Pages

Thursday, June 11, 2009

Χερίσια μακαρόνια-Χειροποίητα μακαρόνια Χίου

Η καλή μου η Χια, όταν συναντηθήκαμε, μου έφερε πολλά καλούδια χιώτικα. Μέσα σ’ αυτά ήταν και χερίσια μακαρόνια ή αλλιώς μακαρόνια σπάρτου. Ομολογώ ότι αυτά τα ζυμαρικά, ήταν αδύνατον να μην τα θυμάμαι, επειδή είχε γίνει μεγάλος σάλος σε ένα άρθρο στο παλιό hungry. Μου είχε μείνει το όνομά τους λοιπόν καλά χαραγμένο στη μνήμη μου. Τότε, η καλή μου η Χια είχε δώσει συνταγή για τα μακαρόνια αυτά. Τα μαγείρεψα λοιπόν μόνο με σάλτσα ντομάτα και σερβιρίστηκαν με τυρί τριμμένο. Αν βρείτε έτοιμα μακαρόνια σπάρτου σε μαγαζί με χιώτικα προϊόντα, ακολουθείστε πιστά τις οδηγίες βρασίματος. Όσο πιο φρέσκα είναι (κοιτάξτε την ημερομηνία λήξεως) τόσο καλύτερο αποτέλεσμα θα έχετε, γιατί εγώ που δεν την πρόσεξα, το χουνεράκι μου το έπαθα, αλλά δε θα σας πω όλα μου τα μυστικά η μαγείρισσα.
Τώρα να σας δώσω συνταγή για τη σάλτσα; Ο καθένας νομίζω έχει φτιάξει σάλτσα ντομάτα.

Φτιάξτε μια απλή σάλτσα ντομάτας με:
1 κονσέρβα ψιλοκομμένα ντοματάκια ή 4-5 ώριμες ντομάτες αν είναι η εποχή τους.
1 ξερό κρεμμύδιι ψιλοκομμένο
αλάτι
2-3 κ. σ. λάδι
1 κ. γ. ζάχαρη
1 κύβο λαχανικών ή άλλο μυρωδικό που επιθυμείτε

Σωτάρουμε για λίγο το κρεμμύδι στο λάδι.
Όταν σωταριστεί, ρίχνουμε την ντομάτα.
Προσθέτουμε νερό, αλάτι, τον κύβο, τη ζάχαρη και βράζουμε μέχρι να γίνει η σάλτσα (ένα μισάωρο υποθέτω είναι καλά).
Σερβίρουμε ζεστά με τριμμένο τυρί.

Το κλου της συνταγής δεν είναι εκεί όμως. Το κλου είναι να φτιάξουμε χερίσια μακαρόνια μόνοι μας. Η Χια είχε δώσει τότε τη συνταγή και με την άδειά της σας τη μεταφέρω όπως την είχε δώσει!
Ευχαριστώ Χια μου! Σμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμακ!

Xερίσια μακαρόνια
Στα βορειόχωρα συνηθίζουν να φτιάχνουν τα χερίσια μακαρόνια τα οποία πλάθονται γύρω από σπάρτο. Επειδή είναι δύσκολο έως αδύνατον να βρεθεί σπάρτος στην Αθήνα η δουλειά αυτή γίνεται και με καλαμάκι για τα σουβλάκια.
Όταν ο σπάρτος ή το καλαμάκι τραβηχτεί απομένει το μακαρόνι, ένας λεπτός κύλινδρος με τρύπα στη μέση και μάκρος 12-15 εκατοστά.

Η συνταγή είναι απλή:
1 κιλό σταρένιο αλεύρι
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι αλάτι και χλιαρό νερό

Σε μια λεκάνη βάζετε το αλεύρι και κάνοντας λακκούβα στη μέση ρίχνετε το λάδι, το αλάτι και χλιαρό νερό ώστε να φτιάξετε μια αρκετά σφιχτή ζύμη.
Παίρνετε τον σπάρτο, κόβετε βολαράκια ζύμη, στο μέγεθος καρυδιού, και τα «τρίβετε» γύρω από το κλωναράκι, για να αποκτήσει το μακαρόνι τρύπα στη μέση.
Τα μακαρόνια τα απλώνετε σε καθαρές πετσέτες και τ’ αφήνετε να στεγνώσουν 1-2 ώρες σε δροσερό μέρος για να στεγνώσουν πολύ καλά.
Αν τώρα είστε από τους τυχερούς και έχουν πέσει στα χέρια σας άνυδρα Πυργούσικα ντοματάκια, με τα οποία φτιάξετε σάλτσα γλυκιά, πηχτή και μυρωδάτη καθώς και τυρί από το Πιτιός τότε θα έχετε στο πιάτο σας μια καθαρά χιώτικη γεύση.
Το φαγητό αυτό σερβιριζόταν στα νυφιάτικα τραπέζια στο χωριό Λαγκάδα, στην βόρεια Χίο. Αν η νύφη ήταν έγκυος, σερβίριζαν χερίσια μακαρόνια, αλλιώς οι καλεσμένοι θα έπρεπε να συμβιβαστούν με φιδέ, τον οποίο έφτιαχναν με την ίδια ζύμη.
Αν βρεθείτε καλοκαίρι στην Λαγκάδα τις μέρες που ο Σύλλογος διοργανώνει βραδιά παραδοσιακών φαγητών, μην παραλείψετε να πάρετε μέρος στις ετοιμασίες των φαγητών, μην παραλείψετε να ζητήσετε από τις γιαγιάδες να σας μάθουν την τέχνη.

42 comments:

  1. Προσπαθώ να θυμηθώ αν είναι αυτά τα ζυμαρικά που είχε παρουσιάσει ο Μαμαλάκης σε μια από τις εκπομπές του και τα έφτιαχνε με ένα λεπτό ξυλαράκι μια ωραία γιαγιά!

    Ευχαριστούμε πολύ πολύ για τη συνταγή!!!

    ReplyDelete
  2. εγώ πάντως θα πήγαινα μόνο σε γάμους που είναι έγκυος η νύφη για να φάω μακαρόνια, σιγά μη συμβιβαζόμουν με φιδέ!:)))

    ReplyDelete
  3. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που τα φτιάχνουν, πράγματι. Από εκπομπή του Μαμαλάκη τα ξέρω κι εγώ.
    Με απλή κόκκινη σαλτσούλα ή με ένα μεγαλοπρεπή κόκκορα κοκκινιστό... μμμμμ

    ReplyDelete
  4. Και εγώ στην εκπομπή του Μαμαλάκη θυμάμαι την γιαγιούλα που με εκπληκτική ταχύτητα και επιδεξιότητα έφτιαχνε τα ζυμαρικά. Ο μπαμπάς μου παρ΄ότι είχε μεγαλώσει στη Χίο δεν μας τα είχε αναφέρει ποτέ. Τώρα αν θα επιδοθώ στην παρασκευή τους? Ας μην δώσω υποσχέσεις που δεν πρόκειται να τηρήσω...
    Στην σάλτσα ντομάτας για ζυμαρικά ταιριάζει πολύ και ο βασιλικός (αν είναι φρέσκος ακόμη καλύτερα, αλλά και ο ξερός κάνει καλή δουλίτσα).

    ReplyDelete
  5. Πολύ ωραία τα χερίσια, και εγώ από το Μαμαλάκη τα έχω δει. Αλλά το να τα φτιάξω μάλλον δύσκολο το βλέπω! Θα πρέπει να τα ψάξω σε κανένα ειδικό μαγαζί αν μου δοθεί ευκαιρία!

    ReplyDelete
  6. Βανα, αν και δεν την έχω δει την εκπομπή, δεν αποκλείεται να τα έδειξε. Άλλωστε έχει γυρίσει όλη την Ελλάδα.
    Κι εγώ ευχαριστώ!

    Χαρτ! Κι εγώ μαζί σου!

    Elie, άρα όντως την έδειξε και ο Μαμαλάκης. Συμφωνείτε όλες.

    Ειρήμη, ούτε κι εγώ ξέρω αν θα καταπιαστώ, αλλά δεν ξέρεις ποτέ!
    Τον βασιλικό δεν τον συμπαθώ στη γεύση, γι΄αυτό απουσιάζει :-)

    Big mama, αν είσαι στην Αθήνα, υπάρχουν τόσα ωραία μαγαζιά με τοπικά προϊόντα. Μπορείς να προμηθευτείς από κει!

    ReplyDelete
  7. Μπράβο και στις δυο σας κορίτσια. Όντως αυτά τα ζυμαρικά τα είχε παρουσιάσει ο Μαμαλάκης. Και η γιαγιούλα ταχύτατη όπως είπαν τα κορίτσια. Μου άρεσαν πολύ τα λαογραφικά στοιχεία της συνταγής.

    ReplyDelete
  8. Κικίτσα τέλεια η συνταγή αλλα πιο τέλεια τα χερίσια μακαρόνια! Φαντάζομαι οτι θέλει πολύ χρόνο να τα φτιάξεις θελώ πολύ να τα φτιάξω και γω και θα το μεριμνήσω σύντομα! Φιλάκια πολλά πολλά!

    ReplyDelete
  9. Καλημέρα Κική!! Τα έχω φάει στη Χίο και ομολογώ ότι το φαγητό είχε φανταστική γεύση !!! Ά ρε τι μου θύμησες τώρα :)
    Πολλά φιλιά

    ReplyDelete
  10. αχ τι ωραία αυτά τα μακαρόνια....τα έχω φάει και εγώ στη Χίο!!!!!!!!!
    ευχαριστούμε πολύ
    Πολλά φιλιά
    Αμαλία

    Υ.Γ. για κάποιο λόγο είχα πρβλμ και ένα μήνα τώρα δεν μπορούσα να μπω στο blog σου, πρέπει να αναπληρώσω το χαμένο χρόνο και τις τόσες λιχουδιές που έχασα!!!!!!!

    ReplyDelete
  11. γαστεροπλήξJune 11, 2009 at 2:44 PM

    φτιάχνω και χερίσια Χίου, αλλά όπου κι αν δω μακαρόνι χειροποίητο, κολλάω, είμαι μακαρονού τι να κάνω; τη Χίο την λάτρεψα, ιδιαίτερα τους ανθρώπους της, πέρασα πολύ όμορφα στο νησί τους, είναι πολύ προκομένοι άνθρωποι, τα ντοματάκια τους μου έχουν μείνει αξέχαστα, από τις Χιώτισσες γιαγιάδες έμαθα πολλά

    ReplyDelete
  12. Έχω την εντύπωση ότι κάτι ανάλογο έφαγα στη Λήμνο σε μια από τις επισκέψεις μας σε ορεινό χωριό της, κι εκεί τα έφτιαχνε μια κυρία, συγκεκριμένα η μητέρα του ταβερνιάρη.
    Όμως με έβαλες στη σκέψη να φέρω σπάρτα κι αλεύρι από το χωριό και να τα φτιάξω!!

    ReplyDelete
  13. Είχα την τύχη να τα φάω στη Χίο, μόλις τα έφτιαξαν μαζί με καταπληκτικό κοκκινιστό καθώς κι έτσι για πρώτο, δικό τους μαστέλο ψητό. Πουθενά δεν βρήκα καλύτερα.

    ReplyDelete
  14. Αχ αυτη η Χια γιαγιά του Μαμαλάκη!
    Βλέποντας την ήμουν σίγουρη πως θα τα έφτιαχνα και εγω εύκολα όσο και εκείνη.
    Αμ δε!
    Δεν σου λέω Κική μου πόσο δύσκολο ήταν και πόσο μου απέτυχαν γιατί έχεις γίνει κοινωνός των μαγειρικών μου αποτυχιών τελευταία και ας μην εκτεθω περισσότερο.
    Αντ αυτών έφτιαξα με την ζύμη μικρά αυτάκια που έβρασαν μια χαρά και τα φάγαμε με φρέσκια ντοματα ψιλοκομμένη ωμή, μαζί με φέτα, σαν σαλάτα.
    Νοστιμότατα ήτανε βέβαια, αλλα χερισια μακαρόνια δεν τα έλεγες...!

    ReplyDelete
  15. Ενδιαφέρον. Η δική μου η γιαγιά έφτιαχνε "γκόγκες", φρέσκα ζυμαρικά της ώρας που τα έβραζε αμέσως μόλις τα έφτιαχνε, σαν σαλιγκαράκια ήταν το σχήμα τους -κάτι σαν νωπό νιόκι, τώρα που το σκέφτομαι- και τα ζεμάτιζε με βούτυρο στο σερβίρισμα. Αυστηρά χωρίς σάλτσα τρώγονταν, γιατί ήταν ήδη πολύ βαριά -και νόστιμα- από μόνα τους... Μακαρονού κι εγώ και το πληρώνω μια ζωή με δίαιτες, ψητά κοτόπουλα και τόνους τόννους ;)))))

    ReplyDelete
  16. ΜΜΜ τι νοστιμιά είναι... έχω τρέλα με τα χειροποίητα ζυμαρικά.... Ευχαριστούμε για την συνταγή!!

    ReplyDelete
  17. Πω πω τρομερό να ξέρει όλο το χωριό στο γάμο σου, αν είσαι γονιμοποιημένη ή όχι! Και να μη ξέρεις τι είναι το σωστό!

    Πρέπει να είναι πεντανόσιμα!

    ReplyDelete
  18. Δεν είχα την τύχη να τα δοκιμάσω αλλά είμαι σίγουρη ότι είναι εξαιρετικά - είμαι μακαρονού εξάλλου και πάντα κάτι τέτοιες συνταγές με ενθουσιάζουν! Πολύ ωραία ανάρτιση, μπράβο!!!

    ReplyDelete
  19. Kική, πολύ νόστιμα φαίνονται!

    αν τα βρω θα τα ..αγοράσω, γιατι για να τα φτιάξω, δε με βλεπω.

    καλό βραδυ :))

    ReplyDelete
  20. Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ τέτοια μακαρόνια, ούτε τα έχω ακούσει κιόλας για να είμαι ειλικρινείς. Αλλά μιας και είμαι μακαρονού, θα τα φτιάξω σύντομα. Πως έτσι θα το αφήσω να περάσει αυτό!!!!!

    ReplyDelete
  21. Τα χειροποιητα μακαρονια εχουν αλλη χαρη.Στο χωριο του καλου μου φτιαχνουν τα πλαστα μακαρονια,η ζυμη ειναι ιδια με τα χερισια, τα σερβιρουν ασπρα με τριμμενο πικαντικο τυρι.

    ReplyDelete
  22. Ρένα , ευχαριστουύμε!

    Πλεκτό Εγκώμιο , ομολογώ ότι μου μπήκε κι εμένα η ιδέα να τα φτιάξω!

    Γιώργο , γευστικές αναμνήσεις τις λέω αυτές! :-)

    Αμαλί καλώς τηνε. Μην ανησυχείς, σου έχουμε κρατήσει τη θέση!

    Γαστεροπλήξ έχεις μια άνεση με τα μακαρόνια και τη θαυμάζω. Στη Χίο δεν έχω πάει δυστυχώς...

    Ξανθή , νόμιζα ότι εδώ δεν έχουμε σπάρτο μέχρι που το είδα σε φωτό. Κοντά στο σπίτι μου έχει πολλά, οπότε μένει να το πάρω απόφαση και να δοκιμάσω...

    Νένα τυχερή ησουν! Φιλάκια!

    Ραλού , θα δοκιμάσω κι εγώ. Με τόσα που είπαμε μου μπήκε η ιδέα!

    Αχ Σταυρούλα μου κι εγώ με τους τόνους τους τόνους...

    ReplyDelete
  23. mama κι εμένα μου αρέσουν τα χειροποίητα!

    Αγγελική, το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ την πρώτη στιγμή που το διάβασα!

    Μπέττυ , ευχαριστώ!

    Μαριλένα , εσυ είσαι δηλωμένη μακαρονού!

    Λίνα , ούτε εγώ είχα δοκιμάσει!

    Δημιουργία , όντως έχουν άλλη χαρη τα φτιαχτά...

    ReplyDelete
  24. Πανεύκολη, απλούστατη συνταγή, θα την δοκιμάσω!
    Ούτες τρεις μέρες και τρεις νύχτες δεν θέλει!

    ReplyDelete
  25. Μου αρέσει πολύ να μαθαίνω για τις παραδοσιακές συνταγές της πατρίδας μας γενικότερα.
    Σ' ευχαριστώ πολύ!
    Ελπίζω πως θα σύντομα θα βρω χρόνο για να προσπαθήσω να τα φτιάξω αυτά τα μακαρόνια!

    ΕΝΔΕΙΞΗ ΖΩΗΣ

    ReplyDelete
  26. Να 'μαι και από δωωω! Κατά τον σύζυγο, η τέχνη της μαγειρικής είναι το αδύνατο σημείο μου, εγώ βέβαια διαφωνώ κάθετα. Τα καταφέρνω μια χαρά, αρκεί η συνταγή να μη περιλαμβάνει αλεύρι. Οποιοδήποτε μακαρόνι μου αρέσει, αρκεί η σάλτσα να είναι κόκκινη. (Ποίος ζακυνθινός μπορεί χωρίς σάλτσα ντομάτας;) Ονειρεύομαι μακαρόνια με...κιμά διότι αυτός ο μεροληπτικός υπέρ της μαμάς του, κριτής μου, αντιπαθεί τις σάλτσες και το κρέας, προτιμά νερόβραστα φαγητά -νοσοκομείου, τα λέω εγώ. Σε χιώτικο γάμο θα ευχόταν η νύφη να είναι παρθένα για να έχει σίγουρο το φιδέ.
    Παρότι με τα αλεύρια δεν τα πάω καλά, σκέφτομαι άμα τη αφίξει μου στα πάτρια εδάφη, να μυήσω τα τέκνα στη τέχνη της μαγειρικής και να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε μακαρόνια με το καλαμάκι, αφού φάμε πρώτα τα σουβλάκια, βεβαίως, ώστε να μη μείνουμε νηστικοί, αν το όλο εγχείρημα καταλήξει σε αλευρόκολλα!

    Σε προηγούμενο ποστ, είδα κάτι σύκα. Κική άσε και κάνα μπάλο να γουρμάσει, μπας και φάει κάνας χριστιανός. Από την άλλη, σκέφτομαι, πόσο θα λιγκούρευα, αν τα φωτογράφιζες γούρμα για φάγωμα....και θα σε μισούσα γι αυτό το μαρτύριο να'σαι σίγουρη. :-)

    ReplyDelete
  27. Ω, τέλειο! Απλά τέλειο.
    Αν και οι απλούστερες συνταγές ειναι και οι πιο δύσκολες γιατι θέλουν καλή πρωτη ύλη και προπάντων μαστοριά.

    ReplyDelete
  28. Παραθεριζω καθε καλοκαιρι στο νησι και μαλιστα στο εξοχικο στη Λαγκαδα. Οχι μονο εχω παρευρεθει στα πανηγυρια, οχι μονο τα εχω φαει επανηλειμμενα αλλα πιστευω οτι ειναι μεσα στην απλοτητα του ενα απο τα πιο νοστιμα φαγητα. Για τους παραθεριστες, τα μακαρονια αυτα σερβιρονταο καθημερινα στο χωριο Πιτυους στην ταβερνα του Μακελλου. Δε τα φιαχνουν ολα τα μαγαζια λογω πολυπλοκοτητας.

    ReplyDelete
  29. Κωνσταντίνε, καλέ ναι! Piece of cake!

    Ένδειξη ζωής κι εμένα μ΄αρέσει γι' αυτό κι εγώ θα προσπαθήσω! Το αποφάσισα!

    Ιωάννα καλή μου, εγώ πάλι με τα αλεύρια έχω έρωτα. Προτείνω να φτιάξουμε μαζί τα χιώτικα, τι λές; Χαχα! Άκου όμως. Νόμιζα πως εμείς εδώ δεν έχουμε σπάρτο. Αμ δε! Το Ακλρωτήρι είναι γιομάτο. Έκοψα 2 κλωνιά να δοκιμάσω το σκ να φτιάξω μακαρόνια. Ε και πετύχουνε... Ε και πετύχουνε.. λέω...!

    Μαγισσούλι μου, συμφωνώ απόλυτα! Σμακ!

    Δεσποινάκι είσαι τυχερή που τα γεύεσαι εκεί. Εγώ δεν έχω πάει αλλά πολύ θα ήθελα!

    ReplyDelete
  30. Τι νόστιμο πιάτο! Και τι ωραία παρουσίαση! Στη Χίο βρέθηκα για διακοπές πριν λίγα χρόνια,μοσχοβολάει αυτό το νησί από τη μαστίχα και τα εσπεριδοειδή τους!!Και είναι τόσο εφευρετικοί στις μαγειρικές τους!!!

    ReplyDelete
  31. Και να πω ότι δεν έχω πάει στη βόρεια Χίο..Και να πω ότι δε μ' αρέσουν τα μακαρόνια..Και να πω ότι δεν πηγαίνω τακτικά σε μαγαζί με χιώτικα προϊόντα!..
    ...να πω επίσης ότι δεν είχα ιδέα για τα σπαρτομακάρουνα!

    Άγια μου έβαλες την ιδέα!!

    ReplyDelete
  32. Αυτό το άτιμο το Δεσποινάριον ξέρει από τέτοια μακαρόνια! Από πρώτο χέρι, στο παλιοκόριτσο!
    Μια φορά πήγα στα μέρη της, αλλά δε μου κάτσανε τα "χερίσια", γαμώ το!
    Κική, σε παρακαλώ, συμμαζέψου! Με κολάζεις και το κρίμα στο λαιμό σου...

    ReplyDelete
  33. Σμάρω, καλωσήρθες! Ευχαριστώ! Πολύ θα ήθελα να πάω κι εγώ μια φορά στη Χίο για να δω όλα αυτά που λες από κοντά! Ειδικά τα μαστιχόδεντρα!

    Διονύση πάρε μια φορά να τα δοκιμάσεις με σαλτσα ντομάτας ή με σκέτο τυράκι!

    Άλλη Αγγελικούλα, δεν σου έκατσαν ε; Κρίμα...Εγώ πάλι, όπως είδες δεν βαστήχτηκα. Τα έφτιαξα!

    ReplyDelete
  34. Δεν μπορώ να ... ξεγουρλώσω τα μάτια μου!!!!!!!!!!!!!
    (και το γράφω εδώ, μια και δεν παίρνει σχόλια το ποστ)

    Δεν το πιστεύω ότι τα έφτιαξες, θηρίο!!!!

    ReplyDelete
  35. Ορέ γιατί δεν παιρνει το σχόλιο δίπλα; Άλλο κι αυτό! Τα έφτιαξα καλέ! Να δω τώρα από γεύση τι θα λένε!

    ReplyDelete
  36. Κικίτσα συγχαρητήρια!!!
    Βλέποντας τα βιντεάκια μου φαίνεται εύκολο να το δοκιμάσω, τώρα αν στην πράξη με παιδέψουν .... θα δεέξει!!
    Καλό Σου Κου!!

    ReplyDelete
  37. Ελενα, ευχαριστώ! Καλή εβδομάδα!

    ReplyDelete
  38. Να ‘μαι κι εγώ!!
    Επέστρεψα από την διήμερη άδεια μου και τι βλέπω η αγνή, αθώα, νησιωτοπούλα;;;;;;;
    Έως και σπάρτους βρήκες καλέ;;;
    Να κανονίσεις το ταξίδι στη Χίο θα σε μαγέψει.
    Άσε που θα πάρει η φωτογραφική σου μηχανή φωτιά.
    Πιστεύω να καταφέρω να είμαι κάτω αρχές Αυγούστου που θα είναι η έκθεση Αγροτουρισμού και τότε περίμενε δεματάκι…

    Δεσποινάριο στη Λαγκάδα πηγαίνεις κάθε καλοκαίρι; Και ποιανού είσαι εσύ κοπέλα μου;;;;; Διότι γνωρίζω το μισό χωριό, από συμμαθήτριες θες, από κουμπάρες θες, από φίλες-αδελφές θες. Και κάθε καλοκαίρι θα την κάνω την βόλτα μου από τα μέρη σας.

    Σας φιλώ αμφιμαγούλως
    Chios on Line

    ReplyDelete
  39. Χια μου γύρισες; Είδες που τα έτιαξα κιόλας; Ούτε χιώτισσα να ήμουνα! Και σπάρτα και όλα τα καλά!
    Μακάρι να πήγαινα μια βολτούλα στη Χίο!
    Τη Δέσποινα, ρώτα τη σε πρώτη ευκαιρία στο μπλογκ της. Θα σου απαντήσει και μπορεί να βρεθείτε και γνωστές!
    Φιλάκια πολλά Χια μου γλυκιά!

    ReplyDelete
  40. Θα τα δοκιμασω οπωσδηποτε αλλα με μαυρο αλευρι( η Χια ας μας πει αν το εχει δοκιμασει ποτε!Πραγματικα τρελαινομαι για οτιδηποτε φτιαχνουμε με τα χερακια μας και διατηρουμε την παραδοση μας που τεινει να ξεχαστει!Αυτο θα μπορουσε να γινει ισως και επαγγελμα για ατομα οπως η Χια διοτι νομιζω οι τουριστες ενδιαφερονται να αγορασουν διαφορα καλουδια του τοπου που επισκεφτονται.

    ReplyDelete
  41. Νατάσα δεν ξέρω πώς θα βγουν με αλεύρι ολικής. Αν τα κάνεις πες μας! Συμφωνώ για όσα λες περί παράδοσης...

    ReplyDelete
  42. καλητερα να πας στον Πειραια καπου κοντα στην Γουναρη ειναι εκειτο chios chop εχει χερισια μακαρονια που φτιαχνονται στην χιο με τον παραδοσιακο τροπο και στελνονται στον πειραια κατεψυγμενα.δοκιμαστε τα δεν θα χασετε

    ReplyDelete