Monday, May 21, 2012

Γλυκό κουταλιού μούρο (από μουριά)

Άλλο ένα λάφυρο της βόλτας στο κοντινό κτήμα, ήταν μούρα (μούρες όπως τις λέγαμε εμείς από μικρά), από μουριά (κατά το πορτοκαλάδα από πορτοκάλια! χαχα!). Οι μουριές, αυτό τον καιρό είναι κατάφορτες και αν έχουν γλυτώσει από τους ιδιοκτήτες τους και δεν τις έχουν κουτσουρέψει πρόωρα (επειδή λερώνουν όταν πέφτουν οι μουρίτσες), είναι η ιδανική εποχή να μαζέψετε. Υπάρχουν μουριές που κάνουν από ανοιχτά έως σκούρα μούρα. Σ' αυτή που πήγα εγώ, δεν ήταν πολύ σκούρα, αν και οι πολύ ώριμες ήταν. Ακόμα όμως και οι ανοιχτόχρωμες ήταν μέλι!


  Γέμισα με τη Σία ένα μπουκάλι του 1,5 λίτρου μούρες (πώς σας φαίνεται το αποθηκευτικό μέσον;), προκειμένου να μην μπουν σε σακούλα και μου λιώσουν καθώς θα γύριζα με τα πόδια και θα τις έβαζα στην τσάντα του ώμου! Οπότε, γύρισα πίσω με 800 γρ. περίπου μούρες.

Το μισό κιλό από αυτές, έγιναν γλυκό του κουταλιού, τα 160 γρ. έγιναν αρωματικό ξύδι και μερικές φαγώθηκαν έτσι. Αν ξαναπάω, πάλι θα έχει να μαζέψω! Πέρυσι τις είχα κάνει λικέρ, τάρτα κλπ. Φέτος δεν ήθελα να κάνω γλυκό, γιατί μαντέψτε ποια θα το έτρωγε! Οπότε, προτίμησα τις άλλες λύσεις.


Γλυκό κουταλιού μούρο (από μουριά)
Υλικά
500 γρ. μούρα
400 γρ. ζάχαρη
1 ½ κούπα νερό
γάντια

Εκτέλεση
Πλένουμε και κόβουμε με ψαλίδι κουζίνας αφού φορέσουμε γάντια, τα κοτσανάκια των μούρων. Βάζουμε σε κατσαρόλα τη ζάχαρη και το νερό και αφήνουμε να βράσουν για 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε τα μούρα και σβήνουμε τη φωτιά.
Αφήνουμε το γλυκό πάνω στο μάτι να πάρει όση θερμότητα έχει. Αν συνεχίζει να βράζει πάνω από 5 λεπτά, το τραβάμε.
Αφήνουμε να σταθούν από 12 έως 24 ώρες.
Την επόμενη μέρα, βράζουμε για 10 λεπτά σε δυνατή φωτιά, ενώ ξαφρίζουμε το γλυκό.
Σβήνουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά. Φυλάμε σε καθαρό βάζο.


Το κοτσανάκι που έχει εσωτερικά, είχε μαλακώσει μετά το βράσιμο. Ένας λόγος που βαρέθηκα να κάνω μαρμελάδα, είναι επειδή έπρεπε να το βγάλω ή να το περάσω από σίτα μετά. Με το βράσιμο πάντως ούτε που φαινόταν καθόλου στο μάσημα. Είναι πολύ ωραίο γλυκάκι και ταιριάζει με παγωτό!

Αν ζείτε στη Ζάκυνθο και έχετε μικρά παιδάκια, μην ξεχάστε να διαβάσετε το προηγούμενο ποστ! Μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Καλή εβδομάδα και καλή επιτυχία, δύναμη και υπομονή σε όοοοοολα τα παιδάκια που αρχίζουν πανελλήνιες εξετάσεις σήμερα!Χρίνια πολλά επίσης σε όσες και όσους γιορτάζουν σήμερα!

45 comments:

  1. Τι μου θύμισες νυχτιάτικα!!!όχι δεν έχω μούρα ξεχασμένα στο ψυγείο και δε τάφαγα...παιδικά χρονια αλησμόνητα,να κρεμαλιαζόμαστε απο τσι μουρίες και να κάνουμε κάτι ρούχα σύχριστα απο τσι μάκιες,αλλά μέλι οι μούρες!!!
    Νάχεις την υγειά σου

    ReplyDelete
  2. Το γλυκάκι είναι τόσο λυμπιστικό έτσι που μας το σερβίρισες, αλλά είναι τόσο σπάνια και γεμάτα γλύκα τα μούρα, που δεν σου κάνει καρδιά να τα κάνεις γλυκό αααααν τα βρεις.
    Γι αυτό θα πάρω από το δικό σου βάζο, χαχα.

    Καλή εβδομάδα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γιατί λες ότι σπάνια είναι γεμάτα γλύκα; Όταν είναι ώριμα είναι υπερβολικά γλυκά θα έλεγα όσα έχω δοκιμάσει! Εκτός και τα τρως άγουρα. Το βάζο δικό σου! χαχα!

      Delete
  3. Πεθαίνω για φρέσκα μούρα! Φαντάζομαι το γλυκό! Φιλιά Κική μου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Και το γλυκό τέλειο Έρη!

      Delete
  4. Καλημέρα Κική μου και καλή εβδομάδα,αν και δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ θα πρέπει να είναι πολύ ωραίο!!!!

    ReplyDelete
  5. Δεν μπορώ να σου πω τι... ταρζανιές έχω κάνει για να κλέψω μούρα! Σκαρφάλωμα σε μάντρες, δέντρα, πλάτες φίλων και τι δεν έχω κάνει! Και τι τρέξιμο έχω ρίξει να αποφύγω το ξύλο για τα κατεστραμμένα από τους λεκέδες (και τις ηρωικές προσπάθειες να φτάσω τα φρούτα) ρούχα μου. Πάντα τα τρώω κατ ευθείαν από το δέντρο! Ποτέ δεν τα σκέφτηκα καν σαν γλυκό υπέροχο σαν το δικό σου!
    Υπέροχες οι φωτογραφίες σου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα! Τελικά ποιος δεν έχει κάνει ταρζανιές για μούρα! Άσε τα ρούχα...
      Ευχαριστώ! ;-)

      Delete
  6. τι μου θυμισες. οταν η κορη μου ηταν καπου 5 χρονων, ειχαμε παει διακοπες στην κορσικη. ε, μερικες φορες πηγαινω και αλλου!!!!. απο το σπιτι για την θαλασσα περνουσαμε απο ενα δρομακι γεματο μουριες. μην τις φας, της λεω μια μερα, στον γυρισμο θα μαζεψουμε και θα τις βαλουμε στο κουβαδακι, να τις πλυνουμε πρωτα.
    καποια στιγμη, αφαιρεθηκα μιλωντας με τους φιλους, γυριζω και την βλεπω μαυρη και με μαυρα χερια. δεν σου ηπα να μην φας. της λεω.
    μα δεν εφαγα!! που απανταει..... χα χα χα
    τι μου θυμισες. νασαι καλα.
    καλη εβδομαδα

    ειρηνη

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα! Τελικά όλα τα παιδιά τα ίδια κάνουν!

      Delete
  7. Εμείς Κική μου τα λέμε και σκάμνα από τη σκαμνιά.
    Πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη είχαν στα χέρια σου τα όντως ευαίσθητα σκάμνα.
    Υπέροχο φαίνεται και ολωσδιόλου..διαίτης!

    ReplyDelete
  8. Καλά βλέποντας τα πιο πάνω σχόλια θυμήθηκα τι έπαθα πέρσι.
    Πήγαμε με την κόρη σε βάπτιση σε ένα μοναστήρι, και νάσου μια μουριά, εγώ λοιπόν λέω θα μαζέψω!!πλάτσ και σκάει μια πάνω στο άσπρο μου πουκάμισο!!!Ευτυχώς που υπήρχε κάτι στο αυτοκίνητο να αλλάξω. Ελπίζω να τις προλάβω στο χωριό!!
    Καλημέρα και καλή επιτυχία στις εξετάσεις!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αααα! Καλή σε βρίσκω κι εσένα! Χαχα!
      Ευχαριστούμε!

      Delete
  9. Μούρα τα αγαπημένα! Είχαμε μια μεγάλη μουριά στο εξοχικό και τα καλοκαίρια κρεμιόμασταν από πάνω της και μαζεύαμε όσα περισσότερα μπορούσαμε!
    Σε γλυκό του κουταλιού φαντάζομαι ότι θα είναι υπέροχα!
    Φιλιά Κική μου!

    ReplyDelete
  10. Εγώ πάλι τη μουριά την έχω μέσα στα πόδια μου, 2 μουριές μάλιστα, άσπρη και μαύρη! Φέτος βαριέμαι αφάνταστα και πάω μόνο επιτόπου και τρώω μούρα, όσα πέφτουν κάτω τα τρώνε οι κότες....!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Και το επί τόπου, καλό είναι. Εμείς μαζεύαμε και τις μισές τις τρώγαμε! χαχα!

      Delete
  11. Αυτό το γλυκό είναι πρώτη φορά που το βλέπω!!!Παιδί μου είσαι..φοβερή.Ευχαριστώ για τις ευχές γλυκιά μου..

    ReplyDelete
  12. ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΥΔΕΑ !!!!!!ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΛΙΛΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΟΥΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΚΟΤΕΣ !!!!!!!!!!!ΧΙΧΙΧΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΓΛΥΚΟ .ΦΙΛΙΑ!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα! Καλό!
      Καλωσήρθες!

      Delete
  13. Τι ωραία που φαίνονται στην φωτογραφία.
    Αχ, και να ήξερα τη συνταγή νωρίτερα που μάζευα τα μούρα απ΄την μουριά του γείτονα και απλώς τα έπλενα και τα έτρωγα. Φέτος δεν έχει μιας και την έκοψε κι αυτός όπως οι περισσότεροι επειδή, όπως λένε, λερώνουν την αυλή.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλώς τη Στέλλα! Κράτα τη για του χρόνου!

      Delete
  14. ΚΙΚΗ ΜΟΥ ΠΩΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΜΟΥΡΑ!!!!!!!
    ΓΛΥΚΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ...ΙΣΩΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ...ΜΠΡΑΒΟ!

    ReplyDelete
  15. Κική μου καταπληκτική, τα μούρα έχουν εξαιρετικό άρωμα και γεύση!!!!!!!!!
    Φιλιά!!!

    ReplyDelete
  16. Και 'γω σαν τη Ρεγγίνα σκάμνα τα λέω :)
    Με έκανες και θυμήθηκα τη γιαγιά μου που τα μάζευε μαύρα και φρέσκα και μας τα έδινε! Δυστυχώς τότε που τα είχαμε άφθονα, δεν ξέραμε συνταγές για να τα αξιοποιήσουμε!
    Θα γίνονται τέλειο γλυκό κουταλιού, αν ποτέ βρεθώ στο νησί τέτοια εποχή και τα βρω/μαζέψω, θα το επιχειρήσω!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είδες για να είσαστε και οι δύο από την Κέρκυρα;

      Delete
  17. Καλοφαγωτο το γλυκακι,και του χρονου να εισαι καλα να ξαναφτιαξεις.

    ReplyDelete
  18. Πολύ ωραίο χρώμα και ωραίο "δέσιμο" έχει το γλυκό σου Κική μου.
    Τα βλέπω να πέφτουν στις μουριές των δρόμων της περιοχής μας και τα λυπάμαι...αλλά σκέφτομαι ότι έχουν και αρκετό καυσαέριο.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστώ!
      Άσε...Του δρόμου (μούρα, νεράτζια κλπ) δεν είναι να τα εμπιστεύεσαι!

      Delete
  19. Πολύ όμορφο! Και τι υπέροχο χρώμα!

    ReplyDelete
  20. Kiki, ωραία που είναι τα μούρα, αλλά ευαίσθητα ως φρούτα!! Τώρα σαν μέσον μεταφοράς τα μπουκάλια του ενάμισι λίτρου, δεν τα είχα σκεφτεί!!! Να που όσο ζει κανείς, μαθαίνει. Αυτή η ποικιλία μούρων είναι ανοιχτόχρωμη, εγώ έχω δει τα σκούρα μόνο. Αν βρω στην αγορά του Πειραιά, θα επιχειρήσω να φτιάξω το γλυκό. Βέβαια δεν ξέρω αν θα προλάβω, πριν τα δει η κόρη μου, γιατί μετά....θα πρέπει να ξανακατεβώ στην αγορά, για νέες προμήθειες!!! Καλοφάγωτο το γλυκό.
    Καλό σου απόγευμα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κοίτα να δεις...Θα πήγαινα με τα πόδια στην περιοχή, 10-15 λεπτά περπάτημα και σκέφτηκα ότι θα ταλαιπωριόντουσαν σε σακούλα αφού θα τα έβαζα μετά στην τσάντα που είχα στον ώμο μου, οπότε το μπουκάλι ήταν η τέλεια λύση για μένα! χαχα! Ευρεσιτεχνίες!

      Delete
  21. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλώς τονε!
      Λοιπόν, 4 λεπτά μετράμε από την ώρα που θα βράσει. Στη δική μου κουζίνα ήταν στο 3, με διαβάθμιση 1-3, άρα σε δυνατή φωτιά.
      Εδώ θα βρεις ξύδι που έβαλα πρόσφατα http://mikrikouzina.blogspot.gr/2013/05/blog-post_16.html

      Λικεράκι δεν θα βρεις στο μπλογκ γιατί για την ώρα το έχω μόνο στο βιβλιο μου.

      Καλό καλοκαίρι και σε σένα.

      Delete
  22. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  23. Καλησπέρα!!!! Τι γλυκάκι σου τέλειο!!! Μπορώ να το κάνω και με άσπρα μούρα? Μην πάνε χαμένα τόσα μουρα της μουρίτσας μου....

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι αμέ! Γιατί όχι; ☺️

      Delete
  24. Θα μπορουσα να ρωτησω
    Σε ποιο σημειο της ζακυνθου βρισκει κανεις μουρια?
    Ψαχνω παντου αλλα ειναι μονο αυτες για σκια

    ReplyDelete
    Replies
    1. Η συγκεκριμένη μουριά, ήταν στο Λαγωποδο. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα μέρη. Ρώτα φίλους στα χωριά, αν έχουν μουριες. Και από το Βανατο μου έχουν δώσει επίσης.

      Delete