Σήμερα, όπως και όλη την εβδομάδα, φυσάει ιταλικός άνεμος στη συνταγή μου. Insalata caprese. Απλή, νόστιμη, με λίγα λιπαρά, αρωματική και ιταλική!
Σαλάτα καπρέζεΥλικά
1 ντομάτα (ώριμη θα έλεγα, αλλά όχι παραγινωμένη)
1 κομμάτι μοτσαρέλα (χρησιμοποίησα τη συσκευασία των 125 γρ.)
λίγο φρέσκο βασιλικό
ελαιόλαδο (must)
αλάτι
πιπέρι (προτίμησα λευκό)
Εκτέλεση
Κόβουμε τη ντομάτα και τη μοτσαρέλα σε φέτες λεπτές.
Τοποθετούμε σε πιάτο εναλλάξ τις φέτες ντομάτας και μοτσαρέλας.
Κόβουμε με το χέρι μας φυλλαράκια βασιλικού και τον ρίχνουμε ανέμελα από πάνω. Αν δεν τον ρίξετε ανέμελα, δεν θα πετύχει, πιστέψτε με! :-)))
Ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο, αλατάκι και πιπεράκι.
Απολαμβάνουμε χωρίς πολλές τύψεις.
Άλλοι τρόποι για να σερβίρετε την καπρέζε, είναι οι εξής:Κόψτε την ντομάτα κάθετα, αλλά μην τη διαχωρίσετε στο κάτω μέρος. Βάλτε τις φέτες μοτσαρέλας ανάμεσα από τις κομμένες φέτες της ντομάτας.
Κόψτε φέτες τη ντομάτα και τη μοτσαρέλα. Σερβίρετε κάθε φέτα ντομάτας με μια φέτα μοτσαρέλας επάνω της.
Στα 100 γραμμάρια, η μοτσαρέλα που χρησιμοποίησα, είχε 19% λιπαρά και 250 θερμίδες. Μπροστά σε άλλα τυριά που έχουν 40% λιπαρά, είναι μια χαρά. Ακόμα κι αν φάτε τη σαλάτα μόνοι σας, πάλι οι θερμίδες που παίρνετε και τα λιπαρά, δεν είναι πολλά. Αν φυσικά δεν αρχίσετε τις βούτες με κάνα μισόκιλο χωριάτικο ψωμί! ;-)
Βάζουμε τη ζελατίνη σε ένα φλυτζάνι και τη βρέχουμε με τις 4 κουτ. γάλα. Εδώ να σας πω, ότι εγώ, όταν δω ότι η ζελατίνη έχει φουσκώσει, προσθέτω κι άλλο γάλα. Προσθέτω σχεδόν άλλο τόσο γάλα.
Αφού λιώσει, μοιράζουμε το μίγμα σε μπωλάκια πλαστικά ή μεταλλικά. Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα τοποθετούμε στο ψυγείο.
Αν βρείτε αλμύρα στο σμ, καθαρίστε τη από τα σκληρά κοτσανάκια και βράστε τη μόνο για 10 λεπτά ή μέχρι να είναι μαλακά τα κοτσανάκια της. Μην την παραβράσετε γιατί μπορεί να λιώσει. Αλάτι δεν χρειάζεται πολύ το νερό (έως καθόλου) γιατί όπως λέει και το όνομά της, έχει αλάτι από μόνη της αφού φύεται κοντά σε θάλασσες. Βγάλτε τη από το νερό, βάλτε της λάδι και ξύδι αρκετό και αφήστε τη να μείνει λίγο με το ξύδι. Τρώγεται πολύ ευχάριστα μόνη της ή σαν σαλάτα.
Η Νένα μου έστειλε φωτό από την αγορά και έτσι μπορούμε να ταξιδέψουμε κι εμείς νοερά έστω. Νουνού μου ευχαριστώ πολύ!
Για το μεζεδάκι μας λοιπόν:
Για τις πατάτες:
Και φτάνει η μέρα που θα πήγαινα στην Αθήνα για τσους σκροπαίους (τους Scorpions ντε!).
Πριν 2 χρόνια, που είχα πάει στη Νέλλη στη Γερμανία, εκεί που γυρνούσαμε στα μαγαζιά με κουζινικά, έπεσε το μάτι μου σ' αυτό το μηχάνημα. Χειροκίνητο κι αυτό, αλλά καμία σχέση με το προηγούμενο. Ο σχεδιασμός του, επιτρέπει τον καθαρισμό μεγάλης ποσότητας φρούτου σε πολύ λίγο χρόνο. Το μηχάνημα αναγράφει ότι καθαρίζει 12 κιλά κεράσια την ώρα. Εγώ θεωρώ το νούμερο υπερβολικό, αλλά όντως καθαρίζει πολύ γρήγορα το κάθε κιλό. Φέτος, καθάρισα κοντά στα 10 κιλά κεράσια και βύσσινα με αυτό το μηχάνημα, ταχύτατα και ακούραστα. Πιο πολλή ώρα μου έπαιρνε να πλύνω και να βγάλω τα κοτσάνια από τα κεράσια και τα βύσσινα, παρά να βγάλω τα κουκούτσια. Επίσης, δεν γέμιζα τον κόσμο πιτσιλιές ιδιαίτερα. Αν μάλιστα κάνει κανείς τη διαδικασία μέσα στο νεροχύτη, τα ατυχήματα μειώνονται σημαντικά.
Τα θετικά τα είπα. Να πω και τα αρνητικά. Σαν αρνητικά σημεία μπορώ να πω μόνο τα εξής: Καθώς χτυπάς το έμβολο για να βγάλει το κουκούτσι από το κεράσι ή βύσσινο, το κουκούτσι περνάει στον κάδο και το φρούτο περνάει εκτός κάδου. Πολλές φορές, επειδή το φρούτο έχει σφιχτή σχέση με το κουκούτσι, το κουκούτσι ναι μεν βγαίνει, αλλά δεν αποκολλιέται εντελώς από το φρούτο. Έτσι, περνάει εκτός κάδου με το κουκούτσι να κρέμεται, πράγμα που σημαίνει ότι μετά, πρέπει να ξεδιαλέξεις ένα-ένα τα φρουτάκια για να απομακρύνεις όποιο κουκούτσι απέμεινε. Παρόλο όμως που συμβαίνει αυτό και πάλι, κάνει πολύ πιο γρήγορα τη διαδικασία από το να τα καθαρίσεις με το χέρι. Οπότε για μένα, πρακτικά δεν είναι αρνητικό. Εξάλλου, δεν συμβαίνει με όλα τα φρούτα αλλά σε ένα μικρό ποσοστό.
Γενικά, το μηχανηματάκι με έχει σώσει. Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να καθαρίσω 10 κιλά φρούτα με το χέρι και είναι ο λόγος που στο παρελθόν έφτιαχνα λίγο από το καθένα. Τώρα δεν το σκέφτομαι καθόλου. Το μηχάνημα το έχω δει να κυκλοφορεί και στην Ελλάδα, τόσο στην ίδια μάρκα που το πήρα εγώ, όσο και σε άλλη.
Όταν γύρισα από την Κέρκυρα, βρήκα αγγούρια και κολοκύθια στο ψυγείο, που είχε κόψει ο σύζυξ . Τα αγγούρια αξιοποιήθηκαν σε σαλατίτσες, σαν 
Ντομάτα
Τα κολοκύθια έγιναν 
Τη μέρα που έφευγα για Κέρκυρα, έβρασα και τα 
Παραθέτω συνταγή για μελιτζάνες παπουτσάκια, ελαφρύτερες από το συνηθισμένο.
Έτοιμο με λίγες θερμίδες και χωρίς τύψεις.
Στη σαλάτα η οποία ήταν εξαίρετη, έβαλα και τη δική μου πινελιά. Τη μέρα που την έκανα δεν είχα ρόκα και έβαλα φρέσκα φύλλα δυόσμου. Της πήγαινε πολύ ωραία. Επίσης έβαλα κάπαρη Σαντορίνης που ήταν πάρα πολύ καλή. Τηγάνισα το χαλούμι σε μεγάλα πλακέ κομμάτια σε αντικολλητικό τηγάνι χωρίς λάδι για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά και τα έκοψα μετά. Ο συνδυασμός δροσερή σαλάτα-ζεστό χαλούμι και σως, είναι το κάτι άλλο. Δοκιμάστε τη!
"Νήσων Περίπλους": Ιόνιο, Κρήτη, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Βορειοανατολικό Αιγαίο, βρέθηκαν στα πιάτα, με παραδοσιακές και χαρακτηριστικές συνταγές από το κάθε μέρος.
Ο φράχτης που ένωνε το σινεμά με το εργοστάσιο ήταν γεμάτο γιασεμί. Γιασεμί μύριζαν όλες οι ταινίες που βλέπαμε. Γιασεμί και αγιόκλημα μύριζαν οι νύχτες στα θερινά τα σινεμά. Από την αριστερή πλευρά λοιπόν το γιασεμί που φροντίζαμε για λόγους ευνόητους να το κουρεύουμε όταν θέριευε. Από τη δεξιά πλευρά, μια τεράστια μουριά που τα κλαδιά της και οι καρποί της, έφταναν στο κατάλληλο ύψος: αυτό της ταράτσας.
Το σινεμά ήταν κάνα μισάωρο με τα πόδια από το σπίτι μας. Η μάνα μου μας τεστάριζε έτσι μικρά που ήμασταν, αν ξέραμε να πάμε μόνοι μας. Την είχαμε μάθει καλά τη διαδρομή γιατί περνούσαμε καλά…