Αστακομακαρονάδα

Διακόπτω κυρίες και κύριοι το ροή των ποστ όπως είχα σχεδιάσει να τα βάλω, για να βάλω κάτι που βρίσκεται στα μπλογκοσυρτάρια μου εδώ και 7 χρόνια και περιμένει να ανεβεί. Θα μου πεις, και γιατί περιμένει 7 ολόκληρα χρόνια; Διότι χρυσή μου, ποια είμαι εγώ που σε καιρό κρίσης θα ανεβάσω αστακομακαρονάδα;;; Ε;;; Άσε και δεν έχει λεφτά ο κοσμάκης για λεμόνια και ντομάτες να μου πετάξει, που τό χει ρίξει στη φασολάδα και στη ψωμούμπα για να χορτάσει τα τελευταία χρόνια. Όμως, περίμενα τη μία και μοναδική ευκαιρία για να το ανεβάσω, διότι το φως της μέρας δεν θα το έβλεπε με την κρίση που περνάμε. Και ναι! Η ευκαιρία ήρθε! Έχω επιτέλους μια αιτία κι εγώ για να ανεβάσω αστακομακαρονάδα!

Και η ευκαιρία ήρθε με τη μία, τη μοναδική, τη μεγαλειώδη, την ανεπανάληπτη συγκέντρωση στο Σύνταγμα όλων αυτών που θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ (αυτό είναι το λιγότερο, κι εγώ θέλω) με ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ θυσία. Έχεις ξαναδεί χρυσή μου πλακάτ που να φωνάζει "χαμήλωσε κι άλλο τη σύνταξή μου"; Όχι; Ε είσαι ανθέλληνας! Τι να πω; Διότι αν δεν ζητήσεις κι εσύ να χαμηλώσει η σύνταξή σου, πώς θα σωθεί αυτός ο τόπος; ε;;;

Όοοοοοχι κυρία μου! Δεν θα πηγαίνεις εσύ στη διαδήλωση με τη Λουί Βιτόν και τα μαργαριτάρια! Μαργαριτάρια εσύ; Αστακομακαρονάδα εγώ. Τζιπ εσυ; Γαριδομακαρονάδα εγώ! Να βάλεις τη μανδάμ να ζήσει με 300 ευρώ το μήνα που ζουν τα γεροντάκια και στηρίζουν και τα παιδιά τους την τελευταία πενταετία, να σου πω εγώ τι τσαντούλα θα κρατάς. Της λαϊκής και πολύ σου!

Για να σοβαρευτώ, όντως ντρεπόμουν να ανεβάσω μια τόσο δαπανηρή συνταγή και όντως περίμενα μια ευκαιρία. Και πριν με κυνηγήσουν ΚΑΙ οι οικολογικές οργανώσεις ότι μαγείρεψα 400 γρ. αστακό, να εξηγήσω ότι ο αστακός τόοοοοοοοτε που τον μαγείρεψα ήταν κατεψυγμένος, καναδέζικος και όχι ακριβός. Σίγουρα δεν χορταίνει οικογένειά με ένα αστακό, αλλά μιλάμε για ένα από τα πιο νόστιμα φαγητά που μπορεί να δοκιμάσει κάποιος!

Η φωτογραφία δεν είναι φυσικά από 400 γρ. αστακό, αλλά από αστακομακαρονάδα που μας κέρασαν (ναι, μας κέρασαν) εδώ και 3 χρόνια στο Nobelos organic restaurant. Η δική μου ταπεινή-αλα-λουί-βιτόν αστακομακαρονάδα είναι παρακάτω, φωτογραφημένη το 2007. Από τότε έχω να πάρω αστακό. Η περιγραφή ανήκει κι αυτή στο παρελθόν, όπως την είχα γράψει τότε στο hungry for life.

Αστακομακαρονάδα αλα Τζέλα
Ο αστακός ήταν περίπου 400 γρ και η δοκιμασμένη συνταγή της φίλης μου της Τζέλας που ακολούθησα ήταν η εξής:
Για έναν μικρό αστακό περίπου 400 γρ.
2-3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες (ανάλογα το μέγεθός τους. Αν είναι μεγάλες οι σκελίδες, 1,5-2 σκελίδες αρκούν)
περίπου 400 γρ. ντομάτα φρέσκια τριμένη
λίγο λάδι
λίγο λευκό κρασί
αλατοπίπερο
μια χούφτα φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό
1/2 κιλό σπαγγέτι (εγώ έβαλα λιγκουίνι)
Ας το κάνουμε:
Ξεπάγωσα τον αστακό.
Γέμισα μια μέτρια κατσαρόλα μέχρι τη μέση με νερό. Όταν άρχισε να βράζει έβαλα μέσα τον αστακό και τον έβρασα για 10-12 λεπτά. Η Τζέλα λέει ότι αν οι δαγκάνες ή κάποιο άλλο εμφανές σημείο έχει σπάσει, τότε πρέπει να το κλείσουμε με λίγο μπαμπακάκι για να μη φύγει το κρεατάκι του από μέσα. Εγώ δε χρειάστηκε να το κάνω γιατί δεν είχε σπασίματα.
Όταν πέρασαν τα 12 λεπτά, απέσυρα τον αστακό και τον άφησα να κρυώσει λίγο για να μπορέσω να τον κόψω.
Το νερό δεν το πετάμε γιατί εκεί μέσα θα βράσουμε τα μακαρόνια. Το σουρώνουμε μόνο, σε περίπτωση που έχει μέσα άμμο ή κάτι άλλο.
Ο αστακός κρύωσε και τον άνοιξα από την κάτω πλευρά. Έπρεπε να ακούσετε την απάντηση της φίλης μου όταν τη ρώτησα από ποια πλευρά να τον ανοίξω..."Από την κοιλιά βέβαια! δεν ανοίγει παιδί μου ο αστακός από πάνω!". Καλά ντε! Μη βαράς! Μήπως έχω ξανακάνει; Το περίμενα ότι ανοίγει από κει βέβαια, αλλά θέλω να έχω σαφείς απαντήσεις σε όλες μου τις απορίες γιατί μπορεί να τις έχουν κι άλλοι...

Τον άνοιξα με ψαλίδι κουζίνας και πήρα όλο το κρεατάκι του. Τον έπλυνα όμως για να καθαρίσει από τυχόν ακαθαρσίες του. Η φίλη μου μου είπε ότι δε μπορούσα να πάρω και το κρέας από τις δαγκάνες γιατί είναι πολύ σκληρές. Να τις κράταγα για ντεκόρ και θα τις έτρωγε κάποιος σπάζοντάς τις. Όμως το κρεατάκι του μου φάνηκε λίγο, οπότε με το ψαλίδι άνοιξα και τις δαγκάνες και πήρα κι από κει το κρέας. Ομολογώ ότι μου φάνηκε το πιο νόστιμο!
Έκοψα σε μικρά κομμάτια τον αστακό.
Ψιλόκοψα 2 μεγάλες σκελίδες σκόρδο και τις γύρισα στο τηγάνι με 2 κουταλιές λάδι. Πρόσθεσα και τον αστακό και τον έκανα μερικές βολτούλες με το σκορδάκι.
Έσβησα το σκόρδο με λίγο λευκό κρασί.
Μετά, πρόσθεσα την ντομάτα, αλάτι και πιπέρι. Πρόσθεσα και ένα ποτήρι ζουμί από το νερό που είχε βράσει ο αστακός. Άφησα τη ντομάτα να βράσει όσο χρειάζεται. Τέλος, όταν έγινε, πρόσθεσα και τον μαϊντανό. Ο μαϊντανός δε χρειάζεται να βράσει για ώρα. Προστίθεται στο τέλος του μαγειρέματος.
Έβρασα στο ζουμί του αστακού τα ζυμαρικά, αφού πρόσθεσα το απαραίτητο νεράκι.
Τα σούρωσα και τα ανακάτεψα με τη σάλτσα του αστακού.
Αν δεν έχετε δοκιμάσει αστακομακαρονάδα, τότε δεν ξέρετε για τι γεύση μοναδική μιλάμε. Λεπτή, που δε χρειάζεται τίποτα άλλο για να αναδειχτεί. Και πού να δοκιμάσετε και αχινομακαρονάδα...Εκεί να δείτε λεπτή γεύση...μοναδική!


Άντε βρε! Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν τα τζιπ, τα μαργαριτάρια και τα κολωνάτα ποτήρια. Μετά αστακομακαρονάδας βεβαίως βεβαίως!