Ρολάκια γλώσσας με πέστο βασιλικού και πουρέ λαχανικών

Η καινούρια εβδομάδα ξεκινάει. Μια δύσκολη βδομάδα θα είναι για μας. Ελπίζω να είναι καλύτερη για σας. Μπορείτε να μου εξηγήσετε, πώς είναι δυνατόν, όταν υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα στην οικογένεια, η μια συφορά να ακολουθεί την άλλη με μαθηματική ακρίβεια; Πάντα είχα την απορία. Είναι ο νόμος του Μέρφυ. Είμαι σίγουρη.
Μπλογκάρω ελαφρώς για να ξεφεύγω, αν και δεν προλαβαίνω και πολύ. Ελπίζω πως όλα θα πάνε καλύτερα, αν και δεν είμαι και πολύ σίγουρη γι΄αυτό. Τεσπα, μια καινούρια εβδομάδα ξεκινάει και ελπίζω να πάνε όλα λίγο καλύτερα.

Όπως ξέρετε, η οικογένεια δεν συμπαθεί και πολύ τα ψάρια. Πάντα σκέφτομαι πώς να τα κάνω για να είναι νόστιμα και ελκυστικά. Το τελευταίο που σκέφτηκα, ήταν να βάλω πέστο σε γλώσσες, αν και δεν ήμουν καθόλου σίγουρη για το γευστικό αποτέλεσμα. Τελικά, ήταν πεντανόστιμα. Ο δε πουρές λαχανικών, το κάτι άλλο! Τα λιπαρά της συνταγής, είναι όλα όλα η μιά κ. σ. βούτυρο στον πουρέ και το 1 κ. γ. πέστο σε κάθε φιλέτο, οπότε θεωρώ τη συνταγή light, μια και η γλώσσα θεωρείται άπαχο ψάρι, αρκεί να μην καταναλώσετε όλο τον πουρέ μόνοι σας! :-)

Ρολάκια γλώσσας με πέστο βασιλικού και πουρέ λαχανικών
Υλικά
8 φιλέτα γλώσσας
8 κ. γ. πέστο βασιλικού
1/2 κιλό κατεψυγμένα λαχανικά ή ανάλογα φρέσκα (περιείχαν: καρότο, πατάτα, φασολάκια, αρακά)
1/2 κούπα φρέσκο γάλα (χρησιμοποίησα light)
1 κ. σ. βούτυρο αγελαδινό (ή ό,τι θέλετε)
αλάτι
πιπέρι
μοσχοκάρυδο
χαρτί ψησίματος

Εκτέλεση
Ξεπλένουμε τα φιλέτα γλώσσας και τα αφήνουμε να στραγγίξουν.
Κόβουμε μικρά παραλληλόγραμμα χαρτιά ψησίματος, που να χωράνε επάνω κάθε φιλέτο γλώσσας.
Απλώνουμε πάνω σε κάθε φιλέτο, 1 κ. γ. πέστο βασιλικού, σε όλη την επιφάνεια.
Τυλίγουμε τη γλώσσα σε ρολό και μετά την τυλίγουμε με το χαρτί ψησίματος, σαν καραμέλα. Στρίβουμε τις άκρες για να μην ανοίξουν.

Δεν χρειάζεται δέσιμο με κλωστή, μένει σταθερό.
Κάνουμε το ίδιο με όλα τα φιλέτα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 190 βαθμούς για 45 λεπτά.

Μέχρι να ψηθούν, φτιάχνουμε τον πουρέ λαχανικών.

Βράζουμε τα λαχανικά με ελαφρώς αλατισμένο νερό (λίγο νερό), για δέκα λεπτά. Δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμα κα τα σουρώνουνμε.
Τα λιώνουμε σε μπλέντερ. Αν δυσκολεύονται να λιώσουν, προσθέτουμε το γάλα.
Βάζουμε το μίγμα ξανά στην κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά, με μία κ. σ. βούτυρο. Ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να πάρει μία βράση και να λιώσει το βούτυρο.
Προσθέτουμε πιπέρι και μοσχοκάρυδο όσο θέλουμε. Ανακατεύουμε.
Αποσύρουμε από τη φωτιά.

Όταν είναι έτοιμες οι γλώσσες, ανοίγουμε προσεχτικά τα χαρτάκια μέσα στα οποία ψήθηκαν, γιατί έχουν ατμό και καίνε. Οι γλώσσες μικραίνουν πολύ με το ψήσιμο, οπότε θέλετε 3 για κάθε άτομο για να χορτάσει, αν και εμείς βολευτήκαμε με 2 ο καθένας, πουρέ λαχανικών και πατάτας.

Tip:
Μπορείτε, να βάλετε μουστάρδα, αν δεν σας αρέσει το πέστο. Είναι εξίσου νόστιμο και μ' αυτή.

Καλή εβδομάδα!

Πολλά και διάφορα

Δεν θα σας γράψω συνταγή σήμερα, μα έχω να σας προτείνω μερικές συνταγές. Τις τελευταίες μέρες, εχουμε γίνει ελαφρώς λάστιχο, λόγω προβλημάτων και χρόνο για πισι δεν υπάρχει πολύς. Μέχρι την Κυριακή όμως, που είχαμε ησυχία, δοκίμασα συνταγές άλλων μπλόγκερς, με αφορμή ένα τραπέζι (όχι σπουδαία πράγματα) που έκανα. Πριν το τραπέζι, αντί για πίτσα, ένα βράδυ έφτιαξα τα πεϊνιρλάκια της αστεράτης κουζίνας. Τα έκανα με ένταμ και γαλοπούλα καπνιστή. Δοκιμάστε τα. Πήραν τις καλύτερες κριτικές.


Στο μεταξύ, στο νησί ήρθε η Τζένη από το Βόλο, η οποία είναι ζακυνθινής καταγωγής και με την οποία γνωριστήκαμε μέσα από τα Όνειρα με θέα. Ένα βράδυ, μαζευτήκαμε στο σπίτι μου για μπυρίτσα και έφτιαξα 2-3 πράγματα. Είχα λιμπιστεί τις μαραθόπιτες τις Λίνας, στις Συνταγές της Ασπρούλας που μου άρεσαν πολύ οπτικά. Τις έκανα και μας άρεσαν πολύ, με τη διαφορά, ότι αντί να τις τηγανίσω σε λάδι, τις τηγάνισα σε αντικολλητικό τηγάνι χωρίς λάδι (ή περνούσα το τηγάνι πού και πού με χαρτί κουζίνας που είχα βρέξει με ελάχιστο λάδι, για να το καθαρίζω). Γι' αυτό το λόγο, τις έκανα πιο λεπτές, έτσι ώστε να μην μένουμε άψητες μέσα. Αν βρείτε μάραθο, δοκιμάστε τις. Εγώ δυσκολεύτηκα να μαζέψω από το γεμάτο από μάραθο κήπο μου, γιατί έχει αρχίσει να ξεβλαστώνει. Ήταν υπέροχες.

Κάτι άλλο που ετοίμασα, ήταν μια συνταγή που είχα δει της Ντίνας Νικολάου και μου άρεσε επίσης. Μελιτζάνες με χαλούμι στο φούρνοhttp://www.dinanikolaou.gr/recipe/1187. Απλά, τέλειες!

Εκτός από τις μαραθόπιτες, στο τραπέζι έβγαλα και τζατζίκι, μια και τα αγγούρια στον κήπο μας βγαίνουν πια με το σωρό καθημερινά.


Ο σούπερ μεζές όμως εκείνο το βράδυ, ήταν αυτός που μου έφερε η Τζένη. Γαύρος μαρινάτος, φτιαγμένος από τον άντρα της. Ο καλύτερος γαύρος μαρινάτος που έχω φάει ποτέ. Ο Γιάννης μου είπε τη συνταγή και ελπίζω να το φτιάξω μόλις τα καταφέρω!

Μου έφεραν επίσης 2 βάζα με τσιτσίραβλα τουρσί, που ακόμα δεν έχω ανοίξει, σπαθόλαδο (βαλσαμόλαδο) και 2 γλάστρες μέ μέντα, μια και εδώ δεν καταφέρνω να διατηρήσω μέντα, παρά μόνο για λίγες βδομάδες, μήπως και έχω καλύτερη τύχη.

Μια και μάθαμε να ξεχωρίζουμε για τα καλά την κάπαρη (μα πώς την πάτησα τότε;;; αφού όντως τη γνωρίζω!!!) τώρα τη βλέπω συνεχώς μπροστά μου, με αποτέλεσμα, να μαζέψω λίγη, καθώς και καπαρόφυλλα και να τα κάνω τουρσί, σύμφωνα με τις οδηγίς του navarino-s στο cook the book. Τώρα, περιμένω να περάσουν μερικές βδομάδες για να τα δοκιμάσω.

Τέλος, τις τελευταίες μέρες, έρχονται στο σπίτι πεσκέσι λαχανικά από φίλους, με αποτέλεσμα, εκεί που πονούσα από το πολύ καθισιό στο πισι, τώρα να πονάνε τα πόδια μου, από την πολλή ορθοστασία! χαχα! Ώρες ατέλειωτες για να καθαρίσω φασολάκια, να φτιάξω κολοκυθόπιτες, μπριάμι και ό,τι μπορώ, για να καταναλωθούν τα λαχανικούλια και να μην πάνε χαμένα.

Αυτά τα νέα μου. Να περνάτε καλά!

Ζελέ γιαούρτι light

Καλοκαιράκι. Θέλουμε κάτι δροσερό, αλλά θέλουμε και να μην παχαίνει. Η irida, θέλει light συνταγές και είπα να της προτείνω κάτι γι' αυτή την εδβομάδα. Γλυκάκι light!

Ζελέ-γιαούρτι light
(για 4 μπωλάκια)

Υλικά
1 γιαούρτι στραγγιστό 0% 150 γρ.
1 κουτί ζελέ φράουλα light
½ ποτήρι νερού, παγωμένη λεμονάδα ή άλλο χυμό ή σκέτο νερό

Εκτέλεση
Φτιάχνουμε το ζελέ με ένα ποτήρι καυτό νερό.
Βάζουμε σε ένα μπωλ το γιαούρτι και το ανακατεύουμε καλά.
Προσθέτουμε το χυμό στο ζελέ.
Προσθέτουμε το ζελέ στο γιαούρτι και ανακατεύουμε/χτυπάμε καλά, για να μην μείνουν κομμάτια γιαουρτιού. Αν τυχόν μείνουν, περνάμε το υγρό από σουρωτηράκι και ανακατεύουμε εκεί να λιώσει το γιαούρτι.
Απολαμβάνουμε χωρίς τύψεις.

Tip:
Το γλυκάκι βγαίνει σχετικά σφιχτό με αυτή την ποσότητα υγρών. Αν θέλετε να είναι λίγο πιο αραιό, προσθέστε λίγο παραπάνω νερό ή χυμό.

Εννοείται ότι μπορείτε να παίξετε με τις γεύσεις του ζελέ και του χυμού.

Καλή εβδομάδα!

Τι φτιάχνουμε αυτό τον καιρό

Ας θυμηθούμε παλιότερες αγαπημένες συνταγές, που είναι ιδανικές γι' αυτή την εποχή. Κάνετε κλικ πάνω στο όνομα της συνταγής, για να τη διαβάσετε ολόκληρη.

Μακαρονάδα με μύδια και γαρίδες

Ζυμαρικά με κοτόπουλο και πιπεριές

Μπριάμι

Πιπερόπιτα πολύχρωμη

Μπαμπά γκανούς

Μαραθοπιτάκια

Φασολάκια λαδερά

Παγωτό γιαούρτι φράουλα light

Κέικ με φράουλες και σαντιγύ

Σαλάμι

Ταρτάκια με κεράσια

Καλό πσκ!

Κοινωνικός και πνευματικός Βίος Κεριωτών και άλλα

Το έχω πει πολλές φορές, ότι μέσω του ίντερνετ έχω γνωρίσει πολλούς αξιόλογους ανθρώπους. Έχουν υπάρξει και σούργελα βεβαίως, αλλά δεν θα το κάνω θέμα :-). Ευτυχώς, το ένστικτό μου με απομακρύνει από αυτά...

Δεν είναι τυχαίο που συμβαίνει αυτό. Είναι τα κοινά ενδιαφέροντα που μας φέρνουν κοντά με ανθρώπους που δεν θα γνωρίζαμε αν δεν υπήρχαν αυτά τα κοινά χόμπυ.

Κάπως έτσι, γνώρισα την 'Αντα και το Θοδωρή. Σε μια φωτογραφία στα 'Ονειρα με θέα, είχα φωτογραφήσει ανθρώπους ανύποπτους. Πόσες φορές αλήθεια, ο θύτης δεν πιστεύει ότι μπορεί να είναι μόνο θύτης και ποτέ θύμα; Έτσι την πάτησα κι εγώ. Την ώρα που μερικοί άνθρωποι γίνονταν θύματα του φακού μου, την ιδια στιγμή, γινόμουν ανύποπτο θύμα ενός άλλου φακού. Του Θοδωρή. Έτσι γνώρισα το Θοδωρή και μετά την 'Αντα.

Η Άντα λοιπόν, νηπιαγωγός. ήρθε στη Ζάκυνθο να δουλέψει και έμεινε εδώ, μαζί με την οικογένειά της. Και λάτρεψε το Κερί. Η Άντα λάτρεψε το Κερί και οι Κεριώτες λάτρεψαν την Άντα. Η Άντα εχει κάνει πάρα πολλά πράγματα για το Κερί, για το νηπιαγωγείο, για τον πολιτισμό. Κάνει προγράμματα Comenious, είναι πρόεδρος στον πολιτιστικό σύλλογο Κεριού "η Άμπελος", οργανώνει εκδηλώσεις, γιορτές κλπ.

Με αφορμή ένα πολιτιστικό πρόγραμμα (αν δεν κάνω λάθος), η Αντα άρχισε να συλλέγει πληροφορίες για το χωριό και τους κατοίκους του. Έτσι, προέκυψε μια αξιόλογη έρευνα, η οποία έγινε βιβλίο. Το βιβλίο, περιγράφει τις συνήθειες των Κεριωτών, τα ήθη, τα έθιμα, τις ασχολίες τους. Ένα βιβλίο, που πρέπει να διαβάσουν ολοι οι Ζακυνθινοί και που θα αγαπήσουν οι Κεριώτες. Το βιβλίο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Αλήθεια, γιατί τέτοιες ειδήσεις δεν τις ακούμε;

Εκτός από το βιβλίο "Κοινωνικός και πνευματικός Βίος Κεριωτών", η Άντα Κατσαΐτου, μαζί με τον πολιτιστικό σύλλογο Κεριού, έφτιαξαν κι ένα ημερολόγιο με συνταγές. Το ημερολόγιο είναι διάρκειας δύο χρόνων, για το 2010 και το 2011. 12 συνταγές για γλυκά, 12 συνταγές για φαγητά, παραδοσιακές του τόπου, που εφτιαχναν το συγκεκριμένο μήνα του χρόνου, μαγειρεμένες και δοσμένες από τις ντόπιες νοικοκυρές.

Πολλές πληροφορίες για τον πολιτιστικό σύλλογο "η 'Αμπελος" και για τις δραστηριότητες του, μπορείτε να δείτε εδώ.

Εγώ, το μόνο που έχω να πω, είναι ένα μεγάλο μπράβο στην Άντα, αλλά και σε όλους όσους προσπαθούν να διασώσουν την παράδοση, μέσα από τις τεράστιες δυνατότητες που μας δίνει πια η τεχνολογία.

Κόκκινες φακές σαλάτα με κους κους

Το σαββατοκύριακο πέρασε όπως έπρεπε. Αρκετά μακριά από το πισι. Το Σάββατο ήμασταν σε ένα beach party για μεγάλους και περάσαμε υπέροχα. Είχε ζέστη, κάναμε μπάνιο, ήπιαμε καφεδάκι, κάναμε μπάρμπεκιου και φύγαμε αργά το βράδυ. Την Κυριακή, πήγαμε για μπανάκι και ακολούθησα ένα επίσης χαλαρό πρόγραμμα, όπως αρμόζει, αφού ζω σε νησί.


Σε μια από τις φετινές μου βόλτες στην Αθήνα, περιπλανώμενη στα μπαχαρτζίδικα και στα μαγαζιά με του κέντρου, τα μάτια μου έπεσαν σε κόκκινες φακές.

Αυτά τα πανέμορφα πορτοκαλί χαντράκια, τα οποία δεν τα είχα μαγειρέψει ποτέ. Στη Ζάκυνθο δεν υπάρχουν, αλλά για να πω και την αλήθεια, δεν έχω κοιτάξει στα βιολογικά. Από την πρώτη στιγμή που τις πήρα, είχα στο μυαλό μου να τις κάνω σαλάτα ή με κάποιον τρόπο που να μην θυμίζει την κλασική φακή σούπα. Περίμεναν υπομονετικά να μαγειρευτούν (και οι μισές περιμένουν ακόμα), μέχρι που η μέρα έφτασε. Οι χαντρίτσες μου θα γίνονταν σαλάτα!

Κόκκινες φακές σαλάτα με κους κους
Υλικά
250 γρ. κόκκινες φακές
1/2 κούπα κους κους
1 ρίζα σέλερυ
2 μεγάλα φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
3 κ. σ. ελαιόλαδο
2 κ. σ. ξύδι
κόκκινο πιπέρι Πόζαρ ή γλυκιά πάπρικα
αλάτι

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε, πλένουμε και βράζουμε σε λίγο νερό τις φακές για 10-15 λεπτά το πολύ. Αλατίζουμε ελαφρώς. Προσοχή! Βράζουν πάρα πολύ γρήγορα. Τις σουρώνουμε και τις αφήνουμε στην άκρη.
Ετοιμάζουμε το κους κους (μπορούμε να το ετοιμάσουμε και όσο βράζουν οι φακές).
Βάζουμε νερό μέχρι επάνω, στην κούπα με το κους κους, στην οποία το μετρήσαμε. Όταν φουσκώσει, δοκιμάζουμε αν μαλάκωσε. Αν είναι ακόμα σκληρό, βάζουμε λίγο νερό ακόμα.
Καθαρίζουμε και πλένουμε το σέλερυ.
Ψιλοκόβουμε μόνο τα τρυφερά του μέρη και πετάμε τα φύλλα και τα σκληρά μέρη.
Το βράζουμε για 3 λεπτά, ίσα να μαλακώσει λίγο. Σουρώνουμε.
Μέσα σε μεγάλη σαλατιέρα, βάζουμε τις φακές, το σέλερυ, το κους κους, τα κρεμμυδάκια και ανακατεύουμε.
Μέσα σε βαζάκι, χτυπάμε το λαδόξυδο, αλάτι και κόκκινο πιπέρι.
Περιχύνουμε τη σαλάτα και πασπαλίζουμε και από πάνω με έξτρα κόκκινο πιπέρι.

Η οικογένεια συνόδεψε χοιρινά φιλετάκια με τη σαλάτα αυτή, ενώ εγώ, την έφαγα για κύριο γεύμα (και την τσιμπολογούσα όλη την υπόλοιπη μέρα, γιατί ήταν πολύ νόστιμη). Το θετικό της: βράζει σε 10-15 λεπτά, είναι υγιεινή και δροσερή. Το αρνητικό της: με το βρασμό, χάνει το όμορφο σχήμα και χρώμα της. Βρασμένη θυμίζει τις κλασικές φακές. Τώρα περιμένω να δω πώς θα φτιάξω τις υπόλοιπες, αν και έχω κάποια ιδέα...Στην παραπάνω συνταγή, θεωρώ ότι θα πήγαινε πολύ ωραία και ξυδάτη πιπεριά Φλωρίνης, αλλά δεν είχα όταν την έκανα. Δοκιμάστε τη αν μπορείτε να βρείτε κόκκινες φακές.

Καλή εβδομάδα!

Ψαρονέφρι με κρέμα γάλακτος και αμύγδαλο φιλέ

Όταν ήμουνα μικρή και μεγάλωνα στην Πάτρα, πίστευα πως το Ψαροφάι, είναι σίγουρα παραθαλάσσια περιοχή, όπως και το ψαρονέφρι έχει σίγουρα να κάνει με ψάρι. Μεγαλώνοντας, αντιλήφθηκα, ότι ούτε το ένα, ούτε το άλλο είχαν σχέση με ψάρια. Δεν μπορούσα φυσικά να καταλάβω, γιατί ένα μέρος της Πάτρας και ένα κομμάτι κρέατος, που δεν είχαν καμία σχέση με ψάρια και θάλασσα, έφεραν στο πρώτο συνθετικό του ονόματός τους τη λέξη ψάρι. Τι τα θες; Μήπως είναι το πρώτο ή το τελευταίο πράγμα που άλλο δηλώνει και άλλο είναι; Τεσπα…

Πάνε ήδη 4 χρόνια σχεδόν, που είχα πάει στη Γερμανία, στο Έσμπορν, ένα χωριό κοντά στη Φρανκφούρτη, για να περάσω μερικές μέρες με τη Νέλλη. Αυτές τις διακοπές, τις έχω στο top 3 των διακοπών που έχω κάνει. Οι λόγοι ήταν πολλοί. Ήταν το πρώτο μακρινό ταξίδι που έκανα μόνη μου με αεροπλάνο, η πρώτη φορά που βρέθηκα στο Ελ Βενιζέλος να κοιτάζω σαν χαζή εκεί μέσα, με μεγάλο άγχος για την πτήση, η πρώτη φορά που πήγαινα να μείνω σε ένα ξένο σπίτι, ήταν το πρώτο ταξίδι που έχω γελάσει τόσο πολύ, η πρώτη φορά που ένιωσα να αγαπάω τη Γερμανία, τους γερμανούς και τα γερμανικά μέσα από τα μάτια και τις περιγραφές της Νέλλης. Αξέχαστο ταξίδι.

Γνώρισα τη Γερμανία πιο καλά, μέσα από τα τόσα πολλά που μου έμαθε η Νέλλη. Την αγάπησα και με έκανε να τη νοσταλγώ. Να τη θυμάμαι πολύ ευχάριστα. Είναι ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να ξανακάνω…

Καθημερινά, με τη Νέλλη γυρίζαμε. Μου έδειξε όσο περισσότερα πράγματα μπορούσε. Τη Φρανκφούρτη, το Ρότενμπουργκ, το Κρόνμπεργκ, το Μπαντ Σόντεν, το Πάλμενγκάρντεν, το Μπαντ Χόμπουργκ. Κάθε πρωί, φεύγαμε και γυρίζαμε όσο περισσότερο μπορούσαμε. Γυρίζαμε αργά το απόγευμα και η Νέλλη τότε, έπιανε να μαγειρέψει. Στο μέρος που ζει η Νέλλη, το τραπέζι στρώνεται αρκετές φορές την ημέρα: πρωινό, μεσημεριανό ή πριν από αυτό, απογευματινό (καφές ή τσάι με κάποιο γλυκό), βραδυνό. Όλη μέρα στρώνει και ξεστρώνει ένα τραπέζι.
Η Νέλλη μαγείρευε καταπληκτικά και ταχύτατα (η αιτία που σε μια βδομάδα τσίμπησα ενάμιση κιλό. Η μαγειρική της έχει πια προσαρμοστεί στις γερμανικές γεύσεις και τρόπους μαγειρέματος, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μαγειρεύει και ελληνικά φαγητά. Ένα από τα πολύ νόστιμα φαγητά που είχε φτιάξει, ήταν το ψαρονέφρι με κρέμα γάλακτος και αμύγδαλο φιλέ. Πάμε να σας το δείξω;

Ψαρονέφρι με κρέμα γάλακτος και αμύγδαλο φιλέ
Υλικά
Ένα ψαρονέφρι κομμένο σε ροδελίτσες (επειδή είναι πολύ μικρά, προσαρμόστε τα δεδομένα ανάλογα με την ποσότητα που θέλετε)
1 κρέμα γάλακτος 250 ml (έβαλα light 15%)
2-3 κ.σ. ελαιόλαδο
1 φλυτζάνι αμύγδαλα φιλέ
μυρωδικά της αρεσκείας σας (χρησιμοποίησα βότανα Προβηγκίας)
αλάτι-πιπέρι ή ένα κύβο λαχανικών
½ φλυτζανάκι του καφέ κονιάκ

Εκτέλεση
Ζητείστε από το χασάπη να σας κόψει σε ροδέλες το φιλέτο χοιρινού.
Πλένουμε το κρέας και πλαταίνουμε λίγο τις ροδέλες του κρέατος (αν δεν έχετε σφυράκι ξύλινο ή χάλκινο, χρησιμοποιείστε ένα μπουκάλι γυάλινο ή ένα γυάλινο βαζάκι, ή ακόμα και την παλάμη σας). Στη φωτό 1, βλέπετε τη ροδελίτσα πριν και μετά το χτύπημα.
Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε ελαιόλαδο και τηγανίζουμε σε δυνατή φωτιά τα κρεατάκια και από τις 2 πλευρές (2). Το πόσο τηγανισμένα τα θέλετε, είναι θέμα γούστου. Τα βγάζουμε σε πιάτο και σκουπίζουμε το τηγάνι (4).
Ρίχνουμε το αμύγδαλο στο τηγάνι χωρίς έξτρα λάδι και το καβουρντίζουμε για λίγα λεπτά (3).
Βγάζουμε το αμύγδαλο σε πιάτο.
Ζεσταίνουμε το κονιάκ σε ένα μπρικάκι. ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί το αλκοόλ αναφλέγεται.
Βάζουμε το κρέας πάλι στο τηγάνι, το απομακρύνουμε από την κουζίνα και τον απορροφητήρα, ρίχνουμε μέσα το κονιάκ και το κάνουμε φλαμπέ.* Αφήνουμε να σβήσει το κονιάκ ενώ ανακινούμε απαλά.
Ρίχνουμε την κρέμα γάλακτος, τα βότανα Προβηγκίας ή κύβο, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να βράσει η κρέμα για 2—3 λεπτά μέχρι να πήξει ελαφρώς. Το φαγητάκι μας είναι έτοιμο (5). Φαγητό του μισάωρου!
Σερβίρεται με ρύζι ή όπως αλλιώς θέλετε.

Να πω δυο λόγια για το φλαμπάρισμα*. Η Νέλλη όταν έκανε αυτό το φαγητό, το έκανε φλαμπέ. Επειδή είδα όμως τον άντρα της που βάσταγε το τηγάνι να καψαλίζονται οι τριχούλες των χεριών του, είπα να μην το κάνω εγώ την πρώτη φορά. Έτσι, πρόσθεσα μια γουλιά κονιάκ στο τέλος του μαγειρέματος.
Αν το κάνετε φλαμπέ, θυμηθείτε να απομακρύνετε το τηγάνι από την κουζίνα για να μην είναι κάτω από τον απορροφητήρα που είναι εύφλεκτος. Καλό θα είναι επίσης, αν φοβάστε, να σας βοηθήσει κάποιος. Ένας βαστάει το τηγάνι και ο άλλος ανάβει τη φωτιά. Πριν λίγες μέρες που το έκανα, το φλαμπάρισα μόνη μου. Επειδή φοβόμουν, το απομάκρυνα από τη φωτιά, έριξα τα κονιάκ και με ένα μακρουλό ξυλάκι από σουβλάκι του άναψα τη φωτιά. Δεν κινδύνεψα καθόλου. Αν φοβάστε, απλά παραλείψτε το φλαμπάρισμα εντελώς. Το μόνο σίγουρο, είναι ότι όπως και να το κάνετε, είναι πάρα πολύ νόστιμο και εμφανίσιμο.

Τον τελευταίο καιρό, έχουν εμφανιστεί κάτι ψιλοπροβλήματα υγείας και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν, είναι να μένω μακριά από το πισι μου. Δεν θα σταματήσω να ποστάρω, αλλά πρέπει να μειώσω τις ώρες που περνάω εδώ, με όσα συνεπάγεται αυτό. Μην νομίζετε πως θα με χάσετε. Θα σας παρακολουθώ! ;-) Καλό πσκ!

Έκθεση φωτογραφίας

...στην οποία δεν παίρνω μέρος εγώ. Έτσι για να λυθούν απορίες :-)

Κριτσίνια σικάλεως με ούζο και γλυκάνισο

Μεγάλη μπουκιά λένε φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις. Είπα η γυναίκα πως το σκ θα είχα χρόνο να σερφάρω, πως θα έβρισκα τους ρυθμούς μου κλπ κλπ. Χα! Καλό! Όλο το πσκ το πέρασα μαγειρεύοντας και κάνοντας δουλειές που έχουν μείνει πίσω. Παράλληλα, δουλεύω με ενθουσιασμό μια πρόταση που μου έκαναν και που θα σας πω γι' αυτή στο μέλλον. Μέσα σε όλα, οι φίλοι ξέρουν ότι φτιάχνω γλυκά, μαρμελάδες κλπ, με αποτέλεσμα να μου φέρνουν κάθε 2-3 μέρες φρούτα, που δεν μπορούν να περιμένουν και γίνονται μαρμελάδα. Έτσι, το σκ έφτιαξα 3 κιλά μαρμελάδα βερύκοκο, άλλα τόσα μαρμελάδα πορτοκάλι, το γλυκό καρύδι που περίμενε να γίνει και μάζεψα τα κορόμηλα από την κορομηλιά για μαρμελάδα. Άλλο τόσα βερύκοκα περιμένουν στο ψυγείο και πάει λέγοντας... Χτες έκανα και το πρώτο μου μπανάκι επιτέλους. Ο καιρός, μόνο καλοκαίρι δεν θυμίζει έτσι όπως έχει ξεκινήσει ο Ιούνιος, αλλά χτες το έκανα! Δροσερό, αλλά ευχάριστο!

Αυτά τα νέα του σαββατοκύριακου. Πάμε τώρα στα κριτσίνια; Τα κριτσινάκια αυτά, είναι μια παραλλαγή από τα κριτσίνια που έχω στο βιβλίο μου. Θέλησα να δώσω μια ελληνική και μυρωδάτη νότα στα κριτσίνια, έτσι, τα έκανα με ούζο και γλυκάνισο. Μη φοβάστε την ποσότητα του ούζου. Με το ψήσιμο, εξατμίζεται το αλκοόλ και μένει μόνο η γεύση του. Τα είχα φτιάξει και στη γιορτή μου, αλλά δεν είχα σημειώσει τις αναλογίες τότε, οπότε τώρα τα ξαναέκανα, για βούτες σε τυροκευτερή. Είναι ιδανική λύση για μασούλημα ακόμα και σε περίοδο δίαιτας, γιατί δεν έχουν πολύ λάδι και λόγω της σίκαλης, είναι γεμάτα φυτικές ίνες. Αν δεν σας αρέσει ολόκληρος ο γλυκάνισος (εγώ τον λατρεύω), μπορείτε να τον κοπανήσετε και να τον κάνετε σκόνη.

Κριτσίνια σικάλεως με ούζο και γλυκάνισο
Υλικά
200 γρ. αλεύρι σικάλεως ολικής αλέσεως*
100 γρ. αλεύρι ολικής αλέσεως 90%*
200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
1 κ. γ. αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
2 κ. σ. σπόρους γλυκάνισου
1/2 κούπα καλαμποκέλαιο
1/2 κούπα χλιαρό νερό
1/4 κούπας ούζο

Εκτέλεση
Ρίχνουμε σε ένα μπωλ τα αλεύρια, το μπέικιν πάουντερ, το αλάτι, τη ζάχαρη, το γλυκάνισο και ανακατεύουμε.
Κάνουμε λακκουβίτσα.
Ρίχνουμε στη λακκουβίτσα το νερό, το ούζο και το λάδι και ζυμώνουμε μέχρι να ενωθούν καλά τα υλικά.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.

Κόβουμε τη ζύμη σε μπαλάκια μεγέθους καρυδιού.
Πλάθουμε λεπτά κορδόνια ή κουλούρια στο μέγεθος λεπτού δαχτύλου και τα αραδιάζουμε κοντά-κοντά σε ταψί που έχουμε στρώσει λαδόκολλα.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για περίπου 25 λεπτά, ανάλογα πόσο σκληρά τα θέλουμε, στους 180 βαθμούς. Τα πρώτα 15 λεπτά σε πάνω-κάτω αντιστάσεις και τα τελευταία 10 λεπτά μόνο στην πάνω αντίσταση για να πάρουν χρώμα και να μην καούν από κάτω.

Φυλάμε σε σακούλα τροφίμων αφού κρυώσουν.

Με αυτή τη δόση βγαίνουν 2 ταψιά κριτσίνια περίπου, ανάλογα το σχήμα και το μέγεθος που θα τους δώσουμε.

Tip:
Το αλεύρι σικάλεως, υπάρχει στα σούπερ μάρκετ.
Το αλεύρι ολικής αλέσεως 90% δεν υπάρχει στα σούπερ μάρκετ. Μπορείτε να το αντικαταστήσετε με αλεύρι για όλες τις χρήσεις ή άλλο αλεύρι, ή να κοσκινίσετε το αλεύρι ολικής άλεσης που θα βρείτε στα σμ.

υγ. όταν βλέπεις για 3η (ή 103η) φορά το "Μια βραδυά στο Νότινκ Χιλ" και εξακολουθείς να δακρύζεις με τη σκηνή στο τέλος, είναι φυσιολογικό; :-)))

Καλή εβδομάδα!

Να σας πω ένα ανέκδοτο με κάπαρη;

Τη βρήκαααααααααααα! Χαχαχαχα! Γελάσατε; Δεν είναι καλό ανέκδοτο; Τι βαράτε καλέεεε;;; Αφήστε τις ντομάτες κάτω!!! Είναι για τη σάλτσααααααα! Χαχαχαχα!!!!


Δεν φταίω, δεν φταίω, σας ορκίζομαι! Με παρέσυρε γιατί βγαίνει στην ίδια μεριά με το άλλο το σκασμένο που φωτογράφησα για κάπαρη, μόνο που φέτος δεν βγήκε εκεί!!! Χαχα! Όχι μόνο τη φωτογράφησα, αλλά έχει και λουλούδια και καρπούς η άτιμη επάνω!!! Έτσι για να γίνω τέλεια ρεντίκουλο! Όσο για το άλλο, το έχω τιμωρία και τρίμηνο περιορισμό, μέχρι να δω τι σ..... είναι! Έσκισα τα χέρια μου, ο γιος μου με κράταγε μην πέσω έδεκει που φύτρωσε φέτος και δεν την πήρα χαμπάρι, αλλά δεν της πέρασε! Τη φωτογράφησα αυτή τη φορά. Ευτυχώς που το κουίζ ηταν με κλήρωση και όχι με σωστές απαντήσεις! χαχαχα!
Βαράτε όλοι μαζί τώρα! Εμπρόοοοοοοοοοοοοοος!

Μακαρονάδα με κεφτεδάκια ψητά σε σάλτσα ντομάτας

Όταν ήμουν μικρή και η μάνα μου με ρωτούσε τι φαγητό θέλω για τα γενέθλιά μου (που δεν είναι σήμερα), έλεγα: κεφτέδες με σάλτσα. Ήταν μπελαλίδικο φαγητό, αφού έπρεπε να φτιάξει τον κιμά, να τηγανίσει τους κεφτέδες, να φτιάξει τη σάλτσα και τα μακαρόνια. Το αστείο είναι, ότι αυτό το φαγητό, αρέσει και στο γιο μου. Έχω απλουστεύσει όμως τη διαδικασία, για λόγους υγείας και εξοικονόμησης χρόνου. Τα κεφτεδάκια ψηνονται στο γκριλ και σε μισή ώρα είναι έτοιμα. Έτσι, δεν επιβαρύνονται με επιπλέον λίπος και αλεύρι. Στη σάλτσα, βάζω μόνο δύο κουταλιές λάδι. Το λίπος του κιμά, είναι έτσι κι αλλιώς πολύ. Δεν χρειάζεται περισσότερο. Αν θέλετε παραπάνω, βάζετε εσείς. Η σάλτσα βράζει όσο ψήνονται τα κεφτεδάκια. Τα μακαρόνια γίνονται σε δέκα λεπτά, οπότε σε μία ώρα περίπου έχω φαγητό έτοιμο.

Τις 2-3 τελευταίες μέρες, όλοι οι foodbloggers αναστατωθήκαμε με ένα site που έβαζε συνταγές και φωτό όλων των άλλων εκτός από δικές του. Το site, ξανανέβηκε και απο χτες βράδυ είναι κλειστό. Ελπίζω να παραμείνει. Όλο αυτό, έφερε αναστάτωση και κινητοποίηση μεταξύ των μπλόγκερ στο fb, γεγονός που μου έπαιρνε όλο μου το χρόνο και ενέργεια. Δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ με surfing σε άλλα blogs και έχω χάσει επεισόδια. Θα βρω τους ρυθμούς μου όμως ελπίζω, καθώς πλησιάζει Παρασκευή.

Πάμε να δούμε τη συνταγή, μια και μιλούσαμε γι΄αυτή σήμερα στο φβ και τρέξαν τα σάλια μερικών πάλι;

Μακαρονάδα με κεφτεδάκια ψητά σε σάλτσα ντομάτας
Υλικά
για τα κεφτεδάκια
600 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
1 αυγό
1 μικρό κρεμμύδι
2 φέτες ψωμί, μουλιασμένο σε γάλα ή κρασί
2 κ. σ. ξηρό δυόσμο (ή φρέσκο)
1 κ. σ. ξύδι
2 κ. σ. ούζο
αλατοπίπερο
για τη σάλτσα
1 κουτί ντοματάκια ψιλοκομμένα ή πυκνό χυμό ντομάτας ή φρέσκιες ντομάτες
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες ή ένα μικρό κρεμμύδι
1 κ. σ. δυόσμο ξηρό
1 κ. γ. ρίγανη
2 κ. σ. ελαιόλαδο
αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη

Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε τον κιμά, το αυγό, αλατοπίπερο, το ψωμί ελαφρώς στυμμένο*, το ξύδι, το ούζο και το δυόσμο.
Σε μπλέντερ λιώνουμε το κρεμμύδι. Αν θέλετε να έχουν απόλυτα λεία υφή τα κεφτεδάκια σας, αφού λιώσει το κρεμμύδι, χτυπήστε το μαζί με το ψωμί*.
Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στο γκριλ, όσο πλάθουμε τα κεφτεδάκια.
Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί και πλάθουμε μικρά κεφτεδάκια, τα οποία τοποθετούμε κοντά-κοντά στο ταψί.
Ψήνουμε στους 200 βαθμούς στο γκριλ, στο ψηλό ράφι του φούρνου για 30-40 λεπτά, ανάλογα το φούρνο, ενώ τα γυρίζουμε μια φορά στη διάρκεια του ψησίματος.

Όσο ψήνονται, φτιάχνουμε τη σάλτσα. Μέσα σε τηγάνι αντικολλητικό, βάζουμε τη ντομάτα και όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τη ζάχαρη που θα την προσθέσουμε στο τέλος. Εγώ δεν τσιγάρισα το σκόρδο. Αν θέλετε, κάντε το. Άλλες φορές βάζω κρεμμύδι, άλλες σκόρδο. Στη φωτό είναι με κρεμμύδι. Σήμερα την έκανα με σκόρδο.
Αφήνουμε να βράσουν για 15 λεπτά, ενώ προσθέτουμε νερό όποτε χρειάζεται.
Αν οι κεφτέδες έχουν στο μεταξύ ετοιμαστεί, τους ρίχνουμε στη σάλτσα και αφήνουμε να βράσουν μαζί για άλλα 10 λεπτά, προσθέτοντας νερό αν χρειάζεται.
Αν δεν έχουν γίνει ακόμα, σταματάμε το βρασμό και συνεχίζουμε μετά, όταν οι κεφτέδες είναι έτοιμοι.


Για το σερβίρισμα, φτιάχνουμε τα ζυμαρικά που θέλουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας και σερβίρουμε με τη σάλτσα ζεστή.

Update
Από τη βιασύνη μου να φύγω το μεσημέρι και να πάω για καφέ, ξέχασα να γράψω 2 υλικά! Το ούζο και το ξύδι! Νίκοοοοο! Εσύ φταις!!! χαχα! Διορθώστε όσοι την κρατήσατε!

Σαλάτα με τοματίνια

Καλωσορίζω το καλοκαίρι με μια εντελώς καλοκαιρινή συνταγή. Με μια σαλάτα δροσερή, μυρωδάτη και υγιεινή. Καλά να περάσουμε όλοι και να έχουμε ένα τέλειο καλοκαίρι! Τη συνταγή είχα πάρει από το allrecipes εδώ και πολλά χρόνια. Αν την κάνετε, προγραμματίστε να την φτιάξετε ένα 2ωρο πριν τη σερβίρετε για να ενωθούν τα αρώματα.

Σαλάτα με τοματίνια
Υλικά
1/2 κιλό τοματίνια (τοματάκια τσέρυ, δείτε το tip)
3 κ.σ. ελαιόλαδο
2 κ.σ. μηλόξιδο
½ κ.γ ξηρό μαϊντανό
½ κ.γ. ξηρό βασιλικό
½ κ.γ ρίγανη
½ κ.γ αλάτι
1 κ.γ. ζάχαρη

Εκτέλεση
Σε ένα μικρό μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός από τα τοματάκια.
Κόβουμε τα τοματάκια στη μέση, ή αν είναι μεγαλύτερα, σε περισσότερα κομμάτια.
Τα τοποθετούμε σε σαλατιέρα, τα περιχύνουμε με τη σάλτσα και ανακατεύουμε απαλά να πάει παντού το μίγμα.
Αφήνουμε στο στο ψυγείο τουλάχιστον για 2 ώρες.
Πριν τη σερβίρουμε, ανακατεύουμε απαλά από κάτω προς τα πάνω.

Στη φωτό, είχα προσθέσει και αγγουράκι από τον κήπο μου, πέρυσι.

Tip: Αν βρείτε ντοματάκια Κρήτης, τα μακρόστενα που τα ονομάζουν βελανίδια, είναι τέλεια αν και είναι λίγο νωρίς γι΄ αυτά ακόμα. Είναι πάρα πολύ νόστιμα, πολύ πιο νόστιμα από τα ντοματάκια τσέρις και δεν έχουν σπόρια.

Την Κυριακή, έκανα τη συνταγή της Μπέττυς, κοτόπουλο με γιαούρτι και μουστάρδα. Δοκιμάστε τη. Ήταν πολύ ωραία.

Επί τη ευκαιρία, να πω για άλλη μια φορά, πόσο γελοίο μου φαίνεται να αντιγράφει κάποιος τις συνταγές του άλλου χωρίς να αναφέρει πηγή ή ακόμα χειρότερα, να τις παίρνει από ένα βιβλίο, να τις παραλλάσσει, για να τις παρουσιάσει σαν δικές του. Μπορεί να μην σχολιάζω σε όλα τα μαγειρικά μπλογκς γιατί πια είναι εκατοντάδες, αλλά τα παρακολουθώ όλα και κρίνω. Μπορεί επίσης να είμαι σε φάση δίαιτας, αλλά ακόμα δε έχω φτάσει στο κουτόχορτο. Δεν θα γκρινιάξω άλλο, γιατί μπαίνει καλοκαίρι, θέλω να είμαι χαρούμενη σήμερα και σιχαίνομαι τη γκρίνια γενικώς και ειδικώς. Ένα μόνο τελευταίο και κλείνω. Ο σεβασμός, είναι κάτι που κατακτιέται λόγω χαρακτήρα. Δεν τον αποσπάς από τον άλλον με το έτσι θέλω. Ο νοών, νοείτο.

Και τώρα που τα είπα, πάμε να κάνουμε επίσκεψη στην Έφη; Πάρτε το κάτι τι σας, γιατί έχει εγκαίνια! Και μετά; Θέλω να πάω για μπάνιοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!

Καλό καλοκαίριιιιιιιιιιιι!!!