Γλυκό κουταλιού βύσσινο-Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!

Πριν τρία χρόνια, ετοίμαζα ένα ποστ να βάλω με βύσσινο: το βύσσινο και η άπιστη Κική. Ναι ναι! Τέτοιο τίτλο είχε, αλλά δεν βγήκε τελικά ποτέ στον αέρα. Πολλές φορές ετοιμάζω ποστ, οι μέρες κυλάνε, τα υλικά αλλάζουν με την εποχή, οπότε μετά μοιάζει άκαιρο και άσκοπο να το βάλω.

Το θεματάκι που έχω με τα βύσσινα το ξέρετε. Δεν είναι τόσο που μου αρέσουν τα βύσσινα σαν υλικό και κάνω την τρελή για να τα βρω, αλλά πιο πολύ το γεγονός, ότι μου τη δίνει που δεν φέρνουν εδώ βύσσινο, ή όταν φέρουν είτε είναι πανάκριβο, είτε δεν το πετυχαίνω. Εεε δεν μπορώ να κατασκηνώσω και έξω από το σμ περιμένοντας τη μία φορά που θα φέρουν βύσσινο! Και φυσικά δεν δέχομαι να μου φέρει το σμ βύσσινο κατά παραγγελία και να μη μου αρέσει μετά... Οπότε, απλώς ελπίζω κάθε χρόνο σε ένα ταξίδι στην Αθήνα ή την Πάτρα την κατάλληλη εποχή.

 
Ο κουνιάδος μου -σας το έχω πει- μου χάρισε μια βυσσινιά εδώ και 2-3 χρόνια από τη λύσσα που έβλεπε να με πιάνει με τα βυσσινάκια. Την 1η χρονιά έκανε 6 βύσσινα (μάλιστα τα περίμενα πώς και πώς, για να φωτογραφίσω το λικέρ μου για το βιβλίο μου-φωτό παραπάνω. Μεγάλη ιστορία. Πρέπει να σας την πω μια μέρα). Πέρυσι κανένα. Φέτος 8. Διαβάζω ότι σε πλήρη καρποφορία βρίσκονται στα 15 χρόνια. Οκ. Στα 60 μου θα έχω μια καλή παραγωγή βύσσινων και θα είμαι μια ευτυχισμένη ζαχαροπλάστισσα! χαχα! έχω υπομονή. Μπορώ να τα περιμένω!

Τότε λοιπόν, που είχα βρει βύσσινο στην Αθήνα σε τιμή εξωφρενικά καλή για την ποιότητά του (από 2-2,5 ευρώ), μου είχε φανεί τόσο παράξενο, που δεν πίστευα ότι ήταν βύσσινο! Για άλλη μια φορά, είχα πάει με τη Mαρία στη Βαρβάκειο προκειμένου να βρω βύσσινο και όταν διάλεξα από πού θα το πάρω, άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Βρε λες να μην είναι καλό και γι΄ αυτό είναι τόσο φτηνό; Τα φίδια με ζώσανε περισσότερο, όταν είδα το μανάβη να παίρνει το καφάσι μέσα για να τα βάλει σε σακούλα. Βρε λες να μου βάλει άλλα από αυτά που είδα;;; Η ατάκα της ημέρας δε, ήταν όταν το καφάσι είχε 10 κιλά μέσα κι εγώ ζήτησα 8. Να σου βάλω 10; μου λέει ο μανάβης κι εγώ απάντησα, δεν μπορώ να τα κουβαλήσω! Χαχα! Σαν το ανέκδοτο με τα 99 σουβλάκια. Το ξέρετε;

Τεσπα, τα πήρα τα 8 κιλά βύσσινο και έφυγα για το σπίτι. Μέσα στο τραίνο τα φίδια ζώνανε περισσότερο. Βρε λες να μην είναι βύσσινα και να είναι κεράσια;;; Είμαι τόσο άπιστη (φταίει το ζώδιο, όχι εγώ) που μόνο αν δοκίμαζα θα ησύχαζα....Έβαλα το χέρι μου στη σακούλα, ψαχούλεψα, έβγαλα ένα βυσσινάκι, το καθάρισα όπως-όπως με το χέρι μου και το έβαλα στο στόμα μου. Καθώς το βύσσινο έσκαγε στο στόμα μου, η ξινάδα που απλώθηκε με έπεισε ότι ήταν βύσσινο και όχι κεράσι! Οκ. Δεν μας πιάσανε χαζούς. Βουρ για το σπίτι τώρα.

Μέχρι να φτάσω σπίτι, τα φίδια είχανε ξανάρθει. Βρε λες να έβαλε πάνω πάνω βύσσινα και τα υπόλοιπα να είναι κεράσια; Οκ. Το ξέρω...Δεν υποφέρομαι. Είμαι άπιστη πολύ, αλλά μου φαινόταν περίεργη η σχέση τιμής-ποιότητας. Έβγαλα 2-3 βύσσινα από διαφορετικές σακούλες και μεριές και τα έβαλα στο στόμα μου. Ακούσια, το ένα μου μάτι έκλεισε από την ξινάδα. Ε φτάνει πια! ΕΙΝΑΙ ΒΥΣΣΙΝΑ! Τι άλλος θες για να πειστείς; 

Τα βυσσινάκια ήρθαν στο νησί και αξιοποιήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Από τότε, βύσσινα δεν...

Πέρυσι και φέτος που βρέθηκα στην Αθήνα στην εποχή τους, δεν είχαν φέρει ακόμα.  Πάνω που εγκατέλειψα την ιδέα ότι φέτος θα φτιάξω βύσσινο, να 'σου η ευκαιρία. Έχετε ακούσει φαντάζομαι τη θεωρία που λέει "όταν θες κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις". Ξέρω ότι αυτή η θεωρία έχει φανατικούς υποστηρικτές και μη... Εγώ είμαι στους υποστηρικτές της! Θα μου πεις...μα για το βύσσινο συνωμοτεί ολόκληρο σύμπαν; Ε, για το βύσσινο! Αφού αυτό ήθελα!
Και έτσι, το βύσσινο βρέθηκε! 5 ευρώ το κιλό μεν, αλλά βρέθηκε. Δύο κιλάκια βύσσινο, χωρίς σχεδόν καθόλου φύρα (να πέταξα 3-4), έγιναν γλυκό. Τρία βαζάκια θα δωθούν σε αγαπημένα πρόσωπα και το υπόλοιπο θα μείνει για το γιαουρτάκι μου!

Σερβίρετέ το με ένα ποτήρι παγωμένο νερό. Είναι το μόνο γλυκό κουταλιού, μετά το οποίο θέλω οπωσδήποτε νερό! Η γλυκόξινη γεύση του που καίει το λαιμό, ζητάει παγωμένο νεράκι! Αν θέλετε να απογειώσετε το γιαουρτάκι σας ή το παγωτό σας δε, είναι το ιδανικό γλυκό κουταλιού!

Το πιατάκι 50 άνω ετών...

Γλυκό κουταλιού βύσσινο

Υλικά

1 κιλό βύσσινο
1 κιλό ζάχαρη
1 ½ κούπα νερό
χυμός μισού λεμονιού

Εκτέλεση 

Πλένουμε τα βύσσινα και καθαρίζουμε από τα κοτσάνια τους και από τα κουκούτσια.
Σε μια κατσαρόλα βράζουμε τη ζάχαρη και το νερό για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε τα βύσσινα και τα βράζουμε κι αυτά για 5 λεπτά.
Δεν απομακρυνόμαστε καθόλου γιατί φουσκώνει.
Ξαφρίζουμε τον αφρό και σβήνουμε τη φωτιά.
Αφήνουμε το γλυκό να σταθεί για ένα 24ωρο.
Την επόμενη μέρα, βράζουμε τα βύσσινα για 10 λεπτά ακόμα. Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και φυλάμε σε καθαρά βάζα.

Tip: Αν το βυσσινάκι σας βγει καφετί αντί για βυσσινί, όπως στην παρακάτω φωτό, να είσαστε σίγουροι ότι φταίει το τρόπος παρασκευής.

Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς τη διαφορά χρώματος. Ήταν τότε που έκανα τα πολλά βύσσινα. Το καφετί βγήκε με διαφορετική συνταγή και το βυσσινί με αυτή που σας δίνω σήμερα!

υγ. Όπως βλέπετε, μεγάλη σταρούμπα το βυσσινάκι. Φωτογραφίες δεκάδες ανά χρονιά!


Καλό σκ!