Pages

Wednesday, September 24, 2008

Βόλτα στον Κοιλιωμένο

Σας έχω πει ότι όλες τις μαγειρικές/ζαχαροπλαστικές παλαβομάρες τις κάνω μαζί με τη φίλη μου την Α. Μαζί τους μούστους, μαζί τα πετιμέζια, μαζί διάφορα. Από πέρυσι μου έλεγε να πάμε στον Κοιλιωμένο, ένα ορεινό χωριό εδώ, για να δούμε ένα μαγαζί που είχαν στήσει εκεί οι γυναίκες του χωριού. Μάλλον είχα άλλα πράγματα στο νου μου όταν μου το έλεγε, γιατί το είχα ξεχάσει. Φέτος, το ξανάφερε η κουβέντα:

-Πρέπει να πάμε να δούμε το μαγαζί των γυναικών στον Κοιλιωμένο.
-Ε άμα πρέπει να το δούμε...
-Πάμε το Σάββατο;
-Πάμε το Σάββατο.
Και πήγαμε...
Ο συνεταιρισμός Μελισσιώτισες είναι μόλις ενός έτους, αλλά απ’ ό,τι κατάλαβα οι γυναίκες του χωριού είναι πολύ δραστήριες παρά τη μικρή θητεία στο χώρο. Το όνομά τους το πήραν από το Μελίσσι, περιοχή του χωριού, όπου υπήρχε μοναστήρι από τον 17ο αιώνα, αφιερωμένο στην Παναγία τη Μελισσιώτισα.

Και τι δεν είχε μέσα το μαγαζί:
Λικέρ, γλυκά του κουταλιού, μέλι, κρασί, λάδι, σταφίδες, ξύδι, τραχανά, ψωμί ζυμωτό, τυρί, μαρμελάδες, αρωματικά βότανα, κεριά, υφαντά, κοσμήματα, διακοσμητικά, βιολογικές ντομάτες και όλα τα καλά. Οι τιμές καλές και το μέλι, ψωμί ζυμωτό που δοκίμασα, υπέροχα.
Να σημειώσω ότι στο νησί, άλλος γυναικείος συνεταιρισμός δεν υπάρχει! Μακάρι να είναι οι Μελισσιώτισες, παράδειγμα προς μίμηση και στα άλλα χωριά.

Σας ξεναγώ στα 2 δωμάτια του μαγαζιού με τα πάμπολλα καλούδια.


Και με την ευκαιρία αυτή βάζω και αυτό που απόλαυσα εκείνο το βράδυ. Όταν άνοιξα αυτό το μπλογκ, η Μαρια Ζαβιανέλη-Διαμαντάκη, μια ευαίσθητη ποιήτρια που ζει στα Χανιά, μαζί με τις ευχές της για το μπλογκ μου έστειλε και τη συνταγή για τον κρητικό ντάκο ή αλλιώς κουκουβάγια όπως τον λένε εκεί. Μα υπάρχει άνθρωπος να μην έχει δοκιμάσει αυτή τη νοστιμιά, είτε ζει στην Κρήτη είτε όχι;

Τι χρειαζόμαστε για να τον απολαύσουμε;
Παξιμάδια κριθαρένια (εγώ χρησιμοποιώ και σικάλεως και ολικής αλέσεως)
Mια ώριμη ντομάτα για κάθε ντάκο
1 κουταλίτσα (μην την τιγκάρετε) λάδι
Φέτα η μυζήθρα Κρήτης (περίπου 50 γρ για κάθε ντάκο)
Aλάτι
Ρίγανη

Τι κάνουμε; Πανεύκολο!
Βρέχουμε τα παξιμάδια με νερό, αν δε θέλουμε να καταλήξουμε στον κοντινότερο οδοντίατρο :-)
Τρίβουμε τις ντομάτες (εγώ τις ψιλόκοψα), ανακατεύουμε με λάδι και αλάτι.
Τα βάζουμε στον ντάκο.
Από πάνω το τυρί και η ρίγανη.
Για λιγότερη φασαρία: Βρέχουμε το ντάκο, ψιλοκόβουμε τη ντομάτα από πάνω, ρίχνουμε με τη σειρά: το λάδι, το αλάτι, το τυρί, τη ρίγανη.
Αν η φέτα σας είναι αλμυρή, δε χρειάζεται αλάτι.

Φέτα Κρήτης δεν είχα εκείνο το βράδυ, αλλά είχα ντάκο και βιολογικές ντομάτες που είχα πάρει από τις Μελισσιώτισες. Αν είχα και ξινομυζήθρα Κρήτης, θα ήταν σούπερ!
Να σας πω, ότι ένα τέτοιο γεύμα είναι ένα πλήρες γεύμα και αν δεν το τιγκάρετε στο λάδι και τυρί, είναι και διαιτητικό. Πλούσιο σε φυτικές ίνες από το ντάκο, αντιοξειδωτικά από τη ντομάτα και το λάδι, πρωτεΐνες από το τυρί. Πλήρες γεύμα και μάλιστα ελαφρύ που συστήνεται και σε δίαιτες. Πολλές φορές το τρώω ακόμα και χωρίς λάδι, με ανθότυρο ή ξινομυζήθρα (τι καταπληκτικό τυρί!!!)

Για κρητικό μαγαζί με ωραίο ντάκο στην Αθήνα, να ρωτήσετε τη Witch. Ξέρει ένα ωραίο να σας συστήσει. Καλού κακού, πάρτε μαζί σας σφυράκι και καλέμι όταν πάτε (για να σπάτε τον ντάκο)
:-))))))

20 comments:

  1. Super και το μαγαζάκι και οι φωτογραφίες (πολύ τη χάρηκα αυτή που αφιέρωσες στην πουαντερί, χιχιχι) και οι συνταγές. Πολύ νοστάλγησα την κουκουβάγια. Ωραία είναι και με ξινομυζήθρα Παριανή αλλά ότι τυράκι και να βάλεις γίνεται ένα φαγάκι εξαιρετικό. Αντε μας έφιαξες πάλι, ωραία και υγιεινά.
    kikiTRi

    ReplyDelete
  2. Deli,πολύ όμορφο μαγαζάκι,όπως και τα καλούδια του επίσης.Μακάρι σ΄όλα τα χωριά να υπήρχαν τέτοιες δραστηριότητες.

    Βρε Deli,λες και το ήξερες-πριν σ΄επισκεφθώ ντάκο έτρωγα,είναι απ΄τις αγαπημένες μου λιχουδιές(το καλοκαίρι όμως,δεν τρώω ντομάτες εκτός εποχής....κάνω προσπάθεια για υγιεινή διατροφή)

    ΥΓ.Η μουσταλευριά κατέφθασε...νοστιμότατη...!

    ReplyDelete
  3. κουκουβάγια?! πρώτη φορά το ακούω δασκάλα!

    ReplyDelete
  4. Κική νόστιμη και γρήγορη νοστιμιά ε;

    Ελένη, κι εγώ ντάκο έφαγα το μεσημέρι! Ε, τα μεγάλα πνεύμαματ... :-)

    Χαρτ, ούτε εγώ είχα ακούσει να το λένε κουκουβάγια. Από τη Μαρία το έμαθα.

    ReplyDelete
  5. Ωραίες οι πλεχτές θηκούλες! Και ο ντάκος βεβαίως βεβαίως...

    ReplyDelete
  6. Επιτέλους! Και κάποιος να γράψει γι'αυτή την πραγματικά θαυμαστή προσπάθεια των γυναικών του Κοιλιωμένου! Στο νησί μας, μόνο τα κακά ξέρουμε να δείχνουμε, για να έχουμε δικαιολογία να γκρινιάζουμε. Τα καλά τα δείχνουμε σπάνια ή ποτέ!

    ReplyDelete
  7. μπράβο στις γυναίκες!

    ντακο έχω χρονια να κάνω.
    ευκαιρία είναι.. :)

    ReplyDelete
  8. ναι, ναι, εμένα να ρωτήσετε :)

    πάντως παραμένω fun..

    ReplyDelete
  9. Elie, ο ντάκος και το ζυμωτό ψωμί, όλα τα λεφτά!

    Just a friend, αν λέγαμε τα αρνητικά, μια μέρα δε μας έφτανε. Ας πούμε λοιπόν τα θετικά, που είναι πιο ευχάριστο!

    Μαριλένα, επάνω του!

    Μαγισσούλα, κι εγώ! Κι ας θέλω σφυρί-καλέμι. Όπως είδες όμως, δεν το χρειάζομαι, διότι πάντα στον παράξενο θα συμβούν τα περίεργα, χεχε! Οκ. Την επόμενη θα πάρουμε ίδιο πιάτο!!!

    ReplyDelete
  10. όταν ο ντάκος είναι καλός δεν χρειάζεται να το καταβρεξει πολύ, ένα στιγμιαίο πέρασμα κάτω απο την βρύση αρκεί, διαφορετικά ο ντάκος γινεται πολύ πολύ μαλακός ...πως να στο πω? παπαριάζει!

    ReplyDelete
  11. Νατάσσα, για στιγμιαίο πέρασμα λέω κι εγώ. Όχι παπάριασμα. Να κριτσινίζει και λίγο..

    ReplyDelete
  12. Ναι ναι χαρτ, αυτό το πρόχειρο καλοκαιρινό φαγάκι το λένε κουκουβάγια στην Κρήτη και είναι πεντανόστιμο.
    Κική, είναι το συνηθισμένο μου μεσημερινό το καλοκαίρι, αλλά για πες μου που είναι αύτό το χωριό που γράφεις; Δεν κατάλαβα που βρίσκεται, ούτε που το έχω ακούσει ποτέ.
    κικιΤΡι

    ReplyDelete
  13. Επιτέλους! Η κρητική επιρροή στη ζακυνθινή τέχνη, που κρατάει από το 17ο αιώνα, ξαναβγαίνει στην επιφάνεια! Αςτο γιορτάσουμε με ένα ντάκο!

    ( Μελισσιώτισσες; Μαγαζί γυναικών στον Κοιλιωμένο; Μα πόσες συνέχειες έχω χάσει απ'αυτό τον τόπο;)

    ReplyDelete
  14. Κική είναι στον Κοιλιωμένο. Ο Κοιλιωμένος είναι ένα ορεινό χωρίο, πιο πάνω από το Μαχαιράδο, στη Ζάκυνθο.

    Διονύση, αφού έρχεσαι για λίγο και ινκόγκνιτο, τι να σου κάνω;

    ReplyDelete
  15. Διούση, μετά τον Ερωτόκριτο και τη γκιόστρα, ο ντάκος! χαχαχα!

    ReplyDelete
  16. Deli,απορία:τι είναι γκιόστρα;Προφανώς κάτι στη ζακυνθινή τοπολαλιά.

    ReplyDelete
  17. Ελένη, οι γκιόστρες, ήταν έφιππες κονταρομαχίες που γίνονταν την εποχή της Ενετοκρατίας. Ουσιαστικά ήταν επιδείξεις πολεμικής αρετής και ανδρείας, που είχαν τις ρίζες τους στο Μεσαίωνα και τα κατορθώματα των ιπποτών και των σταυροφόρων. Γκιόστρα έχουμε και στον Ερωτόκριτο.

    Στην αρχή οι γκιόστρες ήταν βίαιες και αιματηρές (μια και οι αντίπαλοι κονταροχτυπιούνταν μεταξύ τους συχνά μέχρι θανάτου), στη συνέχεια όμως έγιναν πιο ειρηνικές. Ουσιαστικά ήταν ένα αγώνισμα δεξιοτεχνίας των νεαρών ευγενών που έβαζαν στο σημάδι με το κοντάρι τους ένα δαχτυλίδι κρεμασμένο στην άλλη άκρη του σταδίου, ή το ομοίωμα ενός Σαρακηνού, με απώτερο στόχο να κατακτήσουν τη δόξα της νίκης αλλά και την αγάπη κάποιας αρχοντοπούλας που παρακολουθούσε με αγωνία απ τις εξέδρες…

    ReplyDelete
  18. Deli ευχαριστώ,πολύ κατατοπιστικό μάθημα ιστορίας.
    Και πώς αρέσουν αυτά!

    ReplyDelete
  19. Ελένη, στη διάθεσή σου πάντα!

    Μάγισσούλι, τι πως;

    ReplyDelete