Είναι αργά το βράδυ και είμαι ένα πτώμα. Εδώ και 4 ώρες ασχολούμαι με κάτι περγαμόντα που κατάφερα να βρω στη Ζάκυνθο. (Ναι. Ούτε περγαμόντα βρίσκεις εδώ...Ρωτώντας όμως πας στην πόλη...). Τα έκανα λικέρ, τα έκανα γλυκό, τα έκανα μαρμελάδα, τα έκανα αρωματική ζάχαρη και τώρα επιτέλους ξεκουράζομαι... Σήμερα είχα επισκέψεις από την Πάτρα. Ήρθαν τα αδέρφια μου αναπάντεχα. Ήπιαμε καφέ, φάγαμε μαζί, περπατήσαμε, γελάσαμε και έφυγαν με το απογευματινό πλοίο.
Στο θέμα μας όμως... Το πσκ που έρχεται, μάλλον θα βρίσκομαι στην Αθήνα. Λέω μάλλον, διότι είμαι ικανή τελευταία στιγμή να αλλάξω γνώμη και να μην πάω. Αν λοιπόν πάω, προτείνω όσες θέλετε, να συναντηθούμε πάλι για καφεδάκι εκεί που συναντηθήκαμε και την περασμένη φορά. Στο καφέ που είναι δίπλα στο σπρίντερ, στο σταθμό του μετρό/ηλεκτρικού στην Αττική, στις 5 το απόγευμα του Σαββάτου. Την πρότασή μου την έκανα, περιμένω συμμετοχές! Αν αλλάξει κάτι στα σχέδιά μου, εννοείται ότι θα σας ενημερώσω!
Την αρωματική ζάχαρη πώς την έκανες;
ReplyDeleteΚαλά να περάσεις στο ταξιδάκι σου!
Σε φιλώ!
Πάλι ζηλεύωωωωωωωωωωω!
ReplyDeleteΚανόνισε κακομοίρα μου να ανέβεις Αθήνα προς το καλοκαιράκι που θα ανέβω κι εγώ!!!!
Καλημέρα!! Θέλουμε τη συνταγή για την αρωματική ζάχαρη παρακαλώ!!! Καλώς να μας έρθεις!! Φιλιά πολλά πολλά!!
ReplyDeleteΑαααχ βρε Κική μου!
ReplyDeleteΕίχα πει κι εγώ ότι θα ερχόμουνα την επόμενη φορά, αλλά δεν μπορώ το Σαββάτο.
Όμως έχω να κάνω μία πρόταση για εσάς που θα μαζευτείτε..
Γιατί δεν πάτε στο Μοναστηράκι,στον πεζόδρομο πίσω από τον Ηλεκτρικό/μετρό, δίπλα από τα αρχαία που έχει πολλές καφετέρειες και είναι τόσο μα τόσο ωραία, ειδικά αν έχει ήλιο..Όμως προειδοποιώ, έχει πολύ κόσμο, αλλά είναι πολύ όμορφα για καφεδάκι εκεί..
Στην Αττική δεν φοβάστε να κυκλοφορήσετε με όλα αυτά που ακούγονται?
Φιλιά.
Τι να σου πω εγώ τώρα; ΑΥΤΟ το σαβ/κο βρήκες που θα είμαι Γερμανία για παρουσιάσεις;;; Αχ βρε Κική μου, πότε θα συντονιστούμε επιτέλους;....
ReplyDeleteΑυτή την αρωματική ζάχαρη θα ήθελα και εγώ πολύ να μάθω πως την φτιάχνεις. Πόσο θα ήθελα να έρθω στο καφεδάκι αλλά η απόσταση βλέπεις.... αλλά ποτέ δεν ξέρεις ίσως μια άλλη φορά. Καλά να περάσετε!! πολλά φιλιά!!
ReplyDeleteΓιαγιά Αντιγόνη καλωσήρθες και στην κουζίνα μου! Με το ξύσμα από το περγαμόντο και ζάχαρη την έκανα!
ReplyDeleteΛίλα και το καλοκαίρι είναι στα σχέδια!
Πλεκτό εγκώμιο, πάρε την Άσπα και ελάτε! Ανακάτεψα ξύσμα περγαμόντο με ζάχαρη/ Αυτό είναι όλο!
Ζωή, είναι ωραία εκεί που είπες, αλλά υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Πολύυυυυυς κόσμος! Όχι...δεν φοβάμαι εκεί. Είχαμε ξαναπάει και ήταν ήσυχα.
ReplyDeleteΜαρία καλέ καφές ειναι! Όχι παρουσίαση! Γερμανία ε; Ζήλιαααααα!
Έλεν, διάβασε παραπανω. Κι εγώ θα ήθελα να ήσουν!
Deli,τι καλά θα ήταν!
ReplyDeleteΚρίμα,μια εβδομάδα έχω που γύρισα-κάποια στιγμή θα βρεθούμε,όπως πέρυσι.
Καλά να περάσεις!
Φιλιά!
Αχ Κική μου, δεν γυρίζω τόσο γρήγορα στην Ελλάδα...
ReplyDeleteΝα περάσετε καλά, να βγάλετε φωτογραφίες, να μου τις στείλετε και Κική, παρακαλώ να μου πεις με το ν και με το σ τι είπατε!!!!! (το τι φάγατε άσε να το φαντάζομαι...)
Καλά να περάσετε!!! Φιλάκια πολλά...
ReplyDeleteΚαλά από ότι βλέπω μόνο εγώ μάλλον θα έρθω;
ReplyDeleteΘα έχω κόσμο για φαγητό το μεσημέρι του Σαββάρου, άρα δυστυχώς είναι μάλλον αδύνατον!
ReplyDeleteΚρίμα... πάντως περιμένουμε φωτό και σχετική ανάρτηση με όλες τις λεπτομέρειες...
Κικη , δε γινεται να το κανουμε πρωι , εχω βραδια το ΣΚ 15.30- 23.30, κριμα να μη σε δω παλι !
ReplyDeleteΜπορεί να είμαι ήδη συνταξιούχος αλλά έχω κι ένα φορτωμένο πρόγραμμα.
ReplyDeleteΑν είσαστε σίγουρα εκεί και μπορώ θα τηλεφωνήσω ώστε να έρθω.
Καλό βράδυ.
Ελένη το καλοκαίρι!
ReplyDeleteΑγγελική σίγουρα!!! Θα μας λείψεις!
painter, ευχαριστούμε!
big mama, μας πειράζει;
Μπέττυ κρίμα! Την επόμενη! Καλά να περάσετε!
ReplyDeleteΆσπα, θα το συζητήσουμε!
Ξανθή, αν τα καταφέρεις, καλά θα είναι! Καλά να περάσεις από δω και πέρα στο νέο κεφάλαιο της ζωής σου!
Κρίμα που δεν τα καταφέρω ούτε τούτην την φορά, γιατί θα είμαι εκτός Αθηνών. Κρίμα πραγματικά. Να περάσετε όμορφα εύχομαι.
ReplyDeleteΒλέπω οτι όλες προσπαθούν να τη κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Στριχνίνη είχες βάλει στο προηγούμενο καφέ; χαχαχα. Τάξε τους οτι θα τους πεις το φλυτζάνι και θα δεις για πότε η περιοχή πέριξ του σταθμού Αττική, γίνεται θησείο-Μοναστηράκι. Λοιπόν λέω να είμαι εκεί(στη χειρότερη περίπτωση να έχω και τα κούτσικα μαζί μου- μη τρομάζεις! Παναγίτσες κάθονται μπροστά σε μια ζεστή σοκολάτα!)
ReplyDeleteΚική μου θα φροντίσω να έρθω έστω και λίγο για να σας γνωρίσω!
ReplyDeleteΦιλιά
Αθηνά
είμαι μέσα.... θα μιλήσουμε τηλεφωνικά...
ReplyDeleteΖηλευω, ζηλευωωω. Δεν μπορώ να έρθω δυστυχώς, γιατί σε δυο εβδομάδες θα κατέβω Αθήνα για Πάσχα (είπαμε είμαι ανάποδη, εγώ κάνω Πασχα-Χριστούγεννα στο Μεγάλο Χωριο). Πάντως να περάσετε πολύ όμορφα.
ReplyDeleteΦιλιά Τζένη
Κόρες, ούτε να σχολιάσω δεν προλαβαίνω τελευταία! Πηνελόπη, κρίμα!. Τζένη, θα μου λείψει το γέλιο σου! χαχα!
ReplyDeleteΑθηνά, Μαριέλα, Ιωάννα, θα χαρώ να σας δω εκεί! Φιλιά!
Κικίτσα μιας και εισαι πολύ πρόθυμη να μεταδίδεις γνώση μηπως μπορείς να ρίξεις τη συνταγή για μαρμελάδα περγαμόντο, γιατί ενα σχετικο αγγλικό site με ταλαιπώρησε πολυ αυτή τη βδομάδα που ετυχε να ασχοληθώ ομοίως με το εκλεκτό φρουτάκι.
ReplyDeleteΒυσσινάκι μου γλυκό, επειδή έχω προγραμματίσει άλλες συνταγούλες για τις επόμενες μέρες, δεν θα προλάβω να τη βάλω τώρα. Σου λέω όμως τι έκανα. Κρατησα όλη τη σάρκα τους και την έβρασα για δέκα λεπτά με σχεδον ίση ποσότητα ζάχαρης (ειναι ξυνά, γι αυτο μπήκε πολλή ζάχαρη: 900 γρ σάρκα-1000 γρ. ζάχαρη). Δεν άφησα καθόλου ίνες μέσα για να μην πικρίζουν. Φλούδα δεν έβαλα, παρά μόνο λίγη τριμμένη που είχα λόγω του γλυκού. Αν θες να βάλεις και φλούδα, ξεπίκρισέ τη με μούλιασμα ή βράσιμο και πρόσθεσε κι αυτή. Την επόμενη μέρα, δεν χρειάστηκε καν 2ο βράσιμο γιατί έπηξε. Την άφησα πάνω στο μάτι. Είναι αραιή, αλλά πήζει. Μη σε ξεγελάσει. Δεν πρόσθεσα καθόλου νερό επίσης. Οκ;
ReplyDeleteOK ευχαριστώ. Αλλωστε δεν νοιώθω πικριλα,ξυνά ειναι τα ατιμα. Εβαλα και αρκετη φλούδα και την υπόλοιπh την εκανα καραμελωμενη στο φουρνο. Θα κανω οσα απεμειναν your way.xxxx
ReplyDeleteΒυσσινάκι, όντως. Πικρά δεν είναι. Ξυνά είναι! Καραμελωμένα; Μμμμμ!!!
ReplyDelete