Γλυκό κουταλιού σαμπούκος (ή ζαμπούκος, αφροξυλιά ή κουφοξυλιά)

Τα ωραία πράγματα στη ζωή, δεν είναι πράγματα! Έτσι λέει ο λαός. Ένα "πράγμα" λοιπόν που έχω χαρεί μέσα από το blogging, είναι οι φιλίες που έχουν αναπτυχθεί. Φιλίες που δεν κοιτάνε ηλικία, φύλο και απόσταση, αλλά στηρίζονται σε μια κοινή αγάπη: την κουζίνα. Είναι λογικό και φυσικό να έχουν αναπτυχθεί φιλίες με ανθρώπους που καθημερινά ανταλάσσουμε ιδέες. Με κάποιους λιγότερο με κάποιους περισσότερο, κάποιοι δένονται μεταξύ τους λόγω ηλικιακής ομάδας ή χρονικής ταύτισης που ξεκίνησαν το μπλογκ τους, ακόμα-ακόμα δένονται αν ταιριάζουν αισθητικά αυτά που κάνουν (πρωτότυπες συνταγές, φωτογράφηση κλπ). Πάντα υπάρχει κάποια αιτία που δένονται περισσότερο κάποιοι. Πολλοί από μας έχουμε ακόμα ακόμα συναντηθεί. Και παρόλο που δεν γνωριζόμαστε ουσιαστικά, όταν συναντιόμαστε είναι σαν να γνωριζόμαστε από χρόνια, αφού καθημερινά μιλάμε μέσα από τα μπλογκ μας.

Ένα άλλο ευχάριστο σημείο αυτών των σχέσεων, είναι ότι οι μπλόγκερς που έχουμε συνδεθεί λίγο παραπάνω (ή καμιά φορά και ελάχιστα τολμώ να πω), σκεφτόμαστε τον αλλον όταν πρόκειται για υλικά. Gadgets που δεν μπορεί να βρει λόγω απόστασης και τόπου κατοικίας, μπαχαρικά, υλικά, φρούτα, σπάνια βότανα, πολύτιμα βιβλία κλπ. Κατά καιρούς, το ταχυδρομείο πρέπει να μας ευγνωμονεί, γιατί υλικά πάνε κι έρχονται σε όλο τον κόσμο. Μερικά από τα πιο "κουφά" υλικά που έχω ταχυδρομήσει; Νερατζάκι και πετιμέζι στην Ολλανδία, ρίγανη στην Αμερική (ουπς! μη με ακούσουν τα εκεί ταχυδρομεία!!!), κουλούρες στην Κρήτη και στην Εύβοια, ηλιόσπορους στη Γερμανία, λικέρ σε διάφορα μέρη. Το πιο κουφό απ' όλα: σπόρους κεφίρ με το ταχυδρομείο (καλά ακούσατε) οι οποίοι δεν έπαθαν τίποτα. Βρήκα τρόπο να τους ταχυδρομώ ΧΩΡΙΣ βάζο και πάνε μια χαρά!
Αντίστοιχα έχω λάβει δεκάδες (για να μην πω παραπάνω) δώρα, υλικά, gadgets από μπλόγκερς από  την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Πολλές φορές θέλω να σας τα δείξω όλα αυτά που έρχονται, αλλά στο τέλος ντρέπομαι και δεν το κάνω. Είναι τόσα πολλά που ντρέπομαι να τα επιδεικνύω και τόσα πολύτιμα για μένα, που τελικά τα κρατάω μόνο για μένα. Όσοι κατά καιρούς με σκέφτεστε, ξέρετε ποιοι, σας ευχαριστώ θερμά!

Τώρα τελευταία, η Ξανθή είχε πάει στα μέρη της. Γύρισε πίσω με πολύτιμα λάφυρα. Ζηλεύω όλες όσες ξέρετε και μαζεύετε ρίγανη και άλλα βότανα. Παρόλο που μένω σε εξοχή, δεν ξέρω να μαζεύω τέτοια πράγματα. Εδώ, μόλις πριν λίγα χρόνια κατάλαβα ότι ο θάμνος με τους επικίνδυνους καρπούς στην αυλή μου ήταν βατόμουρα!. Είμαι παιδί της πόλης. Τι να κάνω; Χαχα!

Η πρόταση έπεσε στο facebook. Βρήκα σαμπούκο. Θέλεις;;; Αν ήθελα λέει! Ο σαμπούκος, τα κράνα, όπως και άλλα άγρια φρούτα, λείπουν από τη συλλογή μου λόγω τοποθεσίας. Φυσικά και ήθελα και η Ξανθή φρόντισε για μένα! Μια και δυο με το που γύρισε, έβαλε στο ΚΤΕΛ σαμπούκο και προυνούς και τα παρέλαβα την ίδια κιόλας μέρα! 

Και να που οι πολύτιμες μπίλιες, μαύρες σαν πανάκριβο χαβιάρι, βρίσκονταν στα χέρια μου! Ήθελα να τις κανακέψω, να τις καλοπιάσω και να τις μεταχειριστώ με τον καλύτερο τρόπο!

Τα σκούρα κόκκινα φρούτα, ήμερα και άγρια, κάνουν τα καλύτερα λικέρ, μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού κατά τη γνώμη μου! Εκείνο το μοναδικό σκούρο κόκκινο-μαύρο χρώμα που έχουν, δίνει ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα τόσο σε γεύση όσο και σε τελικό χρώμα!

Ένα μέρος των πολύτιμων καρπών, μπήκαν σε γυάλα για να γίνουν λικέρ. Περιμένω πώς και πώς να δοκιμάσω το αποτέλεσμα! Τα υπόλοιπα, έγιναν γλυκό του κουταλιού. Καταπληκτική γεύση!

Για το σαμπούκο (ή ζαμπούκο, αφροξυλιά ή κουφοξυλιά) μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά εδώ. Μια μικρή έρευνα, θα σας πείσει για το πόσο πολύτιμο φυτό είναι! Φωτογραφίες του φυτού και των καρπών, μπορείτε να δείτε εδώ.

Γλυκό κουταλιού σαμπούκος

Υλικά

480 γρ. σαμπούκος
680 γρ. ζάχαρη
3 κούπες νερό
χυμό ενός λεμονιού

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε και πλένουμε τον σαμπούκο (ΠΡΟΧΟΧΗ γιατί βάφει!)
Βράζουμε μαζί με τη ζάχαρη και το νερό για 10 λεπτά, ενώ ξαφρίζουμε προσεχτικά.
Σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε πάνω στο μάτι μέχρι την επόμενη μέρα.
Την επόμενη μέρα ξαναβράζουμε για 10-15 λεπτά μέχρι να δέσει το σιρόπι.
Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και φυλάμε σε καθαρά βάζα.

Σερβίρετέ το με ελληνικό καφεδάκι και ένα ποτήρι παγωμένο νερό! Ας εκτιμήσουμε τα γλυκά κουταλιού! Είναι παραδοσιακά, είναι υγιεινά, και το μόνο που περιέχουν είναι ζάχαρη! Λίπος μηδέν!

 
Την πρώτη μέρα, είχα βάλει λιγότερο νερό και ζάχαρη, αλλά είδα την επόμενη ότι ήθελα να περισσεύει το σιρόπι, οπότε πρόσθεσα νερό και ζάχαρη. Οι αναλογίες που δίνω εδώ, είναι οι τελικές.

Να θυμάστε ότι στα γλυκά κουταλιού και στις μαρμελάδες, η πυκνότητα και το δέσιμο φαίνονται μόνο αφού κρυώσουν.

Τα άγρια φρούτα θάμνων όπως ο σαμπούκος, συχνά περιέχουν σποράκια. Εμένα δεν μου ήταν καθόλου δυσάρεστα στο μάσημα. Σε μερικούς, δεν αρέσει να βρίσκουν τα σποράκια, άρα αυτό το γλυκό, δεν κάνει γι΄ αυτούς. Εμένα, ειδικά στις μαρμελάδες και στα γλυκά κουταλιού δεν με πειράζουν! Ήταν χαρακτηριστικό στον σαμπούκο, που όταν ήταν πια έτοιμος, τα σποράκια, καθώς τα μασούσα, έμοιαζαν να είναι ζαχαρωμένα. Αρχικά σκέφτηκα μήπως όντως μου ζαχάρωσε το γλυκό, αλλά έτσι παρέμεινε κι όταν πρόσθεσα επιπλέον σιρόπι. Δεν το έχω βάλει στο ψυγείο και αντέχει μια χαρά από τις αρχές του περασμένου μήνα που το έφτιαξα. Όπως φαίνεται δεν θα μπει και σε ψυγείο, γιατί πολύ απλά, δεν θα το βρει το τέλος του μήνα. Συχνά συνοδεύει το γιαουρτάκι μου και είναι φανταστικό!

Τόσο φανταστικό, που όταν το βάζω σε πιατάκι για να φάω, είναι αδύνατον να μην γλύψω με το δαχτυλάκι μου! :-)

Ευχαριστώ Ξανθή!

Καλό Σαββατοκύριακο!