Τώρα όμως, ας πάμε σ' αυτή. Η πίτσα γίνεται με φύλλο αντί για ζύμη. Την είχα βρει στο τηλεπεριοδικό ζάπινγκ, αλλά την πείραξα λιγάκι. Σας περιγράφω στο τέλος τις αλλαγές που έκανα.
Πίτσα με φύλλο κουρού
Υλικά:
Ένα φύλλο κουρού (από τη συσκευασία με τα 2 φύλλα θα ξεπαγώσετε μόνο το ένα)
1 κόκκινη πιπεριά κομμένη σε μεγάλους κύβους
1 κίτρινη πιπεριά κομμένη σε μεγάλους κύβους
1 πορτοκαλί πιπεριά κομμένη σε μεγάλους κύβους
1 κρεμμύδι σε φέτες
μια χούφτα ελιές μαύρες τεμαχισμένες
μια χούφτα ελιές πράσινες τεμαχισμένες
ένα τσαμπί ντοματάκια cheries κομμένα στα 2 ή 4
μερικές ντομάτες λιαστές κομμένες στα 2-3 κομμάτια
φλούδες παρμεζάνας
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 C.
Λαδώνουμε το ρηχό ταψί του φούρνου ελαφρά και στρώνουμε το φύλλο.
Ψήνουμε το φύλλο για 10 λεπτά
Όση ώρα ψήνεται, κόβουμε τα λαχανικά.
Βγάζουμε το ταψί από το φούρνο και αραδιάζουμε τα λαχανικά μας.
Ξαναβάζουμε το ταψί στο φούρνο και ξαναψήνουμε άλλα 10-15 λεπτά στο γκριλ κατά προτίμηση, για να μαλακώσουν τα λαχανικά.
Προσοχή στις λιαστές ντομάτες , γιατί "αρπάζουν" εύκολα.
Βγάζουμε το ταψί από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσει 5 λεπτά σκορπάμε τις φλούδες παρμεζάνας και αφήνουμε να λιώσουν.
Είναι πάρα πολλή νόστιμη και ευπαρουσίαστη. Αν το φύλλο είναι λαδιού και αφαιρέστε την παρμεζάνα είναι και νηστίσιμη.
Τι αλλαγές έκανα:
Την πρώτη φορά που την έφτιαξα τα έψησα όλα μαζί, όπως ζητούσε η συνταγή. Η υγρασία των λαχανικών «μούλιασε» το φύλλο και δεν ήταν τραγανό. Έμοιαζε να είναι μισοάψητο. Έτσι, τώρα πια τη φτιάχνω όπως περιέγραψα. Ψήνω χώρια το φύλλο για λίγο κι έτσι γίνεται τραγανό και μπορείς να σηκώσεις κομμάτι χωρίς να «γέρνει» και να φεύγουν τα υλικά. Το ίδιο κάνω και στη ντοματόπιτα.
Αντί για ντοματάκια τσέρις, μπορείτε να βάλετε φέτες ντομάτας.
Στις φωτό αυτές δεν είχα βάλει λιαστές ντομάτες, μην τις ψάχνετε :-)
Καλή επιτυχία!
Update: Δωράκια πήρα από καινούριες και παλιές φίλες και σας τα δείχνω με χαρά. Τα αφιερώνω και τα δύο, σε όλες τις διαδυκτιακές μαγείρισσες που μας ενώνει αυτή η τρέλα και πάθος για την κουζίνα. Ελπινίκη, Ελένη μου, σας ευχαριστώ!
Από την Ελπινίκη
Από την Ελένη
Γιάμι γιάμιιιιιιιι και σσλλουρπ!!!! αυτό μόνο! τίποτα άλλο!!! :P
ReplyDeleteDeli μου,υπέροχη η άλλη πρόταση για πίτσα!
ReplyDeleteΜπορούμε να φτιάξουμε και μόνες κάτι σαν κουρού,έτσι δεν είναι;
Το κολπάκι με το ψήσιμο,πολύ μ΄αρέσει,θέλω τραγανή τη ζύμη.
Φιλιά!
Και η κουζινούλα σου έχει βραβείο.
Τέλεια και γρήγορη....μια τραγανή γωνίτσα θα πάρω γιατί είμαι σε δίαιτα!
ReplyDeleteΤώρα μου βάζης ιδέες τέτοια ωρα, φύλλο εχω, λαχανικά εχω , τι περιμένω ??? τρέχω.. σ έυχαρισω Kiki
ReplyDeleteΕύκολη και νόστιμη λύση για βραδινό.Υλικά που έχουμε πάντα στο σπίτι μας.
ReplyDeleteΕνδιαφέρουσα πρόταση το φύλλο αντί για ζύμη!Θα το προσπαθήσω!
ReplyDeleteΘα το τολμήσω και θα το φτιάξω κι αυτό. Αλλωστε ότι έχω φτιάξει από τις συνταγές σου έως τώρα με έχει αποζημιώσει! Ασχετη ερώτηση και αν μπορείς μου απαντάς, γιατί τα κεικ μου, σκανε στη μέση ? Σημείωσε οτι δεν ανοιγω το φούρνο, τα τηρώ όλα καταγράμμα,αλλά τζίφος! Παραδέχομαι οτι αργησα να ασχοληθώ με τη μαγειρική και έχω μαύρα σκοτάδια, ποτέ δεν ειναι αργα..Σε φιλώ
ReplyDeleteΑστέρι, τα είπες όλα! χαχα!
ReplyDeleteΕλένη ναι, αλλά δεν το έχω κάνει. Είναι νόστιμη πάντως!
Λίλα, ααααααααααααχ....πίκρα.....
Ριρή, περιμένω εντυπώσεις!
Vita και γενικά προσθέτεις ή αφαιρείς ανάλογα με το τι έχεις.
ReplyDeleteΔέσποινα είναι εύκολο!
Μένια, δοκίμασε! Όσο για την επιτυχία των συνταγών μου (ευχαριστώ!), πήγαινε να διαβάσεις το τελευταίο σχόλιο στην πρασόπιτά μου να γελάσεις :-)
Για το κέικ: κι εμένα μου έσκαγαν και μου φούσκωναν μονόπαντα. Τελευταία όμως κάνω το εξής και το αποφεύγω: δοκίμασε να χαμηλώσεις τη θερμοκρασία και να ψήσεις περισσότερη ώρα. Η υψηλή θερμοκρασία βιάζει το κέικ να σηκωθεί, με αποτέλεσμα να σκάει πιστεύω. Ψήσε στους 160-170 και πες μου.
Ευκολη λυση το φυλλο κουρου και τα υλικα απο επανω ο,τι πρεπει.Οσο για τα βραβεια σου, να τα χαιρεσαι και να καμαρωνεις γι'αυτα.
ReplyDeleteΚαλημέρα Κική.
ReplyDeleteΟπως όλες σου οι συνταγές έτσι και αυτή αξίζει ...άλλο ένα βραβείο!
Καλημέρα, ευχαριστω για την απάντηση :) Την επομενη φορά θα ακολουθήσω οσα μου έγραψες! Διαβασα τα σχόλια της πρασόπιτας!! :)Καλό Σ-Κ!!!
ReplyDeleteΚαθώς θα 'ρχεσαι....πιάσε εκείνο το κομματάκι στην γωνία που έχει μείνει!
ReplyDeleteΜην το αφήσουμε παραπονεμένο το έρμο...
δεν είμαι και πολύ φίλη της πίτσασ, αλλά τρελαίνομαι για ό,τι έχει φύλλο και αυτή η εκδοχή φαίνεται πολύ λαχταριστή!
ReplyDeleteΠολύ γρήγορη λύση, μια πίτσα είναι παντα καλοδεχούμενη...
ReplyDeleteΠολυ ενδιαφερουσα ιδεα με το φυλλο κουρου, και φαινεται νοστημοτατη
ReplyDeleteΚαλό (φθηνοπωρινο) ΣΚ!!
Οτιδήποτε έχει το συνθετικό πίτσα το τρώω χωρίς δεύτερη σκέψη. Ειλικρινά θα μπορούσα να τρώω πίτσα κάθε μέρα. Μ'αρέσει η εκδοχή σου επίσης.
ReplyDeleteΤώρα, αν σου πω Κική, ότι σ αυτή τη συνταγή που εξ ανάγκης καθώς δεν είχα ζύμη πίτσας, έβαλα σφολιάτα κουρού-αν σου πω ότι πρόσθεσα μαζί με περίπου αυτά και τόνο και ήταν φανταστικό;; Και μάλιστα όντας στους Παξούς φιλοξενούμενη, κατέφθασαν ξαφνικά πολλοί στο σπίτι και κάνω κι εκεί το ίδιο μ ότι βρήκα συν τον τόνο και το τυλίγω σε ρολό και το κόβω πριν το ψήσιμο σε ροδέλες και μετά το ψήνω κι έγινε θεικό! Σκέψου ότι μετά με παίρνανε τηλέφωνο στην Κέρκυρα να τους πω πως τόφτιαξα.. Δοκίμασέ το ως ρολό όπως στο λέω και θα με θυμηθείς.
ReplyDeleteΦιλιά ορεκτικά.
Νιώθω πολύ περήφανη, γιατί έχω κι εγώ σκεφτεί και χρησιμοποιήσει πριν από χρόνια φύλλο σφολιάτας αντί για βάση πίτσας....μόνο που δεν έβαλα κουρού που όντως είναι ωραία ιδέα!! Next time!
ReplyDeleteΔημιουργία λέμε ναι στα εύκολα και γρήγορα! Ευχαριστώ!
ReplyDeleteΔήμητρα, ευχαριστώ!
Μένια, :-)))
Κι εγώ ευχαριστώ που είσαι εδώ!
Πηνελόπη, έρχεταιιιιιιιιιι!
Eve, τότε αυτή η εκδοχή θα σου αρέσει!
ReplyDeleteΜανουσίνα. νομίζω ότι συμφωνούν πολλοί μαζί σου! :-)
Αντριάνα ευχαριστώ! Επίσης!
Κατερίνα, η πίτσα έχει φανατικούς οπαδούς! :-)
ReplyDeleteΑναΐς, σίγουρα δεν το σκέφτηκα πρώτη εγώ ή το περιοδικό που το είχα δει! Το φύλλο δίνει πολλές φορές λύση και η δική σου μου φαίνεται πολύ καλή! Κάτι παρόμοιο (ρολό γεμιστό) έχω βάλει με συνταγή της Πέννυς. Δες τη να δεις που μοιάζει στη φιλοσοφία με τη δική σου. Θα σ΄αρέσει.
Ανεράιδα, μπράβο και σε σένα λοιπόν! :-)
Πολύ ωραία φαίνεται! Θα τη δοκιμάσω αν μπορέσω να βρω φύλλο στο σούπερ μάρκετ.
ReplyDeleteΥ.Γ. Το ποστ με τα μπισκοτάκια πολύ μου άρεσε :-)
Σοφία εύχομαι να βρεις!
ReplyDeleteυγ. ευχαριστώ :-)