Thursday, September 11, 2008

Μουστοκούλουρα

Όταν έχουμε «θέμα» με τη φίλη μου την Α, μαζευόμαστε σπίτι της για περισυλλογή και μελέτη. Τι θέμα; Μα τι άλλο; Την εκτέλεση κάποιας συνταγής.

Υπήρχε μια χρονιά, εδώ και 2-3 χρόνια, που μαζευόμασταν σπίτι της κάθε Παρασκευή απόγευμα για να φτιάξουμε κάτι. Το «κάτι», το σκεφτόμασταν 2-3 μέρες πριν. Καμιά φορά και από την τελευταία συνάντηση μέχρι την επόμενη.

Πέρυσι, η μαγειροσυνάντηση μετατράπηκε σε σκυλοβόλτα. Περπατούσαμε στην πόλη λέγοντας τα νέα της βδομάδας. Εγώ της έλεγα τα νέα της μπλογκόσφαιρας και της δουλειάς, αυτή τα της δουλειάς και τέλος τα νέα για τα παιδιά μας ή ό,τι άλλο είχε ενδιαφέρον. Πολύ ωραία ήταν και τα δύο...

Πέρυσι λοιπόν, αφού ξέρει πως πεθαίνω για μούστο και μουσταλευριά, με παίρνει τέτοια εποχή και μου λέει: "ο πατέρας μου χάρισε όλο το μούστο που είχε στις αδερφές του". "Να πεις του πατέρα σου -της λέω- να σκέφτεται τις κόρες του πρώτα και τη φίλη της κόρης του. Τι θα κάνουμε τώρα"; "Θα βρω"... λέει και βρήκε.

Σάββατο μεσημέρι, μια και δυο πάω σπίτι της για μουστοκούλουρα...

Πάμε για μουστοκούλουρα λοιπόν:
Τι θέλουμε:
1 κιλό αλεύρι και λίγο ακόμα για όλες τις χρήσεις
1 φάκελο μπέκιν
1 φλυτζάνι λάδι
1 φλυτζάνι πετιμέζι
1 φλυτζάνι ζάχαρη
2 φλυτζάνια χλιαρό νερό ή χυμό πορτοκαλιού
2 κουτ. γλ. κανέλλα
1 κουτ. γλ. γαρύφαλλο
1 κουτ. γλ. μοσχοκάρυδο
3 κουτ. γλ. αμμωνία

Τι κάνουμε:
Κοσκινίζουμε το αλεύρι σε μια λεκάνη, προσθέτουμε τα κανελλογαρύφαλλα και το μοσχοκάρυδο.
Προσθέτουμε το λάδι και τρίβουμε το αλεύρι με αυτό για να ανακατευτεί καλά.
Διαλύουμε το πετιμέζι σε χλιαρό νερό, ρίχνουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε με το χέρι μας να λιώσει.
Προσθέτουμε και την αμμωνία.
Βάζουμε και το αλεύρι και ζυμώνουμε καλά. Σ΄ αυτή τη φάση προσθέσαμε λίγο αλεύρι ακόμα γιατί κολλούσε στα χέρια και δεν πλαθόταν.
Προσθέστε λίγο-λίγο αλεύρι μέχρι να έχετε μια ζύμη ελαστική και απαλή που δεν κολλάει απόλυτα στα χέρια. Μην προσθέστε πολύ για θα είναι σκληρά. Ίσα να μπορούν να πλάθονται.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180.
Πλάθουμε κουλουράκια και τα ψήνουμε στους 180 για 20-25 λεπτά περίπου ανάλογα με το φούρνο. Με αυτή τη δόση βγήκαν 3 ταψιά φούρνου.

TIP: Θυμηθείτε ότι τα κουλουράκια (και γενικά τα κουλουράκια-μπισκοτάκια) σκληραίνουν συνήθως όταν κρυώσουν, οπότε μην τα παραψήσετε.

Τώρα που είχα πάει στην Πάτρα για μια μέρα, πήγα σε γνωστή αλυσίδα σμ και πουλούσε μούστο τυποποιημένο. Δύο διαφορετικές μάρκες μάλιστα! Όταν βλέπω τέτοια πράγματα στα ράφια των σμ της Πάτρας, εκνευρίζομαι στη σκέψη του πόσο δύσκολο είναι εδώ στο νησί να βρεις μερικές φορές απλά πράγματα. Και δε μιλάω βέβαια για μούστο που μπορείς να έχεις γνωστούς και να σου δώσουν, αλλά για άλλα απλά υλικά...Γι' αυτο όμως, θα μιλήσουμε άλλη φορά...

Άλλες συνταγές με μούστο:
Μουσταλευριά
Μούστος-Πετιμέζι
Κοτόπουλο με πορτοκάλι και πετιμέζι

Καλή επιτυχία!

20 comments:

  1. Ισως τα πιο αγαπημενα μου κουλουρακια!

    Αυριο η συνταγουλα παει για εκτυπωση. Τωρα θα μας βαλεις να ψαχνουμε μουστο...
    Ευτυχως εχει κοντα αρκετα οινοποιεια.

    :)

    ReplyDelete
  2. Αντώνη αυτό θα γίνεται τώρα; Άλλος εγκυμονεί άλλος πεθυμεί; Χαχα! Αν δε βρεις μούστο, όπως σου είπα έχει μεγάλο σούπερ μάρκετ. Αν δε βρεις ούτε κι εκεί, σας έχω τιπ...

    ReplyDelete
  3. ΔΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!

    ReplyDelete
  4. Λόγω παραγγελίας πρέπει να ετοιμάζομαι κι εγώ για μουστικούλουρα (με πετιμέζι, που βρίσκω στο σούπερ μάρκετ).

    ReplyDelete
  5. Μπαίνω με το δεξί στην Μικρή Κουζίνα!
    Καλή αρχή και καλά μαγειρέματα!

    ReplyDelete
  6. A, τι καλά! Έχω μούστο που αγόρασα από το μπαζάρ!

    Θα το κάνω!
    Να σε πω, η αμμωνία είναι απαραίτητη? μπορούμε να την αντικαταστησουμε με baking soda?
    Να μη σου πω και με μαγια??

    ΥΓ μια φορά που ειχα δοκιμάσει πετιμέζι τυποποιημένο (αυτό απο τη Λήμνο) ήταν της πλακός...

    ReplyDelete
  7. τα αγαπημένα του Ραφακίου μου.
    αλλά, ενώ ολα τα κανω απο μια χαρά έως πολυυυ καλά, τα κουλουράκια, απο μαύρο έως ψιλοχάλι..

    σκληρά, σαν τσιμεντόλιθοι ένα πράμα: ο Χρονης όμως δεν πτοείται. τα τρώει οπως και να 'χει :)))

    ReplyDelete
  8. Πουαντερί, μην ανησυχείς...από τέτοιους, άλλο τίποτα...

    Elie, λίαν συντόμως!

    Δέσποινα ευχαριστώ! Φιλιά!

    Μαγισσούλι, ούτε εμένα μου αρέσει η αμμωνία σαν υλικό. Να δοκιμάσουμε με τα υπόλοιπα ή με μπέκιν;
    Το ετοιματζίδικο πετιμέζι δλδ μούφα ε;

    Μαριλένα, δοκίμασε να τα ψήσει λιγότερο και να βάλεις τόσο αλεύρι ίσα ίσα για να πλάθονται.

    ReplyDelete
  9. Μαυτα και με εκείνα εχθές ξεχασα να σου πω πως τα κουλουρακια σου μύρισαν μεχρι εδω!
    Αμαν βρε παιδι μου αναστεναξα η έρημη και δεν ειχε κρυωσει και το σταφυλι να φαω λιγο;!!
    Εγω θελω αυτες τις μερες να κανω κανενα μπισκοτο για να παιρνουν τα παιδια στο σχολειο, λεω να ψαξω στην "φιλια κεικ και συμπαθεια", ολο και κατι θα εχει εκει!

    ReplyDelete
  10. Μμμμμ! κουλουράκια στρουμπουλά σαν τα μαγουλάκια της κόρης μου! Για να δούμε να έρχεται και η μουσταλευριά!

    ReplyDelete
  11. Μμμμ, μάλλον με baking powder και λιιιιγη σόδα...

    ReplyDelete
  12. Πουαντερί, το σταφύλι καλό τελικά; Να φτιάξεις μπισκοτάκια για τα παιδιά. Θα βάλω κι εγώ συνταγές στο μέλλον εδώ πολλές και δοκιμασμένες.

    Just a friend, υπομονή. Έρχεται και η μουσταλευριά! :-)

    Μαγισσούλι, έχω ακόμα πετιμέζι από πέρυσι. Αν μου μείνει (γιατί θέλω να φτιάξω μουσταλευριά και να πέσω στα σκληρά) θα τα δοκιμάσω έτσι!

    ReplyDelete
  13. Όταν η πουαντερί λέει πως "τα κουλουράκια σου μύρισαν μέχρι εδώ", τι εννοεί; Πού ακριβώς μένει; Γιατί αν κατοικεί στην Αυστραλία, μου φαίνεται λίιιιιιγο υπερβολικό. Αν, πάλι, είναι στην Αθήνα, ε, εντάξει! ( Άλλωστε, σαν κάτι να μου 'ρθε και μένα... :-) )

    ReplyDelete
  14. Δεν πρέπει να υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από ένα ζεστό μουστοκούλουρο :-)))))

    ReplyDelete
  15. Διονύση, υποθέτω στην Αθήνα. Γιατ'ι καλέ; Αφού κι εσύ τα μύρισες!
    :-)))

    Σοφία, είναι νόστιμα τα άτιμα!

    ReplyDelete
  16. Απα πα! πολύς ο μπελάς, χαρά στο κουράγιο σου Κικόν. Καλοφάγωτα.

    ReplyDelete
  17. Νουνού! Μερσί! Φιλιά!

    ReplyDelete
  18. Μετά από τόσες ώρες καθαρίσματος, στραγγίσματος, βρασίματος απο σταφύλι να φτάσουμε στο πετιμέζι είπα να βασιστώ στην συνταγή σου για τα μουστοκούλουρα. Δυστυχώς ένα φλιτζάνι πετιμέζι σε ένα κιλό αλεύρι δεν ήταν αρκετό για να δώσει γεύση μούστου και έτσι το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν ένα κουλουράκι με γεύση των μπαχαρικών. Αλλά θεωρώ όχι μουστοκούλουρο. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη συνταγή δεν είχε αρκετή περισυλλογή.

    ReplyDelete
  19. τι ωραία πού φαίνονται τα μουστοκούλουρα σου Κική μου, ειναι η αδυναμία του πατέρα μου, θα τα φτιάξω αμεσα. Εμείς εδω στό Ηράκλειο βρίσκουμε μούστο και στις Λαικές αγορές, αλλα εγω προτιμώ το πετιμέζι, ειναι πιο ευγεστα.Σ΄ευχαριστούμε για την συνταγη

    ReplyDelete
  20. Breezer, λυπάμαι που δεν ήταν αυτό που περίμενες. Ελπίζω να βρεις μια καλύτερη.

    Ριρη, μούστο ή πετιμέζι βρίσκεις στη λαϊκή; Κι εγω ευχαριστώ!

    ReplyDelete