Χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια

Είναι Σάββατο βράδυ (αρχή Κυριακής ήδη), είμαι κουρασμένη, η πλάτη μου πονάει αλλά έχω ένα σπίτι καθαρό και στολισμένο. Καλά. Όχι και απόλυτα καθαρό ακόμα, αλλά στολισμένο.
Μ' έπιασε πρεμούρα -που λέμε εδώ- να στολίσω αμπονώρα γιατί το άλλο Σαββατοκύριακο μπορεί να ανεβώ στην Αθήνα, οπότε ήθελα να στολίσω για να είναι έτοιμο το σπίτι. Κάθε χρόνο λέω "φέτος δεν θα βάλω πολλά στολίδια ολόγυρα, γιατί μόνοι εγώ έχω έννοια να στολίσω και να ξεστολίσω" και κάθε χρόνο μπαίνω στον πειρασμό να τα ξαναβάλω όλα...
Βγάζοντας τα στολίδια του δέντρου, έπιανα με τα χέρια μου αναμνήσεις, άγγιζα θύμησες, χάιδευα παιδικά χαμόγελα, αφού πολλά από τα στολίδια είναι πάνω από 30 χρόνων (η μάνα και η πεθερά μου χάρισαν τα παλιά γυάλινα και πολύτιμα στολίδια), και άλλα από αυτά είναι φτιαγμένα από εμένα και τα παιδιά μου. Στις γιορτές (πριν και κατά τη διάρκεια) όλοι λίγο πολύ ασχολιόμαστε με τα παιδιά μας περισσότερο. Ειδικά όταν είναι μικρά. Είναι μια ευκαιρία να φτιάξετε μαζί (εμένα μεγάλωσαν τώρα) στολίδια χειροποίητα.

Δεντράκια από γύψο!

Στολίδια από πηλό!

Στολίδια από γύψο!

Στολίδια από ζυμάρι!

Φάτνη από γύψο!

Θα πούμε πως γίνεται το καθένα τις επόμενες μέρες. Στολίσαμε το σπίτι, στολίσαμε και τα μπλογκ, αυτό εδώ που μαγειρεύω και το άλλο που μαγειρεύω όνειρα, για να μπαίνουμε στο εορταστικό κλίμα σιγά-σιγά. Και του χρόνου!

Μπισκότα χριστουγεννιάτικα

Οι μέρες των Χριστουγέννων μας φέρνουν στα ρουθούνια θύμησες από αρώματα πορτοκαλιού καμένου ξύλου και μπαχαρικών. Τι καλύτερο λοιπόν από μπισκοτάκια με τέτοια αρώματα;
Ας φτιάξουμε χριστουγεννιάτικα ελατάκια

Μπισκότα ελατάκια
(δόση για ένα ταψί)

170-200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ρίξτε 170 γρ στην αρχή και αν κολλάει η ζύμη ρίξτε και τα υπόλοιπα 30 γρ.)
½ κ. γ. σόδα
½ κ. γ. κανέλλα σκόνη
¼ κ. γ. γαρίφαλο σκόνη
¼ κ/γ. μαχλέπι σκόνη
60 γρ βούτυρο σοφτ
60 γρ. σκούρα καστανή ζάχαρη ή ξανθή
2 κ. σ. σιρόπι αγάβης ή golden syrup ή αραιό μέλι ή ακόμα και σιρόπι από κάποιο γλυκό κουταλιού
1 αυγό ελαφρά χτυπημένο

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς.
Στρώνουμε σε ένα ταψί, χαρτί ψησίματος.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι, τη σόδα, τα μπαχαρικά μέσα σε ένα μπωλ.
Ρίχνουμε το βούτυρο και με τα δάχτυλά μας ψιχουλιάζουμε το μίγμα.
Προσθέτουμε και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε και αυτή.
Συνεχίζουμε ρίχνοντας το σιρόπι και το αυγό.
Φτιάχνουμε μια ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
Αν σας κολλάει η ζύμη ρίξτε λίγο αλεύρι.
Αλευρώνουμε ελαφρά την επιφάνεια εργασίας που θα ανοίξουμε φύλλο.
Ανοίγουμε με τα χέρια μας ή με έναν μικρό πλάστη (ή με το χέρι μας) φύλλο μισού εκατοστού. Αν σας κολλάει ο πλάστης στη ζύμη, πασπαλίστε την με αλεύρι.
Κόβουμε με κουπ πατ έλατα.
Τα βάζουμε στο ταψί.
Μαζεύουμε όση ζύμη έχει απομείνει από το κόψιμο, ξανανοίγουμε φύλλο, ξανακόβουμε και επαναλαμβάνουμε το ίδιο μέχρι να τελειώσει.
Βγαίνουν περίπου 20-25 έλατα, ανάλογα το κουπ πατ που χρησιμοποιείτε.
Η δόση είναι για ένα ταψί.

Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 10-12 λεπτά.
Τα βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς, κατά προτίμηση πάνω σε σχάρα.

Αν θέλουμε να διακοσμήσουμε τα δεντράκια μας θα χρειαστούμε:
3 γεμάτες κ. σ. άχνη ζάχαρη
2-3 κ. γ. νερό
1 σταγόνα πράσινο χρώμα ζαχαροπλαστικής

Μέσα σε ένα φλυτζάνι βάζουμε τη ζάχαρη.
Προσθέτουμε το νερό, όχι μονομιάς αλλά κουταλάκι-κουταλάκι και ανακατεύουμε, μέχρι να έχουμε ένα πηχτό γλάσσο.
Αν θέλετε να βάψετε το γλάσσο σας μπορείτε να το κάνετε τώρα ή να στολίσετε μερικά δεντράκια λευκά και το βάφετε αργότερα.
Με ένα κουταλάκι βάζουμε προσεχτικά το γλάσσο στα δεντράκια.
Φτιάχνουμε μερικά άσπρα, ή γαρνίρουμε μόνο τις άκρες.
Βάφουμε το υπόλοιπο γλάσσο πράσινο και στολίζουμε και τα υπόλοιπα.
Στα συγκεκριμένα εγώ έχω χρησιμοποιήσει και γλάσσο σε σωληνάριο για τις μπάλες του δέντρου.
Μπορείτε φυσικά να τα αφήσετε αστόλιστα για βούτες στον καφέ.
Φυλάξτε τα σε τάπερ ή κουτί που κλείνει για να μην μαλακώσουν

TIPS: Τα μπισκότα γενικά, όταν τα βγάζουμε από το φούρνο δείχνουν μαλακά αλλά σκληραίνουν όπως κρυώνουν, οπότε προσοχή στον χρόνο ψησίματος. Τα συγκεκριμένα, με 10 λεπτά ψήσιμο δεν σκλήρυναν πολύ. Αν τα θέλετε πιο τραγανά, ψήστε τα 2-3 λεπτά παραπάνω.

Η δόση του γλάσσου που έδωσα, είναι ενδεικτική. Δεν φτάνει για όλα τα δεντράκια.

Για να αλευρώνετε τις επιφάνειες που δουλεύετε, τις ζύμες, ή τις φόρμες κέικ κλπ, βάλτε μέσα σε έναν αχνορίχτη αλεύρι και αλευρώνετε με αυτό. Θα σας γλυτώσει από περιττά αλευρώματα γιατί το αλεύρωμα είναι ελεγχόμενο!

Το γλάσσο το βάζουμε ΑΦΟΥ κρυώσουν τα γλυκά, αλλιώς με τη ζέστη θερμαίνεται, λιώνει και κυλάει. Το γλάσσο μπαίνει σε ζεστό γλυκό, μόνο αν θέλουμε να απορροφηθεί μέρος αυτού.

Καλή επιτυχία και καλό πσκ!

Ιστορίες στον αφρό

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ιστορίες στον αφρό

Έκδοση στο πλαίσιο του προγράμματος

«ΜΠΙΡΑ ΚΑΙ ΕΥ ΖΗΝ» από την

ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ Α.Ε.

Τα βιβλιοπωλεία Ιανος, οι Eκδόσεις Περίπλους

και η Αθηναϊκή Ζυθοποιία

σας προσκαλούν

στην παρουσίαση του βιβλίου

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008, στις 20.30

στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ Σταδίου 24, Αθήνα

Γιορτινά σουπλά

Να σας δώσω ιδέα για διακόσμηση; Θα στολίσουμε το γιορτινό τραπέζι μας με σουπλά φτιαγμένα από τα χέρια μας.

Παίρνουμε τσόχα από μαγαζί με υφάσματα ή είδη για χόμπυ σε διάφορα χρώματα.
Κόβουμε παραλληλόγραμμα κομμάτια, σε τέτοιο μέγεθος ώστε να μπορούμε να ακουμπήσουμε πάνω μια πιατέλα πχ.
Κόβουμε μικρά κομμάτια με σχεδιάκια χριστουγεννιάτικα: ελατάκια, αγγελάκια, φύλλα κλπ.
Κολλάμε τα μικρά κομμάτια πάνω στα παραλληλόγραμμα με απλή κόλλα.
Βάζουμε από πάνω ένα βαρύ βιβλίο για μερικά λεπτά, για να στεγνώσει η κόλλα.
Έτοιμα τα σουπλά μας.

Να πω ότι τα συγκεκριμένα που έφτιαξα εγώ, φτιάχτηκαν με έτοιμα κομμάτια "τσόχας" που αγόρασα. Τα συγκεκριμένα, δεν είναι τσόχα ακριβώς. Να σας πω επίσης, ότι μπορείτε να ακουμπήσετε πάνω μια ζεστή πιατέλα, αλλά επειδή το πάχος τους είναι μικρό, δε θα πρότεινα να βάλετε κάτι καυτό, για προστασία του τραπεζιού σας. Αν βάλετε διπλό κομμάτι τσόχας όμως, πιστεύω ότι θα είναι πιο ασφαλές.
Μπορείτε να στολίσετε το τραπέζι σας, να προστατέψτε την επιφάνεια του ακάλυπτου τραπεζιού σας από μια πιατέλα, ή απλά να τα χαρίσετε, όπως θα κάνω κι εγώ.

Σπιτάκια

Θυμάστε τα σπιτάκια της φίλης μου; Ας μάθουμε πως τα χτίζουμε.

Τα υλικά οικοδομής:
Για τα μπετά:
1-2 πακέτα μπισκότα petit-beurre Παπαδοπούλου (ανάλογα πόσα σπίτια θα χτίσετε)

Για το σοβάντισμα
Κρέμα με ζελατίνα:

300 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο
1 κουταλιά σούπας ζελατίνα σκόνη
χυμό 2 λεμονιών

Χτυπάμε το γιαούρτι λίγο για να μην έχει σβώλους, προσθέτουμε το ζαχαρούχο γάλα, χτυπάμε να ανακατευτούν.
Διαλύουμε τη ζελατίνα στο χυμό των 2 λεμονιών και την προσθέτουμε στο προηγούμενο μείγμα.
Ανακατεύουμε και βάζουμε την κρέμα στο ψυγείο μέχρι να πήξει για τουλάχιστον μία ώρα.

Αν δεν θέλουμε την προηγούμενη κρέμα για σοβάντισμα, μπορούμε να φτιάξουμε μια απλή χωρίς ζελατίνα:

Κρέμα απλή:
1 ζαχαρούχο
1 και 1/3 τυρί Φιλαδέλφεια
χυμό ενός λεμονιού

Χτυπάμε το γάλα με το τυρί και στο τέλος προσθέτουμε το λεμόνι, το οποίο βοηθάει να πήξει η κρέμα. Βάζουμε αυτή την κρέμα για 2 ώρες στο ψυγείο.

Το χτίσιμο του σπιτιού:
Στρώνουμε ένα φύλλο αλουμινόχαρτο και πάνω σ’ αυτό ρίχνετε την πρώτη «πλάκα».
4 μπισκότα κατά μήκος, τρία στο φάρδος όπως στη φωτό.
Ρίχνετε γερές κουταλιές κρέμας στο μέσον της «πλάκας». Μην σας απασχολήσει αν περάσει υλικό και στα διπλανά μπισκότα, αλλά μην τα γεμίσετε επίτηδες. Όπως και να έχει, τα πλαϊνά μπισκότα θα παίξουν το ρόλο της σκεπής.
Αφού κάνουμε αυτό, σηκώνουμε τα πλαϊνά μπισκότα και φτιάχνουμε σκεπές.
Κλείνουμε το αλουμινόχαρτο και το βάζουμε στο ψυγείο για να παγώσει η κρέμα και να σφίξουν τα σπιτάκια.
Καλό είναι να φτιάξουμε τα σπιτάκια από το προηγούμενο βράδυ ή από νωρίς το πρωί και να τα σερβίρουμε πολλές ώρες αργότερα. Με αυτόν τον τρόπο, τα σπιτάκια μαλακώνουν και κόβονται εύκολα με κουταλάκι. Ξεδιπλώνουμε τα σπιτάκια όταν έρθει η ώρα να ... βάψουμε τη σκεπή!


Για το βάψιμο της σοκολατοσκεπής:
1 ποτήρι νερό
1 ποτήρι ζάχαρη κρυσταλλική
2 κ. σ. κακάο
2 κ. σ. άνθος αραβοσίτου βανίλια
1 κ. σ. βούτυρο γάλακτος

Σε ένα κατσαρολάκι ανακατεύουμε το νερό με το άνθος αραβοσίτου. Βάζουμε το κατσαρολάκι στη φωτιά και όταν ζεστάνει λίγο προσθέτουμε τη ζάχαρη και το κακάο. Ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.
Κατεβάζουμε το γλάσο από τη φωτιά και προσθέτουμε το βούτυρο. Ανακατεύουμε.

Αν δεν σας αρέσει αυτή η διαδικασία, μπορείτε να την απλουστεύσετε λιώνοντας απλά σε
μπεν μαρί, σοκολάτα κουβερτούρα με λίγο γάλα ή βούτυρο.
Περιχύνουμε τα σπιτάκια μας.
Φυλάμε στο ψυγείο όπως όλα τα γλυκά ψυγείου.

Ας προσθέσουμε και μια νότα χριστουγεννιάτικη:
Όταν στερεοποιηθεί το σκούρο σοκολατένιο γλάσσο πάνω στα σπιτάκια, τρίψτε λευκή σοκολάτα πάνω από τη σκεπή, έτσι ώστε τα σπιτάκια σας να μοιάζουν χιονισμένα και χριστουγεννιάτικα.

TIP: Αν αποφασίσετε να φτιάξετε αυτό το γλυκό, φτιάξτε το από την προηγούμενη μέρα έτσι ώστε να έχουν το χρόνο να μαλακώσουν τα μπισκότα.

Καλή επιτυχία και χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν!

Οι περιπέτειες ενός δαμάσκηνου: The sequel

Από σήμερα στις οθόνες σας το νέο sequel
«Οι περιπέτειες ενός δαμάσκηνου».
(Ε καλά...πολλών δαμάσκηνων για την ακρίβεια, αλλά δε μου έβγαινε ο τίτλος βρε αδερφέ)!

Πρόκειται για μια τριλογία γεμάτη πάθος, μυστήριο και εκπλήξεις. Ένα έργο γεμάτο δράση. Ένα αφιέρωμα βασισμένο στο «πώς να αξιοποιήσει κανείς τα δαμάσκηνα χωρίς να πετάξει σχεδόν τίποτα» ή αλλιώς «αν είστε τρελοί και κάνετε κουφαμάρες στην κουζίνα σαν εμένα, ακολουθείστε με».

Μέρος Ι
Η συνάντηση: The project

Αυτό το έργο το έχετε ήδη δει. Τα δαμάσκηνα αντάλλαξαν χέρια ένα μεσημέρι σε σημείο έρημο, όπου πολλά μάτια δε θα έβλεπαν τη συνάντηση. Η ανταλλαγή έγινε.
-Έχεις το πράμα;
-Το έχω!
-Δώσ’ το μου!
-Όχι αν δεν δω πρώτα το αντάλλαγμα.

Το αντάλλαγμα δόθηκε, τα δαμάσκηνα παραδόθηκαν στα χέρια μου. Ήταν θέμα χρόνου να αποφασιστεί η τύχη τους.
Οι διάλογοι σκορπίστηκαν στους πέντε ανέμους. Τίποτα δεν είχε μείνει να μαρτυρά αυτή τη μυστική συνάντηση…
Έπρεπε όλα τα στοιχεία να εξαφανιστούν. Ακόμα κι αυτά τα δαμάσκηνα, έπρεπε να ξεχάσουν τη μυστική αυτή συνάντηση.
Τα δαμάσκηνα βούτηξαν στη δίνη του αλκοόλ. Με τόσο αλκοόλ, μετά από ένα μήνα, δε θα θυμόντουσαν τίποτα πια...

Μέρος ΙΙ
Μαρμελάδα μεθυσμένα δαμάσκηνο: The movie

Ο μήνας πέρασε, τα δαμάσκηνα σουρώθηκαν και ένα υπέροχο σε γεύση και άρωμα λικέρ, ήταν πια στο μακρύστομο μπουκάλι.
Στο μυαλό μου είχε ήδη μπει μια ιδέα για το τι θα κάνω τα νόστιμα δαμάσκηνα. Είχα ένα κιλό μεθυσμένα δαμάσκηνα μπροστά μου, μαλακά από την επαφή με το υγρό στοιχείο τόσο καιρό. Δε θα χρειάζονταν παραπάνω από 10 λεπτά για να γίνουν μια μεθυσμένη μαρμελάδα.

Οι πρωταγωνιστές:
1 κιλό μεθυσμένα δαμάσκηνα
300 γρ. ζάχαρη
σχεδόν ένα φλυτζάνι νερό
(Τα δαμάσκηνα ήταν ήδη γλυκά από τη ζάχαρη που είχε το λικέρ, οπότε, στo ένα κιλό δαμάσκηνα, αντί να βάλω 500 γρ. ζάχαρη, προτίμησα να βάλω 300).
Οι πρωταγωνιστές έβρασαν μαζί σε ένα μεθυστικό τουρλουμπούκι για 10-15 λεπτά.
Κατόπιν γίναν λιώμα (με το ειδικό εργαλείο λαχανικών ή μίξερ με ρύγχος ή μούλτι). (Καλό είναι να μείνουν κομμάτια μεγάλα μέσα και ουχί να γίνει νιανιά. Τι κέρατο; Πρωταγωνιστές είναι…)

Ο επίλογος: 3 βάζα μαρμελάδα καταπληκτική. Μπορεί η μαρμελάδα να μην έχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που θα έπρεπε να έχει, αφού τα φρούτα πρώτα έγιναν λικέρ, αλλά είναι ιδανική για γλυκά και………………………….

Μέρος ΙΙΙ
Σάλτσα για ψητό: The hardcore movie

Παρακαλείσθε όπως απομακρύνατε τα παιδιά από τις οθόνες σας. Επίσης, οι συντηρητικοί της κουζίνας, καλό θα είναι να σταματήσουν στην ταινία ΙΙ, αφού η ταινία ΙΙΙ είναι με απαγορευμένες σκηνές για συντηρητικά μυαλά. Η διεύθυνση του μπλογκ προειδοποιεί και ουδεμία ευθύνη φέρει για όποιον αποφασίσει να διαβάσει παρακάτω. Εεεεεε να δει την ταινία ήθελα να πω! Καμία ευθύνη δε φέρει για επιφωνήματα του τύπου «Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι», «Ωωωωωωωωωωωωω», γούρλωμα ματιών, επιπλέον κιλά στη ζυγαριά και άλλα τέτοια.

Τρία βάζα μεθυσμένης μαρμελάδας στέκονται μπροστά μου. Το μυαλό μου τρέχει 3 χρόνια πίσω, όταν με μια παρέα φίλων βρισκόμαστε σε μια μπυραρία. Το γκαρσόνι-φίλος, κάνει ό,τι μπορεί για να μας εξυπηρετήσει και να μείνουμε ευχαριστημένοι.
Κάποια στιγμή, μπροστά μας αφήνεται μια πιατέλα με διάφορα είδη λουκάνικων. Οι σιελογόνοι αδένες παίρνουν μπροστά. Μέσα με την πιατέλα, υπάρχει ένα μπωλάκι με μια σκούρα σάλτσα και κομμάτια από…δαμάσκηνο!
2 ζευγάρια μάτια κοιτάζουν επίμονα το μπωλάκι με απορία.
-Τι ‘ν’ τούτο;
-Έλα ντε!
-Σάλτσα είναι!
- Ε το βλέπω ότι είναι σάλτσα, αλλά τι σάλτσα;
Βουτάμε ένα κομμάτι λουκάνικο στο μπωλάκι με τη σάλτσα. Οποία έκπληξις! Τι γευστική απόλαυση είναι αυτή; Τι χάρμα γεύσης! Τι απόλαυση!
-Ντίνα! πρέπει να μάθω πως γίνεται αυτή η σάλτσα ή να επινοήσω μια δική μου!
-Κική, μάθε και όταν μάθεις, πες μου κι εμένα...
Εννοείται, ότι κάθε φορά σχεδόν που πάμε Αθήνα, το μαγαζί είναι στα must και η σαλτσούλα στα ακόμα πιο must.

Με αυτούς τους συνειρμούς στο μυαλό μου και έχοντας κάποια στοιχεία καταγεγραμμένα στα data των γευστικών καλύκων μου, ανοίγω το ντουλάπι και βγάζω το ξύδι μπαλσάμικο από μέσα.
Ανοίγω το βάζο με τη μαρμελάδα και προσθέτω 1-2 κ. σ. μπαλσάμικο.
Η γεύση μο-να-δι-κή. Οι γευστικοί κάλυκες ξαναδουλεύουν στο φουλ!
Η γεύση είναι τόσο μοναδικά υπέροχη, η όξινη μυρωδιά του μπαλσάμικου τρυπάει απαλά τα ρουθούνια μου και…ανοίγω και το 2ο βάζο και επαναλαμβάνω.

Γουρλώσαμε μάτια; Για συνέρθετε!

Πρόταση: συνοδέψτε ψητά φούρνου με μια κουταλιά τέτοιας σάλτσας. Φανταστείτε τα άνοστα και στεγνά κομμάτια της γαλοπούλας, συνοδευμένα με σάλτσα δαμάσκηνο. Φανταστείτε το καμαμπέρ του γιορτινού τραπεζιού στολισμένο με αυτή τη σάλτσα….

Ξαναγουρλώσαμε; Αααααα!!!!

Και τώρα, αφού ξεπεράσαμε το αρχικό σοκ, ας πάμε στον επίλογο.
Το ένα βάζο θα το κρατήσω για μένα. Το άλλο βάζο θα το κρατήσω για τη φίλη μου τη Ντίνα, αφού μαζί έχουμε απολαύσει τα λουκάνικα και τη σάλτσα που λέγαμε. Το τρίτο βλέπουμε! Εσείς, αν δεν έχετε δει και τις τρεις ταινίες, αγοράστε (ή νοικιάστε από το κοντινότερο Ντου Βου Ντου Στορ (DVD Store) μια μαρμελάδα δαμάσκηνο καλή μάρκας. Αραιώστε τη με λίγο νερό και ζεστάνετέ τη σε ένα μεταλλικό σκεύος. Στο τέλος, έτσι όπως είναι ζεστή, αποσύρετε από τη φωτιά και προσθέστε 1-2 κ. σούπας μπαλσάμικο ή όσο αντέχει το συντηρητικό πνεύμα σας :-)
Παρακολουθείστε την έκπληξη των καλεσμένων σας. Φέρνει μεγάλη απόλαυση αυτό, χεχε!

Τέλος, να κλείσω με ένα ανέκδοτο: εδώ και 3 μέρες κάνω δίαιτα. Γελάσατε; Καλά! Γελάτε εσείς αλλά εγώ τα Χριστούγεννα θα είμαι συλφίς (ξανά). Τη δίαιτα τη θυμάμαι προ Χριστουγέννων, προ Πάσχα και προ καλοκαιριού. Ε, μέχρι τα Χριστούγεννα θα είμαι σε δίαιτα για να χάσω τα 3 κιλάκια του καλοκαιριού.

And they lived happily ever after
THE END

Bazaar

Μάγκες...τα ψέματα τέλειωσαν! Η ώρα για το μπαζάρ των Δρόμων Ζωής πλησιάζει. Σε δύο βδομάδες από τώρα, στις 6 και 7 Δεκεμβρίου, το μπαζάρ ανοίγει τις πόρτες του. Τι μπορούμε να κάνουμε; Κατ' αρχήν να φτιάξουμε κάτι και να το στείλουμε! Αν δεν προλαβαίνουμε να φτιάξουμε κάτι, ας κάνουμε κάτι πιο εύκολο, ειδικά εσείς που μένετε στην Αθήνα: Πηγαίνετε εκεί για να αγοράσετε τα σπιτικά καλούδια που πωλούνται εκεί. Αν θέλετε δε, να πετύχετε καλές γκουρμεδιές, η συμβουλή μου είναι να πάτε Σάββατο πρωί.
Εκτός από σπιτικά καλούδια, μπορείτε να βρείτε στολίδια χριστουγεννιάτικα, κοσμήματα κλπ.Για το που θα γίνει φέτος και πως θα πάτε θα κοιτάξτε εδώ.
Για το τι μπορείτε να φτιάξετε ή πως μπορείτε να βοηθήσετε, θα κοιτάξτε εδώ.
Εγώ, ελπίζω πως θα καταφέρω να πάω και φέτος όπως πήγα και πέρυσι, αν και φέτος ειδικά, είναι λίγο δύσκολο. Όπως και πέρυσι όμως, φρόντισα να στείλω το κατιτίς μου.

Τέλος, να σας παρακαλέσω, αν δεν πάτε σε αυτό το μπαζάρ φέτος, πηγαίνετε σε όποιο μπαζάρ είναι κοντά σας. Καλό θα κάνουμε, σε όποιο κι αν πάμε.

Εδώ σε μας στο νησί, περιμένω πως και πως το μπαζάρ που διοργανώνουν κάθε χρόνο οι γερμανίδες που κατοικούν εδώ.
Σε όποιο μπαζάρ κι αν βρεθείτε λοιπον, καλές αγορές!

Κρέπες

Καιρό έχω να βάλω γλυκάκι. Για να ικανοποιήσουμε όμως και τους γλυκατζήδες και τους μεζεκλήδες, ας φτιάξουμε κρέπες και ας τις γεμίσει με ό,τι θέλει ο καθένας.

Κρέπες
Υλικά για 10 κρέπες
1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κούπα γάλα χλιαρό
2 αυγά
2 κ. σ. βούτυρο λιωμένο (πολλές φορές χρησιμοποιώ καλαμποκέλαιο)
μια πρέζα αλάτι

Ρίχνουμε τα υλικά μέσα στο μούλτι.
Χτυπάμε να ανακατευτούν καλά και το μίγμα μας είναι έτοιμο.

Αν δεν έχουμε την ειδική συσκευή ψησίματος για κρέπες, ζεσταίνουμε αντικολλητικό τηγάνι σε μέτρια φωτιά, το οποίο το λαδώνουμε ελαφρά κάθε φορά πριν βάλουμε υλικό για την κρέπα.
Ρίχνουμε υλικό ανάλογα με το μέγεθος του τηγανιού. Ένα φλυτζάνι του καφέ, είναι αρκετό για μια μέτρια κρέπα.
Δεν χρειάζονται πολλή ώρα "ψήσιμο". 2-3 λεπτά φτάνουν.
Όταν είναι εύκολο να ανασηκωθούν οι άκρες της κρέπας, είναι έτοιμη για γύρισμα.
Γεμίζουμε τις κρέπες μας με υλικά της αρεσκείας μας.

TIPS: Κάθε φορά που βάζουμε υλικό για κρέπα, για να μην κολλήσει και να μπορούμε να την γυρίζουμε, λαδώνουμε ελαφρά το τηγάνι. Για να μη βάζουμε πολύ λάδι ή βούτυρο, εγώ κάνω το εξής: έχω το βούτυρο από δίπλα, και βουτάω μέσα ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας . Όπως είναι κρύο το βούτυρο, ούτε πολύ παίρνει, ούτε καίγεται το χέρι σας ενώ λαδώνετε το τηγάνι. Χρησιμοποιώ το ίδιο χαρτί κάθε φορά (σαν να είναι σφουγγαράκι με το οποίο καθαρίζω το τηγάνι).

Η φωτιά δε θα πρέπει να είναι δυνατή, αλλιώς η κρέπα σας θα καίγεται, όπως επίσης το υλικό θα πήζει πριν προλάβετε να το απλώσετε στο τηγάνι.

Για τη γέμιση τώρα: Επειδή συνήθως τις κάνω για τα παιδιά και περιμένουν ανυπόμονα να τις φάνε, αντί να τις φτιάξω όλες και να τις γεμίσω-ψήσω μετά, που θέλει χρόνο, κάνω το εξής: Δεχόμεθα παραγγελιές. Ο καθένας λέει τι γέμιση θέλει και οι κρέπες γίνονται επί τόπου, όπως στα μαγαζιά που τις αγοράζουμε.
Αν κάποιος θέλει μέσα τυρί ή ζαμπόν-τυρί, μετά το πρώτο γύρισμα της κρέπας, από πάνω βάζω την ανάλογη γέμιση. Μέχρι να ψηθεί και η 2η πλευρά, έχει λιώσει το τυρί και η κρέπα μας είναι έτοιμη.

Για τις κρέπες με σοκολάτα ή μέλι, περιμένουμε να ψηθούν και οι 2 πλευρές και η γέμιση προστίθεται στο πιάτο. Έτσι, ο καθένας απλώς περιμένει τη σειρά του για να φάει. Όταν έχει φάει ο καθένας από μια, αρχίζει ο 2ος γύρος. Δεν είναι καλή ιδέα για ανυπόμονους;

Προτάσεις για γέμιση:
Τυρί
Τυρί-γαλοπούλα
Μερέντα
Σιρόπι σοκολάτα
Μέλι-καρύδι
Σκέτη ζάχαρη με σταγόνες λεμονιού ή λικέρ

Ξέχασα! Και μετά ο Κωνσταντίνος θα μου ζητάει τα ρέστα! Στα αντικολλητικά τηγάνια δεν χρησιμοποιούμε μεταλλικές σπάτουλες για γύρισμα γιατί χαράζουν! Ξύλινες, σιλικόνης, ή από ειδικό πλαστικό.

Ιστορίες στον αφρό

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ιστορίες στον αφρό
Έκδοση στο πλαίσιο του προγράμματος
«ΜΠΙΡΑ ΚΑΙ ΕΥ ΖΗΝ» από την
ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ Α.Ε.

Τα βιβλιοπωλεία Πρωτοπορία, οι Eκδόσεις Περίπλους
και η Αθηναϊκή Ζυθοποιία
σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του βιβλίου

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008, στις 20.30
στο βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία Λεωφ. Νίκης 3 (παραλία)

«Μπίρα και Ευ ζην»
από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία Α.Ε.

Μια σαλάτα πλούσια σε σίδηρο

Ο γιατρός λέει χαλβαδάκι να τρως για να γίνεις χοντρός! Ουπς! Λάθος! Ο γιατρός λέει να τρώω τροφές πλούσιες σε σίδηρο αλλιώς θα μου ρίξει σίδερα-μπετά. Τι να κάνω κι εγώ; Ακολουθώ τη συμβουλή του και φτιάχνω σαλάτα πλούσια σε σίδηρο.

Σαλάτα πλούσια σε σίδηρο

Πράσινη σαλάτα (μαρούλι, γαλλικό λάχανο, iceberg κλπ)
2 αυγά σφιχτοβρασμένα *
1 κ. σ. κάσιους
1 κ. σ. σταφίδες ξανθές και μαύρες
1-2 κ. σ. ρόδι
1 κ. σ. κολοκυθόσπορους (κοινώς, πασατέμπο)
1 κ. σ. λάδι
1 κ. σ. ξύδι μπαλσάμικο

Θέλετε και οδηγίες για εκτέλεση; Πλάκα κάνετε!
Οι ποσότητες είναι ενδεικτικές. Δεν τα μέτρησα ακριβώς αλλά έβαλα κατά βούληση. Τα πράσινα σκουρόχρωμα λαχανικά, τα αυγά, ο κολοκυθόσπορος, οι σταφίδες και τα κάσιους, είναι πλούσιες πηγές σιδήρου.
Το ρόδι είναι γνωστό για τα αντιοξειδωτικά του αλλά έχει και βιταμίνη C που βοηθάει στην απορρόφηση του σιδήρου.
Με το αυγό και το λάδι, η σαλάτα μας γίνεται πλήρες γεύμα.
Προσοχή στην προσθήκη ξηρών καρπών, γιατί έχουν πάρα πολλές θερμίδες.
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και φλούδες παρμεζάνας για πλούσια πηγή ασβεστίου, αλλά το ασβέστιο μειώνει την απορρόφηση σιδήρου.
Εσείς, ανάλογα με τις ανάγκες σας, απολαύστε τη όπως επιθυμείτε.

TIPS: όταν έχουμε να φτιάξουμε σαλάτα για ένα τραπέζι, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να την φτιάξουμε 1-2 ώρες νωρίτερα, δεν προσθέτουμε αλάτι γιατί τα λαχανικά βγάζουν υγρά με το αλάτι. Είτε βάζουμε το αλάτι την τελευταία στιγμή, είτε δεν βάζουμε καθόλου (προσφιλής μου συνήθεια).

Προτιμείστε να κόβετε τις σαλάτες με τα χέρια αντί να χρησιμοποιείτε μαχαίρι. Όσο πιο χοντροκομμένη είναι μια σαλάτα τόσο λιγότερο οξειδώνεται.

Ας θεωρήσουμε αυτή τη σαλάτα ξεκίνημα για τις γιορτινές συνταγές που θα βάλω, μια και η εμφάνισή της, αλλά και τα συστατικά της, την κάνουν λίγο πιο εντυπωσιακή από τις συνηθισμένες. Σαν γιορτινή σαλάτα βέβαια, θα πρότεινα να λείπει το αυγό, αφού στο τραπέζι θα υπάρχουν άλλες πηγές πρωτεϊνών.

Αν αφαιρέσετε το αυγό*, η σαλάτα σας φυσικά γίνεται νηστίσιμη...

Φασολάδα

Η νηστεία των Χριστουγέννων ξεκίνησε και το διάστημα που θα ακολουθήσει μέχρι τα Χριστούγεννα, θα βάλω πολλές συνταγές με νηστίσιμα φαγητά και γλυκά αλλά και χριστουγεννιάτικα γλυκά. Και αφού ζούμε στην Ελλάδα, με τι άλλο θα μπορούσα να ξεκινήσω εκτός από ένα καθαρά ελληνικό φαγητό όπως η φασολάδα; Ιδανική για τις κρύες μέρες του χειμώνα, φαγητό πλούσιο σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, με πολλές θερμίδες, αλλά ελάχιστα λιπαρά.
Αλήθεια, πως τη φτιάχνετε εσείς τη φασολάδα;

Φασολάδα
(4-6 άτομα)
1/2 κιλό φασόλια
1/2 κιλό καρότα κομμένα σε ροδέλες
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1/2 ποτ. κρασιού λάδι
2 κ. σ. πάστα ντομάτας ή 1 κονσέρβα ντοματάκια ψιλοκομμένα
λίγο σέλινο ψιλοκομμένο
αλάτι ή 1 κύβο λαχανικών ΒΙΟ
προαιρετικά: μία μικρή πιπερίτσα καυτερή
κοκκινοπίπερο γλυκό ή καυτερό για το σερβίρισμα

Από το προηγούμενο βράδυ μουσκεύουμε τα φασόλια σε νερό (νερό τόσο ώστε να καλύπτει τα φασόλια και παραπάνω).
Την επόμενη μέρα, βράζουμε τα φασόλια με τα καρότα και το κρεμμύδι (το οποίο δεν έβαλα για να μην γίνει ακόμα πιο βαριά για το ευαίσθητο στομαχάκι μας) στο νερό που μούσκεψαν, αφού συμπληρώσουμε κι άλλο στην κατσαρόλα. Συμπληρώνουμε τόσο νερό, ώστε να είναι 2-3 δάχτυλα πάνω από τα φασόλια.
Βράζουμε σε χύτρα για 20 λεπτά ΧΩΡΙΣ αλάτι, σε μέτρια φωτιά.
Ανοίγουμε τη χύτρα, προσθέτουμε λάδι, σέλινο, πάστα και ξανακλείνουμε για άλλα 15 λεπτά σε μέτρια φωτιά.
Ανοίγουμε, προσθέτουμε αλάτι ή τον κύβο, αφήνουμε να πάρει μερικές βράσεις, αν έχει πολύ νερό αφήνουμε να βράσει με ανοιχτή την κατσαρόλα και έτοιμη η σούπα μας.
Συνοδέψτε τη με ένα κομμάτι τυρί φέτα και ζυμωτό ψωμί! Τι καλύτερο;

Αν αντέχετε τα καυτερά φαγητά, στο 2ο μέρος, μαζί με τα υπόλοιπα υλικά, προσθέστε και μια καυτερή πιπεριά και ο Θεός μαζί σας!
Αν δεν σας αρέσει η προσθήκη της ντομάτας στη φασολάδα, μπορείτε να την παραλείψετε και να την κάνετε άσπρη.
Αν σας αρέσουν τα καρότα πολύ, μπορείτε να προσθέσετε περισσότερα. Εμείς στην οικογένεια, όταν ήμασταν πιτσιρίκια, σκοτωνόμασταν για τα καρότα (και ακόμα το ίδιο γίνεται...)


TIPS:
Πολλοί συνηθίζουν να πετούν το νερό μέσα στο οποίο φούσκωσαν τα φασόλια. Πετούν επίσης το νερό μετά το 1ο βράσιμο. Μπορεί αυτό, να κάνει λίγο πιο ελαφρύ το φαγητό μας, αλλά να ξέρετε ότι αν το κάνετε, πετάτε μαζί και πολλές υδατοδιαλυτές βιταμίνες στο νεροχύτη…

Αλάτι δεν βάζουμε από την αρχή γιατί πολύ απλά ξεφλουδίζουν τα φασόλια.

Για τον ίδιο λόγο, αν προσθέσετε νερό, θα πρέπει να μην είναι κρύο αλλά ζεστό.

Υπενθυμίζω, ότι ο σίδηρος που περιέχουν τα όσπρια και οι φυτικές τροφές, για να απορροφηθεί από τον οργανισμό, χρειάζεται να συνδυάζεται με βιταμίνη C (πχ. χυμό λεμονιού).

Τέλος, δεν μπορώ να κλείσω με κανέναν άλλον τρόπο, παρά μόνο με μια ατάκα του Αρκά:
Το καλύτερο φάρμακο για το βήχα, είναι η φασολάδα. Μετά, θα φοβάσαι να βήξεις!!!

Προετοιμασία ενός γλυκού-φαγητού II

Συνέχεια πό το προηγούμενο.

ΤΑ ΥΛΙΚΑ

Συγκεντρώνουμε και προετοιμάζουμε τα υλικά μας. Για τα φαγητά, τεμαχίζουμε το κρέας, τα λαχανικά, τα τυριά ή ό,τι άλλο χρειάζεται. Για τα γλυκά, συγκεντρώνουμε ό,τι θα χρειαστούμε στο μέρος που θα δουλέψουμε. Δεν είναι καλό να ψάχνουμε τα υλικά στα ντουλάπια μας ενώ δουλεύουμε. Μια μαρέγκα, δεν μπορεί να περιμένει. Μια ζύμη, δεν μπορεί να περιμένει. Ο χρόνος έχει σημασία κατά την παρασκευή κι εμείς πρέπει να τον τηρούμε.

Για τον ίδιο λόγο, βουτυρώνουμε ή λαδώνουμε το σκεύος που θα βάλουμε το γλυκό μας από πριν, για να μην καθυστερούμε. Καλό είναι να λαδώνουμε και να αλευρώνουμε το σκεύος γιατί εξασφαλίζει ότι ένα γλυκό δε θα κολλήσει. Φυσικά, αυτό δεν χρειάζεται σε όλα τα γλυκά. Χρειάζεται σε κέικ ενώ στα σιροπιαστά, δεν χρειάζεται πχ. Λέω 2 ενδεικτικά παραδείγματα.
Σε γλυκά ή ζύμες που υπάρχει υποψία ότι θα κολλήσουν, καλό είναι να βουτυρώνουμε αντί να λαδώνουμε τα σκεύη. Το λάδι, όπως πέφτει το υλικό, μετατοπίζεται προς τις άκρες και μπορεί το γλυκό να κολλήσει. Αντίθετα, το βούτυρο μένει στη θέση του.
Έχει χρειαστεί να βουτυρώσω ΚΑΙ να αλευρώσω φόρμες μέσα στις οποίες κολλάνε τα κέικ. Είναι ακόμα πιο σίγουρος τρόπος για να μην κολλήσει το κέικ.

Αν πρόκειται να φτιάξουμε μπισκότα και χρησιμοποιούμε χαρτί ψησίματος, το προετοιμάζουμε κι αυτό από πριν.

Στις συνταγές που περιλαμβάνουν αυγά, καλό είναι να σπάμε τα αυγά μας ένα-ένα σε πιατάκι. Έτσι, αν κάποιο αυγό είναι χαλασμένο, δεν θα πάει στράφι όλο το υλικό μας, αλλά θα πετάξουμε μόνο το χαλασμένο αυγό. Όσο κι αν σας ακούγεται περίεργο, είναι πιο πιθανό να βρείτε χαλασμένο ένα φρέσκο αυγό από την αλανιάρα κότα του γείτονα, παρά ένα του εμπορίου…

Ένα άλλο θέμα είναι οι μεζούρες μετρήματος. Τι σημαίνει κουταλάκι γλυκού, κουταλιά σούπας, φλυτζάνι; Εγώ έχω κουταλάκια μικρά. Άλλος, λίγο μεγαλύτερα.
Επειδή ο καθένας μετράει με διαφορετικά σκεύη σίγουρα, καλό είναι να προμηθευτούμε μια σειρά από δοσομετρικά κουταλάκια και κούπες. Οι συνταγές που κυκλοφορούν στο ίντερνετ σε ξένα sites, αναφέρουν όλες cups, δηλαδή κούπες. Για να είμαστε ακριβείς στο πόση είναι αυτή η κούπα, ή η κουταλιά, καλό είναι να έχουμε δοσομετρικές κούπες και κουτάλια ή αν δεν έχουμε δοσομετρικές κούπες και κουτάλια, να μετράμε όλα τα υλικά του γλυκού με την ίδια κούπα/κουτάλι.

Μη σας φοβίζουν όλα αυτά τα gadgets για την κουζίνα. Κανείς δε θα αγοράσει όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ μονομιάς. Σιγά-σιγά, πλουτίζουμε τη συλλογή μας, μέχρι που στο τέλος δεν ξέρουμε που να τα βάλουμε (σαν εμένα)! Εξάλλου, το τι είναι χρήσιμο στον καθένα είναι σχετικό. Εγώ που φτιάχνω πάρα πολλά γλυκά, θέλω πολλά τέτοια εργαλεία να έχω. Αντιθέτως, επειδή δεν τηγανίζω σχεδόν ποτέ, ένα τηγάνι καλό αντικολλητικό, μου φτάνει και μου περισσεύει. Σε κάποιον που δεν φτιάχνει γλυκά ποτέ, όλα τα βοηθήματά μου θα ήταν άχρηστα…

Βοηθήματα κουζίνας θα δούμε σε επόμενο ποστ, αλλά υπάρχουν χιλιάδες. Μπορείτε να βρείτε φτηνά ή ακριβά και πολλά από αυτά πρέπει να τα καλοπληρώσετε αφού δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα παρά μόνο σε συγκεκριμένα και ακριβά μαγαζιά. Γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ φέρνει κατά καιρούς τέτοια βοηθήματα. Παρόλο που είναι φτηνά, κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Στο κάτω-κάτω, προτιμώ να πετάξω και να αντικαταστήσω ένα φτηνό εργαλειάκι που μου χάλασε, παρά να κλαίω ένα χαλασμένο και πανάκριβο εργαλείο που το χρυσοπλήρωσα…

Οι συμβουλές δεν τελειώνουν ποτέ. Όσο κλείνω το έγγραφο και όλο πάω και προσθέτω κάτι. Ό,τι έχετε να προσθέσετε, θα είναι ευχάριστα δεκτό.
Ο σκοπός που γράφονται τέτοια ποστ, δεν είναι μόνο για να βοηθήσω αρχάριους μάγειρες και ζαχαροπλάστες. Θεωρώ ότι για να κατανοήσει κάτι κάποιος που δεν ασχολείται ιδιαίτερα με την κουζίνα, θα πρέπει να είναι λεπτομερώς γραμμένο. Κάτι που θεωρούμε αυτονόητο για μας που έχουμε μαγειρέψει χιλιάδες φορές, είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό για κάποιον που ξεκινάει.
Εκτός αυτού, θα ήθελα να παρακινήσω αρχάριους στην κουζίνα να πειραματιστούν και να μαγειρέψουν. Ελπίζω να το καταφέρω, γιατί ήταν και ένας από τους λόγους που άνοιξα αυτό εδώ το μπλογκ. Θα χαρώ πολύ να μάθω από κάποιον/α, ότι παρακινήθηκε από κάποια συνταγή και ξεκίνησε να φτιάχνει κάτι. Θα είναι πολύ ωραίο!

Ξεκινήστε λοιπόν! Τι περιμένετε;

Προετοιμασία ενός γλυκού-φαγητού I

Αν θα έπρεπε να δώσω μόνο μια συμβουλή για το τι πρέπει να κάνουμε πριν ασχοληθούμε μια καινούρια (ή και παλιά) συνταγή, τότε θα ήταν αυτή: Να έχουμε χρόνο για να ασχοληθούμε σωστά μαζί της.
Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει λέει μια παροιμία.
Και πολύ σωστά τα λέει. Η κουζίνα θέλει χρόνο. Μην περιμένετε να έχει επιτυχία ένα γλυκό το οποίο θα φτιάξετε ενώ πηγαινοφέρνετε παιδιά στα φροντιστήρια, ενώ έχετε ένα προκαθορισμένο ραντεβού, ή άλλες δουλειές.

Από κει και πέρα, υπάρχουν δεκάδες συμβουλές που μπορεί να δώσει κανείς.
Επειδή θα ακολουθήσουν πολλές συνταγές, ειδικά για γλυκά, επειδή έρχονται γιορτές και όλοι λίγο πολύ θα καταπιαστούμε με την κουζίνα και επειδή πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται για πρώτη φορά με την μαγειρική/ζαχαροπλαστική, ας πούμε μερικές συμβουλές που ίσως θεωρηθούν χρήσιμες. Αν έχετε να προσθέσετε κι άλλες, θα είναι χαρά μου να τις μοιραστούμε.

Η ΘΕΩΡΙΑ

Όπως είπαμε, η κουζίνα θέλει ελεύθερο χρόνο. Φροντίζουμε να έχουμε χρόνο μπροστά μας για να ασχοληθούμε σωστά.

Διαβάζουμε τη συνταγή 2-3 μέρες πριν την φτιάξουμε. Έτσι, θα φροντίσουμε να έχουμε τα απαραίτητα υλικά και δεν θα ψάχνουμε την τελευταία στιγμή.

Δεν αγοράζουμε ίσα-ίσα τα υλικά που θα χρειαστούμε. Ένα χαλασμένο αυγό, λίγο αλεύρι που έλειψε, λίγη ζάχαρη που χρειάστηκε παραπάνω, μπορεί να εξασφαλίσει την αποτυχία του γλυκού μας. Αγοράζουμε λοιπόν παραπάνω υλικά, ειδικά εκείνα που καταναλώνονται εύκολα και σε άλλες συνταγές (αλεύρι, ζάχαρη, αυγά, κανέλλα, αλλά και στη μαγειρική: λάδι, πατάτες, ρύζι, μακαρόνια, αλάτι κλπ).

Τη μέρα που θα κάνουμε τη συνταγή, την διαβάζουμε 2-3 φορές μέχρι το τέλος για να κατανοήσουμε όλα όσα θα πρέπει να κάνουμε, ειδικά αν η συνταγή περιλαμβάνει πολλά μέρη (φύλλο, γέμιση, λιώσιμο σοκολάτας-βουτύρου, βάση, επικάλυψη, στόλισμα κλπ).

Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες μια συνταγής, αν δεν είμαστε εξοικειωμένοι με την κουζίνα. Περιθώρια για αλλαγές, υπάρχουν στο μέλλον. Ειδικά στα γλυκά, επεμβαίνει και η χημεία, οπότε οι αλλαγές μπορεί να φέρουν αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που περιμένουμε.

Η ΠΡΑΞΗ

Καθαρίζουμε το χώρο που θα δουλέψουμε. Ένας βρώμικος και γεμάτος νεροχύτης, ένας πάγκος ή τραπέζι που δε χωράει τίποτα, μόνο πρόβλημα θα μας δημιουργήσουν.

Ακολουθούμε, ξαναλέω, πιστά τις οδηγίες αν είμαστε αρχάριοι.

Αν μια συνταγή ζητάει να κοσκινίσουμε το αλεύρι, ας το κοσκινίσουμε κι ας βαριόμαστε. Μπορεί να ακούγεται περιττό να κοσκινίσεις το αλεύρι, όμως κάνει τη διαφορά στα γλυκά που το ζητούν.

Αν μια συνταγή θέλει το βούτυρο λιωμένο, να είστε σίγουροι ότι θα το έλεγε. Συνήθως οι συνταγές γράφουν:
½ φλυτζάνι βούτυρο
Αν αυτός που το έγραψε, ήθελε να είναι λιωμένο, θα έλεγε λιωμένο. Άρα, αν δεν το λέει, το βούτυρο είναι άλιωτο. Τώρα, πως θα μετρήσετε μισό φλυτζάνι άλιωτο βούτυρο, είναι μια άλλη ιστορία.

Αν μια συνταγή για ζύμη χρειάζεται μπέκιν, θα το λέει. Αλλιώς χρησιμοποιούμε αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο σε όλα τα γλυκά αλλά και σε συνταγές για φαγητά φούρνου, εκτός και η συνταγή δεν το ζητάει. Γενικά το ζεστό περιβάλλον βοηθάει να γίνει η συνταγή μας στους χρόνους που ενδείκνυνται, να φουσκώσει το γλυκό, ψωμί κλπ.

Οι οδηγίες για ψήσιμο, αναφέρονται με βάση κάποιο φούρνο μέσα στον οποίο δοκιμάστηκε το γλυκό/φαγητό. Ο κάθε φούρνος όμως έχει τη δική του παραξενιά. Πχ, το δικό μου φουρνάκι, επειδή είναι μικρό, ετοιμάζει τα πάντα γρηγορότερα από το χρόνο ψησίματος που αναγράφεται στις συνταγές.
Αν γνωρίζουμε λοιπόν τις παραξενιές του φούρνου μας, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η συνταγή, μπορεί να θέλει 10 λεπτά λιγότερο ή περισσότερο στον δικό μας φούρνο. Παρόλο που έχω φτιάξει χιλιάδες φαγητά και γλυκά, ποτέ δεν εμπιστεύομαι να αφήσω να τελειώσει ο χρόνος που αναφέρεται στη συνταγή και μετά να ελέγξω το φαγητό/γλυκό. Προτιμώ να το κοιτάξω 10 λεπτά νωρίτερα και αν χρειάζεται συνεχίζω το ψήσιμο.

Αν είστε ξεχασιάρηδες και μπλέκεστε με δεκάδες δουλειές ταυτόχρονα (σαν εμένα), χρησιμοποιείστε αυτά τα ρολογάκια που ειδοποιούν για το χρόνο ψησίματος. Αν έχει η κουζίνα σας ρολόι, ρυθμίστε το για να σας ειδοποιήσει πότε πρέπει να ρίξτε τη ματιά σας. Πάντα χρησιμοποιώ τέτοιο ρολογάκι. Βολεύει, γιατί κι αν ακόμα μετακινηθείς σε άλλο δωμάτιο, το παίρνεις μαζί για να ακούσεις σίγουρα το χτύπημα.

Κρατήστε σημειώσεις πάνω στη συνταγή που μόλις φτιάξατε. Δικό σας είναι το βιβλίο συνταγών, δε θα σας κακοχαρακτηρίσει κανένας. Είναι πολύ πρακτικό να σημειώστε λεπτομέρειες για να τις θυμάστε την επόμενη φορά. Κρατήστε σημειώσεις σχετικά με το χρόνο μαγειρέματος/ψησίματος, Μπορεί ο δικός σας φούρνος να χρειάζεται περισσότερο ή λιγότερο χρόνο από αυτόν που υποδείκνυε η συνταγή.
Κρατήστε σημειώσεις αν σας άρεσε ή όχι, αν το έφαγαν ευχάριστα τα παιδιά. Συνηθίζω να βάζω αστεράκια σε κάθε συνταγή που κάνω και επιπλέον σημειώνω αν άρεσε στα παιδιά (διότι εμείς είμαστε παμφάγα και μας αρέσουν όλα). Βάζω 3 αστεράκια αν ήταν πολύ καλή, 2 αν ήταν αρκετά καλή και αν βάλω 1, δεν υπάρχει λόγος να την ξανακάνω. Αν βάλω παραπάνω από 3, τότε πρέπει να επαναληφτεί οπωσδήποτε! Ο καθένας βρίσκει τους δικούς του κώδικες στο να κρατάει σημειώσεις. Είναι πολύ πρακτικό ξαναλέω, ειδικά σε συνταγές που τις κάνουμε εποχιακά (γλυκά κουταλιού, κουλούρια πασχαλινά, βασιλόπιτες), άρα τις κάνουμε μια φορά το χρόνο, αλλά είναι πρακτικό επίσης, αν κάνουμε πολλές συνταγές, οπότε δε θυμόμαστε τι είχαμε κάνει την τελευταία φορά και δεν/μας άρεσε...

Συνεχίζεται εδώ...

Ζυμαρικά με κοτόπουλο και μπρόκολο

Ένα αγαπημένο φαγητό που φάγαμε στην Αμερική και που γίνεται στα γρήγορα ήταν αυτό. Όταν μου το πρωτοείπε η φίλη μου, δεν έπιασα τη μεσαία λέξη:

-Τι θα φτιάξεις Σοφία;
-Chicken ziti broccoli!
-Chicken τι;
-Chicken ziti broccoli!
-Ζίτι; Τι είναι ζίτι μαρή;
-Ζίτι! μου λέει σαν να έλεγε το πιο φυσικό και γνωστό πράγμα στον κόσμο.
-Ε τι είναι ζίτι;

Ζίτι είναι ένα είδος ζυμαρικών. Σαν να λέμε τις γνωστές πέννες (μπορούμε να βάλουμε και ριγκατόνι). Πολύ νόστιμο, προσαρμοσμένο έτσι ώστε να γίνει πιο ελαφρύ, σύμφωνα με του καθενός τις ανάγκες.

Τι χρειαζόμαστε για 4-6 άτομα:
3 μισά φιλέτα στήθος κοτόπουλου κομμένα σε μικρές λωρίδες (σε μέγεθος μικρού δάχτυλου χεριού)
2-3 φουντίτσες μπρόκολο. Αν δεν το βρούμε σε φουντίτσες, βάζουμε το μισό από ένα μικρό μπρόκολο).
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
αλατοπίπερο
λάδι
1 πακέτο (μισό κιλό) πέννες

Τι κάνουμε:
Σε μια κατσαρόλα ή αντικολλητικό τηγάνι, βάζουμε λίγο λάδι (2-3 κ.σ.) και σωτάρουμε το μπρόκολο κομμένο σε μικρά στενόμακρα κομμάτια.
Προσθέτουμε 1/2 της κούπας νερό (ή περισσότερο) και αφήνουμε να μαλακώσει για κάνα 10λεπτο.
Εναλλακτικά, μπορούμε να μη σωτάρουμε σε λάδι, αλλά να αχνίσουμε ή να βράσουμε το μπρόκολο σε λίγο νερό για 10-15 λεπτά.
Αδειάζουμε το μπρόκολο σε ένα σκεύος και μέσα στο τηγάνι που κάναμε το μπρόκολο, βάζουμε 3-4 κ. σ. λάδι.
Σωτάρουμε με το λάδι το κοτόπουλο.
Προσθέτουμε και το σκόρδο.
Αλατοπιπερώνουμε, βάζουμε λίγο νερό και αφήνουμε να γίνει.
Όλη η διαδικασία κρατάει 30-40 λεπτά και για τα δύο.
Βράζουμε τις πέννες και σουρώνουμε.
Ανακατεύουμε απαλά στην κατσαρόλα και τα 3 υλικά μαζί.

TIP: Επειδή την πρώτη φορά που το έκανα, μου φάνηκε λίγο «στεγνό», τη 2η φορά έκανα το εξής:
Τα μπρόκολα τα άφησα με λίγο νεράκι να μην στεγνώσουν εντελώς και τους πρόσθεσα 1 κύβο λαχανικών.
Το κοτόπουλο, αφού το γύρισα στο τηγάνι, το έσβησα με ½ ποτήρι κρασιού κρασί. Άφησα κι αυτό επίσης με λίγη σαλτσούλα, να μην στεγνώσει εντελώς. Η διαφορά ήταν εμφανής. Εσείς διαλέγετε αν θα προσθέσετε κύβο και κρασί ή όχι.

Μπορούμε να προσθέσουμε κρέμα γάλακτος ή τυρί, αλλά έτσι δε θα είναι ελαφρύ. Το λάδι που βάζουμε είναι λίγο, ειδικά αν χρησιμοποιήσουμε αντικολλητικό τηγάνι. Ήταν πολύ νόστιμο και το περίεργο είναι ότι το λάτρεψαν τα παιδιά. Δοκιμάστε το. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει!
Καλή επιτυχία.

Λικέρ κυδώνι

Τη συνταγή την είχα βρει στο hungry. Από τότε έχω πειραματιστεί με διάφορους άλλους τρόπους (με οινόπνευμα, με ρούμι, με ούζο κλπ). Δοκιμάστε και πειραματιστείτε με το ποτό που σας αρέσει περισσότερο.

Λικέρ κυδώνι
4 κυδώνια κομμένα σε τέταρτα
1 και 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
2 ξυλάκια κανέλας
5 φλυτζάνες του τσαγιού βότκα καλής ποιότητας

Πλένουμε και σκουπίζουμε τα κυδώνια.
Τα κόβουμε στα 4 χωρίς να τα καθαρίσουμε και τα κόβουμε σε χοντρά κομμάτια.
Τοποθετούμε όλα τα υλικά σε γυάλα, κουνάμε καλά και φυλάμε το βάζο σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για ένα ενάμιση μήνα.
Περνάμε το λικέρ από τουλπάνι ή φίλτρο καφέ και το διατηρούμε αν θέλουμε στο ψυγείο ή εκτός ψυγείου σε γυάλινο μπουκάλι.
Καλή επιτυχία και καλή εβδομάδα!

Τα μπαχάρια της Ανατολής

Αφότου είδα την ταινία "Πολίτικη κουζίνα", κάθε φορά που βλέπω μπαχαρικά σε μπαχαρτζίδικα, ο νους μου ανατρέχει σ' αυτήν την ταινία και ειδικά στη σκηνή που ο παππούς περιγράφει στον εγγονό τις ιδιότητες των μπαχαρικών και αυτά αιωρούνται στον αέρα σαν πλανήτες στο μαγειρικό στερέωμα. Νομίζω ότι ήταν μια από τις πιο δυνατές σκηνές της ταινίας.

Ο φίλος μου ο Γιάννης, πρόσφατα επισκέφτηκε την Τουρκία. Μνήμες, θύμησες, νοσταλγία συγκίνηση, λύπη ήταν λίγα από τα πολλά συναισθήματα που του γεννήθηκαν, περιφερόμενος στην Πόλη.
Δεν παρέλειψε βέβαια, σαν σωστός μάγειρας που είναι, να επισκεφτεί τα μπαχαρτζίδικα της Ανατολής.

Σας δείχνω μερικές από τις φωτογραφίες που τράβηξε και αν θέλετε να δείτε περισσότερα από τα μπαχαρικά αλλά και από όλο το ταξίδι του εκεί, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το μπλογκ του. Εγώ πάλι, περιμένω υπομονετικά τον ταχυδρόμο, για να παραλάβω τα μπαχαρικούλια που μου έστειλε. Ευχαριστώ Γιάννη!



Update 10-11-08
Ο ταχυδρόμος δεν άργησε να φτάσει κι έτσι, το μεσημέρι με βρήκε να ανοίγω ένα φάκελο με κινήσεις ιεροτελεστίας, ο οποίος μου αποκάλυψε μπαχαρικά και ένα υπέροχο φουλάρι! (μα θυμάται ο Γιάννης ότι φοράω φουλάρια;;;;; Φοβερό!!!)
ΓΙΑΝΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!! ΑΚΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣ;;;;;;;; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!