Πανετόνε

Τον τελευταίο καιρό το νησί μας είναι σε πλήρη κατάρρευση.

Τα σκουπίδια έχουν να μαζευτούν εδώ και ενάμιση μήνα. Η δημοτική αρχή δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ για να βρεθεί άμεσα λύση. Τα σκουπίδια μαζεύονται σε βουνά στις γωνίες, στους δρόμους, οπουδήποτε.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η καταρρακτώδης βροχή που έπληξε το νησί το περασμένο Σαββατοκύριακο αλλά και αυτό, στοίχισε τη ζωή σε έναν νέο άνθρωπο αλλά δημιούργησε ακόμα περισσότερα προβλήματα. Τα χωριά στον κάμπο έγιναν μια τεράστια λίμνη, με τεράστιες ζημιές σε σπίτια, υπόγεια, αυτοκίνητα, καυστήρες.

Χτες, από τη βροχή κατέρρευσε ένα δέντρο το οποίο συμπαρέσυρε τα καλώδια της ΔΕΗ και μέσα σε όλα μείναμε χωρίς ρεύμα. Αυτή τη στιγμή που γράφω, κλείνουμε στην περιοχή μου 15 ώρες χωρίς ρεύμα (τελικά κράτησε 16...).

Επιπλέον, μια νέα γυναίκα, μητέρα ανήλικων παιδιών, βρήκε το θάνατο από ενδονοσοκομιακή λοίμωξη μετά από ένα χειρουργείο ρουτίνας. Το νοσοκομείο μας κρίθηκε ακατάλληλο μέχρι να εντοπιστεί το πρόβλημα και δεν διενεργούνται χειρουργικές επεμβάσεις.

Παράλληλα, είμαστε αποκλεισμένοι λόγω της απεργίας των ναυτεργατών.

Το αεροπλάνο χτες έφτασε από Αθήνα, δεν μπόρεσε να προσγειωθεί λόγω της νεροποντής και γύρισε πίσω.

Αν αυτή τη στιγμή το νησί μας δεν είναι σε έκτακτη ανάγκη, τότε πότε είναι;

Όλα αυτά συμβαίνουν εδώ, το 2016, σε ένα νησί που σφύζει από ζωή από τουρισμό και ζωή το καλοκαίρι.

Το εντυπωσιακό σε όλα αυτά, είναι ότι ο κόσμος μένει απαθής ως προς τα σκουπίδια. Ελάχιστη διαμαρτυρία, ελάχιστα παράπονα προς τις αρχές. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τίποτα…

Αφήνω όλα αυτά τα άσχημα και πάω σε μια χριστουγεννιάτικη συνταγή, να γλυκαθούμε, μπας και ξορκίσω το κακό…

Πέρυσι στο ταξίδι μου στην Ιταλία, αγόρασα ένα βιβλιαράκι με γιορτινές συνταγές από όλη την Ιταλία (Dolci Tradizioni). Είχα ήδη σταμπάρει μερικές συνταγές που ήθελα να κάνω και μία από αυτές ήταν το πανετόνε. Πριν το κάνω, διάβασα μερικές από το ίντερνετ, είδα μερικά βίντεο, κάτι τα λίγα ιταλικά μου, κάτι η μετάφραση του google, ξεκίνησα. Τις μικροαλλαγές από τη συνταγή και την τεχνική σε σχέση με το βιβλίο, τις αναφέρω παρακάτω.

Πανετόνε

Υλικά για 1

850 γρ. αλεύρι δυνατό *

100 γρ. μαγιά φρέσκια

200 γρ. βούτυρο αγελαδινό

180 γρ. ζάχαρη

1 αυγό

4 κρόκους αυγού

100 γρ. σταφίδες ξανθές*

50 γρ. ζαχαρωμένες φλούδες πορτοκάλι-λεμόνι (χρησιμοποίησα κόντιτα)

αλάτι

ένα κομματάκι βούτυρο

Εκτέλεση

Βάζουμε τις σταφίδες σε ένα μπωλάκι με λίγο νερό να τις καλύπτει. Χρησιμοποίησα και ξανθές και μαύρες.

Διαλύουμε τη μαγιά σε λίγο (πολύ λίγο) χλιαρό νερό.

Προσθέτουμε 100 γρ. από το αλεύρι μας και ανακατεύουμε, μέχρι να έχουμε μια μαλακή ζύμη.

Βάζουμε το ζυμαράκι σε ένα ελαφρώς αλευρωμένο μπωλ, σκεπάζουμε με πετσέτα και αφήνουμε να φουσκώσει για 3 ώρες σε μέρος ζεστό και ξηρό.

Μετά την πάροδο τριών ωρών, προσθέτουμε άλλα 100 γρ. αλεύρι και μερικά κουταλάκια χλιαρό νερό, ζυμώνουμε και ξαναφήνουμε τη ζύμη να φουσκώσει για 2 ώρες σε μέρος ζεστό.

Μετά από 2 ώρες:

Λιώνουμε το βούτυρο και το αφήνουμε να κρυώσει λίγο.

Ρίχνουμε το υπόλοιπο αλεύρι (μην το ρίξετε όλο, εμένα πήρε 90 γρ. λιγότερο από αυτό που ζητούσε η συνταγή) στην επιφάνεια εργασίας που θα δουλέψουμε ή σε λεκάνη και κάνουμε λακκούβα.

Ρίχνουμε το βούτυρο, τη ζάχαρη*, το αυγό, τους κρόκους και μια πρέζα αλάτι.

Ζυμώνουμε ζωηρά για 20 λεπτά, μέχρι να έχουμε μια ζύμη σφιχτή και ελαστική.

Ενσωματώνουμε στη ζύμη το προζύμι, δουλεύοντας ακόμα πιο δυνατά.

Ενώνουμε στο τέλος τις σταφίδες αφού τις στίψουμε ελαφρώς και την κόντιτα (ψιλοκομμένη αν δεν είναι).

Με ελαφρώς βουτυρωμένα χέρια, διαμορφώνουμε ένα καρβέλι.

Αν έχουμε το ειδικό καλούπι για πανετόνε, το βουτυρώνουμε και το ντύνουμε με βουτυρωμένη λαδόκολλα. Αν δεν έχουμε (όπως εγώ), παίρνουμε μια μικρή σε διάμετρο φόρμα (20-23 εκ), τη βουτυρώνουμε και τη ντύνουμε με βουτυρωμένη λαδόκολλα που θα της αφήσουμε να έχουμε τουλάχιστον διπλάσιο ύψος από το ταψί. Συρράπτουμε το χαρτί για να παραμείνει στη θέση του αν έχει ενώσεις.

Βάζουμε μέσα το καρβέλι και το αφήνουμε να διπλασιαστεί σε ζεστό μέρος για 6 ώρες.

Αφού διπλασιαστεί, προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς.

Κάνουμε μια τομή στη ζύμη σε σχήμα σταυρού (προσεκτικά και τρυφερά) και στο κέντρο βάζουμε ένα κομματάκι (σαν καρύδι μικρό) βούτυρο.

Ψήνουμε για 45 λεπτά ή μέχρι να κάνει καφέ χρώμα.

Τώρα εδώ, έκανα κάτι που δεν έλεγε το βιβλίο, αλλά έλεγαν πολλά ιταλικά σάιτ.

Μπορείτε να το κάνετε κι εσείς, ειδικά αν έχει πάρει πολύ ύψος το πανετόνε σας. Το δικό μου δεν ήταν υπερβολικά ψηλό και δεν είχε φόβο να ξεφουσκώσει, αλλά το έκανα.

Όπως βγάζουμε το πανετόνε από το φούρνο και από το ταψί, ΧΩΡΙΣ να βγάλουμε τη λαδόκολλα, περνάμε κατά μήκος δύο μακρουλά σουβλιά ή βελόνες πλεξίματος (που είχα εγώ).

Έχοντας βάλει σαν στηρίγματα βιβλία, κονσέρβες ή ό,τι μας βρίσκεται, ψηλότερα από το ύψος του πανετόνε, κρεμάμε ανάποδα το πανετόνε. Αυτό γίνεται για να μην ξεφουσκώσει και χάσει το ύψος του.

Το αφήνουμε να κρυώσει έτσι και αφήνουμε να κρυώσει εντελώς πριν το κόψουμε και σερβίρουμε.

Στην πιατέλα που θα το βάλετε, φροντίστε να την κλείνετε με μεμβράνη για να μην ξεραθεί τις μέρες που θα το κρατήσετε (αν αντέξει και δεν το φάτε άμεσα).

Tips:

Χρησιμοποίησα ξανθές και μα΄τρες σταφίδες γιατί δεν έφταναν οι ξανθές μου. Θεωρώ ότι χρειάζονταν κι άλλες γιατί δεν τις έβρισκες συχνά.

Χρησιμοποίησα αλεύρι δυνατό μαζί με λίγο για όλες τις χρήσεις. Δεν διευκρίνιζε τι αλεύρι χρειάζεται και χρησιμοποίησα αλεύρι για τσουρέκια.

Στο βιβλίο έλεγε να λιώσουμε τη ζάχαρη σε λίγο νερό. Επειδή δεν διευκρίνιζε πόσο, προτίμησα να τη ρίξω μέσα στο ζεστό βούτυρο. Ίσως γι’ αυτό μου πήρε λιγότερο αλεύρι (λόγω έλλειψης περισσής υγρασίας, 760 γρ. δηλαδή). Σε κάποια σάιτς, έριχναν τη ζάχαρη απευθείας, οπότε πράξτε όπως νομίζετε.

Πανετόνε έχω φάει μόνο μια φορά και μάλιστα έτοιμο, οπότε δεν ξέρω να σας πω αν ήταν καλό με την έννοια του ίδιου σαν ιταλικό. Ήταν πάντως θεονόστιμο και συνόδεψε τους καφέδες μας τις επόμενες μέρες.

Αν μπορείτε, κρατήστε τους χρόνους που λέει. Ξεκινήστε από το πρωί για να έχετε άνεση. Εγώ ξεκίνησα απόγευμα και αναγκαστικά μείωνα τους χρόνους προκειμένου να το ψήσω το βράδυ.

Το βιβλίο έλεγε να ψηθεί στους 220 για 45 λεπτά, χωρίς να διευκρινίζει αν θα είναι με αέρα ο φούρνος. Εγώ το έψησα στους 200 με αέρα, για 50 λεπτά και το κάλυψα μετά από λίγη ώρα με αλουμινόχαρτο γιατί πήρε χρώμα. Θεωρώ ότι μπορούσα να το είχα βγάλει κι εγώ στα 45 λεπτά. Ήταν ήδη καλοψημένο όταν το έβγαλα.