Monday, May 3, 2010

Κοτόπουλο με πάστα πράσινου κάρυ

Η καλή μου η Νουνού, εδώ και καιρό, μου έστειλε ένα βάζο πάστα πράσινου κάρυ.



Καυτερό, όσο δεν λέγεται! Περίμενα την κατάλληλη στιγμή να το χρησιμοποιήσω (πχ να το βάλω στο στόμα κανενός, χεχε) αλλά με πρόλαβε η Νένα, στέλνοντας τελεσίγραφο:

Έχουμε και λέμε και λογαριάζουμε:

Σοτάρουμε κοτόπουλο σε κομμάτια ή χοιρινό ή γαρίδες. Προσθέτουμε 1 κ. γλ. για κάθε άτομο απ το πράσινο κάρυ και κρέμα ή γάλα καρύδας (εδώ δεν λέω ποσότητα το βλέπεις με το πόσο ρευστή θες τη σάλτσα).
Ανακατεύουμε και σερβίρουμε με ρύζι μπασμάτι ή γκλούτενους. Το γκλούτενους έχει τη λιγότερη γλουτένη γυαλίζει όταν είναι βρασμένο κι ενώ φαίνεται σαν λαπάς είναι σπυρωτό στο στόμα.

Βεβαίως μπορείς να κάνεις σκέτη τη σάλτσα χωρίς κρέας ή ψαρικό και να τη σερβίρεις πάνω σε ρύζι. Βεβαίως όπως ξέρεις ψιλοκαυτερό το πράσινο αλλά η αψάδα φεύγει όταν τελειώσεις τη μπουκιά. Κάνε δοκιμή με λιγότερο από 1 κ. γλ. για κάθε άτομο. Το έκανα στη σωστή δόση σε σκέτο ρύζι κι ήταν ωραίο.

Πολύ δεν ήθελα. Το είχα δοκιμάσει μόνο σαν μεζεδάκι πάνω σε κρέας. Την επόμενη μέρα, μαγειρεύτηκε με κοτόπουλο. Αν δεν έχετε ή δεν μπορείτε να βρείτε πάστα πράσινου κάρυ, αντικαταστήστε με το γνωστό κάρυ σε σκόνη και προσθέστε περισσότερο, μόνο αφού δοκιμάστε. Το φαγητάκι μας γίνεται στο μισάωρο!

Κοτόπουλο με πάστα πράσινου κάρυ
Υλικά
3 μισά φιλέτα κοτόπουλου
1 κόκκινη πιπεριά κομμένη σε μεγάλα κομμάτια
1 πορτοκαλί πιπεριά κομμένη σε μεγάλα κομμάτια
3 κ. σ. ελαιόλαδο
1 κρέμα γάλακτος 200 ml 18% λιπαρά
1 ½ κ. γ. πάστα πράσινου κάρυ (τρελή είσαι που θα βάλω παραπάνω;;;)

Εκτέλεση
Πλένουμε και τεμαχίζουμε το κοτόπουλο, σε μικρά κομμάτια.
Μέσα σε αντικολλητικό τηγάνι, βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί.
Προσθέτουμε το κοτόπουλο και τις πιπεριές κομμένες σε μεγάλα κομμάτια.
Τα γυρίζουμε όλα για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε 1 ποτήρι νερό και αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά.
Προεθέτουμε το κάρυ και την κρέμα γάλακτος, σβήνουμε τη φωτιά (να θυμόμαστε και περί οικονομίας ενέργειας και τσέπης) και αφήνουμε την κρέμα γάλακτος να βράζει για 5-10 λεπτάκια, όσο το μάτι είναι ζεστό.
Σερβίρουμε αμέσως με ρύζι σουρωτό (και νεράκι δροσερό, χεχε). Εγώ έκανα κίτρινο ρύζι που μου αρεσει γιατί μένει σπυρωτό.

Αν αντέχετε τα καυτερά, μπορείτε να βάλετε την ποσότητα που προτείνει η Νένα και να βάλετε 1 κ. γ. ανά άτομο. Επίσης προτείνει, αντί για κρέμα γάλακτος, να προσθέσουμε γάλα/κρέμα καρύδας και το χυμό από μισό lime. Εγώ δεν το τόλμησα να βάλω παραπάνω κάρυ, γιατί θα έτρωγαν και τα παιδιά. Σε καμία περίπτωση πάντως μην βάλετε παραπάνω, αν δεν το δοκιμάστε πρώτα, γιατί μετά, θα βγάζετε καπνούς, ακόμα κι από τα αυτιά! Το χειμώνα θα είναι ιδανικό για …κρυωμένες μύτες, αλλά και τώρα, είναι ιδανικό, συνοδευμένο με μια παγωμένη μπύρα!

Καλή εβδομάδα!

20 comments:

  1. καλή εβδομάδα.όσο κι αν μου αρέσει το κοτόπουλο,το καυτερό με τίποτα.φιλιά.

    ReplyDelete
  2. Deli,τέτοιο δεν έχω,αλλά αγόρασα mix ειδικό για κοτόπουλο.Λες να δοκιμάσω μ΄αυτό;
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  3. Το κάρυ γενικώς το χρησιμοποιώ πολύ, το πολύ καυτερό δεν το έχω δοκιμάσει!
    Δείχνει νοστιμότατο!
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

    ReplyDelete
  4. καλημέραααα... καλή εβδομάδα!! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    είναι αδικία να μου αρέσουν τόσο τα καυτερά και ο Γιώργος να μην θέλει ούτε να υτα βλέπει!!!!

    κλαψ κλαψ!!!

    φιλάκια!

    ReplyDelete
  5. Καλέ σεις εγώ τούτο το κάνω με το κανονικό κάρυ και ρίχνω και στην μύτη του κουταλιού του γλυκού πιπέρι καγιέν και καίει επίσης :-)))
    Πάστα πράσινου κάρυ, δεν έχω πετύχει...αλλά το αποτέλεσμα φαντάζομαι θα είναι πάνω - κάτω το ίδιο.

    ReplyDelete
  6. Μια χαρά φαίνεται, λαχυεριστό!
    Καλή εβδομάδα!

    ReplyDelete
  7. oso kai na thelw na to mageirepsw trexontas re sy kikh ayto ths fotografias pws tha dokimasw!!! xaxa akolouthei dihmero repo kai tetarth pernei fwtia to magazi

    ReplyDelete
  8. Κι εγώ λίγο θα βάλω εκτός είπαμε αν πρέπει να καεί κανενός η γλώσσα!!
    Αλλά κυρίες μου κι οι δυο που θα βρούμε αυτό το πράσινο;;;;

    ReplyDelete
  9. Φουρτουνιασμένη ψυχή κι εγώ το πολύ δεν το αντέχω (το στομαχάκι μου), αλλά λίγο καυτερό μ΄αρέσει!

    Ελένη, γιατί όχι;

    Λίλα, καλό μήνα! Φιλιά!

    Ζαχαρούλα φτιάξε το μισο-μισο! χαχα!

    ReplyDelete
  10. Λοιπόν, το πράσινο κάρυ δεν μπορώ να πω πως έχει τις μυρωδιές του γνωστου κάρυ. ΄Αλλωστε έχει διαφορά και στο χρώμα. Είναι πράγματι καυτερό όμως περνά το κάψιμο γρήγορα. Με την κρέμα καρύδας γίνεται μια πιο γκουρμέ νοστιμιά και δεν μυρίζει για λάδι στον ήλιο. Καμμία σχέση. Έτσι, αν τελικώς το θέλετε πουλάει το Μπαχάρ στην Ευριπίδου, αλλά και άλλα που έχουν προϊόντα ανατολίτικα.

    ReplyDelete
  11. Ίσως πρέπει να το δοκιμάσω γιατί και εγώ και ο άντρας μου έχουμε αρπάξει ένα μπούκωμα άλλο πράγμα. Αυτό σίγουρα θα μας άνοιγε τη μύτη.
    Φαίνεται πολύ ωραίος μεζές.

    ReplyDelete
  12. Πηνελόπη, άρα καλά λέω ότι μπορούμε να το φτιάξουμε και με το άλλο.

    Big mama, επίσης!

    Βασίλη, κοίτα μην τους κάψεις τους ανθρώπους! χαχα!

    Ξανθή, διάβασε τι λέει η Νένα παρακατω!

    Νουνού μου, ευχαριστώ πολύ! Σμακ!

    ReplyDelete
  13. χαχαχα τι σύμπτωση με το κάρυ....θα καταλάβεις αύριο :)

    καλό βράδυ
    χχχ

    ReplyDelete
  14. Και λοιπόν! Περιμένω να δω!

    ReplyDelete
  15. Ναι Κικίτσα μου, και για κάψιμο...βάλε το καγιέν σε σκόνη. Με προσοχή όμως ΚΑΙΕΙ πολύ το άτιμο.

    Εγώ κάνω κι' ένα ντιπ γιαουρτιού από καγιέν και ξερό δυόσμο που συνοδεύω συνήθως μπιφτεκάκια ή κεφτεδάκια φούρνου (έτσι όπως τα φτιάχνεις εσύ) και πιτούλες για σουβλάκια.

    Σε δύο φλυτζάνια γιουρτίου σακούλας ή στραγγιστό, τα ανακατεύω με 3-4 κουταλιές σούπας λάδι, 1 κουταλάκι κοφτό πιπέρι καγιέν, 2 κουταλάκια ξερό δυόσμο, λίγη μαγιονέζα έτοιμη και λίγο σκόρδο σε σκόνη. Χτυπάω καλά και είναι έτοιμο το συνοδευτικό ντιπ.

    ReplyDelete
  16. Πεθαίνω για καυτεραααα :))

    ReplyDelete
  17. Το φαγητό σου Κική μου φαίνεται μούρλια.
    Ωραία συνταγή και νόστιμη.
    Τα λίγο καυτερά που αρέσουν παντως.

    ReplyDelete
  18. Δεν ξερω απο γευση πως ειναι,αλλα στις φωτογραφιες ειναι σαν ζωγραφια.

    ReplyDelete
  19. Asteri, ευχαριστώ! Φιλί!

    Πηνελόπη, σημειώνω, σημειώνω!

    pandora, έχουν τη νοστιμιά τους τα άτιμα!

    Marion, παρομοίως! Ευχαριστώ!

    Δημιουργία και σας γεύση έλεγε! Ευχαριστώ!

    ReplyDelete