Η βδομάδα ξεκινάει με πολλή κούραση. Το σαββατοκύριακο, αντί να ξεκουραστώ, έκανα χίλια πράγματα. Μέσα σε όλα, φυτέψαμε και τα καλοκαιρινά λαχανικά μας.
Τελευταία, δεν προλαβαίνω να κάνω και πολλά πράγματα. Ούτε να ποστάρω πολύ, ούτε να βολτάρω στα μπλογκς πολύ. Το πράγμα, μάλλον όσο πάει και θα χειροτερεύει τις επόμενες βδομάδες. Πολλή δουλειά στη δουλειά, στο σπίτι, υποχρεώσεις, σε κλοιό εξετάσεων σε λίγο...Υπομονή. Κάποια στιγμή, θα βρω τους ρυθμούς μου πάλι.
Η εβδομάδα λοιπόν, πρέπει να ξεκινήσει γλυκά, με γλυκό εποχής. Νόστιμο και ιδιαίτερο. Τη συνταγή έδωσε η Άννα στην Ασπασία, αυτή σε μένα, εγώ σε σας. Δεν ξέρω από πού προήρθε. Η συνταγή περιέχει άγριες φράουλες. Δεν ξέρω για τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας, αλλά εδώ τις άγριες φράουλες, τις έχουν περί πολλού. Το ίδιο μαθαίνω από τη φίλη Έλλη και στην Κέρκυρα. 24-26 ευρώ το κιλό παρακαλώ. Είπατε τίποτα; Ομολογώ ότι δεν έχω αγοράσει ποτέ. Μου φαινόταν πάντα υπερβολικό το ποσό. Όμως, πρέπει να το παραδεχτώ. Δεν έχουν καμία σχέση με τις άλλες φράουλες, ούτε στη γεύση, ούτε στο άρωμα. Αυτές, είναι το κάτι άλλο! Παρόλα αυτά, κάθε χρόνο τρώω. Όπως τώρα, που έφαγα στην Ασπασία και τις φωτογράφισα για σας. Πάμε για τη συνταγή λοιπόν. Και αν δεν έχετε άγριες φράουλες, πολύ απλά, χρησιμοποιήστε τις γνωστές φράουλες του εμπορίου.
Κορμός με άγριες φράουλες
Υλικά
για το παντεσπάνι
150 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
150 γρ. άχνη ζάχαρη
4 αυγά
3 κ. σ. καυτό νερό
2 βανίλιες
1/2 σακουλάκι μπέικιν πάουντερ (περίπου 3 κ. γ.)
για την κρέμα
1 στραγγιστό γιαουρτάκι των 200 γρ.
1 κρέμα γάλακτος 500 γρ.
2 κ. σ. άχνη ζάχαρη
Φράουλες (περίπου 250 γρ. ή όσες θέλετε και χωράνε στην κρέμα)
επιπλέον
Λίγη άχνη ζάχαρη ακόμα
Λίγη κρυσταλλική ζάχαρη
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 100 βαθμούς.
Χτυπάμε τα ασπράδια σε μαρέγκα και τη βάζουμε στο ψυγείο.
Χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη και ρίχνουμε μέσα τις 3 κ. σ. καυτό νερό.
Ρίχνουμε τις βανίλιες και το αλεύρι, ανακατεμένο με το μπέικιν πάουντερ. Χτυπάμε.
Τέλος, ρίχνουμε και τη μαρέγκα και χτυπάμε απαλά, για να ανακατευτεί με το μίγμα.
Λαδώνουμε το ταψί φούρνου, στρώνουμε λαδόκολλα και τη λαδώνουμε κι αυτή από πάνω.
Ρίχνουμε το μίγμα στη λαδόκολλα και το ψήνουμε στους 100 βαθμούς για 20 λεπτά.
Μέχρι να ψηθεί, κάνουμε το εξής:
Πάνω σε μια καθαρή πετσέτα κουζίνας, ρίχνουμε λίγη άχνη και λίγη κρυσταλλική ζάχαρη. Πασπαλίζουμε να πάει η ζάχαρη παντού.
Όταν βγει το παντεσπάνι από το φούρνο, το αναποδογυρίζουμε με προσοχή πάνω στην πετσέτα, το τυλίγουμε μαζί με την πετσέτα και το αφήνουμε για 2 ώρες να κρυώσει.
Όταν περάσουν οι 2 ώρες, χτυπάμε την κρέμα γάλακτος μαζί με 2 κ. σ. άχνη μέχρι να στέκεται.
Αφού χτυπηθεί, ρίχνουμε τα 3/4 του γιαουρτιού και χτυπάμε ίσα για να ανακατευτεί.
Απλώνουμε την κρέμα πάνω στο παντεσπάνι που το έχουμε ξετυλίξει, ρίχνουμε φράουλες από πάνω, τυλίγουμε και φυλάμε στο ψυγείο. Αν οι φράουλες είναι άγριες (άρα μικρές) δεν χρειάζονται κόψιμο. Τις βάζετε ολόκληρες. Αν είναι οι γνωστές του εμπορίου, τις κόβετε σε μικρότερα κομμάτια.
Σερβίρουμε με επιπλέον φράουλες από πάνω αν θέλουμε.
Tip: το γλυκό μπορεί να φτιαχτεί και με άλλα φρούτα της επιλογής σας.
Καλή, φραουλένια εβδομάδα!
Deli,φαντάζομαι τη γεύση και το άρωμά του-τέλεια θα είναι!
ReplyDeleteΓια άγριες φράουλες ιδέα δεν είχα-είναι αυτοφυείς και πού;
Καλή εβδομάδα-φιλιά!
Κουράγιο!!Θα έλθουν οι μέρες με τον ελεύθερο χρόνο!
Ότι υπάρχουν άγριες φράουλες δεν το ήξερα :)
ReplyDeleteΤο γλυκάκι φαίνεται πολύ ... σλουρπ!
Φιλιά
Καλή εβδομάδα
Άγριες φράουλες έ!!! Που να τις βρούμε όμως!! Πάντως φαίνεται πολύ νόστιμο.
ReplyDeleteΚαλή γλυκιά σου εβδομάδα.
Άγριες φράουλες στην Αθήνα δεν...... αλλά και τόσα ευρώ ρε παιδί μου γιατί;;
ReplyDeleteΘα αρκεστούμε σε αυτές που κυκλοφορούν.
Υπομονή και καλή επιτυχία εύχομαι!!
Κι' άλλος κορμός με φράουλες!
ReplyDeleteΛυπηθείτε μας καλές μου κυρίες χρυσοχέρες...
Άστε μας, να βγάλουμε κανένα δράμι από πάνω μας,μπας και καταφέρουμε να πάμε κανένα νούμερο μικρότερο στα παντελόνια μας!
Τι λέω η "τρελλή" τώρα;
και με τις φράουλες του εμπορίου,θα είναι νόστιμο σαν το δικό σου;καλημέρα
ReplyDeleteΦαντάζομαι τη γεύση και μου τρέχουν τα σάλια! Καλή εβδομάδα και καλό κουράγιο Κικίτσα!
ReplyDeleteτέλειο το γλυκάκι, αλλά αν βρούμε άγριες φράουλες τις τσακίζουμε επι τόπου, δεν προλαβαίνουμε να φτιάξουμε γλυκάκι!! χι χι!!!!!!!
ReplyDeleteΕλένη, το άρωμα της άγριας φράουλας, είναι το κάτι άλλο. Νομίζω ότι καλλιεργείται κιόλας.
ReplyDelete:-)))
Αστέρι, εγώ εδώ στη Ζάκυνθο της έμαθα. Είναι πολύ νόστιμες!
Λίνα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις κανονικές. Εγώ με τέτοιες το κάνω.
Ξανθή, η φροντίδα τους είναι κουραστική και η περίοδος πώλησης πολύ μικρή, γι΄αυτό και η τιμή. Ευχαριστω! :-)
Πηνελόπη, άστα. Ούτε εγώ μπορώ να μπω σε σειρά (και σε άλλο νούμερο...)
ReplyDeleteΦουρτουνιασμένη ψυχή, εγώ το έχω κάνει με τις γνωστές φράουλες και είναι μια χαρά. Απλά με τις άγριες, ειναι ακόμα πιο νόστιμο!
Big mama, ευχαριστώ!
Γαστεροπλήξ, καλώς τηνε. Σε χάσαμε! Είναι νόστιμες οι άτιμες, σίγουρα!
φραουλες forever και εγω φραουλες ανεβασα σημερα βεβαια αυτος ο κορμος μου στελνει σηματα με καλει...
ReplyDeleteΜία και μοναδική φορά στη ζωή μου δοκίμασα άγριες και από τότε οι "ήμερες" μου φαίνονται χόρτα.
ReplyDeleteΑλλά που να τις βρεις;
Δεν ξέρω για τις άγριες και με ήμερες που τον φτιάχνω κι εγώ, δεν βλέπω να μένει ψιχουλάκι!
ReplyDeleteΠάντως μια περιέργεια για τις άγριες μου την δημιουργησες, αν τις πετύχω θα τις δοκιμάσω!
Καλή βδομάδα Κικίτσα!
Σας είδα στο Γκλάμουρ,σας είδα στο γκλάμουρ!!!!!! Μόλις σήμερα πήρα το νέο τεύχος και το είχα ξεχάσει να πώ την αλήθεια οτί είσασταν μέσα.Και μια στιγμή τι να δώ? η κυρία Κική!!! Τέλειο άρθρο και πολύ μάρεσε και η φωτογτραφία!! Μπράβο και πάλι!
ReplyDeleteα! θεικός ο κορμός,δεν το συζητώ!
Pansofix, σου κλείνει το μάτι!
ReplyDeleteΔύσπιστε, δεν έχεις άδικο! Είναι άνοστες μπροστά στις άγριες!
Έλενα, μακάρι να βρεις!
Μάγδα, 1) στον ενικό, 2) χωρίς κυρία, σκέτο Κική! Οκ; Φιλούμπες!
Oχ σόρρυ,νομίζω μου το έχεις ξαναπεί αλλά επειδή δεν ξέρω κανέναν από δω στην πραγματικότητα μου βγαίνει πιο φυσικά ο πληθυντικός!Μη νομίζεις δηλαδή ότι το κάνω μόνο σε σένα!!:):):):)
ReplyDeleteΦαίνεται λαχταριστό, θα προσπαθήσω να το φτιάξω αλλά με κανονικές φράουλες.
ReplyDeleteΜη χαθείς για πολύ!
Βρε αγαπημενη μας Φιλενάδα, τι βαζεις τωρα και μας τρελλαινεις ? Ειπαμε μονο φαγητα και γλυκα που δεν μου αρεσουν.Να στειλω μια λιστα ?? Επρεπε να βαλεις τις φραουλίτσες μου ετσι και να μου τρεχουν τα σάλια ? Φτιαχτο με συκα που δεν τα τρωω, να πω ωραιο γλυκάκι, παντα τέτοια, χαχαχα.
ReplyDeleteΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΦΡΑΟΥΛΟΦΙΛΑΚΙΑ
Είχα καιρό να επισκεφτώ το 'σπιτικό' σου αλλά αποζημιώθηκα με το παραπάνω!
ReplyDeleteΤι φοβερό γλυκό!
Γειά στα χέρια σου...
ase , tis grinies, gt etsi opos vlepo ligo poio prosta , erxode akoma poio polla , akoma kalitera!!! oreos o kormos tha itan me ena kfedaki ekei stin avli ........ kati sxetiko asxeto , proxtes mesa se ena apo ta 100 ades stravrolexa pou lino ton teleftaio kairo logo apletou xronou eida oti i fraoulia legete , xamokerasia!!!!!
ReplyDeleteΑχ, Κική, τι μου θύμησες! (Μου επιτρέπεις τον ενικό ελπίζω;) Τις φράουλες που περιγράφεις τις ξέρω από παιδί, τις μαζεύαμε στο (ορεινό) χωριό με τη γιαγιά. Στα μέρη μου (Τρίκαλα) τις λέμε "χαμοκέρασα", "κεράσια" δηλαδή που φυτρώνουν χάμω=κάτω. Φυτρώνουν ανάμεσα σε φτέρες, σε υγρά και δροσερά σημεία μέσα σε δασώδεις περιοχές. Κι αυτό το άρωμα.. ΑΧΧΧΧΧΧΧ!! Παρόλο που έχουν περάσει 20+ χρόνια, νιώθω ακόμα το θεϊκό άρωμά τους να μου γαργαλάει τα ρουθούνια.. Θυμάμαι όταν πηγαίναμε να μαζέψουμε, μέσα στον Ιούνη ωριμάζουν, τις μάζευα σε ένα πλαστικό ποτηράκι και μέχρι να ξαναγυρίσουμε στο σπίτι είχα ήδη φάει τις μισές χιχι! Δυστυχώς για μένα δεν μένω πια στον τόπο μου, 8 ολόκληρα χρόνια στην Αθήνα, δύσκολο πλέον να βρεθώ στο χωριό την κατάλληλη εποχή.. ανάμεσα στα υπόλοιπα που μου λείπουν από εκεί είναι και τα χαμοκερασάκια! Κι εδώ δεν έχω βρει ποτέ!
ReplyDeleteΥΓ: Αν και είμαι σε δίαιτα, σκέφτομαι να δοκιμάσω αυτό τον υπέροχο κορμό την άλλη εβδομάδα, για τη γιορτή μου.. χάνω εγώ ευκαιρία; χεχεχε! Την καλησπέρα μου! :)
Μάγδα, αυτό σημαίνει ότι είσαι καλό παιδί! :-)
ReplyDeleteΔέσποινα, καλή επιτυχία!
Κατερίνα, τέτοια λατρεία για τις φράουλες; Αχ! Με γλυκό κουταλιού σύκο! Τέλειο θα είναι!!!
Μπέτυ, ευχαριστώ!
Γιάννη, δεν γκρινιάζω μωρέ. Απλά δεν μου φτάνει ο χρόνος για όλα!
Ειρήνη (εννοείται στον ενικό!!!)
Για χαμοκέρασα μίλησε και ο Γιάννης παραπάνω. Η αλήθεια είναι ότι δεν συγκρίνονται με τις άλλες φράουλες. Να το φτιάξεις στη γιορτή σου και σε περίπτωησ που το ξεχάσω, εύχομαι από τώρα πολύχρονη!
Ουπς! Δεν το είδα το σχόλιο του Γιάννη! Ίσως επειδή ...εχμμ.. αποφεύγω να διαβάζω σχόλια γραμμένα σε greeklish (sorry John!)
ReplyDeleteΚική σ'ευχαριστώ πολύ :))
Ούτε εγώ θα το έβλεπα Ειρήνη μου γιατί δεν διαβάζω τα προηγούμενα σχόλια τις περισσότερες φορές. Απλώς το ανέφεραν επειδή είπατε και οι 2 το ίδιο πράγμα! :-)
ReplyDeleteI would love to try these beautiful wild strawberries - i have never heard of them (they arent available in Crete), but they sound amazing
ReplyDeleteMediterranean kiwi welcome! These strawberries have a great taste and smell! It's pity you can't find them there!
ReplyDelete