Στην προκειμένη περίπτωση με ροδακινάκια που μάζεψα από το περιβόλι της κουμπάρας μου. Μια και έφερα αρκετά, είπα να κάνω μια εύκολη τάρτα.
Τάρτα με φρέσκα φρούτα
Τι θέλουμε:
1/3 κόκκινη φαρίνα (150-200 γρ) ή αλεύρι μπλε με προσθήκη 1 κουτ. γλ. μπέκιν
1/4 μαργαρίνη σοφτ από το κεσεδάκι των 250 γρ.
1 αυγό
1-2 κουτ. σούπας ζάχαρη
λίγο κονιάκ
μισό ποτήρι νερό
2-3 κουτ. σούπας μαρμελάδα ροδάκινο, βερύκοκο, ή κάποια που να ταιριάζει με τα φρούτα που θα βάλετε
ροδάκινα ή άλλα φρέσκα φρούτα (νεκταρίνια, σταφύλια)
λίγη άχνη ζάχαρη
Τι κάνουμε:
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180.
Ανακατεύουμε με το χέρι όλα τα υλικά εκτός από τη μαρμελάδα, τα φρούτα και το νερό.
Φτιάχνουμε μια απαλή ζύμη (αν σας πέσει πολύ αλεύρι βάλτε λίγο βούτυρο παραπάνω).
Στρώνουμε τη ζύμη σε ταψάκι τάρτας ή στρογγυλό ταψάκι.
Αραιώνουμε τη μαρμελάδα σε ζεστό νεράκι. Αν η μαρμελάδα μας είναι αρκετά νερουλή από μόνη της, δε χρειάζεται αυτό. Στρώνουμε τη μαρμελάδα πάνω από τη ζύμη μας.
Κόβουμε φέτες ροδάκινα. Τα ροδάκινα που έβαλα ήταν μικρά και χρειάστηκαν 5.
Μπορείτε να βάλετε ακαθάριστα νεκταρίνια τώρα που είναι εποχής ή σταφύλια αργότερα.
Αν τα φρούτα σας είναι πολύ γινωμένα, μπορείτε να πουδράρετε με λίγο αλευράκι την επιφάνεια της τάρτας, πριν τα βάλετε. Η συνταγή που έχω, λέει να βάλουμε λίγο αλεύρι μετά τα φρούτα αλλά εγώ δεν το συστήνω γιατί μένει άψητο το αλεύρι και φαίνεται.
Αφού βάλουμε τα φρούτα μπορούμε επίσης αν είναι πολύ ξινά να τα πουδράρουμε με λίγη άχνη ζάχαρη. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε και λίγο λιωμένο βούτυρο από πάνω, πράγμα που απέφυγα.
Ψήνουμε 45-50 λεπτά, στους 180 βαθμούς, μέχρι να μαλακώσουν τα φρούτα.
Τη συνταγή μου την είχε δώσει συνάδελφος, προ αμνημονεύτων χρόνων... :-)
παίρνω ένα κομματάκι για το πρωινό καφεδάκι, μοσχοβολάει!!!
ReplyDeleteΠροτότυπη και νόστιμη. Χωρίς κρέμες κλπ. Ας πάρω τότε και εγώ ένα μικρό κομμάτι τώρα με το καφεδάκι μου.
ReplyDeleteΚαλή σου μέρα.
Κι εγώ άλλο ένα για το δικό μου καφεδάκι. Έχω μπόλικα ροδάκινα και νεκταρίνια στο ψυγείο, θα τη φτιάξω και θα τη φάω όλη μόνη μου!!!
ReplyDeleteονειρο η ταρτούλα σου Κικίτσα!!!
ReplyDeleteφαντάζομαι τα αρώματά της όταν ήταν στον φούρνο !!!!!! σλουρπ σλουρπ !!!!
καλή σου μέρα Κικούλα !!!
καλέ πόσο όμορφο ειναι!
ReplyDelete:))
Γαστεροπλήξ, καλή όρεξη!
ReplyDeleteΛίνα, ποιος τις χρειάζεται τις κρέμες με φρέσκα φρουτάκια;
Λίλα, να σε βοηθήσω;
Μαρία, είναι πεντανόστιμη! Καλημέρα!
Μαριλένα, να σου βάλω; :-)))
Μοσχομύρισε η τάρτα σου όλο το γραφείο!! που μυαλό για δουλειά...
ReplyDeleteΚαλο μεσημέρι!
μμ, γλυκόξινη ταρτούλα, θα πηγαίνει τέλεια με τα τσαγάκια που πίνουμε εδώ να ζεστοκοπηθούμε:)
ReplyDeleteΜια φορά που είχα φτιάξει με φρέσκα ροδάκινα ήταν λίγο ξινή και τα τέκνα την απέρριψαν αμέσως. Από τότε τα φρούτα τα βράζω λίγο με λίγη ζάχαρη.
ReplyDeleteβλέπω οτι όλοι μας σχεδόν δουλεύουμε πάρα πολύ σκληρά... στο γραφείο....(όλοι μπλογκάρουμε),ας κάνουμε ένα διαλειμματάκι να απολαύσουμε την τάρτα της Κικής. Δεν συμφωνείτε??
ReplyDeleteΚική σήμερα μπαίνει μπρος η κατσαρόλααααα!!με ροδάκινα για μαρμελάδα, όχι πως δεν έχω άλλες, και μόλις είναι έτοιμη φτιάχνουμε την τάρτα.
ReplyDeleteΚική μου δεν θα πω όχι σε ένα κομμάτι.. ελπίζω να μην άργησα....
ReplyDeleteμα τι λιχουδιές είναι αυτές σήμερα! πες μου ότι μοσχοβόλησε όλο το σπίτι όταν την έψηνες...θέλω κι εγώ κομματάκι για τον καφέ μου...
ReplyDeleteDeli,αυτή την ταρτούλα πρέπει να την φτιάξω,πολύ μ΄αρέσει!Ξέρεις τι λατρεύω περισσότερο στις τάρτες;Τη ζύμη-όταν είναι με κρέμα,τη βγάζω και τρώω μόνο τη ζύμη.
ReplyDeleteΦιλιά!
Αγράμπελη, κέρασε τον κόσμο!
ReplyDeleteΧαρτ, πες μου ότι κάνει κρύο!!!
Big mama πολύ καλή ιδέα. Εμένα μου αρέσουν ξινούτσικα. Τα παιδια δε, δεν πλησιάζουν γλυκά με φρούτα... :-(
Πανόπτη, καλέ άσε τον κόσμο να κάνει ενα διάλειμμα!
Ξανθή! Ωχ! Άρχισες πάλι τις μαρμελαδοδουλειές! Ποιος σε πιάνει τώρα!
mama, πάντα κρατάω ένα κομμάτι για τους φίλους!
Μπέττυ και για σένα έχω κρατήσει!
Ελένη, αυτό μπορώ να το κάνω κι εγώ!!! ;-)
και δε σας το λέω;! αφού αλήθεια είναι:(
ReplyDelete(το βράδυ με πιτζάμες και πάπλωμα κοιμόμαστε) Γι αυτό σας λέω, καλοκαιρινή τάρτα μετά ζεστού τέιου θα καταναλώσομεν
Πολύ ΄'ομορφη συνταγή και τώρα με τα ροδάκινα που υπάρχουν..Σήμερα έβλεπα το πρωί εκπομπή για τη Ζάκυνθο , για το μέρος Γαΐδάρα και απο πού πήρε το όνομα.
ReplyDeleteκαλέ Κική, πέσανε όλοι με τα μούτρα, ένα κομμάτι ο ένας ένα ο άλλος, τελικά έμεινε κάνα τσουρούλι για μένα ή το ταψί άδειο;;και θα μείνω με την όρεξη;;
ReplyDeleteκρίμα, με τη χαρά και την όρεξη θα μείνω όπως πάει...
πάντως φαίνεται πολύ όμορφη, είαμι σίγουρη η γεύση ακόμα ομορφότερη,
γεια στα χέρια σου!
φιλιά από Μελβούρνη που απόψε θυμίζει το...Σπίτι των Ανέμων, οι παλιοί θα το θυμούνται,
δ.μ.τ.
Κι εγώ! Κιεγώ θέλω ένα κομμάτι!:-)
ReplyDeleteΦαίνεται πεντανόστιμη!
Χαρτ δεν ζηλεύω καθόλου! :-)))
ReplyDeleteΑχτίδα, για την περιοχή που λες δεν γνωρίζω. Μήπως Γάιδαρος; Γέρακας; Γερακαρία;
Ντανιέλ, όλο κάτι φυλάω για τους καθυστερημένους.
Δέσποινα, και για σένα έχω. Με τόσους που ήρθατε, έφτιαξα και δεύτερη!