Πατάτες γιαχνί(για 4 άτομα)
4 ποτήρια νερού νερό (όχι τεράστια)
8 μέτριες πατάτες (υπολογίστε 2 για τον καθένα)
2 κ. σ. πάστα ντομάτας
μαϊντανός ψιλοκομμένος (ή μια κ.σ. ξερός)
αλάτι
πιπέρι
μοσχοκάρυδο
λίγο λάδι
προαιρετικά: λουκάνικα Φρανκφούρτης
Βάζουμε το νερό να βράσει και στο μεταξύ καθαρίζουμε τις πατάτες.
Τις κόβουμε χοντρά κομμάτια.
Ρίχνουμε τις πατάτες στο νερό, ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και βράζουμε περίπου για 15-20 λεπτά ή μέχρι να τρυπιούνται οι πατάτες.
Αν θέλουμε και δεν νηστεύουμε, στο τέλος προσθέτουμε λουκάνικα Φρανκφούρτης κομμένα σε μεγάλα κομμάτια.
Φαγητό που μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια (τότε δεν κάναμε και μεγάλες χαρές όταν το βλέπαμε).
Ταιριάζει τις χειμωνιάτικες μέρες. Επιβάλλεται η φέτα!
Καλό πσκ!
Deli,ξέρεις πόσο μ΄αρέσει;Φαίνεται ότι μεγαλώνοντας γυρίζουμε στα φαγητά των μικρών μας χρόνων,που τότε γκρινιάζαμε,για να το φάμε.
ReplyDeleteΌταν το βλέπουν στο σπίτι,ακούω τη μόνιμη επωδό!Τι, σκέτο;
Λουκανικάκι δε τους κάνω τη χάρη να βάλω,δε μ΄αρέσει.Εγωιστικό,αλλά κρέας τρώμε ξέχωρα,όχι με τα λαδερά.
Φιλιά!
καλό το φαγάκι, αλλά στο στρατό το λένε μπλουμ. ελαφρά σωταρισμένες, με λίγο κρεμμύδι και σκορδάκι γίνονται πολύ ανώτερες και ανεβαίνουν οι μετοχές τους, οπότε θα ικανοποιούν καλύτερα και αυτούς που ζητούν κρεατάκι αλλά εμείς επιμενουμε να μην τους δίνουμε....
ReplyDeleteδίνω το λόγο μου θα αναρτήσω μια συνταγούλα που θα αγαπήσουν τις πατατες γιαχνί και αυτοί που δεν τις τρώνε...έχει βάλει σε πειρασμό πολλούς που φανατικά δεν έτρωγαν πατάτες γιαχνί...
εγώ πάντως τις πατάτες τις τρώω και μπλουμ...
θυμάστε σε ελληνική ταινία το γιώργο λογοθετίδη που έπαιζε τον θείο από την αμερική και ο γκιωνάκης λεγοταν πουρές; κάποια στιγμή λοιπόν επειδή δεν τον ήθελε η ανηψιά ο λογοθετιδης για να τον ξεφορτωθεί συνέχεια τον αποκαλούσε πατάτα. κάποια στιγμή ο γκιωνάκης τον διορθώνει λέγοντας ότι τον λένε πουρέ. λέει και ο λογοθετίδης: δεν βαριέσαι όπως θέλεις τις κάνεις τις πατατες... έτσι και εγώ όπως και να είναι την τρώω την πατάτα, βάλε πιατο κι ερχομαι, λουκάνικο δεν θέλω, τσιπουράκι ή ουζάκι και αλμυρό ψαράκι ομως θέλω..και τουρσάκι παρακαλώ, θα πάρω πρώτα τα χάπια της πίεσης....υπόσχομαι
Μεσα στο μυαλο μου ησουνα!!!!
ReplyDeleteΕχθες τις μαγειρεψα, εγω βεβαια χωρις λουκανικακια.
Μουρλια φαγακι με φρεσκο ψωμι και τυρι φετα...ολα τα λεφτα.
λοιπον,να θυμηθω να ζητησω απο τη μανουλα να μου φτιαξει αυριο πατατες γιαχνι στην εκδοχη με κρεμμυδακι τσιγαρισμενο ομως...εγω λατρευω πατατες αν και θα επρεπε να με εχουν σημαδεψει με ενα τεραααααστιο τραυμα μια και για εναν ολοκληρο μηνα τρωγαμε ΜΟΝΟ πατατες μαγειρεμενες με διαφορετικους τροπους λογω...οικονομικης δυσπραγιας,για να το πω κομψα!
ReplyDeleteΥ.Γ:Και πλακι ειναι ωραιες!
Καλημέρα Κική
ReplyDeleteΕαν στη συνταγή σου με τις πατάτες προσθέσεις και λίγα μανιτάρια θα είναι σαν να τρώς πατάτες με κρέας.
Φιλιά
Οι πατατούλες είναι πάντοτε αγαπημένες, όπως και να είναι μαγειρεμένες.
ReplyDeleteΕγώ τις κάνω πιο ... τούρμπο, με κρεμμυδάκι, σκορδάκι και μυρωδικά διάφορα, σωταρισμένα όλα πρώτα.
Πιο ελαφριά έκδοχη η δική σου, αλλά επίσης νόστιμη!!
Ωραία και η ιδέα της Δήμητρας να προσθέσουμε και μανιτάρια:)
Είμαι φαν των απλών συνταγών, το ξέρεις. Μου αρέσει η απλή τους παρασκευή και περισσότερο που δεν τις έκανες βαρειες με περιττά
ReplyDeleteσωταρί-τσιγαρίσματα. Φυσικά τη μερίδα μου τη θέλω νηστίσιμη, ζε σελω κλέας :)
Άπλά τέλειο. Κι εγώ με μπόλικο κρεμμύδι και σκόρδο το φτιάχνω. Ωραία ιδέα τα λουκανικάκια, δε το χω δοκιμάσει έτσι.
ReplyDeleteΕλένη, κι εγώ το προτιμώ με φέτα, χωρίς λουκάνικο! Παλιμπαιδίζουμε λες; Ψάχνουμε αναμνήσεις μέσα στις γεύσεις;
ReplyDeleteΓαστεροπλήξ, το κρεμμύδι με πειράζει στο στομάχι και το σωτάρισμα στη ζυγαριά. Εσείς φυσικά, μπορείτε να το κάνετε όπως θέλετε. Εγώ πάλι... Όοοοοοοχι... το καλοκαίρι δεν θα με βρει εμένα πάνω από 60 κιλά! Αν θέλετε εσείς, σωτάρετε. Εγώ δεν σωτάρω το μπλουμ, που να μου δώσει 40 μέρες φυλακή ο λογαχός!
:-)
Πουαντερί, με ζυμωτό ψωμάκι! Συμφωνείς;
Εύα, εγώ έχω πάψει να τσιγαρίζω το κρεμμύδι. Να μη σου πω ότι σε πολλά φαγητά το αποφεύγω κιόλας. Έχουμε ευαισθησίες. Πάντως οι πατάτες, όπως και να είναι μαγειρεμένες, μου αρέσουν!
Δήμητρα, άψογη! Αν υπάρχει κάτι που θα άλλαζα σ' αυτή τη συνταγή, είναι αυτό. Λατρεύω τα μανιτάρια!!!
Έλενα! καλεεέ! Ξετούρμπιασε και λίγο! χαχα!
Μαγισσουλίνι μου, εσένα κράτησα μεριδούλα χωρίς τσιτσί! Χαχα! Τις ξέρω τις επιθυμίες σου! Ούτε εγώ τα μπορώ τα πολλά σωταρίσματα...
Ρένα, βάλε μια φορά στο τελείωμα. Μερσί και καλό ξεκίνημα στις νόστιμες!
Ουπς! Αύριο είναι ισημερία (σε μας ηλιοστάσιο)! H αρχή της άνοιξης σας!
ReplyDeleteΔίκιο έχεις Κική, πρέπει να προσέχουμε τι τρώμε, γιατί σε λίγο θα πρέπει να βάλουμε μαγιώ (και να βγούμε και έξω χωρίς επιπτώσεις στο περιβάλλον...)!
Παρακαλώ, για να σταθούμε στην σειρά! Ποια/ος θα βάλει μαγιώ σε 40 μέρες περίπου?
Για να προσέχουμε τι τρώμε (και τι λέμε, γιατί κάποιοι από μας θα κοινωνήσουν σε λίγες μέρες!) :-)
Κική μου, μόνο ατσιγάριστα? Όλο τον καιρό εδώ τρώω ότι πιο ελαφρύ μπορώ, για να μη παχαίνω! Και σιγά, σιγά άρχισα να απολαμβάνω τις απλές ωραίες γεύσεις του σπιτικού φαγητού! Και την καλή ποιότητα των υλικών, γιατί δεν καλύπτονται από την δυνατή γεύση τσιγαριστού κρεμμυδιού ή σκόρδου. Βέβαια αυτά είναι θέμα γούστου!
Φιλάκια και με το καλό η Άνοιξη!
αυτές οι πατατούλες και το κοφτό μακαρονάκι το κοκκινιστο, ήταν απο τα αγαπημενα μου φαγητα που μας έκανε η γιαγιά μου..
ReplyDeleteτι μου θυμησε βρε Κική μου..
φιλιά πολλά και να εισαι παντα καλα να μας θυμιζεις κι άλλα πολλά :))
Αγγελικηηηηή!!! Θυμήθηκα το μαγιώ μου! Ωχ Παναγία μου! Θα χωράω; χαχα! Θα χωραω, θα χωράω. Θα με πιάσει ένα ταράκουλο εκεί κοντά στο Πάσχα και μετά που θα αρχίσουμε να βγάζουμε ρούχα, θα μαζευτώ και θα χωράω...
ReplyDeleteΠάντως, η αλήθεια είναι ότι με τα γλυκά που τρώω (ως επί το πλείστον κουταλιού) θα έπρεπε να είμαι 200 κιλά, αλλά με σώζει το γεγονός ότι δεν τρώω πολλά λιπαρά. Παχιά τυριά, λάδια, τηγανίσματα, κρέμες, αλλαντικά, δεν τα τρώω. Κι αν τα φάω, ειναι σπάνιο. Οπότε, κάτι γλυτώνω από κει...
Πάω να δοκιμάσω το μπικίνι μου..χεχε!
Μαριλένα!!! Κοφτό μακαρονάκι! Που το θυμήθηκες; Ναι! Κι αυτό τρώγαμε!!!
Ευχαριστώ! Κι εσύ να είσαι καλά!
ψηφιζω λουκανικο!...πολυ αγαπημενο φαγακι μικρων και μεγαλων...τρωγεται φρεσκο φρεσκο με βουτες τραγανου ψωμιου και γενναια μεριδα φετας :)...σλουρπ...
ReplyDelete(σημερα εφτιαξα την λευκη εκδοχη του,αντι ντοματας σως με φιλαδελφεια-μουσταρδα-γαλα)
παρατηρώ έντονη πολιτιστική κίνηση στο blog !
ReplyDeleteΑπο μτα αγαπημένα παιδικά μου φαγητά της γιαγιάς, πατούσα τη πατάτα με το πειρούνι και έβαζα συγχρόνως τυράκι φέτα......
ReplyDeleteπλάκα - πλάκα , τότε δεν το πλησιάζαμε καθόλου αυτό το πιάτο . Τώρα ευχαρίστως θα το γευόμουν συνοδεία αναμνήσεων !
ReplyDeleteΝάσαι καλά , καλησπέρα !!!
Κουκ, αυτή η λευκή εκδοχή με ενδιαφέρει...
ReplyDeleteΝατάσσα, τι να κάνουμε; Να στηρίξουμε τις εκδηλώσεις!
Αχτίδα!!! Το ίδιο έκανα κι εγώ! Το ίδιο έκαν ακαι μ ετις πατάτες βραστές!
Κακέ καλωσήρθες! Έτσι είναι. Οι αναμνήσεις κάνουν αυτές τια παλιές συνταγές πιο γλυκές...
Έχω πάρα πολύ καιρό να φτιάξω πατάτες γιαχνί! Μου έδωσες μια πολύ καλή ιδέα για το βραδυνό μας. Ευχαριστώ :-)
ReplyDeleteΣοφία χαίρομαι!
ReplyDeleteΚαλα!!!!Αυτα τα Υλικα που αναφερεις
ReplyDelete2 κ. σ. πάστα ντομάτας
μαϊντανός ψιλοκομμένος (ή μια κ.σ. ξερός)
αλάτι
πιπέρι
μοσχοκάρυδο
λίγο λάδι
ποτε ?????Που ????? τα βαζουμε?????
Λέω: Ρίχνουμε τις πατάτες στο νερό, ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και βράζουμε περίπου για 15-20 λεπτά ή μέχρι να τρυπιούνται οι πατάτες.
ReplyDelete