Ονειρόπολις: εγκαίνια

Πόσο μπροστά μπορεί να είναι μια πρόσκληση; Η Ρίτα Μπάφη, εγκαινιάζει τον ονειρεμένο χώρο της, το Ονειρόπολις, και μας καλεί να το γιορτάσουμε μαζί, το Σάββατο, 2 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ! Ριτούλι μου, καλές δουλειές σου εύχομαι!

Γλυκό ψυγείου με φρούτα

Λίγες μέρες απουσίας στην πρωτεύουσα για κάποιες δουλίτσες που έπρεπε να γίνουν, και να 'μαι πάλι εδώ. Τη συνταγή που ακολουθεί, μου την έδωσε εδώ και χρόνια η Δέσποινα, αφού τη δοκίμασα σπίτι της. Ήταν δροσερή και απόλυτα καλοκαιρινή!

Οι εβδομάδες που θα ακολουθήσουν, θα είναι πολύ φορτωμένες. Έχουν προκύψει διάφορα (ευχάριστα), θα φύγω πάλι για 3-4 μέρες την επόμενη εβδομάδα, θα γυρίσω, θα πάρω μέρος σε μια γιορτή εδώ για την οποία θα σας πω σύντομα, και όλα αυτά, θα με κρατάνε λίγο μακριά από το pc. Επειδή δεν θα μπορώ να είμαι τυπική, θα κλείσω προσωρινά τα σχόλια. Αν κάποιος θέλει κάποια διευκρίνηση για τις συνταγές που (ελπίζω να προλαβαίνω να) βάζω, το email μου είναι στη διάθεσή του.

Γλυκό ψυγείου με φρούτα

Υλικά:

400 γρ. μπισκότα σαβουαγιάρ
1 κονσέρβα κομπόστα με διάφορα φρούτα
κρέμα ζαχαροπλαστικής (ακολουθεί συνταγή)
1 φάκελο σαντιγύ (και γάλα για το χτύπημα)
λίγα κομμένα αμύγδαλα για στόλισμα

Για την Κρέμα Ζαχαροπλαστικής

Υλικά:

2 1/2 ποτήρια γάλα
5 κουταλιές σούπας αλεύρι (κόκκινη φαρίνα)
4-5 κουταλιές σούπας ζάχαρη
2 αυγά
100 γρ. βούτυρο/μαργαρίνη
2 βανίλιες

Εκτέλεση Κρέμας:

Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το γάλα,τη ζάχαρη και το αλεύρι, ανακατεύοντας σε σιγανή φωτιά. Αφού πήξει, στο κατέβασμα από τη φωτιά, προσθέτουμε τα αυγά χτυπημένα, το βούτυρο και τις βανίλιες.)

Εκτέλεση:

Παίρνουμε ένα μέτριο πυρέξ και το στρώνουμε με τα σαβουαγιάρ, αφού προηγουμένως τα έχουμε βουτήξει ελαφρά στο στραγγισμένο σιρόπι της κομπόστας. Βάζουμε πάνω την κρέμα ζαχαροπλαστικής, αφού έχει κρυώσει λίγο και αφού την έχουμε αναμίξει με τα στραγγισμένα φρούτα της κομπόστας. Ξαναβάζουμε μπισκότα βουτηγμένα στο σιρόπι. Στρώνουμε με τη σαντιγύ και στολίζουμε με τα κομμένα αμύγδαλα.

Καλή βδομάδα!

Πιπεριές κέρατα, ψητές με τυρί και γαλοπούλα

Ένα light μεζεδάκι σας έχω σήμερα. Πιπεριές γεμιστές με τυρί και γαλοπούλα. Οι πιπεριές ψήνονται, έτσι δεν παίρνετε θερμίδες από το τηγάνισμα. Το τυρί, μπορει να είναι χαμηλών λιπαρών, ή να δοκιμάσετε ακόμα και με ανθότυρο. Δεν δίνω τον ακριβή αριθμό υλικών, γιατί εξαρτάται από το πόσες πιπεριές θα γεμίσετε.

Πιπεριές κέρατα, ψητές με τυρί και γαλοπούλα

Υλικά

πιπεριές κέρατα
τυρί κίτρινο χαμηλών λιπαρών ή κασέρι
γαλοπούλα βραστή (αλλαντικό)
ξύδι
αλάτι

Εκτέλεση

Κόβουμε σε μακρουλά κομμάτια το τυρί και τη γαλοπούλα.
Κόβουμε το καπάκι των πιπεριών, και βγάζουμε προσεχτικά με μυτερό μαχαιράκι τα σποράκια.
Τις γεμίζουμε εναλλάξ με τυρί και γαλοπούλα και τις καπακώνουμε με τα καπάκια που κόψαμε.

Τις ψήνουμε σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί στο γκριλ για 20 λεπτά περίπου ή μέχρι να πάρουν χρώμα.

Απολαμβάνουμε με λίγο ξύδι από πάνω.
Αν θέλουμε αλατίζουμε.

Καλό πσκ!

Κολοκύθια με μπεσαμέλ

Τη συνταγή αυτή, μου πρότεινε να την κάνω η φίλη μου η Κατερίνα πέρυσι, σε κάποια στιγμή που δεν ήξερα τι άλλο να κάνω τόσα κολοκύθια. Ο κήπος μου κολοκύθια δεν είχε, αλλά τα πεσκέσια πήγαιναν και έρχονταν. Η Κατερίνα σήμερα περιμένει τα αποτελέσματα για το κοριτσάκι της που έδινε πανελλήνιες και της εύχομαι να είναι τα καλύτερα. Καλά αποτελέσματα εύχομαι και σε όλα τα παιδιά και γονείς που περιμένουν, θυμίζοντάς τους πάλι, ότι αυτές οι εξετάσεις δεν είναι ούτε η αρχή, ούτε το τέλος. Είναι μόνο ένας σταθμός.

Το φαγητάκι το έφτιαξε και άρεσε πολύ. Το μοσχοκάρυδο πήγαινε τέλεια με τα κολοκύθια και φυσικά με τη μπεσαμέλ που ταιριάζει πολύ!

Κεράσι, τύπου αγγούρι!

Τον τελευταίο καιρό, νιώθω κάπως άβολα να βάζω συνταγές. Ο κόσμος γύρω μας καίγεται, κι εμείς τις συνταγές μας...Οκ, το καθημερινό ερώτημα "τι θα φάμε σήμερα" μας απασχολεί όλες και όλους, αλλά τις τελευταίες μέρες η χώρα μας διανύει ιστορικές στιγμές.

Δεν έχω καμία διάθεση να αναλύσω όλα όσα γίνονται, ούτε όλα αυτά που γίνονται σημαίνουν ότι δεν μαγειρεύω καθημερινά ή δεν θέλω να βάζω συνταγές. Απλά νιώθω περίεργα λίγο. Θα κάτσω στο κρεβάτι το πσκ,  θα μου περάσει και θα επανέρθω δριμύτερη! ;-)

 

Οπότε, αντί για συνταγή, λέω να αστειευτώ λίγο, μπας και χαμογελάσουμε λιγάκι με όλα όσα γίνονται γύρω μας.

Η φύση πολλές φορές κάνει παιχνίδια. Και η φαντασία μας επίσης!

Αφήνω λοιπόν στη φαντασία σας να δείτε τα κερασάκια, όπως εσείς θέλετε!
Θέλετε να τα δείτε σαν λάθος της φύσης;
Θέλετε να τα δείτε σαν αποτέλεσμα των φυτοφαρμάκων;
Θέλετε να τα δείτε με τους πονηρούς συνειρμούς που περνάνε από το μυαλό σας;

Μπορείτε αν θέλετε, να τα δείτε σαν το αγγούρι που μας έχουν δώσει να "φάμε", με τα ωραία μέτρα που έχουν πάρει για μας. Όπου αγγούρι, αντικαταστήστε με κεράσι. Άλλωστε, όπως βλέπετε στη φωτό, δεν είναι καθόλου μα καθόλου δύσκολο να το φανταστείτε... Καλό πσκ!

Δροσιστικό γιαουρτόγλυκο

Δροσιστικό γιαουρτόγλυκο...και ελαφρύ θα έλεγα. Μία πρόταση για το καλοκαίρι, για το απογευματινό σας σνακ, ή ακόμα και για βραδυνό, μια και δεν είναι πολύ παχυντικό. Τι λέτε; Το φτιάχνουμε;

Δροσιστικό γιαουρτόγλυκο

Τι θέλουμε:

2 κεσεδάκια γιαούρτι βελουτέ ή στραγγιστό (εγώ έβαλα 450 γρ. 2% για ακόμα πιο ελαφρύ)
2 κουτ. σούπας ζάχαρη (μπορείτε να μην τη βάλετε)
2 ζελέ μπανάνα ή άλλο ζελέ (εγώ έβαλα ανανά)
2 ποτήρια ζεστό νερό για το ζελέ
1 κονσέρβα φρούτα κομπόστα tutti frutti (ανάμικτα, γύρω στα 750 γρ.)

Πώς το φτιάχνουμε:

Σε ένα μπωλ βάζουμε το γιαούρτι και το ανακατεύουμε με σύρμα για να έχει ομοιόμορφη υφή μετά.
Σε ένα άλλο μπωλ, φτιάχνουμε το ζελέ με 2 ποτήρια ζεστό νερό και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε καλά.
Σιγά-σιγά, προσθέτουμε το ζελέ στο γιαούρτι, στην αρχή λίγο-λίγο και ανακατεύοντας έντονα με το σύρμα, για να ενωθεί καλά.
Τέλος, προσθέτουμε και την κονσέρβα τα φρούτα, ανακατεύουμε και το βάζουμε σε ταψί στο ψυγείο.

Για να παγώσει χρειάζεται τουλάχιστον 5-6 ώρες. Μπορούμε να το βάλουμε και σε μπωλάκια, αλλά η ποσότητα είναι μεγάλη.

Αν θέλουμε πιο παχυντικό αποτέλεσμα, βάζουμε πλήρες γιαούρτι σε λιπαρά και διακοσμούμε όταν παγώσει με σαντιγύ.

Η Βίλλα Νόμπελος, ανοίγει τις πόρτες του εστιατορίου της για το κοινό

Η Βίλλα Νόμπελος, η οποία ξεχωρίζει για την καλαισθησία, την ομορφιά, τη θέα της, ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες του εστιατορίου της, για θαμώνες εκτός των ενοίκων της. Ο επισκέπτης, θα ευχαριστηθεί το μπάνιο στη σχεδόν ιδιωτική παραλία στο λιμανάκι του Αγίου Νικολάου Βολιμών (προσεγγίζεται μόνο με πλεούμενο ή κολυμπώντας), και μετά θα δοκιμάσει ντόπιες νοστιμιές, βασιμένες κατ΄εξοχήν στη ζακυνθινή κουζίνα και στα ντόπια προϊόντα. Δεν έχω φάει ακόμα εκεί, αλλά σύντομα θα γίνει κι αυτό. Για την ώρα, απόλαυσα έναν εξαιρετικό ελληνικό καφέ (αλήθεια, γιατί είναι τόσο δύσκολο να τον πετύχει κάποιος;), χειροποίητα γλυκά του κουταλιού, ενώ η Φωτεινή (ιδιοκτήτρια) δοκίμαζε το κέρασμά μου για τα καλορίζκα, cup cakes σοκολάτας με ganashe, αφού πρώτα τα ενίσχυσε με γλυκό κουταλιού μανταρίνι και μαρμελάδα μανταρίνι. Σημειώνω ότι στη βίλλα Νόμπελου, έφαγα εδώ και χρόνια αχινομακαρονάδα, ό,τι καλύτερο και λεπτότερο σε γεύση έχω δοκιμάσει ποτέ, με αχινούς που μαζεύτηκαν και μαγειρεύτηκαν επί τόπου! Σύντομα, ρεπορτάζ από εκεί!

Τάρτα με φρέσκιες μούρες (μούρα) - Οι επιπτώσεις μια τάρτας

Το ποστ που ακολουθεί, είναι Μπεν Χουρ. Αν βαριέστε να διαβάστε, πηγαίνετε απευθείας στη συνταγή, που είναι εξίσου μεγάλη, αλλά καθόλου δύσκολη!

Εδώ και μια βδομάδα, η καλή μου η Δέσποινα μου λέει στο φβ:
-Θέλετε μούρες; (μούρες λέγαμε στην Πάτρα και λέμε στη Ζάκυνθο τα μούρα της μουριάς).
Αν ήθελα λέει; Πέρυσι παρακαλούσα να μην κλαδέψουν πρόωρα τις μουριές τους δυο φίλοι, μπας και έπαιρνα μούρες για να συμπληρώσω τη συλλογή μου για το βιβλίο μου. Με το ζόρι μου έδωσαν ένα μπωλάκι μούρες. Οπότε, να είχα τέτοια προσφορά και να έλεγα όχι; Φυσικά και πήγα να πάρω τις μούρες! 1.700 γραμμάρια μούρες!!! Τι δώρο! Ποτέ δεν είχα δει τόσες πολλές!

Όταν ήμουν μικρή, το καλοκαίρι τρώγαμε πολλές, αφού εκεί που ήταν η δουλειά του παππού, είχε μια τεράστια μουριά και όταν ανεβαίναμε στην ταράτσα, τα κλαδιά της ήταν δίπλα μας και οι καρποί της πήγαιναν κατευθείαν στα παιδικά στόματα άπλυτοι φυσικά! Έχω ωραίες αναμνήσεις από μούρες!

Έπλυνα τις μούρες, φόρεσα γάντια και έκοψα τα κοτσανάκια τους, εκτός από εκείνες που θα έκανα μαρμελάδα. Σκεφτόμουν πώς θα αξιοποιήσω το μικρό μου θησαυρό. Άλλη φορά παρακαλούσα να έχω μούρες και τώρα σκεφτόμουν τι να τις πρωτοκάνω τόσες που ήταν! Ήθελα να φτιάξω κάτι που να μην είναι απαραίτητα συνηθισμένο. Έτσι, οι μούρες κατανεμήθηκαν ως εξής:

500 γρ. έγιναν λικέρ

500 γρ. έγιναν μαρμελάδα

Λικέρ μέσκουλες-μούσμουλα

Μπορεί να συγκέντρωσα 50 συνταγές για διαφορετικά λικέρ στο βιβλίο μου "Λικεράκια και σερμπέτια"  όμως, όπως έχω ξαναπεί, δεν έχω σταματήσει να πειραματίζομαι με τα λικέρ. Φρούτα με τα οποία δεν ήμουν απόλυτα ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα, παραλλαγές, προσθήκες, δίνουν, νέες γεύσεις, νότες αρωματικές και χρωματικές στη μεγάλη αυτή συλλογή που λέγεται λικέρ. Ξαναλέω και ξανασυμβουλεύω: έχουμε τόσα ωραία φρούτα, βότανα και καρπούς στην Ελλάδα. Ας αφήσουμε για λίγο τα ξενόφερτα "σκληρά" ποτά και ας γευτούμε τα λικεράκια που μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας. Σκέτα, με πάγο ή σαν κοκτέιλ με κάποιο αναψυκτικό ή χυμό, θα σας ταξιδέψουν σε νέες γεύσεις και θα ξεχάσετε τον κλασικό τρόπο σερβιρίσματός τους. Θυμηθείτε επίσης ότι μια κουταλιά από το αγαπημένο σας λικέρ στο παγωτό σας ή στον καφέ σας, θα απογειώσει τη γεύση του!

Λικέρ μέσκουλες-μούσμουλα

Υλικά

350 γρ. μέσκουλες ακαθάριστες

350 γρ. ζάχαρη

400 γρ. νερό

200 γρ. ρούμι

100 γρ. νερό

Εκτέλεση

Πλένουμε και καθαρίζουμε τις μέσκουλες από φλούδια και κουκούτσια, προσέχοντας να μην πάρουμε το άσπρο μέρος που είναι κοντά στο κουκούτσι. Τα κουκούτσια δεν τα πετάμε.

Βάζουμε σε κατσαρόλα τη ζάχαρη, το νερό και τις μέσκουλες κομμένες σε μικρά κομμάτια και βράζουμε για 15 λεπτά.

Αποσύρουμε από τη φωτιά, βάζουμε μέσα και τα κουκούτσια τα οποία έχουμε καθαρίσει τις εξωτερικές φλούδες και τα αφήνουμε να κρυώσουν.  

Όταν κρυώσουν, προσθέτουμε το ρούμι και 100 γρ. νερό. Ανακινούμε απαλά να ενωθούν και φιλτράρουμε σε καθαρή μπουκάλα.

Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε ό,τι επιθυμούμε (ποτό, νερό, ή σιρόπι).

Tips:

Μην πετάξετε τις μέσκουλες που βράσατε. Φάτε τις σαν γλυκάκι!

Μέσκουλες τις λέμε στην Πάτρα. Νέσπολες τις έμαθα στη Ζάκυνθο. Μούσμουλα είναι ευρέως γνωστά!

Καλή εβδομάδα!

Τι φτιάχνουμε αυτό τον καιρό; Επίκαιρες συνταγές από τα βιβλία μου

Τι φτιάχνουμε αυτό τον καιρό; Τι φρούτα υπάρχουν αυτή την εποχή κατάλληλα για λικεράκια και σερμπέτια; Επειδή μπορεί να σας ξεφύγουν μερικά, σας τα υπενθυμίζω. Εγώ, εδώ που είμαι σε πιο ζεστό μέρος σε σχέση με τη Βόρεια Ελλάδα, ήδη έκανα τα λικέρ που σας δείχνω. Κάποια τα φιλτράρισα ήδη, ενώ άλλα είναι στις γυάλες και περιμένουν να γίνουν.

Λικέρ καρυδάκι

Λικέρ κεράσι

Λικέρ μούρο

Αρακάς με αγκινάρες

Αφού μάθαμε -όσοι δεν ξέραμε- να καθαρίζουμε αγκινάρες, ας φτιάξουμε ένα κλασικό αγαπημένο φαγητό εποχής. Αρακά με αγκινάρες. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ, όταν καθαρίζω τον αρακά, ο μισός καταλήγει ωμός στο στόμα μου. Καλά. Οκ. Όχι και ο μισός, αλλά όλα τα μικρά αρακάκια σίγουρα! Αν κάνετε κι εσείς το ίδιο, και σας αρέσει να μασουλάτε τον φρέσκο και τρυφερό αρακά, πάρτε λίγο παραπάνω από τον μανάβη. Έτσι κι αλλιώς, δεν μένει και πολύς αφού τον καθαρίσετε!

Αρακάς με αγκινάρες

Υλικά για 4 μερίδες

1.5-2 κιλά αρακά
4-5 αγκινάρες (ή όσες θέλετε για τον καθένα, υπολογίζοντας ότι η καθεμιά θα κοπεί στα 2)
2 καρότα (ή όσα θέλετε) κομμένα σε μακρόστενα κομμάτια
2 πατάτες
μισό ματσάκι φρέσκο άνηθο ή 1 κ. σ. ξηρό
¼ κούπας λάδι ή περισσότερο
αλάτι, πιπέρι
χυμό ενός λεμονιού

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε και πλένουμε τον αρακά και τα καρότα.
Καθαρίζουμε τις αγκινάρες όπως μάθαμε, τις περνάμε με μια λεμονόκουπα και τις βάζουμε σε μπωλ που έχουμε στύψει μισό λεμόνι, για να μην μαυρίσουν.
Σε βαθύ τηγάνι ή κατσαρόλα, βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί.
Προσθέτουμε τον αρακά και τα καρότα και τα γυρίζουμε λίγο στο λάδι.
Προσθέτουμε τις αγκινάρες και τις γυρίζουμε λίγο κι αυτές.
Ρίχνουμε λόγο νερό στο φαγητό και προσθέτουμε τις πατάτες αφού πρώτα τις καθαρίσουμε και τις πλύνουμε.

Ρίχνουμε τον άνηθο, το χυμό λεμονιού και αλατοπίπερο και βράζουμε για περίπου μισή ώρα, προσθέτοντας νερό όταν χρειάζεται.

Μπορείτε να βάλετε όλα τα υλικά από την αρχή, αν όλα είναι κατάφρεσκα. Εκείνα που πάντα είναι πιο σκληρά είναι τα καρότα, μετά ο αρακάς και ακολουθούν οι αγκινάρες και τελευταίες οι πατάτες. Αν δεν θέλετε λοιπόν να τα ρίξετε όλα από την αρχή από φόβο πως θα λιώσουν οι πατάτες π.χ., ρίξτε τα με μικρή διαφορά χρόνου με τη σειρά που έγραψα. Οι αγκινάρες, αν δεν είναι τρυφερές ή δεν έχουν καθαριστεί σωστά, θα είναι σκληρές στις άκρες των φύλλων.

Αν σας φαίνεται λίγο το λάδι, πολύ απλά προσθέστε κι άλλο. Το φαγητό πρέπει να μείνει με τη σάλτσα του.

Καλό μήνααααααααααααα! 

Καλό καλοκαίριιιιιι!