Πρώτη μέρα του σχολείου σήμερα και η μέρα ανήκει στα παιδάκια. Μικρά και μεγάλα. Πρωτάκια αγχωμένα και ψαρωμένα, γυμνασιόπαιδα σε καινούριο περιβάλλον, τα παιδιά του λυκείου, έφηβοι πια και κάποια άλλα παιδιά, που μόλις τέλειωσαν και ξεκινάνε μια άλλη πορεία, αυτή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι αστείο και συγκινητικό να παρακολουθείς τα παιδιά στις φάσεις αυτές των αλλαγών. Ένας ομφάλιος λώρος υπάρχει ακόμα, στην αλλαγή της κάθε βαθμίδας, που τον κόβουν μόλις έρθει η κατάλληλη στιγμή.
Τα πρωτάκια στο δημοτικό, συνήθως ψαρωμένα, καλούνται να αφήσουν το χέρι της μαμάς που τα βαστάει και να ανοίξουν τα φτερά τους μόνα τους. Ο ρόλος της δασκάλας της πρώτης δημοτικού, είναι δύσκολος. Καλείται να παίξει όχι μόνο το ρόλο της δασκάλας και παιδαγωγού, αλλά και της μάνας, αφού τα παιδάκια φεύγουν για τόσες ώρες από το σπίτι τους. Βέβαια, το ρόλο αυτό, τον έχουν παίξει νωρίτερα οι νηπιαγωγοί, των οποίων ο ρόλος είναι ακόμα πιο δύσκολος για την προσαρμογή των παιδιών στο σχολείο. Τα παιδιά μου ήταν τυχερά. Είχαν καλές δασκάλες και δασκάλους στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό, ειδικά στις ευαίσθητες ηλικίες τους. Ήταν σημαντικό για την ψυχική τους ισορροπία, αλλά και για τη γνώση που πήραν. Τασία, Έλσα, Νατάσσα, Μαρία, κ. Σούλα, ήσασταν καταπληκτικές δασκάλες και σας ευχαριστώ!
Στο σχολείο μας, τα πρωτάκια στο γυμνάσιο, συνηθίζουν να πηγαίνουν στο δημοτικό μόλις σχολάσουν τις πρώτες μέρες που ακόμα δεν έχουν αρχίσει τα 7ωρα. Με το που σχολάνε από το γυμνάσιο, πάνε κατευθείαν στην αυλή του δημοτικού από όπου έφυγαν, να δουν τους παλιούς δασκάλους τους, να παίξουν πάλι λίγο μπάλα, να δηλώσουν με την παρουσία τους "είμαι πια μεγάλος και δεν ανήκω εδώ".
Τη πρώτης λυκείου, αλλάζοντας μόλις ένα όροφο κατά την αλλαγή από γυμνάσιο σε λύκειο, απαξιούν λιγάκι να ανέβουν στο παλιό τους σχολείο, μια και τώρα πια είναι μεγάλα! Είναι Λυκειόπαιδα! Μέσα τους όμως, τα βασανίζει για άλλη μια φορά το ίδιο πρόβλημα: πάλι πρωτάκια;;; Πάλι από την αρχή;
Εκείνο όμως που είναι το πιο συγκινητικό απ' όλα, είναι ότι σήμερα, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, τη μέρα του αγιασμού, στο προαύλιο του σχολείου, εκτός από όλα τα παιδιά που θα φοιτήσουν, έρχονται πολλά από τα παιδιά που μόλις αποφοίτησαν. Είναι παιδιά που έχουν μπει σε κάποια σχολή και έρχονται για τελευταία μάλλον φορά στο προαύλιο του σχολείου τους. Είναι ξένοιαστα, είναι χαρούμενα, είναι χαμογελαστά. Σε λίγες μέρες θα είναι στην πόλη που μπήκαν, να ζήσουν τη φοιτητική ζωή τους, που με τόσο κόπο και όνειρα κατάφεραν να κατακτήσουν. Σήμερα, θα ψαλιδίσουν μόνα τους τον τελευταίο ιστό από τον ομφάλιο λώρο που τα έδενε τόσα χρόνια με την εκπαίδευση που πήραν στον τόπο τους. Θα αποχαιρετήσουν τους καθηγητές τους, το χώρο που τους φιλοξένησε για χρόνια, θα δηλώσουν με την παρουσία τους στα υπόλοιπα παιδιά την νίκη τους και θα δώσουν κουράγιο στους τελειόφοιτους, για τη δύσκολη χρονιά που τους περιμένει και ελπίδα, ότι του χρόνου θα είναι κι αυτοί στην ίδια θέση.
Χαίρομαι τόσο πολύ όταν βλέπω αυτά τα παιδιά...Τα παιδάκια που ήρθαν 12 χρονών, αμούστακα αγόρια και ασχημάτιστες κοπέλες, φεύγουν τώρα ενήλικες, όμορφες γυναίκες και φρεσκοξυρισμένοι νεαροί, να κατακτήσουν τον κόσμο...Καλό δρόμο παιδιά μου και καλή συνέχεια! Κοιτάξτε να ευχαριστηθείτε τα χρόνια που θα ακολουθήσουν!
Μια τέτοια μέρα, δεν θα μπορούσα να βάλω τίποτα άλλο, παρά μια μαμαδίστικη συνταγή, μια συνταγή που θα γλυκάνει τα παιδιά τα σαββατοκύριακα του χειμώνα που θα ακολουθήσει. Μια συνταγή που οι μανάδες θα μπορούν να τη φτιάξουν το σαββατοκύριακο, αφού θα μπορούν να αφιερώσουν παραπάνω χρόνο, για να γλυκάνουν τα παιδικά στοματάκια. Μαμάδες, αφιερώστε χρόνο στα παιδιά σας. Γλυκάνετέ τα. Η μέρα που θα ανοίξουν τα φτερά και θα φύγουν, έρχεται πάρα πολύ σύντομα. Και όταν φύγουν, να ξέρετε ότι πιθανόν να έχουν φύγει για τα καλά. Μόνο όταν έρθει η μέρα που φεύγουν, συνειδητοποιείς, πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια...
Τι λέτε λοιπόν; Φτιάχνουμε μια εύκολη μπουγάτσα για τα παιδιά μας;
Γρήγορη και εύκολη μπουγάτσα
Υλικά
500 γρ. φύλλα κρούστας
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
2 ποτήρια νερού νερό
βούτυρο όσο χρειαστεί για το βουτύρωμα των φύλλων
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο σε μέτρια θερμοκρασία (180 πχ).
Βουτυρώνουμε ένα μέτριο ταψί.
Βουτυρώνουμε ένα-ένα τα φύλλα και τα κάνουμε πλισέ (τα τσαλακώνουμε).
Το ψήνουμε σε μέτριο φούρνο σκεπασμένο (με αλουμινόχαρτο αν χρειαστεί) για 20 λεπτά.
Όσο ψήνονται, αναμιγνύουμε το γάλα με το νερό σε ένα μπωλ.
Μετά, το βγάζουμε, και ρίχνουμε το αραιωμένο γάλα και ξαναψήνουμε για άλλα 20 λεπτά. Μετά, κανέλλα, άχνη και τσάκισμα (γι΄ αυτό δεν την φτιάχνω...όλη εγώ θα τη φάω... σλλλλλλρρρρρρρ).
Οι φωτό είναι της φίλης μου της Ασπασίας που την έχει φτιάξει στο παρελθόν. Τη συνταγή, μου την είχε δώσει η καλή μου συνάδελφος κυρία Τασία, που ό,τι κι αν έχω φτιάξει δικό της, έχει επιτυχία!
Καλή εβδομάδα και καλή σχολική χρονιά!
καλή χρονιά!
ReplyDeleteDeli,καλή χρονιά!
ReplyDeleteΠολύ γλυκό αφιέρωμα στα παιδιά,είσαι από τις καλές δασκάλες,που πάντα θα θυμούνται!
Την έφιαχνα παλιότερα,καλά που μου τη θύμισες για τα μεγάλα χειμωνιάτικα βράδια.
Φιλιά!
Καλή σχολική χρονιά!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι όταν βάζεις απλές και γρήγορες συνταγές!! Ε ναι λοιπόν θα την φτιάξω κι αυτή τη συνταγή κατά τη διαρκεια της εβδομάδας!!
ReplyDeleteκαλημερα!!!ΚΑΛΗ Σχολικη Χρονια!!!Πολυ ωραια...η αναρτηση σου...σημερα....ΑΧ!και γω Εχω πρωτακι...φετος...και,,,τι πρωτακι...στην..εφηβεια...ΕΤΩΝ...χιχι...15....Μανουλες....Υπεροχες...Στιγμες...Ανεπαναληπτες...που οσες...φορες...και να τις...ΖηΣεις....{ειναι η τριτη}....ειναι πολυ..πολυ...ομορφες...καιΜΟΝΑΔΙΚΕς...ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!!!
ReplyDelete...ΤΗΝ...γλυκια σου...Απολαυση...
θα την κανω....μολις γυρισω...απο που....αλλου???ΑΠΟ τον Αγιασμο....χιχι...ΧΑΖΟΜΑΜΑ...ΕΕΕΕ???οσο Ακομα ...μου το επιτρεπει....ΧΙΧΙ
Oxi ....otiδεν θα βρω...και του χρονου...λογο...για να παω...χιχιδ
δεν το χανω με τιποτα...μονο εαν με .....δεσει...χιχιιχιιιιι!!!!!!
Καλή σχολική χρονιά να έχουν όοολα τα παιδάκια του κόσμου!!!!
ReplyDeleteΕεεε να πάρω και μια κομματάρα μπουγάτσα που την λατρεύωωωωωωωωωωωωω
Μάκια
Τι εννοείς γρήγορη Κική μου;
ReplyDeleteΓρήγορη στο να την φτιάξεις ή γρήγορη στο να την φας και να μείνει το ταψί σου άδειο!
Καλή σχολική χρονιά σε όλους. Μικρούς και μεγάλους και μακάρι να είναι και εύκολη για τα πρωτάκια.
Καλημέρα Κική. Αυτή η μπουγάτσα που τη φτιάχνω ποοολλά χρόνια γιατί όλοι την αγαπάμε στη οικογένεια, πραγματικά είναι πολύ-πολύ πετυχημένη συνταγή. Εγώ τη προχώρησα λιγουλάκι και προσθέτω μέσα στο μίγμα του αραιωμένου γάλακτος 2 χτυπημένα αυγά και μια βανίλια.
ReplyDeleteΚαλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδάκια μικρά και μεγάλα. Να'ναι πάντα καλά και να έχουν πάντα επιτυχίες στη ζωή τους!!
τσιμπαω γρηγορα ενα κομματακι! ^_^
ReplyDeleteTι όμοργη ανάρτηση!!
ReplyDeleteΚαι τι τέλειο γλυκό φυσικάα!
Πολλά φιλιά!
Χρόνια ξενοιασιάς κι ανεμελιάς που δεν γυρίζουν ποτέ πίσω!!
ReplyDeleteΧαρείτε παιδιά την ανεμελιά σας και γλυκαθείτε με μια σπιτική μπουγάτσα!!!
Καλή Χρονιά!!!!!!!
Πολύ πρωτότυπη και ευκολή συνταγή μπουγάτσας. Φαντάζομαι τη γλύκα της! Φιλιά πολλά πολλά!
ReplyDeleteΠόσο υπέροχα δένει το γλυκό σου Κική με την πρώτη μέρα στο σχολείο!!!
ReplyDeleteΚαλή χρονιά στα παιδιά και τους δασκάλους τους :)
Φιλιά πολλά
Καλη σχολική χρονιά!!!!!Και στους μαθητές και σε μας τους εκπαιδευτικούς που παλεύουμε με τους μαθητές μας!!!Και τους εκπαιδευτικούς μας!!!!Η μπουγάτσα είναι ότι πρέπει γι αυτή τη μέρα!!!!!Ευχαριστούμε, να είσαι καλά!!!!!!!!!
ReplyDeleteΑ, αυτή τη συνταγή την ξέρω κι εγώ, κάποιοι αν δεν κάνω λάθος την ονομάζουν και πατσαβουρόπιτα. Γίνεται πολύ ωραία και η γεύση μοιάζει με μπουγάτσα.
ReplyDeleteΧμμ, για το σχολείο είναι αστείο, αλλά πάνε 10+ χρόνια που το τελείωσα και ακόμα τέτοιες μέρες βλέπω στον ύπνο μου πως αύριο έχω να πάω σχολείο και είναι η πρώτη μέρα...
Κάποια πράγματα μένουν χαραγμένα μέσα μας τόσο βαθιά τελικά...
καλη σχολικη χρονιαααααα... πραγματικα πολυ πρωτοτυπη και γρηγορη συνταγη .... σε ευχαριστουμε που την μοιραστηκες μαζι μας...
ReplyDeleteΚι η προσμονή των καθηγητών; Πού την πας; Ιδιαίτερα αυτών που θα πάρουν πρώτη...Θάναι καλή φουρνιά οι φετινοί; Θα ηρεμήσουν οι ταραξίες; θα διαβάζουν λίγο παραπάνω οι αδιάφοροι; Θα περάσει κανένα πολύ βαρειά την αρρώστια της εφηβείας και την άλλη την πιο δύσκολη ;Εκείνη της καρδιάς καλέ...
ReplyDeleteΟυφ αγωνίες!κάθε χρόνο τα ίδια.Όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν συνηθίζονται.
Καλή χρονιά!
Νατάσσα, ευχαριστούμε! Επίσης!
ReplyDeleteΕλένη, πάντα υπάρχουν αντιπάθεις και συμπάθειες προς τους δασκάλους. Μερικές φορές δεν το θες. Είναι χημεία. Εχω δεχτεί ότι μπορεί και να μην αρέσω. Αλλιώς στενοχωριέσαι! :-)
Μένια, τις εύκολες συνταγές τις έχουμε όλοι ανάγκη με τους ρυθμούς που ζούμε. Αν θες 3 μερες για να κάνεις μια συνταγή, δεν λέει. Για λίγες φορές οκ. :-) Ευχαριστώ Μένια!
Ίριδα χαχα! Καλέ!!! ΑΚΟΜΑ σε αφήνει και πηγαίνεις στν αγιασμό; Θα σου έχει αδυναμία! Φοβερό! χαχα! Καλή χρονιά λοιπόν! Και υπομονήηηηη!
ReplyDeleteΑστεράκι επίσης! Μόνο ένα; Όσο θες!
Πηνελόπη, γρήγορη να της φας φυσικά! χαχα! Αμ γιατί λέω πως δεν τη φτιάχνω; Στο πιτς φυτίλι θα την τσάκιζα! Χαχα! καλή χρονιά! Ευχαριστώ!
Ειρήνη, άλλοι προσθέτουν και λίγο σιμιγδάλι! Δοκίμασέ το!
ReplyDeleteΦιλιά!
Λιβύα, τσίμπα, τσίμπα!
Μαγδούλι ευχαριστώ! Καλή χρονια ζουζούνα!
Ξανθή, έτσι όπως τα λες είναι. Ειδικά τα φοιτηρικά χρόνια, είναι μάλλον τα καλύτερα!
ReplyDeleteΠλεκτό εγκώμιο, φτιάξε τη για το ζουζούνι το μεγάλο! Φιλιά!
Γιώργο ευχαριστώ και για τα δύο! Καλή χρονιά στα παιδιά σου! Φιλιά!
Ευα, καλή χρονιά και σε σένα. Το μάθημά σου ήταν το αγαπημένο μου στο σχολείο!!!
ReplyDeleteDark chef, όι πατσαβουρόπιτες έχουν συνήθως αυγά νομίζω. Αυτή έχει αποκλειστικά γάλα.
Αχ...αυτές οι συνήθειες οι παιδικές, χαράζονται στη μνήμη μας!
Zeta mea, κι εγώ ευχαριστώ!
Vita, άσε αυτό. Κάθε χρόνο βλέπω έναν συγκεκριμένο εφιάλτη πριν ξεκινήσουμε! Ουφ! χαχα!
Καλή χρονιά!
Αχ!!!σημερα...εφαγα..πικρα...αλλα...και γλυκα...μαζι....ΜΕ Ηθελε...εκει...πηγα την εγραψα...αλλα...μολις.ειδα...οτι...δεν..Ηταν..κανενας..γονιος...και τα υπολοιπα παιδια...κοιταγααν..περιεργα...Αποχωρησα...Σιγα...σιγα...μην την φερω σε δυσκολη..θεση...!!!!Ημουν ολα τα χρονια μεσα στα παιδια..και στα σχολεια...Γιατι ημουν στο συλλογο ..Γονεων..οποτε..καταλαβαινεις...δεν ειχε προβλημα....Η ιδια...και Φυσικα...ειναι πολυ Ανεξαρτητη...καιΥπευθηνη...οχι...μαμακιας...Αχ!ΑΧ!
ReplyDeleteΑχ, τι μου θύμισες σήμερα...
ReplyDeleteΕμείς που αλήθεια έχουμε να γυρίσουμε; Γιατί δεν έχω να πάω πουθενά;
Θα φτιάξω την μπουγάτσα να ξεπικραθώ, γιατί μόνο που δεν κλαίω...και κειός ο καφές...με διέγραψες μου φάινεται
Πολύ γλυκιά ανάρτηση. Μερικούς καθηγητές μου τους σκέφτομαι με πολύ αγάπη και όταν συναντάω κάποιους χαίρομαι ιδιαίτερα. Έχεις δίκιο είναι χημεία η σχέση μαθητή καθηγητή.
ReplyDeleteΡίξε μια ματιά το mail σου. Καλό βράδυ
Αχ, με συγκίνησες φιλενάδα!
ReplyDeleteΚαλή και γλυκιά σχολική χρονιά Κικίτσα! Εξάλλου πολλοί από εμάς, αισθανόμαστε, νομίζω και λίγο μαθητές!
ReplyDeleteΚαλη και γλυκια χρονια να εχεις Κικη, σαν την μπουγατσουλα σου :)
ReplyDeleteΊριδα, ήρθε η ώρα να μένεις σπίτι στον αγιασμό μάλλον! :-) Το παιδάκι σου μεγάλωσε και θα φαινεται όντως περίεργο να είσαι μόνο εσύ ανάμεσα στους γονείς. Οπότε, μείνε σπίτι και φγτιάξε της καμία μπουγατσούλα να τη βρει ζεστή! :-)
ReplyDeleteΧαρά εγώωωωωω; Εσύ που γυρνάς με άλλες σουρλουλούδες!!! Άσε που δεν απαντάς και σε εσεμεσια (sms). Σμουτς!
Μανουσίνα κι εγώ μερικούς τους θυμάμαι καλά κα με αγάπη. Μερικούς προσπαθώ να τους ξεχάσω ακόμα! χαχα!
Big mama, εδώ συγκινιομουν εγώ καθώς τα έγραφα...
ReplyDeleteRelo, ευχαριστω πολύ! :-)
Δημιουργια, ευχαριστωωώ!
ΑΧ!!!!
ReplyDeleteΚαλη μου....kiki...
θελω...μια βοηθεια...εαν γινεται....Μια συνταγη...για ψωμι...η παξιμαδια..τελος..παντων..χωρις..μαγια...σοδα...μπεικιν...μπυρα...γαλα...χιχιχι...γιατι μεχρι τωρα,μονο...πετρουλες φτιαχνω??θα τον...πνιξω..το γιατρο....!!!!ΥΠΑΡΧΕΙ???..ΟΕΟΟΟΟ???ΕΧΩ ΧΤΥΠΗΣΕΙ...ΚΟΚΚΙΝΟ...!!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!.........
Κ.Α.Λ.Η.Μ.Ε.Ρ.Α..
ΟΣΟ...για το σπιτι????ασε καλη μου.....το μεσα ...δεν μου παει...ενα χρονο τωρα...ΜΕ.....Α.Ρ.Ρ.Ω.Σ.Τ.Η.Σ.Ε
....!((
Και πότε ν αρχίσω δίαιτα μ αυτά που γράφεις;;
ReplyDeleteΙριδα και με τι θα φουσκωσει καλε το ψωμακι αν δεν εχει τιποτα απο αυτα μεσα;
ReplyDeleteΑναΐς (με μπέρδεψε το Αναϊδα), δίαιτα τη Δευτέρα :-)