Τυρόπιτα με 4 τυριά

Αφού πέρασα ένα 3ήμερο στα πάτρια εδάφη στην Πάτρα, πίσω πάλι στην καθημερινότητα, με ένα καιρό ανοιξιάτικο-σχεδόν καλοκαιρινό! Ό,τι πρέπει για να τον εκμεταλλευτούμε μετά από όλα όσα μας έκανε το χειμώνα και το Πάσχα!

Ξεκινάω τη βδομάδα με την τυρόπιτα που είχα φτιάξει στη γιορτή μου και είχα υποσχεθεί να γράψω.
 Στο σπίτι αυτή την τυρόπιτα τη λέγαμε σουφλέ επειδή είχε την ιδιότητα να φουσκώνει πολύ. Μας την είχε δώσει μια φίλη, είναι μια από τις καλύτερες εκδοχές για τυρόπιτα που έχω δοκιμάσει και σ' αυτό συμφωνούν όλοι όσοι την έχουν δοκιμάσει. Ακόμα και παιδιά! Να σας πω δε, ότι την έχουν φάει άνθρωποι που δεν τρώνε τη φέτα και δεν το έχουν καταλάβει. Τόσο νόστιμη και τόσο ταιριαστά τα υλικά μεταξύ τους. Ένα σημείο θέλει μόνο προσοχή. Αυτή η τυρόπιτα γίνεται νόστιμη και φουσκωτή, με αυτό το συνδυασμό τυριών. Αν χρησιμοποιήσετε άλλα τυριά, δεν είναι το ίδιο. Πιστέψτε με!

Τυρόπιτα με 4 τυριά (για μεγάλο ταψί φούρνου)   

Υλικά

300 γρ. κασέρι
300. γρ φέτα.
300. γρ έμενταλ
300 γρ. γραβιέρα
1/2 κιλό φύλλα κρούστας
1 κουτί γάλα εβαπορέ
6 αυγά
βούτυρο ή λάδι για άλειμμα των φύλλων

Εκτέλεση

Τρίψτε στον τρίφτη του κρεμμυδιού όλα τα τυριά και ανακατέψτε τα. Εγώ ζήτησα να μου τα τρίψουν στο σούπερ μάρκετ και γλίτωσα πολύ χρόνο.
Λαδώνουμε ταψί. Στρώνουμε στον πάτο 3 φύλλα αφού τα λαδώσουμε ένα-ένα.
Βάζουμε το ένα τρίτο των τυριών.
Μετά βάζουμε άλλα 2 φύλλα με τον ίδιο τρόπο.
Βάζουμε άλλο ένα τρίτο των τυριών.
Ξανά-μανά 2 φύλλα και τέλος τα υπόλοιπα τυριά.
Από πάνω, βάζουμε πάλι 3 φύλλα λαδωμένα όπως στην αρχή.
Χαράξτε την πίτα σε κομμάτια.
Χτυπάμε σε ένα μπωλ τα αυγά με το γάλα εβαπορέ και το ρίχνουμε πάνω στην πίτα.
Αφήνουμε μερικά λεπτά να πιει το γάλα με τα αυγά και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο (180 πχ) για μισή ώρα,, ή μέχρι να ροδίσουν τα φύλλα. Την ώρα που βγαίνει είναι πολύ φουσκωτή, μετά κάθεται...

Tip: Δεν έχει σπουδαίο τιπ εδώ. Μετρήστε τα φύλλα από την αρχή και αν περισσεύουν μόνο 2, βάλτε ένα πάνω κι ένα κάτω επιπλέον για να μη σας μείνουν. Προτιμήστε φρέσκα φύλλα για τον παρακάτω λόγο: Σε περίπτωση που σας μείνουν πολλά, να τα βάλετε στην κατάψυξη. Ακόμα και κατεψυγμένα όμως αν χρησιμοποιήσετε, φτάνουν ακριβώς για την τυρόπιτα. Επίσης, βάλτε τα τυριά της συνταγής για καλύτερο αποτέλεσμα.

Καλή εβδομάδα!

Κρητικές μυζηθρόπιτες του Κωνσταντίνου

Μερικά ποστ, είναι απλώς στη μοίρα τους γραμμένο να φυλάσονται για πολύ καιρό πριν βγουν στο φως της δημοσιότητας. Έτσι ακριβώς συνέβη και μ΄αυτές τις μυζηθρόπιτες του Κωνσταντίνου. Ο Κωνσταντίνος, κατάγεται κατά το ήμισι από την Κρήτη. Όταν άνοιξα το μπλογκ, μου είχε στείλει συνταγή και φωτό από τις μυζηθρόπιτες που είχε κάνει.

Επειδή η λατρεία μου για τις κρητικές μυζηθρόπιτες, καλιτσούνια και άλλα τινά, είναι γνωστή, όπως γνωστή είναι και η αγάπη μου για τα γλυκά, καθυστερούσα επίτηδες να τις φτιάξω. Ήξερα τη μοίρα τους! Και ως τελειομανής που είμαι μερικές φορές (ή μήπως πιο πολλές από μερικές; Τεσπα...), ήθελα να έχω άποψη η ίδια, αλλά ήθελα να μετρήσω και τα υλικά επακριβώς, ώστε να ξέρω πόσο είναι το "όσο πάρει". Τι το ήθελα; Με πήρε και με σήκωσε, σαν το αλεύρι ένα πράμα! χαχα! Βγαίνουν και αρκετές οι άτιμες (γι' αυτό δεν ήθελα να τις κάνω...). Τέλος πάντων, θυσιάστηκα για να τις δοκιμάσω,  αφού περίμεναν καρτερικά 3 ολόκληρα χρόνια...Ελπίζω να τις ξαναφτιάξω μετά από 3 χρόνια πάλι, γιατί έτσι δεν κάνουμε δουλειά.

Επειδή οι οδηγίες του Κωνσταντίνου δεν έλεγαν αν το αλεύρι ήταν αυτοφούσκωτο ή μη, έψαξα (πού αλλού;) στο μπλογκ της Βαγγελιώς, για να εντρυφήσω στη μυζηθρολογία και να σιγουρευτώ, ποιες μυζηθρόπιτες ήταν αυτές ακριβώς! Τα υλικά με οδήγησαν στις σφακιανόπιτες (τις οποίες απέκλεισα λόγω διαφοράς στην τεχνική και εμφάνιση) και η όψη στις αγνιόπιτες. Αυτές έφερναν πιο πολύ στην εμφάνιση με τις πίτες του Κωνσταντίνου. Βαγγελιώ μου, να τις βαφτίσω αγνιόπιτες; Τι λες; Όπως και να έχει, είναι κρητικές μυζηθρόπιτες, με όσα ελαττώματα μπορεί να έχουν εμφανισιακά, όταν φτιάχνονται από κάποια που δεν είναι κρητικιά!

 

 Να σας πω και κάτι σημαντικό. Παρά το γεγονός ότι ήταν πάρα πολύ νόστιμες, δεν τις μέλωσα, ούτε τις καταναλώσαμε όλες την ίδια μέρα. Έτσι, αυτές που έμειναν για την επόμενη, ειίτε φαγώθηκαν πάλι με μέλι στο πρωινό, είτε φαγώθηκαν σκέτες, με το κύριο γεύμα μας. Ήταν εξίσου εξαιρετικές ακόμα και την επόμενη μέρα, ακόμα και σκέτες! Τώρα που είναι η εποχή της μυζήθρας και του ανθότυρου, δοκιμάστε τις, όπως επίσης και τα κρητικά γλυκά καλιτσούνια.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν (εκτός από την πρώτη και τρίτη) είναι του Κωνσταντίνου, και αυτές στο βίντεο είναι δικές μου.

Κρητικές μυζηθρόπιτες του Κωνσταντίνου

Υλικά

1 φλυτζάνι καφέ λάδι
3 φλυτζάνια καφέ νερό
λίγο αλάτι
αλεύρι (που φουσκώνει μόνο του) όσο πάρει για να είναι σφιχτή η ζύμη και να ανοίγει με το χέρι (πήρε 3 κούπες συν λίγο ακόμα)
250 γρ. περίπου μυζήθρα κρητική μαλακή ή ανθότυρο ή μανούρι (ανάλατα τυριά)
λίγο λάδι για το τηγάνι
μέλι
(κανέλλα-άχνη)

Εκτέλεση

Κοσκινίζουμε το αλεύρι (ομολογώ ότι δεν το κοσκίνισα).
Λιώνουμε σε ένα πιάτο με πηρούνι τη μυζήθρα.

Μέσα σε ένα μπωλ ρίχνουμε το λάδι και το νερό.
Προσθέτουμε αλεύρι μέχρι να έχουμε μια ζύμη σφιχτή που να μην κολλάει στα χέρια αλλά να είναι ελαστική και να ανοίγει καθώς την πλάθουμε στα χέρια (πήρε 3 κούπες και λίγο ακόμα).

Ανοίγουμε με το χέρι μικρά πιτάκια (εγώ χώρισα τη ζύμη σε 16 μπαλάκια και τα άφησα να ξεκουραστούν μέχρι να ετοιμάσω τη μυζήθρα και να ζεσταθεί το λάδι).

Βάζουμε μια μικρή ποσότητα μυζήθρας πάνω στο πιτάκι (2 κ. γ. περίπου).

Το κλείνουμε καλά και το ξανα-ανοίγουμε (με το χέρι) να πάρει στρογγυλό και πλακουτσό σχήμα.

Τηγανίζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι με ελάχιστο λάδι (το οποίο ελάχιστο λάδι το πίνει και θα χρειαστεί να προσθέτετε, αλλά πάντα λίγο).

Σερβίρονται περιχυμένα με μέλι (ή άχνη-κανέλλα που λέει και η Βαγγελιώ).

Μαρμελάδα φράουλα

Στην αγορά, οι φράουλες έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους. Ποτέ δεν βιάζομαι να πάρω φράουλες, γιατί ως φυτό που είναι σχεδόν σε επαφή με το έδαφος. μου έχουν πει ότι δέχεται εύκολα φυτοφάρμακα, όχι απαραίτητα τα δικά του, αλλά άλλων φυτών, με τις βροχές της εποχής κλπ. Οπότε, μη βιάζεστε όταν εμφανίζονται να πάρετε φραουλίτσες. Ακόμα κι όταν εμφανιστού, διαλέξτε μικρές, σε φυσιολογικό μέγεθος. Φράουλα που στο μέγεθος θυμίζει μικρή έστω πατάτα, δεν είναι φράουλα...

Αναμφιβόλως, κάνει μία από τις ωραιότερες μαρμελάδες, ιδανική για τσιζκέικ ή πάστα φλώρα, ή απλώς για μια βούτα με ψωμάκι. Ξεκινάω τη βδομάδα μου με μαρμελάδα φράουλα λοιπόν.

Μαρμελάδα φράουλα

Υλικά

1 κιλό φράουλες (ζυγισμένες αφού καθαριστούν)

600 γρ. ζάχαρη
χυμό ενός μικρού λεμονιού

Εκτέλεση

Παίρνουμε φράουλες στην εποχή τους. Διαλέγουμε φράουλες μικρές και γερές.

Πλένουμε και καθαρίζουμε τις φράουλες από τα κοτσανάκια τους.

Τις ψιλοκόβουμε και τις βάζουμε σε κατσαρόλα σε στρώσεις, εναλλάξ με τη ζάχαρη.

Τις αφήνουμε έτσι για 2-3 ώρες περίπου ή μέχρι να έχουν βγάλει αρκετό σιρόπι. Αν βγάλουν πολύ σιρόπι, θα θέλουν πολλή ώρα βράσιμο για να δέσουν και θα σκουρύνει το χρώμα τους.

Βράζουμε τη μαρμελάδα σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά. Δεν απομακρυνόμαστε γιατί φουσκώνει. Ξαφρίζουμε συνέχεια καθώς βράζει. Αν φουσκώνει, αποσύρουμε την κατσαρόλα, αφήνουμε να ηρεμήσει για λίγα δευτερόλεπτά και ξαναβάζουμε στη φωτιά.

Μετά από 10 λεπτά, αποσύρουμε για λίγο από τη φωτιά την οποία σβήνουμε και λιώνουμε με μίξερ χειρός τις φράουλες, όσο θέλουμε. Εναλλακτικά, τις πατάμε με πρέσα λαχανικών.

Τοποθετούμε πάλι την κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας που σβήσαμε και την αφήνουμε εκεί μέχρι την επόμενη μέρα.

Την επόμενη μέρα, ελέγχουμε την πυκνότητά της και αν είναι εντάξει, τη φυλάμε σε καθαρά βάζα. Αν θέλουμε να τη φυλάξουμε εκτός ψυγείου, θα πρέπει να τη ζεστάνουμε ελαφρώς, για να μπει ζεστή στο βάζο και να σφραγίσει. Αν η μαρμελάδα σας την επόμενη μέρα που θα ελέγξετε δεν έχει δέσει, βράστε ακόμα 5 λεπτά και μετά φυλάξτε τη σε βάζα.
Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να  ρίξετε το χυμό λεμονιού στο τελευταίο βράσιμο, αν και δεν είναι από τις μαρμελάδες που το έχουν απόλυτη ανάγκη.

Χτες βράδυ, στην προσπάθεια να φτιάξω τις φωτό για το ποστ (για να τις κάνω μεγαλύτερες), ενδέχεται να δημιούργησα πρόβλημα σε έναν εξωτερικό δίσκο μου. Αν έχασα δεδομένα, θα το καταλάβετε. Το μπαμ που θα κάνω όταν θα σκάσω, θα ακουστεί παντού....

Καλή εβδομάδα!

«Από το Inlook στο Outlook…. 82 κείμενα από τη ζωή των μορφών. Επιλογή από το Ζακυνθινό Τύπο (1991-2011)»

Κατερίνα εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Από τις εκδόσεις ΤΡΙΜΟΡΦΟ κυκλοφορεί το βιβλίο της Κατερίνας Δεμέτη:
«Από το Inlook στο Outlook…. 82 κείμενα από τη ζωή των μορφών. Επιλογή από το Ζακυνθινό Τύπο (1991-2011)», Ζάκυνθος 2012.
Τα άρθρα που περιλαμβάνει το βιβλίο σχολιάζουν και ερμηνεύουν την καθημερινή ζωή του τόπου μέσα από την εικαστική γλώσσα και έχουν δημοσιευτεί στις τοπικές εφημερίδες «ΕΡΜΗΣ», «ΗΜΕΡΑ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ» και σε περιοδικά όπως το «ΡΑΠΟΡΤΟ» και οι «ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ».
Το βιβλίο διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία και τα πρακτορεία τύπου του νησιού.
Τιμή πώλησης 19€.

Τι να κάνω τα αυγά που περίσσεψαν από το Πάσχα - Αυγά τουρσί

Αν σας έμειναν κόκκινα αυγά από το Πάσχα και αναρωτιέστε τι θα τα κάνετε, έχετε 2 επιλογές.
Α. Τα πετάτε στην πρώτη προεκλογική συγκέντρωση που θα δείτε, ανεξαρτήτου ποιου κόμματος είναι. Όχι μόνο στους πολιτικούς. Μιλάω και για τους οπαδούς! Το θέλει ο έλληνας το αυγό του. Θα πρέπει να σας ευχαριστήσουν μετά, που τα πετάξατε βρασμένα. Στο κάτω-κάτω, μπορεί να τους κάνετε και καλό με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί. Θα τα φάνε για βραδινό! ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε αυτή την περίπτωση, τα πετάμε ΜΕ ΤΑ ΤΣΟΦΛΙΑ. Ή να το πετάξεις, ή να μην το πετάξεις!
ΒΟΥ. Μια άλλη πρόταση είναι να τα κάνετε τουρσί και έτσι να έχετε ανά πάσα στιγμή μεζεδάκι έτοιμο για μπυροκατάνυξη με φίλους. Εναλλακτικά, ουζοκατάνυξη ή κρασοκατάνυξη. Είναι ευέλικτο το μεζεδάκι, τι νομίζετε;

Ο βασικός τρόπος, είναι να κάνετε ένα λαδόξυδο, ή ξύδι και μετά λάδι, μέσα στα οποία θα βουτήξετε τα αυγουλάκια σας. ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε αυτή την περίπτωση, τα βγάζουμε τα τσόφλια ε; Δεν είναι συνταγή για προεκλογική συγκέντρωση αυτή!


Μπορούμε να βάλουμε μέσα τα μυρωδικά που θέλουμε: δάφνη, πιπέρια, τσίλι πιπεριές, κόλιαντρο, κίμινο, σκόρδο, δεντρολίβανο κλπ.

Καθαρίζουμε τα αυγά και τα βάζουμε σε βάζο που κλείνει. Στην προκειμένη περίπτωση που έκανα μόλις δύο αυγά πριν το Πάσχα για να τα φωτογραφίσω, χρησιμοποίησα πιπέρια, δεντρολίβανο και σιναπόσπορο.

Γεμίζουμε με το ξύδι της αρεσκείας μας. Αν προσθέσετε ένα μέρος μπαλσάμικο, τα αυγά σας θα πάρουν ένα καφετί χρώμα.
Μέσα στο ξύδι, προσθέτουμε τα μυρωδικά που επιλέξαμε. Για πιο έντονη γεύση μπαχαρικών, μπορούμε, πριν βάλουμε το ξύδι στο βάζο, να το ζεστάνουμε μαζί με τα μυρωδικά. Σε αυτή την περίπτωση, θα το αφήσουμε να κρυώσει πριν το βάλουμε στο βάζο (εγώ δεν το έκανα και ήταν μια χαρά).
Αν τα αυγά έρχονται στην επιφάνεια, στριμώξτε 2 καλαμάκια από σουβλάκι σταυρωτά, για να κάνουν υποβρύχιο όσο θα πρέπει να μείνουν στο ξύδι.
Βάζουμε το βάζο στο ψυγείο για 48 ώρες.

Όταν περάσει το 48ωρο, σουρώνουμε τα αυγά από το ξύδι και γεμίζουμε το βάζο με λάδι.
Το λάδι που θα βάλουμε, μπορεί να είναι σκέτο ή να βάλουμε αρωματισμένο (εδώ χρησιμοποίησα λάδι που είχα σε λιαστές ντομάτες και είχε μέσα τα δικά του μπαχαρικά).
Για το αρωματισμένο λάδι, ζεσταίνουμε λάδι με μυρωδικά της αρεσκείας μας. Αφήνουμε να κρυώσει και μετά το προσθέτουμε στο βάζο.

Το βάζουμε στο ψυγείο και μετά από 2-3 μέρες είναι έτοιμα για κατανάλωση.
Διατηρούνται στο ψυγείο για μήνες!

Μία άλλη παραλλαγή, είναι να αφήσετε τα αυγά μέσα στο αρωματισμένο ξύδι και να μην βάλετε λάδι καθόλου. Τα αυγά θα είναι πιο ξιδάτα έτσι. Όταν τα σερβίρετε, περιχύστε τα με λάδι ή λίγη μαγιονέζα για να μαλακώσει η γεύση τους.

Κάπου διάβασα επίσης ότι αν τα αφήσετε μόνο σε ξύδι, μπορείτε να τα συντηρήσετε και εκτός ψυγείου χωρίς να πάθουν τίποτα για μήνες. Δεν το έχω δοκιμάσει και δεν θυμάμαι και πού το διάβασα. (update: εδώ το διάβασα, ευρέθη!)

Όσοι παρακολουθούσατε παλιά το χάνγκρυ, θα θυμάστε το ποστ με τα αυγά τουρσί. Αργότερα, η Σταυρούλα Μ, είχε γράψει το δικό της τρόπο στο hungry for life. Διαβάστε εκεί το άρθρο αν θέλετε επιπλέον πληροφορίες. Τη συνταγή την έμαθα από αυτά τα δύο άρθρα και από την εμπειρία που αποκτάμε με τα χρόνια.

Tip:

Αν έρθει κανένας πολιτικός να ζητήσει την ψήφο σας μέρες που 'ναι, φροντίστε να έχετε φτιάξει από πριν αυγουλάκια με το πιο δυνατό ξύδι που έχετε, 2 κιλά πιπέρι μέσα, σκόρδο, μπούκοβο, καυτερές πιπεριές, πιπέρι πέρι-πέρι και ό,τι άλλο καυτερό σκέφτεστε. Προλαβαίνετε! Κεράστε τον, ρωτήστε αν του αρέσουν και παρατηρήστε τα μούτρα του καθώς θα σας λέει τι νόστιμα που είναι, ενώ γίνεται κατακόκκινος από το κάψιμο στο λάρυγγα! Αν σας ζητήσει νερό, πείτε του ότι δεν έχετε γιατί σας το έκοψαν επειδή δεν είχατε να πληρώσετε τα χαράτσια. Μην ξεχάστε να φοράτε το πιο αθώο και πλατύ χαμόγελό σας καθώς τα λέτε αυτά :-)

Άντε βρε! Καλά κεράσματα!

Το πασχαλινό μου τραπέζι - Cup cakes πασχαλινά

Γρήγορα περνάνε οι μέρες, δεν συμφωνείτε; Ξανά στην καθημερινότητα, προσπαθώντας να συμμαζευτούμε από όλα όσα καταναλώσαμε αυτές τις μέρες. Κουλούρια, κρεατικά, αυγά, γλυκά, ώρα να μαζευτούμε. Αλλά πριν μαζευτούμε, να σας πω τι έφτιαξα, για να σας συστήσω κάποιες καλές συνταγές και να σας πω για τα πασχαλινά cup cakes που ξετρέλαναν μικρούς και μεγάλους.

Σαν κύριο φαγητό, έψησα σε λαδόκολλα κλέφτικο και παϊδάκια στα κάρβουνα. Φωτό από τα παϊδάκια δεν έχει. Δεν πρόλαβαν να δουν το φως του ήλιου.... 

Συνοδευτικά,είχα κάνει τη σπανακότουρτα που είχα δει στην Αγγελική και είναι της Ντίνας Νικολάου. Καταπληκτική, ωραία γεύση και εμφάνιση, ιδανική για ένα πλούσιο γεύμα στο οποίο θες κάτι δροσερό. Προσέξτε τα τοιπς της Αγγελικής. Ήταν σωτήρια.

Χριστός ανέστη!

Χριστός ανέστη! Χρόνια πολλά σε όλους! Να έχουμε υγεία και καλύτερες μέρες! Η Έφη ήθελε κέρασμα σήμερα και δεν μπορώ να της χαλάσω το χατήρι! Κεραστείτε cup cakes με πασχαλινά αρώματα!

Κρέμα Καταλάνα

Η κρέμα Καταλάνα είναι η ισπανική απάντηση της γαλλικής κρεμ μπρουλέ. Για τις ρίζες και την ιστορία της μπορείτε να διαβάστε εδώ.

Την πρωτόφαγα πριν μερικά χρόνια εδώ στο Peppermint και ομολογώ ότι την είχαν κάνει πολύ ωραία. Από τότε είχα στο μυαλό μου να την κάνω. Πέρυσι το Πάσχα, μου χάρισαν ένα φλόγιστρο. Πολλές φορές έχω πει, ότι μερικές συνταγές ή gadgets, μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν χρόνια πριν χρησιμοποιηθούν. Έτσι έγινε και με τη συνταγή και με το φλόγιστρο. Ειδικά το δεύτερο, περίμενε υπομονετικά. Κάτι ο φόβος μου μη βάλω μπουρλότο στο σπίτι, κάτι ο φόβος μου μη βγω χωρίς φρύδια ή μαλλί κατά τη χρήση, κάτι που δεν ήθελα να φάω τα 4 μπωλάκια μόνη, περίμενε καρτερικά.



Φέτος, είπα να τη φτιάξω το Πάσχα. Και όντως θα είναι ένα από τα γλυκά που θα σερβίρω. Φυσικά, τη δοκίμασα πρώτα. Και τη συνταγή και τα 2 μπωλάκια. Στο πρώτο δεν ήμουν ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρη για τη γεύση και για το αν είχα καραμελώσει καλά τη ζάχαρη, οπότε την επόμενη μέρα, έφαγα και δεύτερο. Άλλωστε θα νήστευα από τη Μεγάλη Δευτέρα και έπρεπε να τελειώσει.

Τώρα...τι να σας πω για τη γεύση της...Μου άρεσε πολύ περισσότερο από κρέμα καραμελέ και είμαι σίγουρη ότι μου αρέσει περισσότερο από κρεμ μπρουλέ, επειδή μάλλον εκείνη γίνεται πιο πυκνή. Η Καταλάνα μου άρεσε που παρέμεινε σχετικά αραιή. Μου άρεσε επίσης που δεν χρειάστηκε να φουρνίσω, όπως στην κρέμα καραμελέ ή στην κρεμ μπρουλέ. Ο άντρας μου μονολόγησε καθώς έτρωγε: αυτό είναι σαν το αυγό που χτυπάγαμε μικροί. Και την επόμενη μέρα που τον ρώτησα γιατί δεν έτρωγε το 2ο κουπάκι που του αναλογούσε, μου είπε: Γιατί δεν έχει εκείνο το αποπάνω! Το αποπάνω θα στο βάλω μόνο αν είμαι σίγουρη ότι θα τη φας! Απάντησα. Το αποπάνω, είναι θεϊκό καθώς σπάει με την πρώτη βουτιά του κουταλιού.

Αλλά, καλύτερα να το τρώμε, παρά να το συζητάμε. Σωστά;

Κρέμα Καταλάνα

προσαρμοσμένη από εδώ

Υλικά για 4 μερίδες

½ λίτρο γάλα (χρησιμοποίησα λάιτ)
1 ξύλο κανέλλας
1 φλούδα λεμονιού
1 κ. γ. εκχύλισμα βανίλιας
4 μέτριοι κρόκοι αυγού (σε κάποιες συνταγές, αναφέρονται και λιγότεροι)
1 κ. σ. κορν φλάουρ
½ - 3/4 κούπας ζάχαρη κρυσταλλική
2 κ. γ. ζάχαρη καστανή ψιλή* για κάθε μπωλάκι

Εκτέλεση

Σε κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, την κανέλλα, τη φλούδα και τη βανίλια να πάρουν μία βράση. Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε στην άκρη.
Σε ένα μπωλ χτυπάμε τους κρόκους με το κορν φλάουρ και τα ¾ κούπας ζάχαρης μέχρι να ενωθούν τα υλικά και να έχετε μια παχιά κρέμα. (μπορείτε να μειώστε μέχρι ½ κούπας γιατί είναι αρκετά γλυκιά η κρέμα). Βάζουμε λίγο από το γάλα στην κρέμα και ανακατεύουμε, ώστε να γίνει πιο αραιό το μίγμα.
Ξαναβάζουμε το γάλα σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε το μίγμα των αυγών, ενώ ανακατεύουμε με σύρμα συνεχώς. Ανακατεύουμε μέχρι να δούμε ότι το μίγμα αρχίζει να πήζει, αλλά όχι να βράζει. Μόλις πάει να βράσει αποσύρουμε από τη φωτιά.
Μοιράζουμε το μίγμα σε 4 πυρίμαχα μπωλάκια, αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και τα βάζουμε στο ψυγείο για αρκετές ώρες ή για όλη τη νύχτα.
Όταν θέλουμε να σερβίρουμε, τα βγάζουμε από το ψυγείο και σκορπάμε στην επιφάνεια 2 κ. γ. καστανή ζάχαρη ψιλή, ή όσο χρειάζεται για να καλύψουμε την επιφάνεια του πυρίμαχου μπωλ. Η ζάχαρη πρέπει να είναι σε όλη την επιφάνεια.

Προτιμάμε ψιλή γιατί καίγεται πιο γρήγορα. Αν δεν είναι ψιλή η ζάχαρή σας, μπορείτε να τη χτυπήσετε στο μπλέντερ. Αποφεύγουμε την σκούρα καστανή, ενώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κρυσταλλική.

Ανάβουμε το φλόγιστρο και καίμε σιγά-σιγά τη ζάχαρη που είναι στην επιφάνεια της κρέμας. Θα πρέπει να αποκτήσει ένα ωραίο χρυσοκάστανο χρώμα. Αν δεν έχουμε φλόγιστρο, ανάβουμε το γκριλ, περιμένουμε να κάψει καλά ο φούρνος και βάζουμε την κρέμα με τη ζάχαρη στο φούρνο για μερικά λεπτά (4-5).


Με αυτή τη συνταγή, σταματώ τις αναρτήσεις για τη Μεγάλη Εβδομάδα. Το μπλογκ κι εγώ θα ξεκουραστούμε λιγάκι και θα νιώσουμε το κλίμα των ημερών. Σας εύχομαι να περάσετε καλά και με υγεία αυτές τις μέρες, με τις οικογένειές σας και με όποιον ποθείτε!
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!

Σαλάτα με χαλούμι και αχλάδι

Τη σαλάτα αυτή την είχαμε φάει πέρυσι στο Μενού. Μου άρεσε και την έκανα το Πάσχα. Αν σας αρέσουν τα φρούτα στα φαγητά, μην διστάσετε να τη δοκιμάσετε. Τη θυμήθηκα όταν μου είπε ο γιος μου να φτιάξω και φέτος εκείνη τη σαλάτα με το αχλάδι!

Σαλάτα με χαλούμι και αχλάδι

Υλικά

πράσινη σαλάτα (γαλλικό μαρούλι, σγουρό μαρούλι κλπ)
1 κομμάτι χαλούμι
1-2 αχλάδια
σουσάμι
1-2 κ. σ. μπαλσάμικο
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε, πλένουμε και κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια τη σαλάτα με το χέρι.
Σε αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε με ή χωρίς λάδι το χαλούμι και από τις δύο πλευρές, ίσα να ροδίσει (στη φωτό το παράκανα).
Καθαρίζουμε, πλένουμε και κόβουμε το αχλάδι σε λεπτές φέτες και το βάζουμε στη σαλάτα.
Προσθέτουμε και το χαλούμι.
Χτυπάμε το λάδι με το μπαλσάμικο σε βαζάκι και περιχύνουμε τη σαλάτα.
Πασπαλίζουμε με σουσάμι και απολαμβάνουμε.

Κατσίκι με βερύκοκα ξερά και φρέσκο δεντρολίβανο

Οι μέρες που διανύουμε ιερές, αλλά και μετρημένες μέχρι το Πάσχα. Αφήνω τις νηστίσιμες συνταγές και τις 2-3 επόμενες μέρες, σας προτείνω μερικά πιάτα για το Πασχαλιάτικο τραπέζι.

Κάθε χρόνο, σκέφτομαι πώς να φτιάξω το αρνί ή κατσίκι το Πάσχα. Εμείς δεν σουβλίζουμε και επειδή εμένα δεν μου αρέσουν τα συνηθισμένα φαγητά για μια τέτοια μέρα, ψάχνω κάτι ιδιαίτερο. Έτσι πέρυσι, έπεσα πάνω σ΄αυτή τη συνταγή εδώ, η οποία μου άρεσε πολύ. Στη γέμιση ήθελε αυγό, που δεν το έβαλα όπως εξηγώ παρακάτω. Άρεσε πολύ σε όλους και σκέφτομαινα το ξανακάνω, εκτός και βρω κάτι ακόμα καλύτερο!

Επίσης, με αυτή τη συνταγή συμμετέχω στα παιχνίδια της κουζίνας με θέμα τις Πασχαλινές συνταγές, βαφτίζοντάς τη πασχαλιάτικη λόγω του αρνιού/κατσικιού, αφού δεν βλέπω να βάζω κάτι άλλο σχετικό στις επόμενες αναρτήσεις.

Κατσίκι με βερύκοκα ξερά και φρέσκο δεντρολίβανο

Υλικά (οι ποσότητες στη συνταγή αναφέρονταν σε 1.750 γρ. αρνί. Αν θέλετε παραπάνω, προσαρμόστε και τα υλικά της γέμισης. Εγώ είχα βάλει παραπάνω και είχα υπολογίσει τα υλικά της γέμισης με το μάτι)
1.750 κιλά αρνί ή κατσίκι από κομμάτι χωρίς κόκκαλα (η ποσότητα του αρνιού εξαρτάται από τα άτομα που θα έχετε. (Υπολογίστε 200 γρ. περίπου για κάθε άτομο)
150 ml ζωμό κρέατος ή λαχανικών
ελαιόλαδο
αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

Για τη γέμιση:

100 γρ. τρίματα ψωμιού
2 κουταλιές της σούπας φρέσκο δεντρολίβανο, ψιλοκομμένο
10 ξερά βερύκοκα, κομμένα στα τέσσερα
8 κρεμμυδάκια φρέσκα, ψιλοκομμένα
2-3 κλωνάρια δεντρολίβανο ολόκληρα και επιπλέον βερύκοκα για το δέσιμο)
(Παρέλειψα το 1 χτυπημένο αυγό που ζητούσε η γέμιση. Υποθέτω ότι το ήθελε για να δέσει το μίγμα, αλλά δεν το έβαλα λόγω ενός καλεσμένου που δεν έπρεπε να φάει αυγό και έγινε μια χαρά).

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς.
Ανακατεύουμε όλα τα συστατικά της γέμισης και αλατοπιπερώνουμε.
Τοποθετούμε το αρνί πάνω στο ταψί ή σε μια σανίδα, με την πλευρά χωρίς κόκκαλα προς τα πάνω και απλώνουμε τη γέμιση.

Τυλίγουμε και δένουμε με κορδόνι σφιχτά. Για επιπλέον γεύση, προσθέτουμε κλωνάρια δεντρολίβανο και μερικά βερύκοκα κάτω από το κορδόνι καθώς δένουμε.

Λαδώνουμε απ’ έξω το αρνί, το βάζουμε σε ταψί μαζί με το ζωμό, αλατοπιπερώνουμε καλά, ψήνουμε σε δυνατή φωτιά για 20 λεπτά, μετά χαμηλώνουμε τη φωτιά στους 180 και ψήνουμε για ακόμα μιάμιση ώρα. Μπορείτε να σκεπάσετε με αλουμινόχαρτο το ταψί και να σιγοψήσετε το αρνί για πολλές ώρες σε χαμηλότερη θερμοκρασία, κάτι που κάνω πάντα με τέτοια ψητά.
Κατά καιρούς περιχύνουμε με τους χυμούς από το ταψί.
Μόλις ψηθεί, αφήνουμε να μισοκρυώσει για να μπορέσουμε να το κόψουμε. (Είχε πολύ πλάκα μετά το ψήσιμο, που το κατσίκι είχε "μπει" και οι κλωστές είχαν μείνει στη θέση τους. Μπορείτε να το δείτε σε κ'αποια σημεία).

Μπορούμε να σερβίρουμε με πατάτες, τις οποίες μπορούμε να ψήσουμε χώρια με το ζουμί του κρέατος ή να ψήσουμε παράλληλα, αλλά όχι από την αρχή, μαζί με το κρέας. Εναλλακτικά, σερβίρουμε με ρύζι ή απλά με σαλάτα.

Καλή εβδομάδα!

Από το παζάρι του Χαμόγελου του παιδιού

Από το παζάρι του Χαμόγελου του παιδιού σήμερα το πρωί. Παρόλο που ο κόσμος δυσκολεύεται οικονομικά, μικροί και μεγάλοι ήρθαν να ενισχύσουν τη δράση του συλλόγου. Μαθητές (μπράβο παιδιά), νονές και νονοί, άνθρωποι που απλά θέλουν να στηρίξουν όπως μπορούν παιρνούν από το παζάρι. Ο καθένας βοηθάει με τον τρόπο του και αυτό είναι το σημαντικό. Άνθρωποι που πρόσφεραν κατάλυμα στους συντελεστές του χαμόγελου που ήρθαν από Κυλλήνη και Πύργο. Άνθρωποι που δεν πήραν χρήματα για το κολατσιό και τους καφέδες τους. Άνθρωποι που έφεραν ρουχισμό για τα παιδιά. Σήμερα ο κουμπαράς γέμισε από έναν παπά από μια ενορία. Πράγματα που προσφέρει ο κόσμος δωρεάν για πώληση. Οι Rezervoir dogs που ήρθαν και τραγούδησαν έξω από το χώρο του παζαριού. Με όποιον τρόπο μπορεί βοηθάει ο κόσμος!

Το παζάρι θα είναι μέχρι την Κυριακή 8 του μήνα, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Μην ξεχνάτε ότι σήμερα και αύριο στην πλατεία Σολωμού, υπάρχει και το παζάρι του Ειδικού Σχολείου Ζακύνθου.

Το Χαμόγελο του παιδιού στη Ζάκυνθο, 5-8 Απριλίου

Από σήμερα Πέμπτη και μέχρι την Κυριακή, το Χαμόγελο του παιδιού θα βρίσκεται στη Ζάκυνθο, στην Ταβουλάρη 57, στον Άγιο Παύλο. Ελάτε να ενισχύσουμε όσο και όπως μπορούμε ο καθένας το έργο του Συλλόγου. Μικροδωράκια, λαμπάδες, τρόφιμα, κουλουράκια, σίγουρα κάτι θα βρούμε που να το αντέχει η τσέπη μας για να βοηθήσουμε τα παιδιά που φιλοξενεί στα σπίτια του. Θα είμαι κι εγώ εκεί την Παρασκευή 10 το πρωί με 1 το μεσημέρι για να βοηθήσω. Επίσης, μπορείτε να αγοράσετε νηστίσιμα κουλουράκια (κανέλλας, πορτοκαλιού, πορτοκάλι-κακάο, αμυγδάλου) που έφτιαξα ειδικά γι΄αυτό το σκοπό.

Γίγαντες με σπανάκι στο φούρνο

Μου λέει η Κατερίνα: Σήμερα μαγειρεύω γίγαντες με σπανάκι στο φούρνο. Τρελαινόμαστε οικογενειακώς γι' αυτό το φαγητό!
Στείλε συνταγή και βγάλε φωτό, της λέω εγώ που δεν έχω μαγειρέψει ποτέ κάτι τέτοιο.
Μην περιμένετε λοιπόν φωτό τέχνης όταν παίρνεις τη μπουκιά από το στόμα της οικογένειας για χάρη του μπλογκ! Προσέξτε μάλιστα που κάποιο...ποντικάκι έφαγε ήδη από το ταψί κάτω αριστερά! :-)
 



Σας μεταφέρω τη συνταγή όπως ακριβώς μου τη μετέφερε η φίλη μου η Κατερίνα. Φωτό και συνταγή, δικές της. Κατερίνα ευχαριστώ!

Γίγαντες με σπανάκι στο φούρνο

Μουλιάζω αποβραδίς τους γίγαντες (περίπου μισή συσκευασία του μισόκιλου). 
Την επομένη, τους βράζω στη χύτρα (για 30-40 λεπτά) και χύνω το νερό. Ούτε αλάτι ούτε τίποτα.
Πλένω, καθαρίζω το σπανάκι (1,5 κιλό) και μετά το μαραίνω στην κατσαρόλα με κρεμμυδάκι φρέσκο. Αφού πιει το ζουμί του το βάζω στο ταψί. 
Αδειάζω από πάνω τους γίγαντες και τους σκορπάω να πάνε παντού.
Μετά βάζω ένα κουτί ψιλοκομμένα ντοματάκια, αλάτι, πιπέρι και λάδι.
Εάν νομίζεις ότι δεν έχει νερό βάζει ένα ποτηράκι. Αλλά και πάλι το σπανάκι βγάζει. 
Ψήνω σε κανονικό φούρνο για μία ώρα.
Είναι τέλειο.
Επίσης εάν δεν το θέλεις νηστίσιμο, ταιριάζει υπέροχα με τυράκι φέτα.
Καλή επιτυχία.