Αναμνήσεις εσωτερικού!
Ο καφές και η μους φράουλα, κέρασμα του μαγαζιού στα Ναυτάκια...
Ο καφές και η μους φράουλα, κέρασμα του μαγαζιού στα Ναυτάκια...
Ναι βρε παιδί μου...να τρώμε εμείς στο σνακ μπαρ του Χρήστου στο Τσιλιβί και τα πουλάκια να κοιτάζουν; Κρίμα! Τα ταΐσαμε κι αυτά!
"Θα σε ταΐζω στο στόμα".... της είπε και τον πίστεψε...
Το καλάθι με τα φρεσκοκομμένα λαχανικά που μου χάρισε η γειτόνισσα μόλις ήρθα από το ταξίδι στην Αμερική. Φέτος δεν έβαλα κήπο λόγω του ταξιδιού, αλλά δε μου έλλειψαν τα ζαρζαβατικά. Οι ντομάτες τσέρυ έγιναν λιαστές ντομάτες, η αντράκλα συνόδεψε τις καλοκαιρινές σαλάτες μας. Να είναι καλά!
Η φιτούρα και το παστέλι στο πανηγύρι τ' Αγίου...
Η μακαρονάδα με θαλασσινά στην ταβέρνα του Σπύρου στα Ξύγκια.Πριν....
...και μετά!Πολύ τη γουστάρω αυτή την πιατέλα και θα τον πείσω να μου τη χαρίσει! Χεχε!
Ο απογευματινός καφές μετά το μπάνιο και γλυκό κεράσι με θέα τον Αλικανά...
το χω δηλώσει ότι άι λαβ φιτούρα, το ξαναδηλώνω! και αυτή τη πιατέλα θαλασσινών ζήλεψα (κρατήστε εσείς τη πιατέλα θα πάρω εγώ το πριεχόμενο, οκ;), αλλά το καλάθι-δώρο της καλής γειτόνισσας ήταν το καλύτερο, κουκλί!
ReplyDeletexexe η αντράκλα είναι η γλιστρίδα μάλλον ?... και η μους και το καλάθι με τς ντομάτες και τα θαλασσινά ....ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!
ReplyDeleteΟλα ενα μικρο θαυμα!
ReplyDeleteΜπραβο και καλοταξιδο το βλοκακιον.
εμένα τα πουλακια μ' αρέσουν.
ReplyDeleteπολύ :))
Χαρτ, εγώ πάλι, I don't love fytoura so much, αλλά αυτό το μαλακό παστέλι το τσακίζω! Το καλαθάκι επιστράφηκε και ξαναγέμισε πάλι. Την πιατέλα την κιαλάρω καιρό. χεχε!
ReplyDeleteΝατάσσα, ναι! Η αντράκλα είναι η γλιστρίδα. Είχε αβέρτα η γειτόνισσα, μου έδωσε και έβαλα κι εγώ μια ρίζα και θα εξαπλωθεί.
Φαραώνα, ευχαριστώ!
Μαριλένα, μα δεν είναι πολύ γλυκούλια; Επειδή όλοι τα ταΐζουν σ' αυτό το μαγαζί, έρχονται πολύ κοντά και δε φοβούνται!
Κικιτσα πολλα πολλα φιλια!
ReplyDeleteΠαντα σε φορμα σε βρισκω και πολυ μου αρεσει, μια μακαροναδα και γω θα την σερβιριζομουν ευχαριστως! α και καλοριζικα τα καινουρια φιλιαααα
αχχχχχχ,να ειχα μια μακαροναδα με θαλλασινα τωρα!
ReplyDeleteΩς συνήθως αξιοθαύμαστη. Και στις φωτογραφίες. Κερνάς ορε φιλενάς?
ReplyDeleteΓεια σου συνονόματη, πολύ μ'αρέσει η "μικρή κουζίνα" σου και την επισκέπτομαι τακτικάνα και σου γράφω πρώτη φορά, έτσι για να γνωριστούμε. Καλά φαγάκια!
ReplyDelete...αν και σου γράφω... ήθελα να πω αλλά βλέπεις ο δαίμων του διαδικτύου χτύπησε
ReplyDeleteparaligo na klapso... ax ti oreo to fetino kalokairi... poso orea perasame!!!
ReplyDeleteposo orea pragmata dokimasame!!!
Λούνα! Ευχαριστώ! Καλή η μακαρονάδα ε;
ReplyDeleteΚαλώς τον Σπύρο. Κάτσε να σου σερβίρουμε μακαρονάδα marinara!
Νένα, φυσικά και κερνάω. 'Οσο θες, ό,τι θες!
Κικιτρι, όταν πρωτοείδα το όνομά σου, συνειρμικά οδηγήθηκα σε παιδικό ποίημα: "σε μια ρόγα από σταφύλι πέσανε οχτώ σπουργίτες, τσιριτρί, τσιριτρό". Μου θύμισε παιδικά χρόνια συννονόματη. Σε καλωσορίζω λοιπόν στην κουζίνα μου. Θα τα λέμε μπλογκικώς!
Γιαννάκ, μην κλαις για ό,τι έφυγε. Μόνιο να το θυμάσαι!