Κοτόπουλο με κάρυ της Αγγελικής

Το έχω ξαναπεί πολλές φορές ότι μέσα από το blogging γνώρισα πολλά αξιόλογα άτομα. Γνώρισα και σούργελα, δεν μπορώ να πω, χεχε, αλλά είναι λίγα, πιστέψτε με! Με κάποιους μιλάμε με emails, με κάποιους και τηλεφωνικά, με κάποιους τα έχουμε πει κι από κοντά. Ένα από αυτά τα αξιόλογα άτομα είναι η Αγγελική Ν. Η Αγγελική είναι πολύ αξιόλογος άνθρωπος και με πολλά ταλέντα.

Εδώ και πολυυυυύ καιρό η Αγγελική είχε βάλει μια συνταγή στο Hungry For Life για κοτόπουλο με κάρυ. Μου άρεσε η συνταγή και την είχα κρατήσει για να την κάνω. Βέβαια, το να βρεις γάλα καρύδας εδώ, μέχρι πρόσφατα ήταν ανέκδοτο. Τώρα βρίσκω, αλλά τότε δεν υπήρχε γάλα καρύδας εδώ (εκτός και δεν είχα ψάξει όοοοοοολα τα σμ).

Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε με την Αγγελική. Δεν είχαμε χρόνο να μιλήσουμε πολύ γιατί είμαστε μεγάλη παρέα. Μου έφερε ένα δωράκι σε σχήμα κυλινδρικό. Θυμάμαι ακόμα την ατάκα της :
«Μην σε ανησυχήσει αυτό το βαθούλωμα που έχει. Εγώ το έριξα κάτω…»

Τι να είναι αυτό το βαθούλωμα που δεν πρέπει να με ανησυχήσει; Και αφού της έπεσε πώς δεν έσπασε; Δεν το άνοιξα εκείνη τη στιγμή, αλλά μετά στο σπίτι λύθηκε το μυστήριο. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό, όταν ξετύλιξα το περιτύλιγμα και εμφανίστηκε ένα κουτί γάλα καρύδας! Δεν πίστευα στα μάτια μου, όχι για το γάλα και τη συνταγή που θα έκανα επιτέλους, αλλά είχα εκπλαγεί, που θυμόταν από κείνο το ποστ ότι δεν έβρισκα γάλα καρύδας εδώ στο νησί! Ήταν μεγάλη έκπληξη ομολογώ. Σ’ ευχαριστώ Αγγελικούλα.

Έτσι, είχα επιτέλους το γάλα που χρειαζόμουν για τη συνταγή. Παρόλα αυτά, χρειάστηκε να περιμένει στο ντουλάπι ένα χρόνο για να τη φτιάξω. Μέχρι που στο τέλος έφεραν κι εδώ γάλα καρύδας!!! :-)))
Εκείνο που με έκανε να καθυστερώ να την φτιάξω, ήταν η πιθανή αντίδραση των παιδιών, επειδή η συνταγή είχε φρούτα. Μετά όμως από πολλή προπόνηση φέτος (βλέπε χοιρινό με δαμάσκηνα, κοτόπουλο με σταφύλια κλπ), θεώρησα ότι μπορούν να το δοκιμάσουν. Η μόνη αλλαγή που έκανα, ήταν στις ποσότητες των υλικών. Αν θέλετε να δείτε τις ποσότητες που είχε γράψει η Αγγελική, πάμε μια βόλτα εδώ.

Κοτόπουλο ινδικό με κάρυ και ρύζι μπασμάτι
Τα υλικά που χρησιμοποίησα εγώ

3 στήθη κοτόπουλου, σε κύβους
4 κουταλιές της σούπας κάρυ (από το νοστιμότατο που μου έφερε ο Γιάννης)
1/2 κρεμμύδι μεγάλο, ψιλοκομμένο
400 ml coconut milk
1 μήλο μικρό, σε κομμάτια
1 μπανάνα, σε φέτες
1 μικρή ντομάτα, σε κύβους
Αλάτι πιπέρι
Λάδι
Ρύζι Basmati
(η συνταγή περιείχε και κορν φλάουρ το οποίο δεν χρειάστηκα)

Τα υπόλοιπα είναι όπως ακριβώς τα περιέγραψε η Αγγελική και με την άδεια της επαναλαμβάνω:

Σε κατσαρόλα βάζουμε το κρεμμύδι με ελάχιστο νερό και το βράζουμε να εξατμιστεί το νερό. Προσθέτουμε το λάδι και σοτάρουμε το κρεμμύδι ελαφρά, προσθέτουμε το κοτόπουλο. Ανακατεύουμε μέχρι να πάρει χρώμα. Προσθέτουμε το curry και "σβήνουμε" με το coconut milk. Μαγειρεύουμε για 15 λεπτά. Προσθέτουμε τα φρούτα και την ντομάτα. Αλατίζουμε. Προσθέτουμε προσεκτικά πιπέρι, γιατί το curry είναι καυτερό. Σε περίπτωση που χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο νερό.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και συνεχίζουμε το μαγείρεμα 45 λεπτά. Στο τέλος δένουμε την σάλτσα με λίγο κορν φλάουερ.
Ετοιμάζουμε ρύζι Basmati και σερβίρουμε!

Τι έχω να προσθέσω: Νερό χρειάστηκε αρκετές φορές να προσθέσω στο φαγητό. Μάλιστα δεν ολοκλήρωσα σε 45 λεπτά, αλλά νωρίτερα.
Το μαγείρεμα της σάλτσας το έκανα σε χαμηλή φωτιά.
Θέλει συχνά ανακάτεμα γιατί η σάλτσα κάνει κρούστα στον πάτο του σκεύους (σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι το έκανα).

Η αντίδραση των παιδιών: «πότε θα το ξαναφτιάξεις;» Όλοι, βάλαμε δεύτερη μερίδα στο πιάτο. Για όσους φοβούνται τα φρούτα στο φαγητό, σας διαβεβαιώνω ότι δεν φαίνονται. Η μεν μπανάνα λιώνει, το δε μήλο αν δεν λιώσει, δεν το καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για μήλο. Δοκιμάστε το και θα πειστείτε. Είναι απίστευτα νόστιμο.

Και τώρα τα μαντάτα. Μαζί με τη συνταγή, προέκυψε ένα ωραίο νέο. Εδώ και καιρό έλεγα στην Αγγελική να ανοίξει ένα μπλογκ. Πιστεύω πως έχει να πει πολλά. Για την πανέμορφη χώρα που ζει, για τα ταξίδια της, για τα κοσμήματα που φτιάχνει, για τις φωτογραφίες που βγάζει και για τις συνταγές της. Φαίνεται ότι το σκέφτηκε και το άνοιξε. Πάμε λοιπόν να μας κεράσει; Ελάτε. Πάρτε το κατιτί σας μαζί! Ένα λικεράκι, ένα σαπουνάκι, μια κρεμούλα, ένα γλυκάκι, την καλή σας τη διάθεση, κάτι για το καλό βρε αδερφέ και πάμε στο σπίτι της. Χτυπήστε στο κουδούνι που γράφει:

Λεμόνι και κανέλλα

Να είστε σίγουροι πως θα σας ανοίξει!