Όταν ήμουν μικρή και η μάνα μου με ρωτούσε τι φαγητό θέλω για τα γενέθλιά μου (που δεν είναι σήμερα), έλεγα: κεφτέδες με σάλτσα. Ήταν μπελαλίδικο φαγητό, αφού έπρεπε να φτιάξει τον κιμά, να τηγανίσει τους κεφτέδες, να φτιάξει τη σάλτσα και τα μακαρόνια. Το αστείο είναι, ότι αυτό το φαγητό, αρέσει και στο γιο μου. Έχω απλουστεύσει όμως τη διαδικασία, για λόγους υγείας και εξοικονόμησης χρόνου. Τα κεφτεδάκια ψηνονται στο γκριλ και σε μισή ώρα είναι έτοιμα. Έτσι, δεν επιβαρύνονται με επιπλέον λίπος και αλεύρι. Στη σάλτσα, βάζω μόνο δύο κουταλιές λάδι. Το λίπος του κιμά, είναι έτσι κι αλλιώς πολύ. Δεν χρειάζεται περισσότερο. Αν θέλετε παραπάνω, βάζετε εσείς. Η σάλτσα βράζει όσο ψήνονται τα κεφτεδάκια. Τα μακαρόνια γίνονται σε δέκα λεπτά, οπότε σε μία ώρα περίπου έχω φαγητό έτοιμο.
Τις 2-3 τελευταίες μέρες, όλοι οι foodbloggers αναστατωθήκαμε με ένα site που έβαζε συνταγές και φωτό όλων των άλλων εκτός από δικές του. Το site, ξανανέβηκε και απο χτες βράδυ είναι κλειστό. Ελπίζω να παραμείνει. Όλο αυτό, έφερε αναστάτωση και κινητοποίηση μεταξύ των μπλόγκερ στο fb, γεγονός που μου έπαιρνε όλο μου το χρόνο και ενέργεια. Δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ με surfing σε άλλα blogs και έχω χάσει επεισόδια. Θα βρω τους ρυθμούς μου όμως ελπίζω, καθώς πλησιάζει Παρασκευή.
Πάμε να δούμε τη συνταγή, μια και μιλούσαμε γι΄αυτή σήμερα στο φβ και τρέξαν τα σάλια μερικών πάλι;
Μακαρονάδα με κεφτεδάκια ψητά σε σάλτσα ντομάτας
Υλικά
για τα κεφτεδάκια
600 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
1 αυγό
1 μικρό κρεμμύδι
2 φέτες ψωμί, μουλιασμένο σε γάλα ή κρασί
2 κ. σ. ξηρό δυόσμο (ή φρέσκο)
1 κ. σ. ξύδι
2 κ. σ. ούζο
αλατοπίπερο
για τη σάλτσα
1 κουτί ντοματάκια ψιλοκομμένα ή πυκνό χυμό ντομάτας ή φρέσκιες ντομάτες
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες ή ένα μικρό κρεμμύδι
1 κ. σ. δυόσμο ξηρό
1 κ. γ. ρίγανη
2 κ. σ. ελαιόλαδο
αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε τον κιμά, το αυγό, αλατοπίπερο, το ψωμί ελαφρώς στυμμένο*, το ξύδι, το ούζο και το δυόσμο.
Σε μπλέντερ λιώνουμε το κρεμμύδι. Αν θέλετε να έχουν απόλυτα λεία υφή τα κεφτεδάκια σας, αφού λιώσει το κρεμμύδι, χτυπήστε το μαζί με το ψωμί*.
Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στο γκριλ, όσο πλάθουμε τα κεφτεδάκια.
Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί και πλάθουμε μικρά κεφτεδάκια, τα οποία τοποθετούμε κοντά-κοντά στο ταψί.
Ψήνουμε στους 200 βαθμούς στο γκριλ, στο ψηλό ράφι του φούρνου για 30-40 λεπτά, ανάλογα το φούρνο, ενώ τα γυρίζουμε μια φορά στη διάρκεια του ψησίματος.
Όσο ψήνονται, φτιάχνουμε τη σάλτσα. Μέσα σε τηγάνι αντικολλητικό, βάζουμε τη ντομάτα και όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τη ζάχαρη που θα την προσθέσουμε στο τέλος. Εγώ δεν τσιγάρισα το σκόρδο. Αν θέλετε, κάντε το. Άλλες φορές βάζω κρεμμύδι, άλλες σκόρδο. Στη φωτό είναι με κρεμμύδι. Σήμερα την έκανα με σκόρδο.
Αφήνουμε να βράσουν για 15 λεπτά, ενώ προσθέτουμε νερό όποτε χρειάζεται.
Αν οι κεφτέδες έχουν στο μεταξύ ετοιμαστεί, τους ρίχνουμε στη σάλτσα και αφήνουμε να βράσουν μαζί για άλλα 10 λεπτά, προσθέτοντας νερό αν χρειάζεται.
Αν δεν έχουν γίνει ακόμα, σταματάμε το βρασμό και συνεχίζουμε μετά, όταν οι κεφτέδες είναι έτοιμοι.
Για το σερβίρισμα, φτιάχνουμε τα ζυμαρικά που θέλουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας και σερβίρουμε με τη σάλτσα ζεστή.
Update
Από τη βιασύνη μου να φύγω το μεσημέρι και να πάω για καφέ, ξέχασα να γράψω 2 υλικά! Το ούζο και το ξύδι! Νίκοοοοο! Εσύ φταις!!! χαχα! Διορθώστε όσοι την κρατήσατε!
Πως μπορουμε να κανουμε το "σλουρπ σλουρπ" με emoticon???
ReplyDelete:)
Θες να πεις ότι εμάς τώρα δεν μας έτρεξαν τα σάλια.
ReplyDeleteΈτσι έφτιαχνε κι η μαμά μου τους κεφτέδες μόνο που τους τηγάνιζε, δεν ασχολιώντουσαν οι άνθρωποι παλιά με τη διατροφή όπως την εννοούμε εμείς τώρα.
Όσο για το θέμα που αναφέρεις υπάρχει κι άλλο που έχει κατέβει προσωρινά για να δούμε;;;η ισχύς εν τη ενώσει.
Λατρεύω τα κεφτεδάκια και με σαλτσούλα ακόμη πιο σλουρπ!!!!
ReplyDeleteΜπορώ να έχω μια μερίδα αλλά με τηγανιτές πατάτες?????
Deli,τελικά σ΄όλους τρέχουν τα σάλια-είναι παραδοσιακό και νοστιμότατο!
ReplyDeleteΑ,κι εγώ το ίδιο κάνω και για λόγους υγείας,αλλά και γιατί να δυσκολεύομαι τη ζωή μας χαχα..
Φιλιά!
Γι΄αυτό δε φτιάχνω σελίδα στο fb,θα θέλει όλο το χρόνο μου και δεν μπορώ ν΄αντισταθώ.
Ωραίο καλοκαιρινό φαγάκι!Εγώ το έχω απλουστεύσει ακόμα πιο πολύ. Ούτε τα ψήνω ούτε τα τηγανίζω, τα βάζω ωμά στη σάλτσα!
ReplyDeleteΚοίτα να δεις σύμπτωση χιχιχι εχθές το βράδυ έφτιαξα κεφτεδάκια με κόκκινη σάλτσα αλλά με ρύζι :)
ReplyDeleteΜου θυμίζει και μένα τα παιδικά μου χρόνια, είναι φαγάκι σλουρπ σλουρπ!! χεχεχε
Γεια στα χεράκια σου Κική :)
Φιλιά
συνήθως τα βάζω ωμά στη σάλτσα για να γίνουν γρηγορότερα και τα τρώνε όλοι στην οικογένεια.φιλιά.
ReplyDeleteSuper φαγητόοοοοο!!
ReplyDeleteΚαι εμείς έχουμε στο πρόγραμμα το ίδιο για το σαββατοκύριακο,αλλά με κιμά κοτόπουλο!:))
Πολλά φιλιά!
Ένα έχω να πω...
ReplyDeleteΜμμμμμμμμμμμμ!!!!!!
Aυριο morning morning!! θα σε τακτοποιήσω...
ReplyDeleteΚαι εμένα η μητέρα μου έφτιαχνε και φτιάχνει κεφτεδάκια σμυρνέικα μια και είναι και μικρασιάτισσα. Όμως όσο μεγαλώνω μου είναι όλο και πιο δύσκολο να τα χωνέψω, έτσι το γυρίσαμε και μεις στο γκριλ για πιο ευκολοχώνευτα και υγιεινά. Πολύ νόστιμα.
ReplyDeleteΑντώνη, στο γιαχου, το τρέξιμο σάλιων συμβολιζεται έτσι: =p~ Εγω το κάνω πιο απλό: :~
ReplyDeleteΞανθή ωωω! Ωραία νέα! Χαίρομαι!
Λίλα, το ίδιο σα ήθελε και ο σύζυξ μου!
Ελένη, στο φβ αντιστεκόμουν μέχρι το Σεπτέμβριο. Έχω ανοίξει λογαριασμό σαν μικρή κουζίνα και ΔΕΝ παίζω κανένα παιχνίδι γιατί θα κολλήσω...
big mama αααα! Έτσι κάνω τα σουτζουκάκια! Θα τα κάνω κι αυτά την επόμενη φορά!
ReplyDeleteΑστέρι ναι; Γιαμι, γιαμι! Ευχαριστώ!
Φουρτουνιασμένη εγώ στα σουτζουκάκια! θα τα κάνω κι έτσι, Ακόμα πιο γρήγορα! Η αλήθεια είναι ότι έψησα για να μείνουν και μερικά σκέτα ψημμένα. Για τη λιγούρα! Ξέρεις! χαχα!
Μαγδούλι και με κιμά θα είναι ακ΄μα πιο ελαφριά!
Ειρήνη χαχα!
ReplyDeleteΝίκη ωωωω! Θα με φατσομπουκιάσεις; χαχα!
Κατερίνα τα σμυρνέικα φαγητά είναι γενικά βαριά λόγω μπαχαρικών κλπ. Και επειδή κι εμείς έχουμε ευαίσθητα στομαχάκια, το γυρίσαμε στα ψητά!
α μαλιστα
ReplyDelete:~~~~~~~~~~
:)
Μα δεν είναι υπέροχο φαγητό???
ReplyDeleteΤέλεια, καλά που μου το θύμισες, έχω πολύ καιρό να το φτιάξω, θα ξετρελαθεί το κοριτσάκι μου!
Φιλιά!!!
Πολύ καλή ιδέα, και λέγαμε τι να φτιάξουμε.
ReplyDeleteΕίναι από τα αγαπημένα μου φαγητά από τότε που μικρός είχα δει τη Λαιδή και τον Αλήτη στο σινεμά :-) Συνήθως έτσι με σάλτσα κατέληγαν την επόμενη μέρα όσα κεφτεδάκια είχαν περισέψει. Μου αρέσει η ιδέα για το φούρνο.
Την ιστορία με τον αντιγραφέα σας την παρακολούθησα κι εγώ μεσω fb και μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκα ευχάριστα που καταφέρατε και το κλείσατε.
Τελείως άσχετο με τα κεφτεδάκια, πρώτη απόπειρα για άσπρο ψωμί με προζύμι από το βιβλίο σου (μέχρι τώρα έκανα μόνο ολικής αλέσεως):
http://tinyurl.com/prozymenio
δεν είμαι σίγουρος αν αυτό που αγόρασα εδώ είναι το ίδιο που λες κίτρινο αλεύρι για ζυμωτό ψωμί αλλά το αποτέλεσμα βγήκε αρκετά καλό αν και δεν φούσκωσε περισσότερο από τα ολικής όπως περίμενα.
Αντώνη! Χαχαχα!
ReplyDeleteΜπέττυ, φτιάξ' της το τότε! :-)
Γιάννη, είμαστε φίλοι στο φβ;;;
Ω!Τι ωραίο ψωμί!!! Μπράβο! Είχες ξανακάνει ψωμί με προζύμι; Αν οχι, νιώθω πολύ περήφανη! χαχα!
Το χρώμα του ψωμιού σου, μου θυμίζει ολικής αλεύρι και όχι τόσο κίτρινο. Το κίτρινο είναι όντως κιτρινωπό. Στο εξωτερικό, δύσκολα θα βρεις ίδια αλεύρια με εδώ. Θα ρωτήσω μια φίλη που έζησε στη Γαλλία και τώρα είναι εδώ, αν ξέρει ποιο αλεύρι αντιστοιχεί εκεί. Το κίτρινο για ζυμωτό ψωμί, είναι απλώς πιο χοντρόκοκκο από το αλεύρι για όλες τις χρήσεις, κιτρινωπό και χωρίς πίτουρο. Αν θες, πες μου να σου στείλω λίγο να δεις πώς είναι. Δεν έχω πρόβλημα, χαρά μου θα είναι!
ούζο και φινόκιο δεν τρώω....οσο για τη συνταγή κλασικό ιταλικό φαγάκι και αν ακούσεις τους Ιταλόυς θα πουν φαγητό γιαγιάς
ReplyDeleteκαλημέρα
Δε νομίζω ότι είμαστε φίλοι στο fb αλλά σε διαβάζω στο twitter. Την υπόθεση με την αντιγραφή την είδα από τη Μαρία από το mediteranean kiwi.
ReplyDeleteΨωμί με προζύμι ξεκίνησα να φτιάχνω πριν 3 μήνες, αλλά απ'όταν πήρα το βιβλίο σου τον περασμένο μήνα έχω δει βελτίωση :-)
Το κίτρινο αλεύρι το ξέρω, χρησιμοποιεί η θεία μου στην Ελλάδα και νομίζω το αλεύρι Λήμνου που χρησιμοποιεί η ξαδέλφη μου πρέπει να είναι το ίδιο. Εδώ μετά από πολύ ψάξιμο πήρα αυτό που λένε οι Ιταλοί semola di grano duro που απόσα κατάλαβα είναι μια ποικιλία σταριού πιο κίτρινη και σκληρή. Μοιάζει πράγματι με ψιλό σιμιγδάλι και είναι κατακίτρινο. Το ωψμί είναι πιο σκούρο γατί το προζύμι ήταν ταϊσμένο με αλεύρι σικάλεως ολικής αλέσεως.
Και λοιπόν, κάνε τα χωρίς ούζο! :-)
ReplyDeleteΑαααα! Μάλιστα! Στο τουίτερ δεν μπαίνω συχνά γιατί δεν το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Στο φβ κάνουμε τζερτζελέ κάθε μέρα με τα μαγειρέματά μας! :-)
Το κίτρινο αλεύρι, είναι αυτό ακριβώς που είπες και της Λήμνου το θεωρώ από τα καλύτερα. Δεν το έγραψα στο βιβλίο για ευνόητους λόγους.
Πολύ χαίρομαι που είδες βελτίωση με το προζύμι! Τώρα κατάλαβα γιατί ήταν πιο σκούρο!
Σε ποιον δεν αρέσει αυτό το φαγητό;; Αν κι εγώ προτιμώ τα κεφτεδάκια με τηγανιτές πατάτες.....ωραία ιδέα να τα ψήνεις στο φούρνο, θα την εφαρμόσω!
ReplyDeleteΝοστιμοτατο φαγάκι και οπως λες σε μια ωρίτσα έχεις σπιτικό ζεστό φαγάκι.
ReplyDeleteΦιλιά
Ummm, apo ta pio agapimea mou fagita..spaghetti & meatalls...ala Greque!
ReplyDeleteΑνεράιδα! Έλα ντε! Κι εμένα μ' αρέσουν με πατάτες!
ReplyDeleteΜαριον, φιλάκια! Καλή εβδομάδα!
Πήτερ, Ελλαδίτσα στο πιάτο! :-)
ξεκινησα να ψαχνω τετοια συνταγη λογω της γνωστης σκηνης στην λαιδη και τον αλητη :D
ReplyDeleteεχουμε παθει ερωτα και εγω και το αγορι μου με την συνταγη σου και την φτιαχνω συνεχεια!
προς το παρον τηγανιζω τα κεφτεδακια αλλα την επομενη φορα θα τα φτιαξω στον φουρνο να δοκιμασω κι ετσι! ευχαριστουμε!
μεχρι και γλαστρακι δυοσμου πηρα και αχ αυτη η μυρωδια!
Πολύ χαίρομαι που σας άρεσε!
ReplyDelete