Πάβλοβα (ή μήπως παύλοβα;)

Η Πάβλοβα, είναι ένα γλυκό φτιαγμένο από μαρέγκες, που έγινε προς τιμή της ρωσσίδας χορεύτριας Άννα Πάβλοβα και που για χρόνια οι Νεοζηλανδοί τσακώνονταν με τους Αυστραλούς, για την πατρότητα του γλυκού, όπως μας περιγράφει και η φίλη στη ΝΖ Artanis. Το γλυκό έγινε για να τιμηθεί η χορεύτρια, σε μια της περιοδία στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία και τελικά, από ιστορικές αναφορές, υπερισχύει ότι το πρωτοέφτιαξε ένας Νεοζηλανδός σεφ. Η διαφορά της πάβλοβα από τους κοινούς μπεζέδες, είναι νομίζω η προσθήκη περισσότερων υλικών, όπως το κορν φλάουρ, υλικό που απ' ό,τι διαβάζω, την κάνει κριτσινιστή έξω και μαλακή μέσα.

Αφήνω όμως τις πληροφορίες περί πάβλοβα και πάω στο στόρυ. Εδώ και καιρό, συζητούσαμε με την Αγγελική, για μια επίσκεψη που έκαναν σε ένα φίλο τους που είχε γενέθλια. Σχολιάζαμε με πόσο απλό τρόπο γιόρτασε ο φίλος τους τα γενέθλιά του, προσφέροντας στους καλεσμένους τους μόνο ψητό και σαλάτα και για γλυκό, έφτιαχνε επί τόπου πάβλοβα ο κάθε καλεσμένος μόνος του, με αγορασμένους μπεζέδες, έτοιμη σαντιγύ σε σπρέυ και φρούτα, που μοντάριζε εκείνη τη στιγμή. Το σχολιάζαμε όχι αρνητικά σαν ένα λιτό γεύμα, αλλά θετικά, γιατί σκεφτόμασταν, τα σχόλια των καλεσμένων αφού έφευγαν, αν γινόταν εδώ στην Ελλάδα κάτι ανάλογο, μια και στον έλληνα αρέσει να εντυπωσιάζει και τελικά, χάνει την ουσία.

Είχα ασπράδια από τα τσουρέκια που έφτιαχνα τη Μεγάλη εβδομάδα. Το Πάσχα ήθελα να φτιάξω κάτι ελαφρύ, σε καμία περίπτωση σοκολατένιο, κάτι που να μας αρέσει και να μη μείνει (για λόγους ευνόητους). Με τα ασπράδια να με κοιτάνε και με όλες αυτές τις σκέψεις, σκέφτηκα να φτιάξω μπεζέδες. Είτε θα έφτιαχνα πάβλοβα, είτε θα έφτιαχνα οτιδήποτε με αυτούς. Φράουλες είχα, γιατί θα έφτιαχνα τη σαλάτα με το σπανάκι. Ασπράδια είχα, κρέμα γάλακτος είχα, οπότε, μια πάβλοβα ήταν ό,τι έπρεπε, έστω κι αν έφτιαχνα τους μπεζέδες με το δικό μου τρόπο.

Πάβλοβα
4 ασπράδια αυγών
200 γρ. ψιλή ζάχαρη (caster sugar)
250 γρ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
3 κ. σ. άχνη ζάχαρη
φράουλες

Χτύπησα τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα.
Έριξα τη ζάχαρη τμηματικά ενώ χτυπούσα (αυτή τη φορά έβαλα 50 γρ. ζάχαρη για κάθε αυγό).
Έβαλα σε κορνέ τη μαρέγκα και έφτιαξα ροζέτες σε ταψί που είχα στρώσει με χαρτί ψησίματος.
Έψησα τους μπεζέδες στους 50 βαθμούς για αρκετές ώρες.
Όταν τους έβγαλα, τους φύλλαξα αφου κρύωσαν και στην κυριολεξία τους έκρυψα, αλλιώς δεν θα τους έβρισκε η Κυριακή του Πάσχα!

Την Κυριακή του Πάσχα και λίγο πριν σερβίρω τα φαγητά στο μπουφέ, χτύπησα την κρέμα γάλατος με 3 κ. σ. άχνη μέχρι να στέκεται.
Πάνω σε μια πιατέλα, έβαλα ένα τσέρκι, για να σχηματίσω μια στρογγυλή βάση με τους μπεζέδες.
Αφού τους τακτοποίησα, έβαλα τη σαντιγύ σε κορνέ και έκανα ροζέτες με αυτή.
Απο πάνω έβαλα όσους μπεζέδες είχαν περισσέψει.
Έβαλα όση σαντιγύ είχε απομείνει και στόλισα με φράουλες κομμένες στα τέσσερα. Μέσα σε 10 λεπτά είχα ένα έτοιμο γλυκό. Δεν ήθελα να το φτιάξω από την προηγούμενη, γιατί οι μπεζέδες όταν μπαίνουν στο ψυγείο μαλακώνουν. Πόσο μάλλον όταν είναι μαζί με σαντιγύ. Πάντως και ένα 2ωρο να το έφτιαχνα νωρίτερα, άντεχε άνετα.

Ευτυχώς που προνόησα να φωτογραφήσω το γλυκό πριν το σερβίρω, διότι μετά, δεν έμεινε ψίχουλο. Άρεσε σε όλους προς μεγάλη μου στενοχώρια (χεχε). Τι απορείτε καλέ; Αφού όταν έχω μπεζέδες τους θέλω ολους για μένα!!! Ίσα που πρόλαβα να δοκιμάσω ένα μικρό κομματάκι. Όλο το γλυκό φαγώθηκε εν ριπή οφθαλμού.

Τι άλλο θα μπορούσα να είχα κάνει: Σκεφτόμουν να το σερβίρω σε ατομικές μερίδες σε ποτήρια σαμπάνιας. Όμως, στο ψυγείο είχα ήδη κρέμα καραμελέ και δεν είχα πολύ χώρο. Σκέφτηκα επίσης, ότι την επόμενη φορά, θα φτιάξω φωλιές με τη μαρέγκα, έτσι ώστε να βάζω στο κέντρο σαντιγύ και φράουλες. Την επόμενη φορά επίσης, θα δοκιμάσω την αυθεντική (;) συνταγή της πάβλοβα, με κορν φλάουρ κλπ για να δω τις διαφορές.

Αυτά περί του γλυκού. Τώρα, πάρτε κουταλάκι και ορμήξτε στο πισι οι έχοντες αδυναμία στους μπεζέδες!

update:
Η γλυκιά Μάγδα, μου χάρισε κι άλλο βραβείο! Εγώ με τη σειρά μου, θα τα χαρίσω στα ξενιτεμένα μπλογκ που έχω στη λίστα μου, δηλαδή, στους έλληνες μπλόγκερς του εξωτερικού που γράφουν ελληνικά, έχουμε κοινά χόμπυ και συναντιόμαστε όλοι σαν μια παρέα εδώ στα μπλογκς μας!