Saturday, October 13, 2018

Οινοποίηση

Εδώ και καιρό βρέθηκα στο σπίτι της φίλης μου της Ασπασίας που με φώναξε για να δω τη διαδικασία της οινοποίησης. Τα αμπέλια τους κάνουν εξαιρετικό Αυγουστιάτη. Το κρασί δε μου αρέσει ιδιαίτερα. Ο Αυγουστιάτης όμως μου αρέσει γιατί γλυκίζει. Όλα τα γλυκά κρασιά μου αρέσουν, ενώ τα ξηρά καθόλου. Είμαι γλυκατζού, τι να κάνω;;;

Τα σταφύλια μαζεύτηκαν και έμειναν 8 μέρες πριν μπουν στη μαστέλα (στο βυτίο). Υπάρχουν ακόμα κάποιοι που κάνουν κρασί με τον παραδοσιακό τρόπο, με πάτημα στο ληνό. Στη συγκεκριμένη πρίπτωση το "πάτημα" έγινε με μηχανικό τρόπο και μέσα σε μία ώρα είχε τελειώσει. Αυτοί που πατούν με παραδοσιακό τρόπο, συνήθως το συνδυάζουν με γλέντι. Μαζεύεται παρεούλα, πέφτει χορός, μεζεδάκι κλπ.

Αφού ο χυμός μπήκε στο μαστέλο, μέσα σε σακιά μπήκαν και σχεδόν όλα τα τσίπουρα. Για να κρατηθούν κάτω και να μην παίρνουν αέρα, από πάνω "πατήθηκαν" με μια ξύλινη κατασκευή, η οποία θα φρόντιζε να μην ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Επιπλέον όλο το μαστέλο σκεπάστηκε με πλαστικό. Ένα μέρος πήγε στον οινολόγο για να τσεκάρει βαθμούς κλπ. Φυσικά δεν παραλείψαμε να φύγουμε με το μούστο μας :)

Και του χρόνου!

















6 comments:

  1. Τι ωραίες εικόνες! Οι ομορφιές της εποχής που ενώνουν παρεες και γίνονται αφορμες χαρας και γιορτής. Χρονια εχω να βρεθώ σε οινοποιείο ή σπιτι που φτιάχνει κρασί. Κι αυτες οι μυρωδιές του μουστου μου ερχονται στο νου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εδώ πατάνε μερικοί μαζί με γλέντι. Αλλά όλο και λιγοστεύουν...

      Delete
  2. Τι ωραία ανάρτηση! Και του χρόνου!

    ReplyDelete
  3. Μένω σε μια περιοχή που ονομάζεται πατητήρια.Αρχες Σεπτεμβρίου όλος ο τόπος μύριζε μουστια.Τωρα έχουν κλείσει όλα δυστυχώς.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τι ωραία! Σε ποια περιοχή της Ελλάδας; κρίμα που χάνονται τέτοια έθιμα. Μας έφαγε η ταχύτητα και η εξοικονόμηση χρόνου.

      Delete