Saturday, August 18, 2012

Στην ταβέρνα Πόρτο Λιμνιώνας

Πριν λίγες μέρες, βρέθηκα στην ταβέρνα Πόρτο Λιμνιώνας. Ήθελα να φωτογραφίσω αυτά που θα φάμε και τελικά από την πείνα μας, το ξέχασα! Δεν πειράζει όμως, γιατί εκείνο που ήθελα να σας πω, δεν είναι τόσο για το καλό φαγητό της και τις καλές τιμές της, όσο για το μεράκι των ανθρώπων που την έχουν και πώς η ελπίδα δίνει κουράγιο και δύναμη στον άνθρωπο.

Οταν προωτοείχαμε πάει στο Λιμνιώνα (και δεν είναι πολλλάαααα χρόνια πίσω), μου κόπηκε η αναπνοή από την ομορφιά. Ένιωσα να κρατάω την αναπνοή μου την ώρα που αντίκρισα αυτό που η φύση είχε απλόχερα χαρίσει σε αυτό το σημείο. Καθώς φτάνεις, (είναι κοντά στο χωριό Άγιος Λέοντας στα δυτικά του νησιού), εκείνο που βλέπεις δεξιά, είναι το γνωστό άγριο τοπίο με τα κοφτερά και απόκρυμνα βράχια που σμιλεύει το Ιόνιο Πέλαγος, (ίδιο σκηνικό όπως και στο Πόρτο Ρόξα). Θέα που σε γεμίζει δέος. Τίποτα δεν σου δίνει να καταλάβεις την ομορφιά που κρύβεται από την αριστερή πλευρά. Πλησιάζοντας τότε αριστερά, ήταν που μου κόπηκε η αναπνοή από την ομορφιά του τοπίου. Βράχοι που κατέβαιναν μέχρι τη θάλασσα, η οποία εισχωρούσε ανάμεσα από τα βράχια και έφτιαχνε έναν φυσικό όρμο. Διάσπαρτα δέντρα χάριζαν φυσική σκιά. Για να μπεις στη θάλασσα, πρέπει να βουτήξεις ή να συρθείς καθιστός απαλά. Έχεις να κάνεις με μια φυσική πισίνα!



Το μέρος είναι ιδανικό για βουτιές. Φωτό πολλές μπορείτε να δείτε στο άλλο μου μπλογκ, που κατά καιρούς τραβάω αφού δεν το χορταίνω!

Εκεί μπορείτε να δείτε την ομορφιά των χρωμάτων του Ιονίου. Εκεί και σε όλη τη βόρεια-δυτική Ζάκυνθο (για μένα τα ομορφότερα μέρα είναι εκεί), μπορείς να θαυμάσεις το γαλάζιο του Ιονίου, όπως εκείνο το μαγικό γαλάζιο των Γαλάζιων Σπηλιών, το οποίο γίνεται βαθύ μπλε, τυρκουάζ ή πράσινο, ανάλογα με το βυθό και τα παιχνιδίσματα του Ήλιου. Μα δείτε χρώμα. Δεν είναι υπέροχο;;;





Αυτό λοιπόν το υπέροχο μέρος, πέρυσι τον Αύγουστο καιγόταν για ώρες ατέλειωτες... Σας χάλασα; Εμείς να δείτε πως είχαμε χαλαστεί ακούγοντας την είδηση. Λες κι ήταν χτες, θυμάμαι με πόση αγωνία η Τίνα έγραφε ότι η φωτιά έχει φτάσει μέχρι το Λιμνιώνα και η ταβέρνα ίσως δεν υπάρχει πια. Φαντάζεστε την αγωνία αυτών των ανθρώπων για τα υπάρχοντά τους; Για τους κόπους τους; Για τον τόπο τους;

Ο Λιμνιώνας είναι σε έρημη περιοχή, χωρίς πολλά σπίτια. Στη διαδρομή για να φτάσουμε φέτος, βλέπαμε αυτό που είχε αφήσει πέρυσι πίσω της η φωτιά...Πίκρα...Θλίψη... Ποιο μυαλό και ποιο χέρι κάνει αυτό το έγκλημα κάθε χρόνο;



Πέρυσι, μετά τη φωτιά, δεν ξαναπήγα άλλο. Φοβόμουνα τι θα αντικρίσω. Βουλιάζει η ψυχή μου όταν βλέπω τα καμένα γύρω μου...Όταν έσβησε η φωτιά, μάθαμε ότι η ταβέρνα γλύτωσε. Όχι όμως και τα δέντρα γύρω της. Ευτυχώς όχι όλα... Τα σημάδια που άφησε πίσω της είναι εμφανή, όπως αυτό το μισοκαμένο δέντρο.


Όταν βλέπεις εικόνες σαν αυτές, θλίβεσαι...


Όμως ο άνθρωπος, κρύβει μεγάλη δύναμη κι ελπίδα μέσα του... Τα δύο αδέρφια, Αντρέας και Γιάννης Ζώντος, καθάρισαν το μέρος, δούλεψαν όλο το χειμώνα για να ξαναγίνει το Πόρτο Λιμνιώνας όπως ήταν. Και έγινε ακόμα καλύτερο αν εξαιρέσεις αυτά που λείπουν και που δύσκολα θα ξαναγίνουν. Τον περιποιήθηκαν, έβαλαν ομπρέλες και καθίσματα από υλικά που δένουν με το περιβάλλον και ο Λιμνιώνας έγινε πάλι κούκλος!



Έτσι, απολαύσαμε και φέτος το φαγητό μας, με θέα το Ιόνιο Πέλαγος. Πλήρες γεύμα, σαλάτα, ορεκτικά, μπύρες κλπ, με 14 ευρώ το άτομο.


Στη διαδρομή για πίσω, περάσαμε από το μέρος που κάηκε φέτος. Εδώ, ήταν ακόμα η στάχτη. Πάλι πίκρα. Πάλι θλίψη....


Για να μην σας αφήσω με πικρή εικόνα, σας γλυκαίνω με αυτό που μας κέρασαν, το μοναδικό έδεσμα που θυμήθηκα να φωτογραφήσω: γιαούρτι με γλυκό κουταλιού πορτοκάλι και γλυκό ταψιού φρυγανιά.


Αν βρεθείτε στη Ζάκυνθο, μην σταθείτε μόνο στα τουριστικά μέρη! Εξερευνήστε τη Βόρεια Ζάκυνθο, τη Δυτική. Ψάξτε τη. Είναι όλο φυσικές ομορφιές!

9 comments:

  1. Κατάλαβα...πάλι νηστικιά έμεινες!κι όμως αδυνατίζεις...φτου να μη βασκαθείς!
    Χωρίς πλάκα τώρα δεν έχω πάει μετά τη φωτιά στα ορεινά,δεν αντέχω να δω την εικόνα, κι ετσι δεν εχω δει ούτε τα παιδιά που πολύ θάθελα, ούτε τις όμορφες παρεμβάσεις τους,απόλυτα ενταγμένες στο περιβάλλον και το μαγικό ηλιοβασίλεμα.
    Συμφωνώ κι Επαυξάνω οτι η ομορφιά η αυθεντική, όπου υπάρχει ακόμα στη Ζάκυνθο είναι στα ορεινά της
    Φιλάκια πολλά και καλά να περνάτε

    ReplyDelete
  2. τι αναμνησεις. την ζακυνθο την γνωριζω μπορω να πω αρκετα. την τελευταια φορα που πηγαμε, καναμε με ενα καραβακι τον περιπλου του νησιου. στις γαλαζιες σπηλιες τις θυμαμαι καλα, εχω πολλες φωτο, τοτε ηταν με αναλογικη μηχανη και οι φωτο σε χαρτι!!!
    ο συζυγος και η κορη μου οση ωρα ημασταν στο καραβακι καταβροχθιζαν καλαμακια που τα φιαχναν στο καραβι εκεινη την ωρα, και κατα την γνωμη τους ειναι τα καλυτερα που εχουν φαει. ακομη το θυμουνται και εχουν περασει καπου 15 χρονια.
    καλη σου κυριακη

    ειρηνη

    ReplyDelete
  3. Τι ομορφιές είναι αυτές ?! Μπράβο στα παιδιά που ξαναέφτιαξαν τον χώρο γύρω από την ταβέρνα. Όσο για τα καμμένα....έζησα φέτος την φωτιά γύρω από το σπίτι μου και καθημερινά θλίβομαι που βλέπω τα απομεινάρια της φωτιάς.

    ReplyDelete
  4. Πολύ ωραίο μέρος Κική!Σήμερα πήρε φωτιά τό βουνό πάνω από τό σπίτι μας!!Παρά λίγο νά καούμε!Ευτυχώς τήν έσβησαν αργά τό απόγευμα!Φιλάκια!!!

    ReplyDelete
  5. Κική, έχουμε έρθει πολλές φορές στο νησί, αλλά εκεί δεν έχουμε πάει. Τα νερά σε αυτόν τον κολπίσκο είναι υπέροχα, όπως και σε όλη την Ζάκυνθο άλλωστε. Φέτος πήγαμε στις νότιες παραλίες και στο Ζόρο, όπου πάμε συχνά τα καλοκαίρια. Δεν είχαμε αρκετές μέρες στη διάθεσή μας και δεν μπορέσαμε να ξανάρθουμε, αντίθετα από άλλες χρονιές. Καταλαβαίνω την απογοήτευση και την στεναχώρια σου, για το κάψιμο της περιοχής. Κάπως έτσι ένοιωσα και εγώ πριν αρκετά χρόνια, όταν κάηκε η μισή Κάρπαθος. Θλίψη. Ελπίζω σύντομα να αποκατασταθεί το περιβάλλον. Πάντως η θάλασσα παραμένεις υπέροχη!
    Την άλλη φορά, φωτογράφισε πρώτα τα εδέσματα και μετά τα δοκιμάζεις!! Να τα δούμε και εμείς.
    Καλή σου ημέρα.

    ReplyDelete
  6. εγώ την περιοχή αυτ'η δεν την ήξερα... και είμαστε και "γείτονες"....

    όντως καταστροφική η φωτιά.....

    ReplyDelete
  7. Υπέροχες Φωτογραφίες Κική μου! Τι παράδεισος! Κέρδισες το βιβλιαράκι στο giveaway, θα σου στείλω μήνυμα και στο facebook να μου δώσεις διεύθυνση να σου το στείλω. Φιλάκια πολλά!!

    ReplyDelete
  8. Τι ομορφιά, τι χρώματα!
    Μένω κι εγώ σε μέρος με θάλασσα, καθαρή και ζεστή αλλά χωρίς ιδιαίτερη ομορφιά. Μια απλή παραλία με αμμουδιά. Ούτε πράσινο ούτε εκτυφλωτικό μπλε.
    Τυχεροί όσοι μένετε εκεί και απολαμβάνετε τη θάλασσα του Ιονίου.

    ReplyDelete
  9. Σας ευχαριστώ όλες! ¨οντως είναι ένα μέρος μαγικό. Να δω τι θα μείνει βέβαια από τις πολλές φωτιές...

    ReplyDelete