Σου πήρα κοτόπουλο, κιμά και σνίτσελ. Αριστερά είναι το κοτόπουλο κομμένο μπουκίτσες και 2 κομμάτια για πανέ. Δεξιά είναι ζυμωμένα μπιφτέκια. Στη μέση είναι τα σνίτσελ. Μπροστά κιμάς για μακαρόνια...
Ναι μαμά...
Το πλυντήριο και το κλιματιστικό δεν θα έρθουν πριν τις 9 του μήνα. Στην ανάγκη πλύνε στη φίλη σου , στη θεία σου ή στο χέρι. Κι όταν τα φέρουν να μην είσαι μόνη....
Ναι μαμά...
Σου ψώνισα από το σούπερ μάρκετ. Όταν μπήκα νόμισα πως πήγα για ψώνια στη Χιροσίμα μετά την έκρηξη. Δεν υπήρχε τίποτα. Εγκατάλειψη. Μου φάνηκε πως ήταν λόγω της απεργίας, αλλά το σμ έκλεινε. Δεν ήθελαν να μου το πουν απλά! Το άλλο σμ, είναι λίγο πιο μακριά, ήταν γεμάτο πράγματα. Να πάρεις καροτσάκι για τα βαριά πράγματα...
Ναι μαμά....
Να κλειδώνεις καλά...
Ναι μαμά...
Θα κλειδώνει καλά;
Σου έβαλα και αλυσιδίτσα στην πόρτα.
Α ωραία μαμά!
Σου κρέμασα τις κουρτίνες. Έβαλα και στην κουζίνα τις κίτρινες καρό που αγόρασα. Είδες τι ωραίες κουρτίνες που γίνονται απο τραπεζομάντηλο;;;
Ναι μαμά...
Σου έδεσα το επιπλάκι που πήραμε για την κουζίνα. Τώρα έχεις πού να βάλεις τα μακαρόνια, φρυγανιές κλπ. Οκ;Ναι μαμά...
Σου πήρα και θήκη να βάζεις τις κουτάλες σου...
Ναι μαμά...Ωραία είναι!
Να προσέχεις...Να τρως καλά, γιατί με την έλλειψη σιδήρου που έχεις, μην πάει και ξαπλώσεις πουθενά και δεν σε δει κανένας κακομοίρα μου...
Ναι μαμά....
Και να παίρνεις το σίδηρό σου...
ΝΑΙ ΜΑΜΑ!!!!
Θα τρώει σωστά;
Να μην έχεις μαζί σου πολύτιμα αντικείμενα. Να μη φοράς κοσμήματα. Και τα λεφτά σου, κινητό, κλειδιά, να τα έχεις πάνω σου. Όχι στην τσάντα.
Αχ δεν θα ξανακοιμηθώ ήσυχη! Το βλέπω εγώ!
Και όταν βγαίνεις από το τραίνο μέχρι να φτάσεις σπίτι, το μυαλό σου να το έχεις εκεί και πουθενά αλλού. Όχι να περπατάς και να γράφεις στο κινητό. Ακούς;;;
Ναι βρε μαμά!!!
Πόσες συμβουλές να πεις; Πόσα θ' ακούσει; Θα προσέχει; Θα φοβηθεί; Θα κοιμάται ήσυχη; Θα φοβάται όταν γυρίζει αργά τα βράδια;
Να κοιμάσαι σε φίλες όταν γυρίζετε αργά τη νύχτα!
Ναι μαμά!
Θα τρώει καλά; Θα θυμάται να σβήσει την κουζίνα; Το θερμοσίφωνα; Κι αν κλειστεί απ' έξω;
Και ό,τι θες, να χτυπήσεις στην κυρία Ρούλα. Ό,τι ώρα και να 'ναι!
Ναι μαμά....
Κι αν την τρομάξει κανένας; Κι αν της την πέσει κανένας και φοβηθεί; Ουφ!
Να φτιάξω ένα κέικ του παιδιού...
Σου έφτιαξα κέικ. Το φάγαμε το μισό βρε παιδάκι μου μέχρι να έρθεις!!!
Ωραίοι γονείς είμαστε! Φάγαμε το κέικ του παιδιού!
K.: Θέλω να βάψω τους τοίχους πορτοκαλί.
Εγώ: Να τους βάψεις!
Κ: Θέλω καινούρια φώτα.
Π. Γιατί παιδάκι μου; Τι έχουν τα φώτα;
Εγώ: Άσε το παιδί να αλλάξει φώτα!!!
Κ: Θέλω καινούρια μαχαιροπήρουνα.
Π. Γιατί; Τι έχουν τα μαχαιροπήρουνα;
Εγώ: Είναι από 1921. Άσε το παιδί αν πάρει καινούρια!
Π:Κι αυτά θα τα πετάξετε;
Εγώ: Ναι. Κι αυτά.
Π: Ε δεν αφήσατε και τίιποτα να μην το πετάξετε..
Εγώ: Άσε το παιδί να νιώθει καλά μες στο σπίτι που θα μείνει....
Π: Αμάν! Έχουμε ανοίξει 500 δουλειές και δεν έχουμε τελειώσει καμία!
Εγώ: Σώπα! Θα τις τελειώσουμε!
Θα της φτιάξω και μπισκοτάκια πριν φύγουμε. Κούκις με σοκολάτα που της αρέσουν. Ελπίζω να μην τα φάμε κι αυτά...
Δεν έχω όρεξη να μετρήσω υλικά. Θα τα βάλω με το μάτι. Θα γίνουν καλά...Κοίτα να δεις πράματα. Εγώ κάποτε δεν μπορούσα να φτιάξω κανένα γλυκό χωρίς συνταγή και ζύγι....
Τι να βάλω;
Μην περιμένετε ζύγια σήμερα...
1 αυγό
λίγο λικέρ
λίγη σκόνη σοκολάτα
ζάχαρη
αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
σταγόνες σοκολάτα
λίγο βούτυρο
Καθώς τα ζύμωνα, πρόσθετα αγάπη, φροντίδα, ανησυχία, άγχος...Όλα θα έμπαιναν στα μπισκότα μου...
Τι φούρνος είναι ρε γμτ αυτός; Μέτρηση θερμοκρασίας, από 1-8. Τι σκ..... σημαίνει 8 δηλαδή; 250 βαθμούς; Έλα Παναγία μου! Τι μέτρηση είναι αυτή; Θα τα ψήσω κι ο,τι θέλει ας βγουν. Και πώς θα ψήνει αυτή; Θα ξέρει να τον χειριστεί;
Να προσέχεις με το φούρνο μικροκυμάτων. Και να μου κάνεις τη χάρη να διαβάσεις ΟΛΕΣ τις οδηγίες πριν το χρησιμοποιήσεις, παρόλο που σου είπα εγώ μερικά πράγματα...
Ναι μαμά...
Να σου βάψω τα ντουλάπια; Να σου φτιάξω κάτι εκεί που βγάλαμε τα πόμολα να μην φαίνεται η παλιά ροζέτα;
Ναι μαμά!
Κοίτα! Σου έκανα λουλουδάκια!
Αχ τι ωραία που είναι μαμά!!!
Τα υπόλοιπα κάνε τα εσύ. Ό,τι θες.
Μα πόση ώρα κάνει αυτός ο φούρνος; Τα έχω 20 λεπτά κι ακόμα δεν έχουν γίνει!Πώς θα φύγουμε αύριο; Πώς πέρασε μια βδομάδα; Δηλαδή θα φύγουμε και θα μείνει εδώ; Κι εμείς θα φύγουμε; Δε θέλω! Τώρα τι να γράψω; Να το γράψω στο μπλογκ; Εγώ δεν γράφω συνήθως τα προσωπικά μου...Μα είναι συνταγή. Για φοιτητικά μπισκότα..Τα πρώτα που ψήνω στο σπίτι, στη δική της μικρή κουζίνα....
Δεν θέλω να βάλω τα κλάματα αύριο που θα φύγουμε. Θέλω να φύγουμε και να μας δεί χαρούμενους. Θα τελειώσω το ποστ χωρίς να βάλω τα κλάματα;
Καλύτερα να κλείσω τα σχόλια....Αυτό δεν είναι συνταγή. Είναι μονόλογος....Κι αν μπουν σχόλια, θα βάλω σίγουρα τα κλάματα....
