Pages

Wednesday, April 17, 2013

Η ζωγραφική τέχνη του Κωνσταντίνου Χουλιάρα

Για τον Κωνσταντίνο σας έχω μιλήσει αρκετές φορές. Είναι από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα λόγω του φωτογραφικού μου μπλογκ. Είναι αυτός που όταν ξεκίνησα να φωτογραφίζω με συμβούλεψε να φωτογραφίζω σε υψηλή ανάλυση. Μέχρι τότε φωτογράφιζα σε χαμηλή ανάλυση. Φωτογράφιζε μου λέει πάντα σε υψηλή. Ποτέ δεν ξέρεις που θα θελήσεις να τις χρησιμοποιήσεις! Πού να ήξερα εγώ τότε ότι θα χρησιμοποιούσα φωτό για τα βιβλίο μου!  Είναι αυτός που έφτιαξε το μπαμπά γκανούς (με τη φωτό πάνω στο πληκτρολόγιο ντε!), τη μπατζίνα,  τις κρητικές μηζυθρόπιτες κλπ κλπ. Και είναι αυτός που εξαιτίας του όπως θα δείτε σε επόμενο ποστ σύντομα, ανακάλυψα πώς φτιάχνεται μια τάρτα με κατίκι Δομοκού με πράσο, ΧΩΡΙΣ πράσο! Ναι ναι! Γίνεται κι αυτό!

Ο Κωνσταντίνος λοιπόν, έχει μια μεγάλη αγάπη, παρόλο που σπούδασε αρχιτεκτονική: τα αυτοκίνητα! Τόσο μεγάλη, που τα έχει συμπεριλάβει και στη ζωγραφική του.

Παρόλο που τα έργα του με μια πρώτη και γρήγορη ματιά μπορεί να σας φέρουν ανατριχίλα, έχουν 2 σημαντικά στοιχεία. Το πρώτο, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης, είναι ότι είναι αναγνωρίσιμα. Νομίζω ότι αν έβλεπα 1000 πίνακες, θα ξεχώριζα αμέσως αυτόν που έχει φτιάξει ο Κωνσταντίνος. Το 2ο, είναι ότι έχουν χιούμορ. Καλέ ναι! Μην βλέπετε σταυρούς και σταυροκοπιέστε! Μην φτύνετε στον κόρφο σας βλέποντας αιματάκι! Δείτε τα με χιούμορ. Στο μπλογκ του Κωνσταντίνου μπορείτε να δείτε αυτό το στοιχείο πιο καλά. Το χιούμορ του θέλει ανθρώπους με χιούμορ για να το καταλάβουν! Ακόμα κι εγώ που έχω χιούμορ, πολλές φορές με παρασύρει η εικόνα! Αφού ανατριχιάσω και σταυροκοπηθώ ικανοποιητικά, αφού μπω στο μπλογκ του κάνοντας με τους δείκτες μου το σήμα του σταυρού για να διώξω τους βρυκόλακες, αφού τον πειράξω και του πω ότι πάλι τον κλάψαμε τον μακαρίτη, μετά χαλαρώνω και απολαμβάνω την ιδιαίτερη ζωγραφική του.

Ατάκες που του έχω γράψει κατά καιρούς:
Πάλι τον κλάψαμε;
Ανατρίχιασα!
Πολύ φοβιστικά μωρέ παιδάκι μου!

Μέχρι που προχτές του είπα: τι θα γίνει με κείνες τις φωτό του μακαρίτη; Θα μου τις στείλεις να τις βάλουμε; Του 'χω πει κι άλλα πολλά για να τον πειράξω, αλλά δεν είναι για να τα πω!

Τον Αύγουστο ο κύριος λοιπόν, έκανε έκθεση στην Καρδίτσα και δεν είπε σε κανέναν τίποτα! Και όχι μόνο πήγε καλά, αλλά πούλησε και όλα τα φοβιστικά που λέω εγώ έργα του. Εμ τι νομίζετε; Υπάρχουν κι άλλοι λοξοί με την ίδια καλλιτεχνική του τρέλα! Μωρέ τι σταυρούς, τι πτώσεις, τι ματωμένα χώματα, τι βρυκόλακες..εεεεεεεεεεε λάθος! Βρυκόλακες δεν έχει! Όλα τα πούλησε! Εγώ πάντως έχω καβατζώσει ένα φοινικάκι! Μπείτε να το δείτε! Δεν είναι γλύκα; Όσο για τον πίνακα με την παπαρούνα, κοσμεί πλέον το βιβλίο "Γράμμα στον εχθρό μου" που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Λοιπόν τι λέτε; Πώς σας φαίνονται;

Δεχόμεθα μπάζα


Το γεφύρι

On the road

The fool on the hill

Cross Series 05

Fatal Poppy Boutique Hotel

Volare, Cantare

Blue Ciel

Open

Pink Dream

Sleepless

Invader

Ο Λάκκος

Bus Stop

Lagrimas negras

17 comments:

  1. Αρχιτέκτονας με τα όλα του ο Κωνσταντίνος!
    Πολύ ενδιαφέρουσα η δουλειά του!

    ReplyDelete
  2. Ε, τώρα, μιά και λέτε γιά αναγνωρισιμότητα κ.Mikri μας, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε απαξάπαντες ότι πιό αναγνωρίσιμο ποστ Μικρής Κουζίνας δεν γίνεται!!!
    Ακόμα και στο Brahami Art Magazine να το βλέπαμε το κείμενο θα ξέραμε από που το βούτηξαν!!!

    **Εχει και μιά παράδοση με τα εικαστικά το blog, έτσι δεν είναι;; Και δεν εννοώ τις εικαστικώς άπαιχτες φωτό των Ονείρων με Θέα, αλλά τις εικαστικές τούρτες, τα εικαστικά κουλουράκια και άλλα γλυπτά και installations…

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχαχα! Αχ πόσο μου θυμίζει τους διαλόγους μας αυτό το σχόλιο! Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια!

      Delete
  3. Replies
    1. Be my guest που λένε κι οι κινέζοι ;-)

      Delete
  4. Εξαιρετική παρουσίαση.... Μπράβο Κική αλλά φυσικά μπράβο και στον δημιουργό H.Comstantinos.....

    ReplyDelete
  5. Πολύ όμορφη η δουλειά τού Κωνσταντίνου!!Καί πολύ ιδιαίτερη!!Μού άρεσαν !Φιλάκια Κική!

    ReplyDelete
  6. Στο αναγνωρίσιμα προσυπογράφω γιατι είδα το όνομα και δεν έδωσα τόση σημασία, αλλά μόλις είδα την φωτογραφία τσίμπησα και κατάλαβα περί ποίου Κωνσταντίνου πρόκειται.
    Η δουλειά του είναι ξεχωριστή!!!
    Του άξιζε η αναφορά και η παρουσίαση, μπράβο σου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πες τα να μη λένε ότι τα λέω έτσι! Δεν είναι αναγνωρίσιμα;;; :-)
      Ευχαριστώ!

      Delete
  7. Bρεεεεε βρε βρέ τι μαθαίνει ο άνθρωπος άμα ....μπαίνει στην κουζίνα (έστω και...μικρή) ;-))
    Καλά βρε παραπονιάρη τι άλλο να ζητήσεις πια !!!!
    Τέτοιος...πολύφερνος που είσαι τέτοιο σπέσιαλ αφιέρωμα σου άξιζε !!
    Και οχι τίποτα άλλο εδώ φαίνονται και ωραιότατα σε χορταστικό μέγεθος!!!
    Βρε συ Κικίτσα είσαι μεγάαααααλη μαγείρισα τελικά ;-)
    Λές να καταλάβει τίπιτις ο...αγαπημένος μπουμπούνας ;;;

    Εγώ πάντως (άντε θα το πώ σεμνά εδώ)...ψόφησα στο γέλιο με το μπούρου-μπούρου και τα υλικά του μπαμπά γκανούς .

    Και εις ανώτερα !!!!
    (Μικρέ έλα να σου κάνω σκονάκι για χουνκιάρ μπεγιερντί να την τρελλάνουμε ,ένα μισθό για μπούρου μπούρου θα χρειαστεί)

    Αααααααχ το καταχάρηκα και σας πολύπολύπολύγλυκοφιλώ και τους δυό!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ένα πράμα σου λέω. Περίμενε να δεις τις επόμενες μέρες το ποστ που θα κάνω για τάρτα με πράσο, συνοδεία Κωνσταντίνου! Εκεί να δεις γέλιο και ΤΙ ΤΡΑΒΑΩ κάθε φορά που μιλάμε! Επίσης να σου πω ότι έχω απεριόριστα στα υπεραστικά ;-)

      Delete
    2. Ε, όχι που νά΄χω και παράπονο με τέτοια μπερεκέτια, να πέσει φωτιά να με κάψει δηλαδής, και τί να λέμε τώρα, όχι που να το παινευτούμε, αλλά δεν κυκλοφορούν και πολλές τέτοιες παρέες στο local blogovillage δηλαδής!

      Αυτό το χουνκιάρ μπεγιερντί πολύ ενδιαφέρον μου ακούγεται αισθητικώς, εννοώ ακουστικώς, γλωσσολογικώς, και υποψιάζομαι ότι θα είναι και εικαστικώς και γευστικώς, γιά ρίχτε το να δούμε!

      Delete
  8. Πολύ ωραία η παρουσίαση καί χορταστικές οι φωτογραφίες, ήταν μιά καλή ευκαιρία να ξαναδούμε μερικά από τα έργα- ευχαριστίες καί στούς δύο!

    ReplyDelete