Φαγητό στη Σαντορίνη. Μέρα 3η: Μεζεδοπωλείο Νυχτέρι, στο Καμάρι

Με τον Βασίλη Ζαχαράκη είχαμε γίνει φίλοι στο facebook. Παρόλα αυτά, δεν είχαμε ανταλλάξει ούτε ένα γεια. Απλά τον παρακολουθούσα. Είχα δει το site του και το μπλογκ του και τα είχα κρατήσει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Τώρα που ήταν να πάμε στη Σαντορίνη, ξανακοίταξα πάλι το σαιτ για να δω πού βρίσκεται το μαγαζί, μήπως πηγαίναμε. Πίστευα πως δεν θα έβρισκα το μαγαζί, γιατί στο μυαλό μου είχα πλάσει άλλη εικόνα για το Καμάρι, το μέρος όπου βρίσκεται το μαγαζί. Πριν πάμε, διάβασα διάφορες κριτικές γι' αυτό και όλες είχαν ένα κοινό: εκθείαζαν το καλό του φαγητό!

Την προτελευταία μέρα των διακοπών μας, πήγαμε στο Καμάρι και εγώ, είχα ήδη ξεχάσει ότι εκεί βρισκόταν το μεζεδοπωλείο. Όμως, το Καμάρι είναι έτσι δομημένο, ώστε σχεδόν όλα τα μαγαζιά, βρίσκονται στη σειρά, σε μια πολύ μεγάλη σε μήκος παραλία. Έτσι, χωρίς να το επιδιώξουμε και περπατώντας στην παραλία, πέσαμε πάνω στο μαγαζί.

Το Νυχτέρι, είναι ένα σικάτο και περιποιημένο μεζεδοπωλείο, όπως περιποιημένα ήταν όλα όσα πρόσεξα στην παραλία του Καμαριού, αλλά και γενικότερα στη Σαντορίνη. Το Νυχτέρι δεν το λες ταβέρνα. Το λες μεζεδοπωλείο-εστιατόριο, όπως το λέει ο ιδιοκτήτης του. Αφού κάναμε τη βόλτα μας και το μπάνιο μας, αποφασίσαμε να φάμε εκεί, ενώ εγώ, ειχα αποφασίσει κάποια στιγμή, να μιλήσω στον ιδιοκτήτη του. Μαντέψτε αν είμαι καλή σ΄αυτό! Χαχα! Μπα...νιώθω πολύ αστεία και άβολα να συστήνομαι...

Καθίσαμε και παραγγείλαμε. Μετά από 2 ημέρες φαγητό στη Σαντορίνη, είπαμε ότι μπορούμε να μην φάμε για 3η φορά ντοματοκεφτέδες και φάβα. Μπορούσαμε να δοκιμάσουμε κι άλλα φαγητά! Έτσι, παραγγείλαμε σαλάτα, δύο ορεκτικά και ένα κύριο πιάτο. Στο μεταξύ, μας έφεραν ψωμάκι και ελίτσες...

Ψωμάκι και ελίτσες για ορεκτικό

Μέχρι να έρθουν τα φαγητά, πήγα να πλυθώ και βρήκα την ευκαιρία να ανταλλάξω δυο λόγια, σεμνά και ταπεινά, με τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού. Μέσα σε όλα, με ρώτησε αν παραγγείλαμε, πράγμα το οποίο είχαμε ήδη κάνει επίτηδες πριν του μιλήσω.

Γύρισα στο τραπέζι μας και άρχισαν να έρχονται τα πρώτα πιάτα.

Σαλάτα με ανθότυρο και λιαστές ντομάτες

Μελιτζανοσαλάτα με άσπρη μελιτζάνα-τέλεια!

Σπρινγκ ρολς με ξινομυζήθρα , και γλυκοκαυτερή σάλτσα με άρωμα μέντας-εκπληκτικό!!!

Πάνω εκεί που είχαν έρθει τα πρώτα πιάτα, έρχεται ο σερβιτόρος, με 2 πιάτα λέγοντας: αυτά, είναι μετά από απαίτηση του κ. Ζαχαράκη. Δεν είναι δυνατόν λέει, να είσαστε στη Σαντορίνη και να μην δοκιμάσετε φάβα και ντοματοκεφτέδες. Και μας αφήνει μια εκπληκτική φάβα και νοστιμότατους ντοματοκεφτέδες!

Ντοματοκεφτέδες

Φάβα με καραμελωμένο κρεμμύδι και σάλτσα βασιλικού

Μετά, ήρθε το κυρίως πιάτο, ένα πολύ καλοψημένο εξωτερικά κοτόπουλο, αλλά ζουμερό από μέσα, με πατάτες ψητές και σάλτσα με άρωμα αρμπαρόριζας. Φυσικά, έφεραν πιάτο και σε μένα να δοκιμάσω :-p

Κοτόπουλο φιλέτο με ψητές πατάτες και σάλτσα αρμπαρόριζας

Κι αφού είχαμε φάει όλα αυτά τα νόστιμα πράγματα, μας έφεραν μια εκπληκτική κρεμ μπρουλέ, κέρασμα κι αυτή.

κρεμ μπρουλε

Μείναμε ενθουσιασμένοι με το μαγαζί, τις γεύσεις, το στυλ, το σέρβις, όπως και από την ευγένεια και τη σεμνότητα του σεφ! Το γεύμα, εκτός από τα κεράσματα, συν ένα νερό και ένα αναψυκτικό, στοίχισε 35 ευρώ. Αν θα πρέπει να το χαρακτηρίσω σαν ακριβό ή φτηνό, θα πω ότι είναι λίγο πιο ακριβό από μια ταβέρνα, όχι όμως τόσο ακριβό ώστε να είναι απαγορευτικό. Οι γεύσεις πάντως σε αποζημιώνουν. Είναι από τα μαγαζιά που θα ξαναπήγαινα αν βρισκόμουν στη Σαντορίνη, πράγμα που το εύχομαι!