Πώς καθαρίζουμε αγκινάρες

Μπορεί να ακούγεται σε κάποιες αστείος ο τίτλος "πώς καθαρίζουμε αγκινάρες", αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στα μπλογκς δεν μπαίνουν μόνο έμπειρες μαγείρισσες και μάγειρες. Μπαίνουν και άνθρωποι που κάνουν τα πρώτα βήματα στη μαγειρική και οι αναλυτικές οδηγίες είναι απαραίτητες.
    

Οπότε...πώς καθαρίζουμε αγκινάρες;

Εκείνο που χρειάζεστε είναι αγκινάρες, ένα λεμόνι και ένα κοφτερό μαχαίρι. Προτιμήστε επίσης να κάνετε αυτή τη δουλειά με γάντια, αν δεν θέλετε να μαυρίσουν τα δαχτυλάκια σας από τις αγκινάρες.

1. Καθαρίζουμε τις αγκινάρες γύρω-γύρω από τα χοντρά φύλλα με μαχαίρι. Καθαρίζουμε αρκετές σειρές φύλλα, μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν με ευκολία (ακόμα και με το χέρι) και να εμφανίζονται τρυφερά φύλλα.

2. Κάθε μία που καθαρίζουμε από φύλλα, καθαρίζουμε λίγο και το κοτσανάκι της περιμετρικά, ή το κάθαρίζουμε στην επόμενη φάση.

3. Αφού την καθαρίσουμε από φύλλα και κοτσάνι, κόβουμε με κοφτερό μαχαίρι το μπροστινό μέρος των φύλλων (περίπου ένα εκατοστό).

4. Μετά, τοποθετώντας κάθετα την αγκινάρα με το κομμένο μέρος προς τα κάτω, κόβουμε από πάνω προς τα κάτω τα σκληρά μέρη των εξωτερικών φύλλων και τα αγκάθια τους.

5. Τις κόβουμε στη μέση, καθαρίζουμε το μεσαίο μέρος αφαιρώντας τα «μαλλιά».

6. Τέλος, τις περνάμε με λεμόνι και τις βάζουμε σε μπωλ με νερό, στο οποίο έχουμε στύψει μισό λεμόνι.

Αν δεν χρησιμοποιήσατε γάντια και μαύρισαν τα δαχτυλάκια σας, τρίψτε τα καλά με τις λεμονόκουπες. Το λεμόνι θα βοηθήσει να ασπρίσουν και να λάμψουν.

Όλα τα χρόνια, έτσι ήξερα οτι καθαρίζονται οι αγκινάρες. Τώρα τελευταία, έπεσε το μάτι μου σε μια εκπομπή μαγειρικής, όπου ο μάγειρας, αφού την καθάριζε εξωτερικά από τα σκληρά φύλλα, στο τέλος, την καθάριζε περιμετρικά από την πίσω πλευρά και με αυτό τον τρόπο, έφευγε όλο το μπροστινό μέρος και έμεινε μόνο το γουλί. Στα γουλιά, δεν έβγαζε αμέσως τα μαλλιά, για να μην μαυρίσουν, αλλά τα καθάριζε, λίγο πριν τα μαγειρέψει. Μου φάνηκε πολύ έξυπνος ο τρόπος καθαρίσματος, αλλά χρειάζεται νομίζω αρκετή δεξιοτεχνία επίσης. Κάποια στιγμή θα τον δοκιμάσω!

Καλή εβδομάδα!

Ψωμί με μπύρα και φρέσκο δεντρολίβανο

Τον τελευταίο καιρό, έχω εκτιμήσει πολύ το φρέσκο δεντρολίβανο. Από το Πάσχα που το έβαλα στο κατσίκι που έφτιαξα, όλο βρίσκω τρόπους να το χρησιμοποιώ και κάπου.

 Η αλήθεια τελικά, είναι ότι τα φρέσκα βότανα, δεν έχουν καμία σχέση με τα αποξηραμένα. Τα φρέσκα είναι μακράν νοστιμότερα.

Παρόλο που έχω προσπαθήσει πολλές φορές να φυτέψω βότανα και μυρωδικά, είτε δεν ζουν για πολύ, είτε μου τα διαλύουν οι γάτες μου, οπότε καταφεύγω συχνά στα αποξηραμένα. Όποτε όμως μπορώ να έχω φρέσκα, τα χρησιμοποιώ. Τώρα, δεν έχω φρέσκο δεντρολίβανο (αν και, αμα πάνε καλά τα σποράκια που φύτεψα θα έχω σύντομα), αλλά ας είναι καλά η γειτόνισσά μου που έχει ένα, ολόκληρο δεντράκι!

Στο σπίτι τελευταία έχουν μαζευτεί πολλές μπύρες και βρίσκω διάφορους τρόπους να τις καταναλώσω. Έτσι, έφτιαξα ένα νοστιμότατο ψωμί μπύρας με δεντρολίβανο. Αν το φτιάξετε, προτιμήστε μια μπύρα που να σας αρέσει στη γεύση. Αν δεν σας αρέσει η μπύρα, αντικαταστήστε τη με νερό.

Ψωμί με μπύρα και φρέσκο δεντρολίβανο

Υλικά

1 κούπα μπύρα (240 ml)
1 φάκελο ξηρή μαγιά (8 γρ.)
500 γρ. αλεύρι σκληρό
4 κ. σ. ελαιόλαδο
2 κ. σ. φρέσκο δεντρολίβανο ψιλοκομμένο
½ κ. σ. ζάχαρη
1 κ. σ. ξύδι
1 κ. γ. αλάτι

Ρώσικη σανγκρία (ποτό φράουλα-ανανάς)

 Η διεύθυνση του μπλογκ προειδοποιεί: ακολουθεί διπλοσέντονο!

Σας έχει τύχει να ξεχωρίζετε το μανάβη σας ή το χασάπη σας; Τον άνθρωπο που σας εξυπηρετεί καθημερινά, για να έχετε τα αγαθά του καθημερινού σας τραπεζιού; Μη μου πείτε ότι δεν υπάρχει κάποιος από αυτούς που συμπαθείτε παραπάνω; Που σας κάνει αστεία, σας πιάνει κουβέντα, σας λέει μια καλή κουβέντα όταν ξεκινάει η εβδομάδα;

Το Γιώργο τον ξέρω από τότε που ήταν δώδεκα χρονών παιδάκι. Ήταν μαθητής μου. Κέρατο κανονικό. Ζωηρό και όλο γέλαγε. Αλλά δεν ήταν από εκείνα που θες να τα πνίξεις. Ήταν από κείνα που γελάς με τις σκανταλιές τους. Ο Γιώργος μεγάλωσε και έχει πια μανάβικο εδώ και χρόνια. Και είναι 3 φορές περισσότερο πολυλογάς από ό,τι ήταν παλιά!

Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω στο μαγαζί του και να μην πιάσουμε κουβέντα για ώωωωωωωωωωρα! Αφού, όταν δεν έχω χρόνο τον προειδποιώ:
-Κακομοίρη μου....Βάλε μου τα πράματα και μη μου μιλείς καθόλου, γιατί βιάζομαι. Κι έτσι και μου πιάσεις κουβέντα, δεν πρόκειται να μαγειρέψω σήμερα. Τον απειλώ, γελάμε και φεύγω. Άλλες φορές όμως που έχω χρόνο...Τον αφήνω και λέει και λέει και λέει...Ειναι non stop ο Γιώργος.

Πάω εκεί πριν το Πάσχα. Και αρχίζει η πάρλα. Δώσ' του ο ένας, δώσ' του ο άλλος, μας πιάνει ο ασταμάτητος. Σε κάποια στιγμή, γυρίζει και μου λέει:
-Άκου να σου πω μια συνταγή, για να φτιάξεις ένα ποτό!
Εγώ, χαμηλώνω το βλέμα, χαμηλώνω τη φωνή μου και λέω:
-Ξέρεις Γιώργο...εγώ, έγραψα ένα βιβλίο για ποτά...
-Το ξέρω, -λέει φωναχτά- γι' αυτό στο λέω, για να το κάνεις!!! Και συνεχίζει απτόητος με τη συνταγή.
-Θα πάρεις έναν ανανά, μπλα μπλα μπλα...Θα πάρεις και ένα κεσεδάκι φράουλες, μπλα μπλα μπλα...Θα πάρεις κι ένα μπουκάλι βότκα, μπλα μπλα, μπλα...Αυτό το ποτό το λένε ρώσικη σανγκρία και το έμαθα στην Αμερική!
Και μου λέει τη συνταγή. Εγώ αρχίζω τις ερωτήσεις, ώστε να μην μου μείνει κανένα κενό σημείο. Σημειώνω τη συνταγή πάνω σε μια χαρτοσακούλα του μανάβικου, μιλάμε κάμποση ώρα ακόμα και φεύγω.

Έκθεση Σερραϊκών προϊόντων στο μετρό στο Σύνταγμα, 20-24 Μαΐου

Μόλις γύρισα σπιτάκι μου, μετά από ένα σύντομο ταξιδάκι στην πρωτεύουσα. Είδα το κοριτσάκι μου, είδα φίλες και φίλους, έκανα τις βόλτες μου στα αγαπημένα μου μαγαζιά (βλέπε κουζινικά, μπαχαρτζίδικα κλπ), ήπια καφεδάκι στην Πλάκα και άλλα πολλά. Όποιος γυρίζει, μυρίζει, δεν λένε; Έτσι κι εγώ. Επειδή γύριζα, μύρισα κιόλας. Μαζί με το αγαπημένο μου Μαράκι που πρώτη το πήρε χαμπάρι (και μετά με την καλή μου την Έφη), μπήκαμε στην έκθεση, δοκιμάσαμε καβουρμά που δεν είχα ξαναφάει, δοκιμάσαμε τυροπιτάκια με χειροποίητο φύλλο και είδαμε πολλά καλούδια από τις Σέρρες. Απ' ό,τι καταλάβαμε, κάθε λίγες μέρες είναι κι άλλη έκθεση, παρόλο που δεν βρήκαμε κάποια λίστα που να λέει ποιοι προηγήθηκαν ή ποιοι έπονται. Η έκθεση αξίζει, όπως και κάθε τέτοια έκθεση με προϊόντα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Προλαβαίνετε να την επισκεφτείτε!

Έκθεση Σερραϊκών παραδοσιακών προϊόντων, τοπικά προϊόντα, Τουρισμός, Αγροτουρισμός.

20-24 Μαΐου. Μετρό Συντάγματος, Αθήνα

Αυγοφέτες για το πρωινό μας!

Αυγοφέτες ή french toast όπως λέγονται. Τα παιδά μου έμαθαν αυτό το σνακ στη φίλη μου την Ασπασία εδώ και χρόνια και έκτοτε το τιμούν συχνά. Ακόμα και για βράδυ, όταν δεν υπάρχει κάτι να φάνε, μπορεί να το ζητήσουν. Είναι ένα ευέλικτο σνακ, αφού κάποιος μπορεί να το φάει σε γλυκιά ή αλμυρή εκδοχή. Οι δικοί μου εδώ, το προτιμούν γλυκό!

Αυγοφέτες

Υλικά

3 αυγά
2-3 κ. σ. γάλα
8 φέτες ψωμί του τοστ
πραλίνα φουντουκιού ή τυρί

Εκτέλεση

Χτυπάμε σε πιάτο με πηρούνι ή σύρμα τα αυγά και προσθέτουμε λίγο γάλα. Δεν πρέπει να αραιώσει το μίγμα πολύ.
Ζεσταίνουμε σε μέτρια θερμοκρασία αντικολλητικό τηγάνι χωρίς λάδι.
Βουτάμε μία φέτα κάθε φορά στο μίγμα του αυγού, χωρίς να την αφήσουμε να μουλιάσει ιδιαίτερα. Ίσα να βραχεί και από τις δύο πλευρές.
Βάζουμε το ψωμί στο τηγάνι και ψήνουμε για 1-2 λεπτά από κάθε πλευρά.
Κάθε φορά που θέλουμε να βάλουμε ψωμί στο τηγάνι, το βρέχουμε μόλις πριν το βάλουμε. Δεν το αφήνουμε πολλή ώρα στο μίγμα του αυγού.

Σερβίρουμε ζεστές τις αυγοφέτες με πραλίνα φουντουκιού, ή τριμμένο τυρί για αλμυρή βέρσιον.

Καλό πσκ!

Χοιρινή τηγανιά με πράσα, μαριναρισμένη σε ρακόμελο

Ο φίλος μου ο Αντώνης, είναι από τα όμορφα Χανιά, αλλά εδώ και χρόνια ζούσε στην Αθήνα. Η αλήθεια είναι ότι μέσα του, πάντα ήθελε να γυρίσει στα Χανιά, στον τόπο που μεγάλωσε και προσφατα αυτό έγινε πραγματικότητα. Ο Αντώνης γύρισε πίσω και άνοιξε ένα μεζεδοπωλείο, στο Καλάμι, με θέα τον κόλπο της Σούδας.

Εγώ φυσικά δεν έχω πάει ΑΚΟΜΑ, αλλά μέσα στα σχέδιά μου, είναι πώς κάποια στιγμή θα ξαναπάω στην Κρήτη και θα δω πάλι τις ομορφιές της, αλλά θα δοκιμάσω και τις νοστιμιές του Αντώνη, αλλά και άλλων μεζεδοπωλείων (εκτός από χοχλιούς φυσικά), διότι με άλλο μυαλό πας στα 27 και με άλλο στα... Ε καλά...ας τα αφήσουμε αυτά τωρα! ;-)

Τι έλεγα; Α ναι! Για τον Αντώνη. Το μεζεδοπωλείο Ιντζεδίν λοιπόν, πήρε το όνομά του από το κάστρο της περιοχής, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία στη σελίδα του μεζεδοπωλείου στο facebook.

Ο Αντώνης λοιπόν, μου στέλνει email και μου λέει: Σου έχω συνταγή για τηγανιά, Κατά τη γνώμη μου, από τις καλύτερες που έχω φάει!

...and we are back!

Επιτέλους ο μπλόγκερ μετά από πολλές ώρες επανήρθε. Δεν μπορώ να πω ότι ανησύχησα (γιατί διάβασα διάφορα σενάρια), γιατί στο παρελθόν ο μπλόγκερ πολλές φορές έχει "κατέβει" για επισκευές και αναβαθμίσεις, και όντας στα μπλογκς κοντά 5 χρόνια, θεωρώ πως είναι συνηθισμένο. Οπότε, ας ελπίσουμε ότι όντως δεν ήταν κάτι περίεργο και συνεχίζουμε κανονικά. Πάντως, καλού κακού, πάρτε και κανένα μπακ απ του μπλογκ σας ε;

Και μέχρι να στρώσει ο μπλόγκερ, ελάτε να σας κεράσω από αυτά που έφτιαξα σήμερα και χτες και θα ποστάρω σύντομα αν δεν στραβωσει πάλι κάτι.
Μπισκότα λαδιού χωρίς αυγά με άρωμα μαστίχας, και ψωμί με μπύρα και φρέσκο δεντρολίβανο!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Μπάρες δημητριακών, για τους μαθητές που ξεκινούν εξετάσεις

Χτες τελείωσαν τα μαθήματα επισήμως. Σε λίγες μέρες, τα παιδιά θα αρχίσουν τα διαγωνίσματα. Η σημερινή ανάρτηση, αφιερώνεται σ' αυτά τα παιδιά. Ιδιαίτερα, στα παιδιά που δίνουν πανελλήνιες. Στα παιδιά μου, όπως συνηθίζω να τα λέω. Τα παιδιά μου που έρχονται στην 1η γυμνασίου παιδάκια και φεύγουν 6 χρόνια αργότερα νεαρές γυναίκες και άντρες από το λύκειο. Παιδιά μου, καλή επιτυχία σας εύχομαι! Να θυμάστε αυτό που θα σας πω, αυτό που είπα και την κόρη μου πέρυσι και αυτό που θα λέω πάντα σε όλα τα παιδιά: Αυτές οι εξετάσεις, δεν είναι ούτε η αρχή, ούτε το τέλος! Είναι μόνο ένα σημείο στη ζωή σας. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Δώστε τη μάχη σας, αλλά δώστε τη με ηρεμία. Πιστέψτε με, δεν αξίζει να αγχώνεστε παραπάνω από όσο πρέπει γι' αυτό και μόνο όταν θα έχετε τελειώσει από αυτό το βάσανο θα μπορείτε να το καταλάβετε.

Μαμάδες, αυτό τον καιρό, τα παιδάκια σας πρέπει να τρώνε καλά. Πριν όμως σας πω για το τι πρέπει να τρώνε, σας λέω αυτό. Το μόνο που χρειάζονται τα παιδάκια σας αυτό τον καιρό (όπως και πάντα), ιδιαίτερα αυτά που δίνουν πανελλήνιες, είναι αγάπη και συμπαράσταση. Ούτε κριτική, ούτε ερωτήσεις, ούτε πίεση, ούτε τίποτα τέτοιο. Μόνο την αγάπη σας και να ξέρουν ότι είστε δίπλα τους όπως και να έρθουν τα πράγματα. Ενθαρρύνετέ τα, αγκαλιάστε τα, κανακέψτε τα. Αν έχετε εσείς άγχος, σε καμία περίπτωση μην το δείχνετε στα παιδιά σας. Είναι μια περίοδος δύσκολη για τα παιδιά και το τελευταίο που χρειάζονται είναι παραπάνω άγχος.

Η συνάντηση μιας άλλης τρόικας!

Ενα μυστικό e-mail διακινήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα. Δημιούργησε αναστάστωση.


Ολα έπρεπε να γινουν γρήγορα και μυστικά.


Η “Τρόϊκα” είχε συνάντηση κορυφής! Πιο ψηλά δεν γινόταν...

Ποια συνάντηση είχε ήδη δρομολογηθεί; Ποιοι θα ήταν αυτοί που θα συναντιούνταν; Ποιος ήπιε αυτόν τον καφε;

Ποιος τσάκισε αυτό το καπ κεικ σοκολάτα-ganache;

Ποιος τσάκισε αυτό το μπισκότο;

Ποιοι έβλεπαν αυτή τη θέα;

Ποιος αποχώρησε νωρίτερα για σοβαρό λόγο; Αυτά και άλλα ερωτήματα βασανίζουν την ανθρωπότητα και βρίσκουν απαντήσεις σ' αυτό εδώ το μπλογκ.

υγ. Εννοείται ότι τα cup cakes τα έφτιαξα εγώ. Δεν πιστεύω να έχετε καμία αμφιβολία;

Στην ταβέρνα Βότσαλο στο Κερί

Στο όμορφο Κερί βρεθήκαμε την Πρωτομαγιά, παρόλο που ο καιρός, δεν ήταν και ο ιδανικότερος γι΄ αυτή τη μέρα. Η συννεφιά που σκέπαζε το όμορφο αυτό μέρος, πιο πολύ θύμιζε χειμωνιάτικη μέρα, παρά Μαγιάτικη.

Για την ταβέρνα Βότσαλο στο Μαραθία, σας έχω ξαναπεί. Για άλλη μια φορά δεν φωτογράφησα το πολύ όμορφο ντεκόρ από βότσαλα που έχει το μαγαζί. Την άλλη φορά ήταν βράδυ. Τώρα το ξέχασα! Δεν ξέχασα όμως να φωτογραφήσω τις νοστιμιές που φάγαμε. Αν βρεθείτε εκεί, μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τη μαραθιώτικη σαλάτα, που σερβίρεται σε ζυμαρένιο μπωλ αντι για σαλατιέρα. Δοκιμάστε επίσης το μαραθόψωμο, που είναι γμιστό με μάραθο και άλλα καλούδια. Οι μπριζόλες ήταν τόσο μεγάλες, που έβγαιναν έξω από το πιάτο όπως βλέπετε! Τα ορεκτικά τους, τα κύρια πιάτα, τα γλυκά, όπως και οι τιμές, ήταν πολύ καλές! Θα το ξαναεπισκφτώ σίγουρα και θα βγάλω και φωτό να δείτε και το έσω/έξω του!

Τέλος, να ευχηθώ σε όσες γιορτάζουν σήμερα, χρόνια πολλά! 

Επειδή σχολείο δεν είναι μόνο μάθημα....

Κάθε χρόνο, εδώ και αρκετά χρόνια, αναλαμβάνω ένα πολιτιστικό πρόγραμμα, Προτείνω το πρόγραμμα σε ένα-δυό τμήματα και τους αναθέτω μια εργασία, η οποία γίνεται από το Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, με την καθοδήγησή μου, τη βοήθειά μου και τις συμβουλές μου. Για άλλη μια φορά, τα παιδιά απέδειξαν, ότι αν τους δοθούν ευκαιρίες, κάνουν θαύματα.

Φέτος, η εργασία που επέλεξα να κάνουν, είχε σχέση με κατασκευές με γύψο και πηλό. Τα παιδιά ασχολήθηκαν με κατασκευές διακοσμητικών αντικειμένων, χριστουγεννιάτικων, αποκριάτικων, πασχαλιάτικων και ό,τι άλλο ήθελαν. Τους άρεσε τόσο πολύ, που ήθελαν να συμμετάσχουν ακόμα και παιδιά που δεν ήταν στο πρόγραμμα! Είμαι σίγουρη, ότι μετά από χρόνια, αυτό θα το θυμούνται, όπως θα θυμούνται επίσης την επίσκεψη σε 2 εργαστήρια κεραμικής. Της Διονυσίας Αβούρη στις Βαρρές και του κ. Γολέμη στο Μαχαιράδο. Ευχαριστώ και τους δύο που μας δέχτηκαν και έδειξαν τόσο όμορφα πράγματα στα παιδιά.

Είμαι σίγουρη επίσης, ότι πολλά παιδιά, κάποια στιγμή στη ζωή τους, θα ξανασχοληθούν με αυτά που έμαθαν, και αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό για μένα.

Στην αρχή, φτιάξαμε χριστουγεννιάτικα στολίδια με πηλό και γύψο όπως αυτό.

Μετά, φτιάξαμε γύψινα καλούπια για μάσκες και τα παιδιά τις μεταμόρφωσαν πραγματικά σε έργα τέχνης όπως αυτό...

...κι αυτό...

Μάφινς φουντούκι-μπανάνα της Νέλλης

Έχω εξαφανιστεί από τη μπλογκόσφαιρα λίγο τελευταία. Δεν προλαβαίνω να βολτάρω στα μπλογκς, καλά καλά ούτε να απαντήσω στα δικά μου ποστ όπως ίσως έχετε παρατηρήσει. Έχει πέσει πολλή δουλειά στη δουλειά και στο σπίτι. Δουλειές που μου τρώνε πάρα πολύ χρόνο, και ζητάνε πολλές ώρες ορθοστασία και κούραση (αυτές του σπιτιού). Οι δουλειές φυσικά, είναι δουλειές στην κουζίνα. Για τα υπόλοιπα δεν προλαβαίνω και πολλά. Να δω πότε θα σταματήσω να λέω αυτή την ατάκα: "δεν προλαβαίνω". Είδωμεν...

Για τη φίλη μου τη Νέλλη που ζει στη Γερμανία σας έχω πει πολλές φορές. Τη Μεγάλη Βδομάδα μου έστειλε μερικές συνταγές για μάφινς και με την άδειά της θα σας τις γράψω σιγά-σιγά. Η συνταγή, η φωτό και η περιγραφή (μοναδική πάντα) είναι  της Νέλλης.

Banana-Hazelnut Muffins

Υλικά

125 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη καλή
125 γρ. ζάχαρη
1 βανίλια
2 αυγά
125 γρ. αλεύρι
2 κ. γ. baking powder
2 κ. σ. κακάο
30 γρ. κοπανισμένα φουντούκια (ή αμύγδαλα...ό,τι έχεις)
2 μπανάνες
1 κ. σ. σιρόπι σφένδαμου
12 κομματάκια/φετούλες μπανάνας για deco

Εκτέλεση

Βάζουμε τα χαρτονένια κουπάκια στην φόρμα για μαφινς, και προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200°.
Βούτυρο (μαργαρίνη), ζάχαρη και βανίλια, τα χτυπάμε καλά-καλά και μετά ένα ένα ρίχνουμε και τα αυγουλακια.
Ανακατεύουμε αλεύρι, baking και κακάο και τα ρίχνουμε σιτάροντας (κοσκινίζοντας) στην παραπάνω μάζα.
Μετά ανακατεύουμε και τα φουντουκια/αμυγδαλα.
Μ ένα πηρούνι κομματιάζουμε τις μπανάνες, τις ανακατεύουμε με το σιρόπι σφένδαμου και ανακατεύουμε με την ζύμη.
Γεμίζουμε τα φαρμάκια στα 2/3, βάζουμε από πάνω από ένα κομματάκι/φέτα μπανάνας και ψήνουμε 25'.
Αφήνουμε 10' να κρυώσουν και τα βγάζουμε από την φόρμα (όχι από τα χαρτοφορμάκια, γιατί διατηρούνται έτσι πιο φρέσκα).

Καλό Σαββατοκύριακο!

Πέννες με πέστο ρόκας

Θυμάστε το πέστο ρόκας που έφτιαξα και συνόδεψα το ψάρι μου; Είχα σκοπό να το δοκιμάσω σε ζυμαρικά και το έκανα. Με αφορμή ενα τραπέζι που είχα, έφτιαξα τις πέννες με το πέστο σαν έξτρα συνοδευτικό, που μπορούσε κάποιος να φάει σαν σαλάτα ζυμαρικών ή σαν συνοδευτικό στο κρέας που είχα. Επειδή ένας από τους καλεσμένους μου δεν τρώει σκόρδο, δεν έβαλα καθόλου, όπως επίσης και χυμό λεμονιού αυτή τη φορά. Θεώρησα ότι στα ζυμαρικά δεν χρειαζόταν το λεμόνι. Πραγματικά ήταν καταπληκτικό πιάτο. Δοκιμάστε το σε πρώτη ευκαιρία!

Ελιά, Olea europaea var. Sativa

Ήρθε η ώρα των αποκαλυπτηρίων. Μέχρι κάποια στιγμή, είχα καθίσει με το Θοδωρή νοερώς μαζί και γελούσαμε με τα σχόλια για το μυστήριο άνθος του προηγουμένου ποστ. Πίστευα ότι λίγοι θα το βρίσκατε και έτσι γινόταν μέχρι κάποια στιγμή.