Βυσσινάδα

Όταν ήμουν μικρή, η μάνα μου έφτιαχνε γλυκό βύσσινο κάθε χρόνο. Μεγάλες ποσότητες, που φυλάσσονταν εκτός ψυγείου σε κάτι τεράστια τάπερ. Η αναλογία φρούτου-ζάχαρης ήταν μεγαλύτερη τα παλιότερα χρόνια σε σχέση με σήμερα. Τα γλυκά δεν πάθαιναν τίποτα ασφράγιστα και εκτός ψυγείου. Στη χειρότερη, ζαχάρωναν.

 Ποτέ δεν φτιάχναμε βυσσινάδα επί τούτου. Άσε που μου φαίνεται κρίμα κι άδικο να καθαρίσεις βύσσινο με τον κόπο που έχει και να το κάνεις στο τέλος βυσσινάδα ή μαρμελάδα. Και καλά μαρμελάδα. Να το καθαρίσεις για βυσσινάδα; Μου φαίνεται αστείο! χαχα!

Στο υπάρχον βύσσινο, έβαζε παραπάνω ζάχαρη και νερό, με αποτέλεσμα να μένει αρκετό σιρόπι. Έτσι κάναμε βυσσινάδα. Η βυσσινάδα φυλασσόταν σε γυάλινα μπουκάλια και είχαμε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.

Συχνά με ρωτούν πώς κάνω βυσσινάδα και δίνω αυτή ακριβώς την παραπάνω απάντηση. Η βυσσινάδα αυτή βέβαια, δεν περιείχε καθόλου πούλπα. Ήταν μόνο με χυμό από βύσσινο.

Πριν λίγες μέρες έφτασαν στα χέρια μου βύσσινα, δώρο, τα οποία είχαν ταλαιπωρηθεί επειδή αφέθηκαν για μέρες στο ψυγείο. Το βύσσινο είναι πολύ ευαίσθητο φρούτο και θέλει να ασχοληθείς μαζί του αμέσως όταν το πάρεις. Έτσι, αρκετή ποσότητα πετάχτηκε, ένα μέρος έγινε λικέρ, ένα μέρος έγινε γλυκό και ένα πολύ μικρό μέρος έγινε βυσσινάδα.

Η ποσότητα που αναγράφω είναι πολύ μικρή. με το ζόρι γέμισε μισό μπουκάλι του μισού λίτρου.

Εννοείται ότι αν θελήσετε να φτιάξετε βυσσινάδα σε μεγάλη ποσότητα, θα πρέπει να πολλαπλασιάσετε.

Βυσσινάδα
Υλικά
300 γρ. ώριμα αλλά γερά βύσσινα χωρίς κοτσάνια
240 γρ. ζάχαρη
1/4 κούπας νερό*
1 κ. γ. χυμό λεμονιού

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε από τα κοτσάνια τα βύσσινα και τα πλένουμε. Τα δικά μου ήταν 300 γρ. χωρίς τα κοτσάνια.
Τα βάζουμε σε ένα σουρωτήρι, το οποίο θα είναι μέσα σε ένα μεγαλύτερο σκεύος, έτσι ώστε να πέφτει ο χυμός. Αυτή τη δουλειά την έκανα μέσα σε ένα ταψί.
Φοράμε γάντια και ποδιά και ζουλάμε απαλά τα βύσσινα να σπάσουν.
Αρχίζουμε να πιέζουμε στο σουρωτήρι και να τα στύβουμε με το χέρι μας.
Στο σουρωτήρι στο τέλος θα μείνουν τα κουκούτσια και λίγα φλούδια. Στο ταψί θα έχει περάσει χυμός και πούλπα.

Ζυγίζοντας αυτό που έμεινε, ήταν μία κούπα, όσο δηλαδή και η ζάχαρη. Μπορείτε δηλαδή, να βάλετε όσα βύσσινα θέλετε και μετά να μετρήσετε όσες κούπες ήταν το βύσσινο, τόσες να είναι και ζάχαρη. Αν δεν σας αρέσει να βρίσκετε στο στόμα σας κομμάτια από το βύσσινο, περάστε το υλικό από μπλέντερ. Εμένα μου αρέσει να βρίσκω. Θυμίζει απόλυτα σπιτική βυσσινάδα.

Βάζουμε σε κατσαρόλα το χυμό και τη ζάχαρη.
Με ένα τέταρτο κούπας νερό, ξεπλένουμε  το υλικό που έχει μείνει στο σουρωτήρι και το προσθέτουμε κι αυτό.

Βράζουμε για 10-15 λεπτά περίπου.

Εδώ να πω, ότι έβρασα χωρίς νερό το μίγμα για 7 λεπτά και αφού κρύωσε ήταν πάρα πολύ πηχτό. Το νερό το πρόσθεσα μετά. Αν η βυσσινάδα είναι πολύ πηχτή όταν κρυώσει, θα σφίξει πολύ το σιρόπι, πιθανότατα θα ζαχαρώσει και δεν θα βγαίνει από το μπουκάλι.
Σε μεγαλύτερες ποσότητες, μη βάλετε πάρα πολύ νερό, γιατί θα βράζετε για ώρα. Επίσης, προσοχή γιατί κολλάει εύκολα όταν έχει πούλπα.

Στο τελείωμα προσθέτουμε το χυμό λεμονιού. Αφού κρυώσει και σιγουρευτούμε για την πυκνότητά της, φυλάμε σε γυάλινα μπουκάλια σε ντουλάπι. Γιανα σερβίρουμε, βάζουμε 2 δάχτυλα βυσσινάδα σε ποτήρι και συμπληρώνουμε με παγωμένο νερό.

Ομολογώ ότι με την πούλπα είναι πιο νόστιμη η βυσσινάδα!

Θυμηθείτε ότι όταν φτιάχνουμε βύσσινο και βυσσινάδα, δεν απομακρυνόμαστε από τη φωτιά γιατί φουσκώνει.