Pages

Wednesday, August 31, 2011

Γευστικές αναμνήσεις καλοκαιριού-Θηρασιά

Στη Θηρασιά μείναμε μόνο για 1-2 ώρες, αλλά ήταν αρκετές για να θαυμάσω και να φωτογραφίσω τις γεύσεις από τις ταβέρνες στο λιμάνι. Δεν φάγαμε εκεί αλλά ζήλεψα τα θαλασσινά, τα σουβλάκια με τις γαρίδες, το γιουβέτσι με τις γαρίδες και τα πήλινα με τα γεμιστά στον ξυλόφουρνο. Δηλαδή, ΟΛΑ! Χαχα! Μα κοιτάξτε τα! Είναι να μην τα ζηλέψεις;;;


<







Monday, August 29, 2011

Γιουβέτσι κοτόπουλο στο τηγάνι με άρωμα πέστο και λαχανικά

Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Ας ξεκινήσουμε τη βδομάδα με ένα εύκολο και γρήγορο φαγητό και ας ευχαριστηθούμε τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού (κλαψ)...



Γιουβέτσι κοτόπουλο στο τηγάνι, με άρωμα πέστο και λαχανικά
Υλικά για 4 άτομα
8 φιλέτα από μπούτι κοτόπουλου
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
½ κούπα λευκό κρασί
1 κίτρινη πιπεριά
1 κονσέρβα μανιτάρια ολόκληρα
1 κ. σ. πέστο
2 φλυτζανάκια του καφέ κριθαράκι μέτριο
½ κ. γ. αλάτι με μυρωδικά ή μπαχαρικά
νερό


Εκτέλεση
Σε αντικολλητικό τηγάνι, βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί.
Προσθέτουμε τα μπουτάκια και τα γυρίζουμε στο λάδι για 5-10 λεπτά, μέχρι να ασπρίσουν από όλες τις μεριές. Δεν χρειάζεται να τηγανιστούν.
Σβήνουμε με το λευκό κρασί και αφήνουμε να βράσει 1-2 λεπτά.
Προσθέτουμε τα λαχανικά, το πέστο ανακατεμένο με 1 κούπα νερό, το αλάτι και αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά.
Προσθέτουμε το κριθαράκι και ζεστό νερό να το καλύπτει και αφήνουμε να βράσουν ακόμα 10 λεπτά.
Προσθέτουμε νερό (κατά προτίμηση ζεστό) όποτε το χρειάζεται.

Όπως έχω ξαναπεί, ακόμα κι αν δεν είναι έτοιμο το κριθαράκι, σβήνω νωρίτερα τη φωτιά, γιατί σαν ζυμαρικό που είναι φουσκώνει και εξακολουθεί να μαλακώνει με την ώρα. Αν στα 10 λεπτά δεν είναι έτοιμο, βάλτε ζεστό νερό και σβήστε τη φωτιά. Μπορεί να χρειαστεί ακόμα και να αποσύρετε το τηγάνι από τη φωτιά, αν είναι σχεδόν έτοιμο, για να μην παραμαλακώσει.


Αν δεν σας αρέσει το κριθαράκι, μπορείτε να αφήσετε σκέτο το φαγητό και να το συνοδέψτε με ρύζι ή πατάτες τηγανητές. Το κριθαράκι είναι μια εύκολη και γρήγορη λύση για πλήρες γεύμα.

Μπορείτε για περισσότερο χρώμα, να προσθέσετε και κόκκινες ή πράσινες πιπιεριές.

Η Έφη, μου χάρισε αυτό το όμορφο βραβείο και την ευχαριστώ πολύ! Με τη σειρά μου, το χαρίζω στα μαγειρικά μπλογκ των ελλήνων του εξωτερικού!

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZOnNAUajwNkPnyxxt_xc4hif6eiXZUxzc_zp0SmdEgx6AqUKCZ6-hH9ZQCABkO1uOTpbD1UJuBZoxESqwUeOl4B1HIBQGWA3c9HjGlESvVBf1P91HlEElNKIgWwE8xziq3L97yRrctZg/s1600/__%2521%2521%2521%2521%257E1.JPG

Friday, August 26, 2011

Μαρμελάδα βατόμουρα

Ζούμε σε ένα σπίτι μέσα σε ελαιώνα. Δέντρα, φυτά, πουλιά, έντομα, αγριόχορτα και άλλα πολλά, είναι στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της φύσης τριγύρω. Σε μια μεριά του σπιτιού, υπάρχουν θάμνοι αγκαθωτοί, που μέχρι πριν 3-4 χρόνια νόμιζα ότι ήταν θάμνοι με επικίνδυνους καρπούς. Οι επικίνδυνοι καρποί, αποδείχτηκαν να είναι βατόμουρα! Τι γελάτε καλέ; Αυτά παθαίνει κανείς όταν μικρός βλέπει τη Γαλάζια Λίμνη (ταινία του 1980, όπου οι 2 πρωταγωνιστές, στο τέλος, αποκοιμιούνται [ή πεθαίνουν;] τρώγοντας καρπούς από θάμνους)...


Μέχρι πριν λίγα χρόνια λοιπόν, κόβαμε μετά μανίας τους θάμνους, οι οποίοι, αν τους αφήσεις, εξαπλώνονται ανελέητα παντού με τα αγκαθωτά τους κλαδιά. Μέχρι τότε, δεν είχα εντρυφήσει στη συλλογή βατόμουρων. Καλά-καλά, δεν προλάβαινα να δω τι καρπό βγάζουν οι θάμνοι που υπήρχαν κοντά στο σπίτι, αφού τους κουτσουρεύαμε πριν προλάβουν να πουν κίμινο (λέμε τώρα)! Και όταν κατάφερνε κανένα κλαδί να πετάξει καρπό, είτε δεν έδινα και μεγάλη σημασία, είτε το έβλεπα ήδη ξερό, ή τέλος πάντων δεν πήγαινε το μυαλό μου ότι στην αυλή μου υπάρχουν βατόμουρα.


Thursday, August 25, 2011

Στο πανηγύρι του Αγίου και μια ευχή για την Ελένη!

Μπορεί χτες να σας πήγα μέχρι τη Σμύρνη, σήμερα όμως θα σας ξεναγήσω στις γεύσεις που κυριαρχούν αυτές τις μέρες στο νησί, λόγω της γιορτής του Πολιούχου μας. Κάθε χρόνο, στήνεται μεγάλη εμποροπανήγυρις, με κάθε λογής αντικείμενα προς πώληση. Έξω από το χώρο που στήνεται το πανηγύρι όμως, στήνονται οι πάγκοι με τα καλούδια. Εκτός από τα τοπικά γλυκά, τη φυτούρα και το παστέλι, δεν λείπουν και οι λουκουμάδες, τα καλαμπόκια, αλλά και γλυκά από άλλα μέρη, όπως χαλβάς, σιροπιαστά κλπ. Πάμε να σας πάω βόλτα;







Κάτι ακόμα. Ελένηηηηη! Ελενίτσαααα! Καλέ ναι! Σε σένα μιλάω! Τη φίλη της Ράνιας. Σε σένα που ανοίγεις κάθε πρωί το πισι και μπαίνεις στη μικρή μου κουζίνα. Μαθαίνω τα νέα σου και ξέρω ότι είσαι αναγκαστικά στο κρεβάτι. Υπομονήηηηη! Λίγοι μήνες μείνανε! Εύχομαι όλα να πάνε καλά! Φιλιά από το νησί!

Wednesday, August 24, 2011

Γευστικό ταξίδι στη Σμύρνη

Οι φίλοι μου που ταξιδεύουν, ξέρουν πόσο μου αρέσει να δοκιμάζω και να φωτογραφίζω τοπικές νοστιμιές. Έτσι, δεν παραλείπουν να φωτογραφίζουν αλλα κα να μου φέρνουν καλούδια τοπικά. Περιοριζόμαστε στο γευστικό φωτογραφικό ταξίδι στη Σμύρνη από το ταξίδι της Ρούλας, αφού δεν μπορούμε να είμαστε εκεί. Θα δείτε φωτογραφίες από υπαίθριες αγορές, από μαγαζιά (κοιτάξτε ωραίο ψωμάκι μα παπαρουνόσπορο!!!), αλλά και μια κυρία που είχε μια ταβέρνα και άνοιγε επί τόπου φύλλο. Καταπληκτική ταβέρνα με παραδοσιακά φαγητά!







Και μετά το γευστικό ταξίδι στη Σμύρνη, να κλείσω με ένα δικό μας τοπικό γλυκό, τη φυτούρα ή φρυτούρα. Κλείνω με κάτι τοπικό, αφού σήμερα γιορτάζει το νησί μας και ο Πολιούχος μας Άγιος Διονύσιος! Χρόνια πολλά στους απανταχού ζακυνθινούς και βοήθειά μας ο Άγιος!


Monday, August 22, 2011

Ντομάτες με αυγά

Όταν ήμουν μικρή στην Πάτρα και τρώγαμε ντομάτες με αυγά, εννοούσαμε πάντα καγιανά (ή στραπατσάδα ή αλλιώς, ανακατεμένα τα αυγά στη σάλτσα ντομάτας). Στη Ζάκυνθο όμως, τις ντομάτες με τα αυγά, δεν τις συνηθίζουν έτσι. Συνηθίζουν να ρίχνουν τα αυγά μάτια μέσα στη σάλτσα, πράγμα που κάνουν και σε άλλα φαγητά, όπως τα κουρκουτσέλια.


Περιττό να σας πω, ότι αυτό το τόσο απλό φαγητό, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα των ζακυνθινών, και αυτό που πεθυμούν να φάνε όλοι οι ζακυνθινοί που μένουν μακριά, με ντόπιες ντομάτες, χωριάτικα αυγά και φέτα, όταν έρχονται στο νησί. Αν βάλεις και πατάτες φρεσκοτηγανισμένες από δίπλα, τότε έχουν το καλύτερο γεύμα. Οι φρέσκιες ώριμες καλοκαιρινές ντομάτες, είναι must! Το ζυμωτό ψωμί  επίσης και είναι αυτονόητο ότι πρέπει να συνοδεύσει ένα τέτοιο φαγητό.

Ψωμί χωριάτικο, Ψωμιά & ζύμες, σελ. 28

Αν το φτιάξει κάποιος χωρίς να το τιγκάρει στο λάδι (οι ζακυνθινοί αγαπούν το λάδι πολύ και δεν το τσιγκουνεύονται), τότε το γεύμα είναι και light. Προϋπόθεση βέβεια για να παραμείνει light, είναι να μην καταναλωθεί 1 καρβέλι ψωμί με τη σάλτσα του, πράγμα το οποίο είναι λίγο δύσκολο! Παρόλα αυτά, εγώ προτείνω τον light τρόπο, για 2-3 άτομα.



Ντομάτες με αυγά
Υλικά
1 κιλό ντομάτες ώριμες (5 μέτριες) τριμμένες στο τρίφτη του κρεμμυδιού ή 2 κονσέρβες ψιλοκομμένα ντοματάκια των 400 γρ.
6 σκελίδες σκόρδο ή και περισσότερες, ψιλοκομμένες
4 κ. σ. ελαιόλαδο ή και περισσότερο
½ κ. γ. ρίγανη
½ κ. γ. αλάτι
1 πρέζα πιπέρι
1 κ. γ. ζάχαρη
4-6 αυγά

Εκτέλεση
Ξεφλουδίστε τις ντομάτες και πιέστε ελαφρώς να βγουν τα πολλά σπόρια. Τρίψτε τις στον τρίφτη του κρεμμυδιού.
Μέσα σε ένα φαρδύ τηγάνι, ζεστάνετε το λάδι και ρίξτε το ψιλοκομμένο σκόρδο.
Γυρίστε το στο λάδι για 1-2 λεπτά και ρίξτε τη ντομάτα.
Βράστε σε δυνατή φωτιά για 10 λεπτά.
Χαμηλώστε τη φωτιά, προσθέστε ½ κούπα νερό και βράστε για άλλα 20 λεπτά.
Κατά το τέλος του 20λέπτου, προσθέστε το αλατοπίπερο, τη ρίγανη, τη ζάχαρη και ανακατέψτε.
Σπάστε ένα-ένα αυγό και βάλτε το καθένα προσεχτικά στη σάλτσα. Μην ανακατέψτε καθόλου. Βράστε για άλλα 10 λεπτά, μέχρι να πήξουν τα αυγά. Αλατίστε από πάνω τα αυγά λιγάκι. Μόλις πήξουν τα ασπράδια των αυγών, το φαγητό είναι έτοιμο.
Σερβίρεται με τηγανητές πατάτες ή σκέτο, με φρεσκοψημένο ψωμί.

Καλή εβδομάδα!

Friday, August 19, 2011

Φαγητό στη Σαντορίνη. Μέρα 4η: Ταβέρνα Παλιά Σκάλα, στο παλιό λιμάνι στα Φηρά

Τελευταία μέρα στη Σαντορίνη, επιλέξαμε να φάμε πάλι στο παλιό λιμάνι στα Φηρά, στην ταβέρνα Παλιά Σκάλα της Βάσως και του Γιώργου, παρόλο που θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε πάλι το τελεφερίκ. Εκείνη τη μέρα, έπρεπε να αφήσουμε το ξενοδοχείο στις 12 και πετάγαμε στις 10 το βράδυ, οπότε, έπρεπε να καταναλώσουμε αρκετές ώρες εκτός σπιτιού. Το μόνο λάθος που κάναμε, είναι ότι δεν επισκεφτήκαμε ένα οινοποιείο, ενώ είχαμε τόσο χρόνο. Αν πάτε, μην αμελήσετε να το κάνετε! Εγώ, ελπίζω να ξαναπάω και να επισκεφτώ ένα!

Στη Βάσω αυτή τη φορά φάγαμε σαλάτα με ντάκο και λιαστές ντομάτες, λαχανικά σαγανάκι και κοτόπουλο φιλέτο. 20 ευρώ όλα, μαζί με νερό και αναψυκτικό. Μας κέρασαν υπέροχο ελληνικό καφέ και παγωτό σύκο! Η φιλοξενία της Βάσως και του Γιώργου ήταν για άλλη μια φορά καταπληκτική. Σας ευχαριστούμε και εύχομαι να τα ξαναπούμε σύντομα!

Το τελευταίο πιάτο που βλέπετε με την κόκκινη σάλτσα, είναι ένα σαντορινιό πιάτο, η μπραντάδα, που γίνεται με μπακαλιάρο σε κομματάκια που τηγανίζεται. Αυτό δεν το φάγαμε, αλλά το φωτογράφιαα μόνο. Την επόμενη φορά θα το δοκιμάσω!










Thursday, August 18, 2011

Ψαροκεφτέδες της Νάντιας

Πριν κανα δυο μέρες, η Νάντια μου έδειχνε στο φβ τους ψαροκεφτέδες που έφτιαξε, λέγοντας ότι ήταν πεντανόστιμοι. Σας γράφω τη συνταγή όπως μου την έδωσε. Προσαρμόστε τα υλικά που δίνονται κατά προσέγγιση (κρεμμύδι κλπ), όπως σας αρέσει στον καθένα. Νάντια, ευχαριστώ για τη συνταγή και τη φωτογραφία!


Ψαροκεφτέδες Νάντιας
Υλικά
1 πακέτο πέρκα κατεψυγμένη (περίπου 700 γρ.)
1 κονσέρβα τόνο (υποθέτω νερού)
μαϊντανό
άνηθο
φρέσκο κρεμμύδι
ξηρό κρεμμύδι
1 κόκκινη πιπεριά
αλάτι
πιπέρι
2 φέτες ψωμί μπαγιάτικο μουσκεμένο και στυμμένο
2 αβγά

Εκτέλεση
Βράζουμε την πέρκα για 10 λεπτά και την σουρώνουμε. Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπωλ προσέχοντας να μην έχουν καθόλου ζουμιά. Τα ζυμώνουμε πολύ καλά. Την πέρκα και τον τόνο τα στραγγίζουμε και με τα χέρια πριν τα προσθέσουμε.
Αφήνουμε το μίγμα στο ψυγείο τουλάχιστον 2 ώρες. Μετά πλάθουμε τους κεφτέδες, τους αλευρώνουμε και τους τηγανίζουμε.

Tuesday, August 16, 2011

Γιορτάσαμε και φέτος

Για άλλη μια φορά, γιορτάσαμε με συγγενείς και φίλους, παρόλο που εδώ οι Παναγιώτηδες, δεν γιορτάζουν της Παναγίας! Για άλλη μια φορά, είπα δόξα το Θεό, που μπορέσαμε να αγοράσουμε όλα τα καλά, μια και έτσι όπως πάμε, κανείς δεν ξέρει αν σε ένα χρόνο (για να μην πω αύριο), θα μπορούμε, αφού σύντομα θα υποστούμε πάλι περικοπές στο μισθό μας. Βλέπετε είμαστε ο εύκολος στόχος: δημόσιο. Άραγε με την κατάσταση που βιώνουμε, οι βουλευτές μας έκαναν περικοπές στους δικούς τους μισθούς και παροχές για να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα; Μάλλον όλοι ξέρουμε την απάντηση ε; Αχ...Τεσπα...

Γιορτάσαμε λοιπόν και έφτιαξα διάφορα πραγματάκια. Οι γιορτές και οι μαζώξεις, είναι μια ευκαιρία για μένα (όχι ότι έχω ανάγκη για ευκαιρίες δλδ, αλλά λέμε) για να δοκιμάσω νέες συνταγές, αλλά και για να κάνω συνταγές κάποιων φίλων, πράγμα που σπάνια συμβαίνει λόγω χρόνου και επειδή ψάχνομαι με τις δικές μου. Επίσης, επειδή θα έρχονταν φίλοι το βράδυ, προτίμησα να φτιάξω μεζεδάκια που δεν θα ήθελαν μαγείρεμα, προκειμένου να μην περάσω πολλές ώρες στην κουζίνα. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν ισχύει για τα γλυκά :-)

Έτσι, χτες το μεσημέρι, έφτιαξα για πρώτη φορά, κοτόπουλο με κρέμα γάλακτος πάνω σε φύλλο καταϊφιού, ένα πιάτο που δοκιμάσαμε στη Σαντορίνη και μου άρεσε πολύ. Συνοδευτικά, έκανα μόνο ρύζι, σαλάτα και την τυρόπιτα της Vita. Δεν ήθελα να κάνω πολλά πράγματα και να μην ξέρει τι να πρωτοφάει κάποιος, αλλά και για να μην μένουν φαγητά.



Από γλυκά, καρυδόπιτα με κρέμα, τούρτα παγωτό μπεζέδες (έχω τιπ γι' αυτό πάλι που θα συμπληρώσω στη συνταγή) και δοκίμασα και μια νέα συνταγή για black forest cup cakes, τα οποία ήταν τέλεια τα άτιμα!




Το βράδυ, έβγαλα μεζεδάκια όπως σας είπα. Ντοματάκια τσέρις με μπαλάκια μίνι μοτσαρέλας, πλατώ με τυριά, σταφύλια και πεπόνια (παλιά αγαπημένη συνήθεια των ζακυνθινών να τρώνε πεπόνι με τυρί!!!), σαλάμι και λουκανικάκια Φρανκφούρτης με μουστάρδα, τυροσφαιρίδια με ντιπ πιπεριάς Φλωρίνης της Μαρίας και όση τυρόπιτα είχε μείνει. Από γλυκά, έπαιξαν πάλι τα μεσημεριανά, συν μια τούρτα παγωτό ακόμα και ένα γαλακτομπούρεκο που μας έφεραν.





Οι φίλοι μας τίμησαν τα λικεράκια μου. Λικέρ κανέλλας, βύσσινο και άλλα. Τι το έχουμε το όνομα; :-) Μέχρι και κεφίρ ήπιαμε! χαχα!

Ελπίζω να περάσατε το ίδιο καλά κι εσείς. Χρόνια πολλά και πάλι σε όσες και όσους γιόρταζαν. Και του χρόνου να είμαστε καλά!

Thursday, August 11, 2011

Τούρτα παγωτό-μπεζέδες

Θυμάστε την τούρτα παγωτό που είχα φτιάξει; Τώρα, πλησιάζοντας Παναγίας, ήρθε η στιγμή να σας την περιγράψω, έτσι ώστε αν θέλει κάποιος να τη φτιάξει. Η Έφη την έκανε ήδη και άρεσε σε όλους. Μάλιστα, δεν είχε ξανακάνει δίσκους μαρέγκας, αλλά δεν δυσκολεύτηκε καθόλου. Αν ακολουθήσετε σωστά τα βήματα και κάνετε τους μπεζέδες που θεωρείται το δύσκολο στην υπόθεση, θα έχετε μια μοναδική τούρτα παγωτό. Φυσικά, αυτό ισχύει για όσους λατρεύουν τους μπεζέδες! Να πω επίσης, ότι η Έφη χρησιμοποίησε 4 ασπράδια για τους δίσκους μαρέγκας, αλλά με 4 ασπράδια, βγαίνουν σχετικά λεπτοί, ανάλογα βέβαια πάντα, τη διάμετρο που θα τους κάνετε.


Το παγωτό της τούρτας, δεν είναι τίποτα άλλο, από το απλό παγωτό που περιέγραψα πριν λίγο καιρό εδώ. Εύκολο, απλό, γρήγορο. Μπορείτε πάντα να χρησιμοποιήσετε έτοιμο παγωτό, όπως επίσης και έτοιμες μαρέγκες. Αν είσαστε όμως από αυτές που την καταβρίσκουν να είναι στην κουζίνα, τότε, μόνο αν φτιάξετε την τούρτα μόνες σας θα είσαστε απόλυτα ικανοποιημένες! Αφήστε τις έτοιμες λύσεις για κάποια στιγμή που δεν θα έχετε χρόνο, ή αν δεν έχετε εμπιστοσύνη ότι θα φτιάξετε καλά ένα από τα δύο. Τότε, τόσο το έτοιμο παγωτό, όσο και οι έτοιμοι μπεζέδες, θα ακούγονται μια χαρά!

Wednesday, August 10, 2011

Οι πρώτες δοκιμές διακόσμησης με royal icing!

Οι πρώτες δοκιμές με royal icing. Άλλο υλικο, άλλη τεχνική!






Monday, August 8, 2011

Γεμιστά

Όχι, δε σας κάνω πλάκα, θα σας πω πώς φτιάχνω γεμιστά. Δεν κατάλαβα; Τι έχουν τα γεμιστούλια; Ξέρετε τι τέχνη θέλουν για να γίνουν πετυχημένα; Μια ζωή απορούσα γιατί της μάνας μου τα γεμιστά είναι μαλακά και αφράτα και γιατί (στην αρχή) τα δικά μου, ήταν σαν ένα συμπαγές ρυζοτουβλάκι. Ο λόγος που περιγράφω τα γεμιστά μου λοιπόν, δεν είναι για να σας διδάξω καλές μου μαγείρισες πώς τα φτιάχνουμε (αν και πιστεύω ότι μια αρχάρια μαγείρισσα θα διάβαζε το ποστ με πολύ ενδιαφέρον) αλλά γιατί σίγουρα, τα γεμιστά, είναι το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό, που θέλει την τέχνη του!


Γενικώς δεν είμαι οπαδός του πολύ λαδιού στα φαγητά. Υπάρχουν όμως μερικά φαγητά, που το θέλουν το λαδάκι τους, όπως τα γεμιστά. Στις πρώτες μου προσπάθειες λοιπόν για πετυχημένα γεμιστά, έκανα 2 βασικά λάθη: 1) δεν έβαζα αρκετό λάδι (και δεν άκουγα τη μανούλα που φώναζε να βάζω) και 2) δεν έβαζα αρκετά λαχανικά μέσα στη γέμιση. Πιστεύω, ότι αυτά τα 2 στοιχεία, (και ειδικά το 2ο), είναι βασικά, για πετυχημένα γεμιστά.

Friday, August 5, 2011

Cup cakes σε βάφλα παγωτού και τούρτα με ροζ μαρέγκες

Cup cakes με θέμα το καλοκαίρι. Ιδέα που πήρα απ΄τη Λίλα, τη Μάρθα Στιούαρτ και τη Λιζ, μόνο για την εξωτερική εμφάνιση.






Τούρτα ασπρόμαυρη με ροζ μαρεγκάκια! Τα υπόλοιπα γλυκά που κάναμε με τη φίλη μου την Ασπασία, για τη μικρή μου φίλη τη Νένα!