Γιορτάσαμε και φέτος

Για άλλη μια φορά, γιορτάσαμε με συγγενείς και φίλους, παρόλο που εδώ οι Παναγιώτηδες, δεν γιορτάζουν της Παναγίας! Για άλλη μια φορά, είπα δόξα το Θεό, που μπορέσαμε να αγοράσουμε όλα τα καλά, μια και έτσι όπως πάμε, κανείς δεν ξέρει αν σε ένα χρόνο (για να μην πω αύριο), θα μπορούμε, αφού σύντομα θα υποστούμε πάλι περικοπές στο μισθό μας. Βλέπετε είμαστε ο εύκολος στόχος: δημόσιο. Άραγε με την κατάσταση που βιώνουμε, οι βουλευτές μας έκαναν περικοπές στους δικούς τους μισθούς και παροχές για να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα; Μάλλον όλοι ξέρουμε την απάντηση ε; Αχ...Τεσπα...

Γιορτάσαμε λοιπόν και έφτιαξα διάφορα πραγματάκια. Οι γιορτές και οι μαζώξεις, είναι μια ευκαιρία για μένα (όχι ότι έχω ανάγκη για ευκαιρίες δλδ, αλλά λέμε) για να δοκιμάσω νέες συνταγές, αλλά και για να κάνω συνταγές κάποιων φίλων, πράγμα που σπάνια συμβαίνει λόγω χρόνου και επειδή ψάχνομαι με τις δικές μου. Επίσης, επειδή θα έρχονταν φίλοι το βράδυ, προτίμησα να φτιάξω μεζεδάκια που δεν θα ήθελαν μαγείρεμα, προκειμένου να μην περάσω πολλές ώρες στην κουζίνα. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν ισχύει για τα γλυκά :-)

Έτσι, χτες το μεσημέρι, έφτιαξα για πρώτη φορά, κοτόπουλο με κρέμα γάλακτος πάνω σε φύλλο καταϊφιού, ένα πιάτο που δοκιμάσαμε στη Σαντορίνη και μου άρεσε πολύ. Συνοδευτικά, έκανα μόνο ρύζι, σαλάτα και την τυρόπιτα της Vita. Δεν ήθελα να κάνω πολλά πράγματα και να μην ξέρει τι να πρωτοφάει κάποιος, αλλά και για να μην μένουν φαγητά.

Από γλυκά, καρυδόπιτα με κρέμα, τούρτα παγωτό μπεζέδες (έχω τιπ γι' αυτό πάλι που θα συμπληρώσω στη συνταγή) και δοκίμασα και μια νέα συνταγή για black forest cup cakes, τα οποία ήταν τέλεια τα άτιμα!

Το βράδυ, έβγαλα μεζεδάκια όπως σας είπα. Ντοματάκια τσέρις με μπαλάκια μίνι μοτσαρέλας, πλατώ με τυριά, σταφύλια και πεπόνια (παλιά αγαπημένη συνήθεια των ζακυνθινών να τρώνε πεπόνι με τυρί!!!), σαλάμι και λουκανικάκια Φρανκφούρτης με μουστάρδα, τυροσφαιρίδια με ντιπ πιπεριάς Φλωρίνης της Μαρίας και όση τυρόπιτα είχε μείνει. Από γλυκά, έπαιξαν πάλι τα μεσημεριανά, συν μια τούρτα παγωτό ακόμα και ένα γαλακτομπούρεκο που μας έφεραν.

Οι φίλοι μας τίμησαν τα λικεράκια μου. Λικέρ κανέλλας, βύσσινο και άλλα. Τι το έχουμε το όνομα; :-) Μέχρι και κεφίρ ήπιαμε! χαχα!

Ελπίζω να περάσατε το ίδιο καλά κι εσείς. Χρόνια πολλά και πάλι σε όσες και όσους γιόρταζαν. Και του χρόνου να είμαστε καλά!