Θυμάστε τα ζυμαρένια στολίδια; Ας δούμε πως τα έκανα. Αν έχετε μικρά παιδάκια, θα είναι μεγάλη η χαρά τους να ασχοληθείτε μαζί τους για να τα κατασκευάσετε μαζί.
Η δόση που είχα κάνει εγώ, ήταν μικρή. Εσείς, προσαρμόστε τη όπως νομίζετε. Να θυμάστε ότι εκείνο που μας ενδιαφέρει, είναι η αναλογία:
1 μέρος αλεύρι-2 μέρη αλάτι
Για 10 στολίδια μετρίου μεγέθους:
1/4 φλυτζανιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2/4 φλυτζανιού αλάτι ψιλό
4-5 κ. σ. νερό
χαρτί ψησίματος
1 οδοντογλυφίδα
κλωστή ή κορδόνι
τέμπερες, παλιά μανό κλπ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 100 βαθμούς.
Μέσα σε ένα μπωλάκι ανακατεύουμε το αλάτι με το αλεύρι.
Προσθέτουμε λίγο-λίγο το νερό, μέχρι να έχουμε ένα ζυμαράκι που το αλεύρι και το αλάτι έχει απορροφηθεί όλο, αλλά δεν κολλάει στα χέρια.
Στρώνουμε ένα χαρτί ψησίματος σε ένα ταψί, ανοίγουμε το ζυμαράκι πάνω στο χαρτί σε πάχος μισού εκατοστού (δεν χρειάζεται να το ανοίξετε όλο μονομιάς, μπορείτε να το κάνετε τμηματικά) και κόβουμε με κουπ πατ τα σχέδια που θέλουμε.
Κάνουμε μια τρυπίτσα με την οδοντογλυφίδα στο πάνω μέρος του στολιδιού, για να μπορούμε να περάσουμε μετά ένα κορδονάκι στα στολίδια.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν το ξεχάσετε αυτό, πάνε άχρηστα :-)
Στην παραπάνω φωτό, δεν είχα βάλει χαρτί ψησίματος και κόλλησαν στο ταψάκι. Μην το κάνετε!
Ψήνουμε τα στολίδια στους 100 βαθμούς για μία ώρα. Αν ο φούρνος σας είναι δυνατός, χαμηλώστε τη θερμοκρασία στους 80.
Ελέγχουμε μετά από μια ώρα αν έχει φύγει όλη η υγρασία τους. Αν δεν έχει φύγει, τα αφήνουμε λίγο ακόμα. Ενδιάμεσα μπορούμε να τα γυρίσουμε από την άλλη πλευρά για να στεγνώσουν καλά παντού.
Αφήνουμε τα στολίδια μας να κρυώσουν και τα βάφουμε.
Εγώ τα έβαψα με παλιά άχρηστα μανό. Σε άλλα έβαλα μόνο μπάλες, σε άλλα πέρασα όλη την επιφάνεια. Παλιότερα τα είχα βάψει με τέμπερες.
Όταν στεγνώσει και το χρώμα, περνάμε το κορδόνι που θέλουμε.
Το μειονέκτημα των στολιδιών:
Το αλάτι παίζει το ρόλο του συντηρητικού, έτσι ώστε να μην παρουσιάσει το αλεύρι μαμουνάκια. Αν το μέρος που ζείτε, έχει υψηλή υγρασία, δεν ενδείκνυνται τα στολιδάκια, γιατί με τον καιρό μαλακώνουν και εμφανίζουν μαμούνια. Δεν σημαίνει ότι θα συμβεί άμεσα, αλλά αν τα φυλάξετε σε μέρος με υγρασία για την επόμενη χρονιά, δεν αποκλείεται να χαλάσουν.
Η συμβουλή μου: φτιάξτε τα και φυλάξτε τα χώρια από τα υπόλοιπα στολίδια, σε ένα κουτί που να κλείνει, έτσι ώστε αν χαλάσουν να χαλάσουν μόνο αυτά.
Το βάψιμο γενικά βοηθάει για να μην χαλάσουν. Το πέρασμα με άχρωμο βερνίκι, επίσης.
Καλή επιτυχία!
Θυμάμαι τους γιους μου, όταν ήταν μικρά, που φτιάχνανε στο σχολείο χριστουγεννιάτικα στολίδια με ζυμαράκι, που επίσης τα βάφανε και τα ψήνανε.
ReplyDeleteΗ χαρά τους όταν τα φέρνανε στο σπίτι δεν περιγράφεται.
Επρεπε και να τα βάλουμε σε περίοπτη θέση στο δέντρο, να τα βλέπουν όλοι, να τα καμαρώνουν!!
Ωραία ιδέα Κικίτσα τα ζυμαροστολιδάκια:))
Deli,πολύ ωραία τα στολίδια!
ReplyDeleteΌταν έβλεπα τα ζυμαρένια στολίδια πάντα αναρωτιόμουν πώς γίνονταν.Τελικά δεν είναι δύσκολα,απλά θέλουν τις σωστές αναλογίες.
Όλα καλά-είσαι καλύτερα;
Φιλιά!
όμορφα :)
ReplyDeleteΤα μεγάλα παιδιά μπορούμε να παίξουμε;Χαχα!
ReplyDeleteΤι ωραία ιδέα!!
Είσαι καλύτερα;
Φιλιά
Τρελοτουρίστρια
τέλεια και φτηνή και δημιουργική ιδέα το ζυμάρι, ένα σωρό πράματα σκέφτομαι να κάνω! μπράβο κική!:)
ReplyDeleteΈλενα κι εγώ! Κάθε χρόνο και κάτι καινούριο! Αφού να φανταστείς, αυτή τη συνταγή, ρώτησα γνωστή μου νηπιαγωγό για να μου τη θυμίσει πριν λίγα χρόνια!
ReplyDeleteΕλένη είναι εύκολα! Δοκίμασε!
Καλύτερα; Μπα.... :-)
Μαγισσούλα, μερσί!
Τρελοτουρίστρια αμεεεέ! Γιατί όχι;
Έχω πυρετούλη κλαψ!
Χαρτ, εμπρός λοιπόν καλοί μου ψήστες!!!!
κι εσείς φαν του Σαϊνη;;;; yeaaaahhh!:)))
ReplyDeleteΚική πολυτάλαντη πολύ όμορφα τα στολίδια σου!Αρκεί να μην ξεγελαστεί κανείς και δοκιμάσει.
ReplyDeleteΕίναι όμως ακατάλληλα οπως είπες και εσύ για μένα διότι το μέρος που μένω έχει πολύ υγρασία.Πριν κάποια χρόνια ειχα κάνει μια κουλούρα περίτεχνη με λουλούδια κλπ την οποία πέρασα απο πάνω με λούστρο και όμως μου χάλασε.
Αλλά τα δικά σου θα τα δοκιμάσω διότι και μανό άχρηστα εχω και χρόνο και ανιψιά που θα αλαλιάσει απο την χαρά της!
Ετοιμα να τα πάρεις και να τα φας είναι τα ζουμπουρλούδικά σου!
ReplyDeleteΩραία,βρήκα τι θα κάνω με την κόρη μου ,σε μερικά χρόνια που θα καταλαβαίνει.
ReplyDeleteΦιλιά πολλά.
Αχ βρε Κικίτσα τι μας κάνεις ! τι μας κάνεις !!!
ReplyDeleteσορρυ εγω είμαι πιο πάνω αλλα κατι πάτησα και δεν βγήκε το ονομα μου
ReplyDeleteΧαρτ, ομολογώ ότι ο Σαΐνης μου φαινόταν πολύ βλακούλης, αλλά αυτή η ατάκα έχει πλάκα! χεχε!
ReplyDeleteΑγγελική ξέρω για ποια κουλούρα λες. Ούτε γι' αστείο δε θα την έκανα εδώ. Τσάμπα ο κόπος...
Ενώ τα στολιδάκια...:-)
Lila, είναι μικρούλα;
Μαράκι, αυτά δεν τρώγονται. Μην παρασυρθείς και τα φτιάξεις για κερασμα!
Δημιουργία, έτσι και τα φας...λύσσαξες! Χαχα!
ReplyDeleteΗ κόρη μου είναι 10 μηνών περίπου.Οπότε είναι μικρούλα για κατασκευές.
ReplyDeleteΈχουμε μέλλον!
Lila να σου ζήσει! Αχ, πως μου αρέσουν τα μωράκια!!!
ReplyDelete:-)))
πατρον ή τελος παντων κουπ πατ απο που τα παιρνουμε??? kiki
ReplyDeleteΣε σούπερ μάρκετ ή σε μαγαζιά που πουλάνε είδη ζαχαροπλαστικής!
Delete