σκούρα, αν και οι πολύ ώριμες ήταν. Ακόμα όμως και οι ανοιχτόχρωμες ήταν μέλι!
Γέμισα με τη Σία ένα μπουκάλι του 1,5 λίτρου μούρες (πώς σας φαίνεται το αποθηκευτικό μέσον;), προκειμένου να μην μπουν σε σακούλα και μου λιώσουν καθώς θα γύριζα με τα πόδια και θα τις έβαζα στην τσάντα του ώμου! Οπότε, γύρισα πίσω με 800 γρ. περίπου μούρες.
Το μισό κιλό από αυτές, έγιναν γλυκό του κουταλιού, τα 160 γρ. έγιναν αρωματικό ξύδι και μερικές φαγώθηκαν έτσι. Αν ξαναπάω, πάλι θα έχει να μαζέψω! Πέρυσι τις είχα κάνει λικέρ, τάρτα κλπ. Φέτος δεν ήθελα να κάνω γλυκό, γιατί μαντέψτε ποια θα το έτρωγε! Οπότε, προτίμησα τις άλλες λύσεις.
Γέμισα με τη Σία ένα μπουκάλι του 1,5 λίτρου μούρες (πώς σας φαίνεται το αποθηκευτικό μέσον;), προκειμένου να μην μπουν σε σακούλα και μου λιώσουν καθώς θα γύριζα με τα πόδια και θα τις έβαζα στην τσάντα του ώμου! Οπότε, γύρισα πίσω με 800 γρ. περίπου μούρες.
Το μισό κιλό από αυτές, έγιναν γλυκό του κουταλιού, τα 160 γρ. έγιναν αρωματικό ξύδι και μερικές φαγώθηκαν έτσι. Αν ξαναπάω, πάλι θα έχει να μαζέψω! Πέρυσι τις είχα κάνει λικέρ, τάρτα κλπ. Φέτος δεν ήθελα να κάνω γλυκό, γιατί μαντέψτε ποια θα το έτρωγε! Οπότε, προτίμησα τις άλλες λύσεις.
Γλυκό κουταλιού μούρο (από μουριά)
Υλικά
500 γρ. μούρα400 γρ. ζάχαρη
1 ½ κούπα νερό
γάντια
Εκτέλεση
Πλένουμε και κόβουμε με ψαλίδι κουζίνας αφού φορέσουμε γάντια, τα κοτσανάκια των μούρων.
Βάζουμε σε κατσαρόλα τη ζάχαρη και το νερό και αφήνουμε να βράσουν για 3-4 λεπτά.
Προσθέτουμε τα μούρα και σβήνουμε τη φωτιά.Αφήνουμε το γλυκό πάνω στο μάτι να πάρει όση θερμότητα έχει. Αν συνεχίζει να βράζει πάνω από 5 λεπτά, το τραβάμε.
Αφήνουμε να σταθούν από 12 έως 24 ώρες.
Την επόμενη μέρα, βράζουμε για 10 λεπτά σε δυνατή φωτιά, ενώ ξαφρίζουμε το γλυκό.
Σβήνουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά. Φυλάμε σε καθαρό βάζο.
Το κοτσανάκι που έχει εσωτερικά, είχε μαλακώσει μετά το βράσιμο. Ένας λόγος που βαρέθηκα να κάνω μαρμελάδα, είναι επειδή έπρεπε να το βγάλω ή να το περάσω από σίτα μετά. Με το βράσιμο πάντως ούτε που φαινόταν καθόλου στο μάσημα. Είναι πολύ ωραίο γλυκάκι και ταιριάζει με παγωτό!
Αν ζείτε στη Ζάκυνθο και έχετε μικρά παιδάκια, μην ξεχάστε να διαβάσετε το προηγούμενο ποστ! Μπορεί να σας ενδιαφέρει!
Καλή εβδομάδα και καλή επιτυχία, δύναμη και υπομονή σε όοοοοολα τα παιδάκια που αρχίζουν πανελλήνιες εξετάσεις σήμερα!Χρίνια πολλά επίσης σε όσες και όσους γιορτάζουν σήμερα!
Subscribe to:
Posts (Atom)