Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσες γεύσεις είναι συνδεδεμένες με τις αναμνήσεις μας; Από την παιδική μας ηλικία, μέχρι την ενήλικη ζωή. Στιγμές, καλές, κακές, αστείες, συγκινητικές, ρομαντικές. Κάθε γεύση και μια ανάμνηση. Κάθε φαγητό και μία θύμηση.
Το φαγητό που έτρωγες μετά τη θάλασσα, πεινασμένο παιδί όταν γυρνούσες, το καρπούζι που γέμιζε τα παιδικό πρόσωπο καθώς το έτρωγες κομμένο σε φέτα, τα γεμιστά της μάνας σου που πάντα είναι καλύτερα από τα δικά σου, τη βανίλια της θείας που πάντα ήταν πιο νόστιμη από τη δική σου παρόλο που ήταν αγορασμένη, το παγωτό που σε κέρασε ο συμμαθητής σου στην έκτη δημοτικού, την αθερίνα που έφαγες στις πρώτες σου διακοπές, την πρώτη σου αστακομακαρονάδα, το κοτόπουλο που κόντεψες να κάψεις ως φοιτητής και τόσες άλλες γεύσεις που έχεις συνδέσει με γεγονότα από τη ζωή σου.
Μία γεύση που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα, το έχω ξαναγράψει άλλωστε, είναι η μακαρονάδα με αχινούς που έφαγα στη φίλη μου τη Φωτεινή. Είναι η πιο λεπτή και φίνα γεύση που μου έχει μείνει στη γευστική μου μνήμη.
Αυτό έμελλε να γίνει και με τις μορχέλες που μου χάρισε ο Γιώργος. Ο Γιώργος είναι καταπληκτικός μάγειρας και γνώστης πολλών μυστικών της κουζίνας. Φτιάχνει τουρσιά, ψαρεύει, φτιάχνει καταπληκτικούς μεζέδες, ξέρει να μαζεύει μανιτάρια μαζί με την Αγγελική του. Ομολογώ, ότι όταν μου τα χάρισε, δεν ήξερα πόσο μεγάλο θησαυρό έχω στα χέρια μου, αφού οι μορχέλες θεωρούνται το καλύτερο μανιτάρι μετά την τρούφα. Πανάκριβες, αλλά θεονόστιμες.
Πιστεύω ότι όταν έχεις στα χέρια σου κάτι τόσο νόστιμο και λεπτό σε γεύση, δεν πρέπει να το κουκουλώσεις με πολλά υλικά, με βαριές κρέμες, με οτιδήποτε εξαφανίσει τη γεύση του και χαθεί ανάμεσα στα πολλά υλικά. Ο Γιώργος συμφωνεί σ' αυτό και με συμβούλεψε πώς να τις μαγειρέψω. Η συνταγή είναι δική του.
Αφού πρόσθεσα το κρασί (που δεν είμαι φαν γενικά), είπα τις χάλασα. Πάνε οι μορχελίτσες μου. Μια επιπλέον κουταλιά μέλι όμως, έφτιαξε τη γεύση. Την ισορρόπησε.
Μπορείτε να προσθέσετε καρύδια όπως και σύκα σε φετούλες. Εγώ έβαλα λίγο αμύγδαλο αντί για καρύδια. Πιστεύω τα καρύδια θα πήγαιναν περισσότερο αλλά δεν είχα εκείνη τη στιγμή.
Αν δεν είστε το ίδιο τυχεροί με μένα να σας χαρίσουν μορχέλες, δοκιμάστε τη συνταγή με άλλα άγρια μανιτάρια!
Παπαρδέλες με μορχέλες
Υλικά για 3 μερίδες
250 γρ. παπαρδέλες
50 γρ. αποξηραμένες μορχέλες (αν έχετε φρέσκιες, ήταν όσες φαίνονται στο μπωλ)
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε φέτες
1 σκελίδα σκόρδο
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο
1-2 κ. σ. μέλι
1/2 κούπα λευκό ξηρό κρασί
αλάτι
πιπέρι
θυμάρι
νερό
προαιρετικά: φέτες αποξηραμένου σύκου (μπορείτε αντί για μέλι να βάλετε σύκο)
καρύδι χοντροκομμένο
Εκτέλεση
Αν τα μανιτάρια σας είναι αποξηραμένα, πρέπει να επαναφέρουμε την υγρασία τους.
Βάζουμε τα μανιτάρια σε μπωλ με νερό (ελαφρώς αλατισμένο λένε οι ειδικοί) να τα καλύπτει...
και τα αφήνουμε μισή ώρα.
Τα σουρώνουμε, τα ξεπλένουμε καλά (γιατί κρατούν σκόνες κλπ στις εσοχές τους).
Τα κόβουμε στα δύο ή στα τέσσερα ανάλογα το μέγεθος.
Τα απλώνουμε πάνω σε πετσέτα ή χαρτί κουζίνας για να φύγει η υγρασία και τα πατάμε απαλά για να φύγουν τα πολλά νερά.
Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί.
Βάζουμε το κρεμμύδι και τα μανιτάρια να σωταρισθούν για αρκετά λεπτά.
Πριν τα σβήσουμε με κρασί, βάζουμε και το σκόρδο.
Σβήνουμε με κρασί και αφήνουμε να βράσουν στο κρασί για 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε νερό, αλατοπίπερο και 1-2 κουταλιές μέλι. Δοκιμάστε με μία και αν δεν σας ικανοποιεί, βάλτε και 2η κουταλιά. Εγώ έβαλα δύο, επειδή ήταν έντονη η γεύση του κρασιού.
Αφήνουμε να βράσουν καλά τα μανιτάρια, αφενός γιατί είναι σκληρά μανιτάρια, αφετέρου γιατί καταστρέφονται οι τοξίνες που περιέχουν. Σημαντικές πληροφορίες για τις μορχέλες μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Βράζουμε συνολικά για 20-30 λεπτά, προσθέτοντας αλατοπίπερο και νερό όταν χρειάζεται, όπως επίσης το θυμάρι στο τέλος. Το φαγητό πρέπει να έχει λίγο ζουμάκι στο τέλος και να μην έχει στεγνώσει εντελώς. Στις φωτογραφίες μου δεν φαίνεται, αλλά δεν ήταν στεγνό. Είχε ζουμάκι.
Σε αλατισμένο νερό που βράζει, ρίχνουμε τις παπαρδέλες και τις βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας (7-8 λεπτά).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν βράσουν, δεν τις σουρώνουμε, αλλά τις παίρνουμε με τσιμπίδα και τις ρίχνουμε στο τηγάνι, έτσι ώστε να έχουν λίγο νερό στο οποίο έβρασαν. Ανακατεύουμε απαλά και σερβίρουμε.
Η γεύση τους ήταν μοναδική!
Το φαγητό που έτρωγες μετά τη θάλασσα, πεινασμένο παιδί όταν γυρνούσες, το καρπούζι που γέμιζε τα παιδικό πρόσωπο καθώς το έτρωγες κομμένο σε φέτα, τα γεμιστά της μάνας σου που πάντα είναι καλύτερα από τα δικά σου, τη βανίλια της θείας που πάντα ήταν πιο νόστιμη από τη δική σου παρόλο που ήταν αγορασμένη, το παγωτό που σε κέρασε ο συμμαθητής σου στην έκτη δημοτικού, την αθερίνα που έφαγες στις πρώτες σου διακοπές, την πρώτη σου αστακομακαρονάδα, το κοτόπουλο που κόντεψες να κάψεις ως φοιτητής και τόσες άλλες γεύσεις που έχεις συνδέσει με γεγονότα από τη ζωή σου.
Μία γεύση που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα, το έχω ξαναγράψει άλλωστε, είναι η μακαρονάδα με αχινούς που έφαγα στη φίλη μου τη Φωτεινή. Είναι η πιο λεπτή και φίνα γεύση που μου έχει μείνει στη γευστική μου μνήμη.
Αυτό έμελλε να γίνει και με τις μορχέλες που μου χάρισε ο Γιώργος. Ο Γιώργος είναι καταπληκτικός μάγειρας και γνώστης πολλών μυστικών της κουζίνας. Φτιάχνει τουρσιά, ψαρεύει, φτιάχνει καταπληκτικούς μεζέδες, ξέρει να μαζεύει μανιτάρια μαζί με την Αγγελική του. Ομολογώ, ότι όταν μου τα χάρισε, δεν ήξερα πόσο μεγάλο θησαυρό έχω στα χέρια μου, αφού οι μορχέλες θεωρούνται το καλύτερο μανιτάρι μετά την τρούφα. Πανάκριβες, αλλά θεονόστιμες.
Πιστεύω ότι όταν έχεις στα χέρια σου κάτι τόσο νόστιμο και λεπτό σε γεύση, δεν πρέπει να το κουκουλώσεις με πολλά υλικά, με βαριές κρέμες, με οτιδήποτε εξαφανίσει τη γεύση του και χαθεί ανάμεσα στα πολλά υλικά. Ο Γιώργος συμφωνεί σ' αυτό και με συμβούλεψε πώς να τις μαγειρέψω. Η συνταγή είναι δική του.
Αφού πρόσθεσα το κρασί (που δεν είμαι φαν γενικά), είπα τις χάλασα. Πάνε οι μορχελίτσες μου. Μια επιπλέον κουταλιά μέλι όμως, έφτιαξε τη γεύση. Την ισορρόπησε.
Μπορείτε να προσθέσετε καρύδια όπως και σύκα σε φετούλες. Εγώ έβαλα λίγο αμύγδαλο αντί για καρύδια. Πιστεύω τα καρύδια θα πήγαιναν περισσότερο αλλά δεν είχα εκείνη τη στιγμή.
Αν δεν είστε το ίδιο τυχεροί με μένα να σας χαρίσουν μορχέλες, δοκιμάστε τη συνταγή με άλλα άγρια μανιτάρια!
Παπαρδέλες με μορχέλες
Υλικά για 3 μερίδες
250 γρ. παπαρδέλες
50 γρ. αποξηραμένες μορχέλες (αν έχετε φρέσκιες, ήταν όσες φαίνονται στο μπωλ)
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε φέτες
1 σκελίδα σκόρδο
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο
1-2 κ. σ. μέλι
1/2 κούπα λευκό ξηρό κρασί
αλάτι
πιπέρι
θυμάρι
νερό
προαιρετικά: φέτες αποξηραμένου σύκου (μπορείτε αντί για μέλι να βάλετε σύκο)
καρύδι χοντροκομμένο
Εκτέλεση
Αν τα μανιτάρια σας είναι αποξηραμένα, πρέπει να επαναφέρουμε την υγρασία τους.
Βάζουμε τα μανιτάρια σε μπωλ με νερό (ελαφρώς αλατισμένο λένε οι ειδικοί) να τα καλύπτει...
και τα αφήνουμε μισή ώρα.
Τα σουρώνουμε, τα ξεπλένουμε καλά (γιατί κρατούν σκόνες κλπ στις εσοχές τους).
Τα κόβουμε στα δύο ή στα τέσσερα ανάλογα το μέγεθος.
Τα απλώνουμε πάνω σε πετσέτα ή χαρτί κουζίνας για να φύγει η υγρασία και τα πατάμε απαλά για να φύγουν τα πολλά νερά.
Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί.
Βάζουμε το κρεμμύδι και τα μανιτάρια να σωταρισθούν για αρκετά λεπτά.
Πριν τα σβήσουμε με κρασί, βάζουμε και το σκόρδο.
Σβήνουμε με κρασί και αφήνουμε να βράσουν στο κρασί για 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε νερό, αλατοπίπερο και 1-2 κουταλιές μέλι. Δοκιμάστε με μία και αν δεν σας ικανοποιεί, βάλτε και 2η κουταλιά. Εγώ έβαλα δύο, επειδή ήταν έντονη η γεύση του κρασιού.
Αφήνουμε να βράσουν καλά τα μανιτάρια, αφενός γιατί είναι σκληρά μανιτάρια, αφετέρου γιατί καταστρέφονται οι τοξίνες που περιέχουν. Σημαντικές πληροφορίες για τις μορχέλες μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Βράζουμε συνολικά για 20-30 λεπτά, προσθέτοντας αλατοπίπερο και νερό όταν χρειάζεται, όπως επίσης το θυμάρι στο τέλος. Το φαγητό πρέπει να έχει λίγο ζουμάκι στο τέλος και να μην έχει στεγνώσει εντελώς. Στις φωτογραφίες μου δεν φαίνεται, αλλά δεν ήταν στεγνό. Είχε ζουμάκι.
Σε αλατισμένο νερό που βράζει, ρίχνουμε τις παπαρδέλες και τις βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας (7-8 λεπτά).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν βράσουν, δεν τις σουρώνουμε, αλλά τις παίρνουμε με τσιμπίδα και τις ρίχνουμε στο τηγάνι, έτσι ώστε να έχουν λίγο νερό στο οποίο έβρασαν. Ανακατεύουμε απαλά και σερβίρουμε.
Η γεύση τους ήταν μοναδική!
Δεν έχω δοκιμάσει μορχέλες. Αλλα οπως βλέπω τη συνταγή θα είναι πεντανόστιμες.
ReplyDeleteΕχεις και τα τυχερά σου :)