Pages

Wednesday, December 30, 2009

Λουκουμάδες

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια φτωχική θα έλεγα γειτονιά στην Πάτρα, τον Άη Γιάννη Πράτσικα. Ο δρόμος που ήταν το σπίτι μου, ήταν ένας δρόμος που οδηγούσε σε αδιέξοδο, έτσι, ως επί το πλείστον, όσοι πηγαινοέρχονταν ήταν και κάτοικοι των σπιτιών. Εκεί, μεγαλώναμε πολλά πιτσιρίκια, πάνω-κάτω στις ίδιες ηλικίες, σε μια γειτονιά και ένα δρόμο, που γινόταν ένας απέραντος παιχνιδότοπος κάθε καλοκαίρι. Δύσκολες εποχές, στη δεκαετία του '60 και του '70...αλλά και ανέμελες.

Δίπλα ακριβώς από το πατρικό μου σπίτι, έμενε (και μένει) η κυρά-Κική. Η κυρά-Κική, ήταν μια γυναίκα, που παρόλες τις συφορές που τη βρήκαν στη ζωή, δεν κατάφεραν να την τσακίσουν και αντέχει ακόμα...Πέντε στόματα είχε να θρέψει η κυρά-Κική και δύο ακόμα η ίδια με τον άντρα της. Κάθε φορά που ήταν έτοιμη να γεννήσει, φώναζε τη μάνα μου: "Κυρά-Τούλα...γεννάω..." Και έτρεχε η μάνα μου να βοηθήσει την κυρά-Κική να γεννήσει...Έτσι έκαναν τότε. Άλλες γεννούσαν στο σπίτι, άλλες στην κλινική, όλες όμως έτρεχαν να βοηθήσουν η μία την άλλη. Τότε δεν υπήρχε κεντρική θέρμανση, πολυτέλειες κλπ. Η γειτόνισσα, βασιζόταν στη γειτόνισσα.

Τα σπίτια μας, ενώνονταν με μια πλινθόκτιστη φράχτη. Εμείς, από την πλευρά μας, είχαμε μια σιδερένια σκάλα που οδηγούσε στο λιακωτό (ταράτσα) για να απλώνουμε ρούχα. Πάνω εκεί, στη στροφή της σκάλας, καθόμασταν εγώ και η αδερφή μου και τα λέγαμε με τις κόρες τις κυρα-Κικής. Μυστικά, παιχνίδια, αστεία, νέα και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, είχε ακούσει αυτός ο τοίχος που ένωνε τα σπίτια μας. Εμείς καθόμασταν σε ένα πεζουλάκι της σκάλας, και τα κορίτσια από την πλευρά τους, ανέβαιναν με μια καρέκλα αν θυμάμαι καλά στο πεζουλάκι για να τα λέμε.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί όταν ακούω λουκουμάδες, το πρώτο που μου φέρνουν στη σκέψη, είναι η κυρα-Κική. Η κυρα-Κική, κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς, έφτιαχνε λουκουμάδες. Το είχε έθιμο να κάνει λουκουμάδες και να μας δίνει ένα πιάτο από τον τοίχο. Κάθε χρόνο, κάθε τέτοιο βράδυ παραμονής πρωτοχρονιάς, εκεί κατά τις 12 και, η κυρα-Κική φώναζε από τον τοιχάκο: "Κυρα-Τούλαααααα...." Έβγαινε η μάνα μου ή κάποια από μας, ανταλλάσσαμε ευχές και μας έδινε ένα πιάτο λουκουμάδες...

Οι λουκουμάδες που ακολουθούν, δεν είναι με συνταγή της κυρα-Κικής, αλλά με συνταγή μιας καλής συναδέλφου μου. Είναι οι καλύτεροι και οι πιο στρογγυλοί λουκουμάδες που έχω φάει ποτέ. Αν προσθέσετε και γλυκάνισο, τότε γίνονται απόλυτα ζακυνθινοί.

Λουκουμάδες
Υλικά
1 κούπα χλιαρό νερό
1 κούπα χλιαρό γάλα
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
1 κουτ. σούπας ζάχαρη
1 κουτ. γλυκού αλάτι
4 κουτ. σούπας λάδι
3 και 1/4 κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Προαιρετικά: γλυκάνισο

Εκτέλεση
Διαλύουμε τη μαγιά στο νερό.
Τη βάζουμε στο μπολ του μίξερ μαζί με όλα τα άλλα υλικά και τα χτυπάμε να γίνουν ένας χυλός (όχι πολλή ώρα χτύπημα).
Σκεπάζουμε το μπωλ και το αφήνουμε κανα δίωρο να φουσκώσει.
Ζεσταίνουμε λάδι (οι λουκουμάδες θέλουν πάντα βαθύ τηγάνι και πάρα πολύ λάδι).

Παίρνουμε με το χέρι μας ζύμη και με τη βοήθεια ενός μικρού βρεγμένου κουταλιού (το βουτάμε μετά από κάθε κουταλιά σε ποτήρι με νερό για να μη κολλάει η ζύμη στο κουτάλι) πετάμε απαλά μέσα στο καυτό λάδι λουκουμαδάκια. Χαμηλώνουμε τη φωτιά (γιατί αλλιώς δε θα προλαβαίνετε να τους γυρίσετε και να τους βγάλετε, ειδικά μετά την πρώτη τηγανιά οι επόμενοι θέλουν πιο χαμηλή φωτιά). Τους βάζουμε μέσα σε μπωλ με χαρτί κουζίνας και όταν τελειώσουν τραβάμε το χαρτί και ρίχνουμε από πάνω μέλι, κανέλα, αν θέλουμε σουσάμι, καρύδια ή ό,τι αρέσει στον καθένα.
Είναι τα πιο στρογγυλά λουκουμαδάκια που έχω δει.
Αν κάποιος θέλει γλυκάνισο το προσθέτει κι αυτό μέσα στη ζύμη.
Η φωτό είναι από εκτέλεση μιας φίλης μου. Συνήθως δεν έχουν ποδαράκια!

Φιλαράκια μου καλά, επιτέλους από το σπίτι μου από χτες το βράδυ, σας εύχομαι να έχετε μια πολύ καλή χρονιά. Να έχετε γλύκα στην ψυχή σας, να βάζετε αλατοπίπερο στη ζωή σας, και να πασπαλίζετε με μπόλικο κανελλογαρίφαλο και όλα τα μπαχάρια του κόσμου τα όνειρά σας!

Καλή χρονιά σε όλους!

33 comments:

  1. Μπροστα στις καταπληκτικες ευχες σου, τι να πω τωρα;

    Καλη χρονια Κικη, με υγεια και αγαπη στο σπιτικο σας!!!

    :)

    * (σε στυλ Παπαγιαννοπουλου στην ταινια με την κουδουνα: αντε βρε, ακομα εκεινο το βιβλιο;)

    ReplyDelete
  2. Καλημέρα

    Στους πιτσιρικάδες και
    στους λουκουμάδες

    Και εγώ σε μια τέτοια γειτονιά
    μεγάλωσα....στην γειτονιά
    των αγγέλων, έτσι την λέω, γιατί
    'ετσι ήταν

    Καλή χαρούμενη και ευτυχισμένη
    χρονιά!!!!!!!!

    ReplyDelete
  3. Χάθηκε ο τοίχος, πάει και η Κυρά-Βαρβάρα, πάνε και τα πιάτα με τις πίτες και τα γλυκά που περνούσαν από πάνω.
    Τώρα ανεβοκατεβάζω τα πιάτα με το ασανσέρ. Άλλες εποχές.

    Να είσαι καλά και...
    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΠΡΙΝ ΑΠ'ΟΛΑ!!

    ReplyDelete
  4. Γλυκά τα λουκουμαδάκια αλλά πιο γλυκά τα λόγια σου Κική μου! Να είσαι πάντα καλά, γλυκιά κι ευτυχισμένη και να έχουμε ένα πολύ νόστιμο 2010!!!!!

    ReplyDelete
  5. Κικίτσα
    την κρατάω αυτή τη συνταγή και ήρθε πάνω στην ώρα!
    Προχθές γυρίζαμε από Εύβοια και μας παίρνει τηλέφωνο η κόρη "βρε μαμά πεθυμήσαμε λουκουμάδες με το Διονυσάκι", ξέρεις, η τρίτη μου "κόρη" η Ζακυνθινή...
    Βρε φάγαμε τον κόσμο όλο, λουκουμάδες δεν βρήκαμε πουθενά...
    γιαυτό σου λέω, πάνω στην ώρα
    να είσαι καλά!

    Όσο για την ιστορία σου, άκρως συγκινητική, λόγω ηλικίας ξέρεις τώρα...

    φιλιά

    ReplyDelete
  6. Αντώνη, οι ευχές είναι μέσα από την καρδιά μου :-)

    Το βιβλίο κόλλησε πριν τις γιορτές στο βιβλιοδετείο επειδή θέλουμε να είναι περιποιημένο και πήγε για ράψιμο στην Αθήνα. Τώρα έλειπα, έλειπε και ο εκδότης και δεν ξέρω τι έγινε. Όταν έχω νέα θα σας πω!
    Καλή χρονιά να έχετε!

    Sailor ο καθένας με τις αναμνήσεις του! Καλή χρονιά και καλωσήρθες και στην κουζίνα μου!

    Δύσπιστε, αχ αυτές οι γειτόνισσες. Ολοι μας θυμόμαστε και κάποια! Καλή χρονιά!

    Λίλα ευχαριστώ! Να έχουμε ένα γλυκό 2010!

    logia, ένα σου λέω μόνο: η συνταγή, είναι Βολιμιάτισας!!! Έτσι να πεις στο Διονυσάκι!!!

    ReplyDelete
  7. Κικί, τις πιο θερμες ευχες μας σε οτι κανεις και οτι επυθυμεις, πολυ ομορφη η ιστοριουλα σου μας θυμησε πως ηταν και πως πρεπει ναναι ο κοσμος γυρω μας. νασαι παντα καλα.

    ReplyDelete
  8. Πολύ όμορφες και γεμάτες ζεστασιά οι ευχές σου Κική (εξαιρουμένου του γαρύφαλου!)
    Εύχομαι και εγώ με τη σειρά μου το 2010 να είναι γεμάτο υγεία, χαρά, αγάπη και καλή διάθεση για όλη σου την οικογένεια.

    ReplyDelete
  9. Πραγματικά συγκινήθηκα με την περιγραφή σου. Σε μια τέτοια γειτονιά μεγαλώσαμε οι περισσότεροι!
    Ευχαριστούμε για τις ευχές, ανταποδίδω, γιατί τέτοια ωραία λόγια που να βρω τώρα εγώ;-)

    ReplyDelete
  10. Πόσο τυχεροί είμαστε εμείς που μεγαλώσαμνε με τόση ανθρωπιά και ζεστασιά, αλλά και ελευθερία...Προσωπικά, μεγάλωσα στην Μπόχαλη από τα 4 μου χρόνια, εκεί να δεις τρεχάλες και παιχνίδια σερνικά και θηλυκά μέχρι τα μεσάνυχτα..Εκεί να δεις συμπαράσταση οι γειτόνοι κι οι χωριανοί...μια φαμελιά είμαστε όλοι...κι ο ένας πρόσεχε το παιδί του αλλουνού...
    Τη σημερινή εποχή, λυπάμαι για τα εγγόνια μου, ιδιαίτερα εδώ στη μελβούρνη και υποθέτω σ εκάθε μεγαλούπολη που όλα είναι απρόσωπα και ουδείς γνοιάζεται για ουδέναν...ούτε που ξέρουμε τι φυλή είανι ο διπλανός μας..
    Λοιπόν Κική μου, θερμές, (μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφού μας ταλανίζουν 38 βαθμοί κι έπεται συνέχεια), ευχές για ό,τι καλό, προ παντός, υγεία, ειρήνη στην ανθρωπότητα και αγάπη, οι ευχές μου όχι μόνο σε σένα αλλά σε όλους τους Ζακυνθινούς και Έλληνες,
    Με αγάπη,
    δ.μ.τ.

    ReplyDelete
  11. οι ωραιότερες αναμνήσεις της ζωής μας, ιδιαίτερα των παιδικών μας χρόνων έχουν πάντοτε συνάρτηση με ένα φαγητό ή ένα γλυκάκι που μας άρεσε και που ποτέ δε θα φάμε τόσο νόστιμο στη ζωή μας ολάκερη.
    η αθωότητα το έκανε νόστιμο και η αγάπη που μας το πρόσφεραν το κατέστησαν αξέχαστο!!!
    μαγικός τοίχος με χρυσόξανθα λουκουμαδάκια, ο γλυκύτερος τοίχος του κόσμου και φυσικά οι πιο γλυκές αναμνήσεις.
    καλή χρονιά, γλυκιά σαν τα λουκουμαδάκια!!!!!!

    ReplyDelete
  12. Deli μου μας γλύκανες με τις ευχές και τους λουκουμάδες!
    Λαχταριστοί και μ΄αρέσουν πολύυυυ!Μόλις πάω Αθήνα ή έρχεται η μεγάλη κόρη,λουκουμάδες ζητάει.Θα τη δοκιμάσω,γιατί οι δικοί μου όλο ποδαράκια έχουν.
    Να έχετε μια καλή,γλυκιά χρονιά!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  13. Η αφήγηση σου μου έφερε στο μυαλό, γλυκές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια.
    Όσο για τους λουκουμάδες τους βουτάω και φεύγωωωωωωωωωωωωωω
    Είμαι λουκουματζού ..... χιχιχιχι ... τι να κάνουμε :P

    ReplyDelete
  14. Τι τέλεια ιδέα το γλυκάνισσο!
    Δεν τους έχω φτιάξει ποτέ έτσι και θα το δοκιμάσω οπωσδήποτε την παραμονή, γιατι και μεις τους συνηθίζουμε στο σπίτι.

    Πάντως Κική, όσο ωραίοι κι αν είναι ετσι στρογγυλοι, εμένα μ αρέσει όταν έχουν ποδαράκια.
    Μπορεί να μην δείχνουν τόσο νοικοκυρεμένοι αλλά όταν είμασταν μικροί με τον αδελφό μου πω πω! τι πράγματα ανακαλύπταμε στα σχήματα τους. Πάπιες και κύκνους, γουρουνάκια, κότες, γάτες, χταπόδια, αυτοκινητακια, αεροπλάνα, την...γιαγιά Σωτηρία...!
    Ενας κόσμος ολόκληρος που παρουσιαζόταν μπουκιά την μπουκια και καταναλωνόταν αμπαλαρισμένος στην γλύκα του μελιού.

    Αχ!
    Ποσο πολύ μας ταξιδεύουν τόσο πολύ οι γεύσεις...

    ReplyDelete
  15. sigkinithika ....
    kali xronia toso glykia oso oi loukoumades tis geitonissas !

    ReplyDelete
  16. Αυτό το έθιμο το είχαμε και στο χωριό μου μόνο που εμείς τις λέγαμε τηγανίτες, τις έφτιαχνε η μητέρα μου κι εμείς τα παιδιά τις πηγαίναμε στις γειτόνισσες!!
    Να είσαι πάντα υγιής με την οικογένεια σου,κι όλες τις επιτυχίες να στις φέρει ο νέος χρόνος!!
    Πολλά φιλιά!!

    ReplyDelete
  17. βυσσινο γλυκοDecember 30, 2009 at 10:47 PM

    Mήπως να αναγορευθούμε Λεσχη των λουκουμαδοαναμνήσεων?, πολλοί συνομήλικοι υποψιάζομαι. Σε μας τους εφτιαχνε κατ' αποκλειστι-κότητα ο εκ μητρός πάππος- περίτεχνους με τρύπα!!!- μέχρι να πάρει τα ηνία η μαμά. Να πιάσουν τόπο οι ευχές σου Κική, τολμώ να αντιγράψω John Lennon και να αντευχηθώ ""...a Happy New Year, I hope it's a good one without any fear!!!""

    ReplyDelete
  18. Παιδικές αναμνήσεις, χρόνια που δε γυρνούν αλλά είναι καλά χαραγμένα μέσα μας. Εύχομαι ο καινούριος χρόνος να έχει και να κρατά καλά τη γλύκα των λουκουμάδων σου.

    ReplyDelete
  19. Καλή χρονιά Κικίτσα!!
    Εύχομαι ο νέος χρόνος να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρά σου!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  20. Στη γειτονια της Μητροπολεως που εμεγαλωσα τη δεκαετια του εξηντα οι γειτονες τις λεγαμε τηγανιτες. Και αυτες που εφτιαχνε η μητερα μου ηταν βαριες δυσαναλογα με το μεγεθος τους, με τη τοπικη μαυρη σταφιδα και καθαρο τοπικο μελι αραιωμενο με νερο και με λιγες χορταινες και παντα με μπολικο σουσαμι. Στα ελληνοαμερκανικα πανηγυρια που παω συχνα τις φτιανουν αφρατες, κουφιες(κομερσιαλ)σκετες με ζαχαρη και ελαχιστο ποσοστο μελιου και χωρις σουσαμι. Και αυτες ωραιες ειναι. Υπαρχουν προτιμησεις.

    ReplyDelete
  21. ΝΕΦΕΛΕΣ, ευχαριστώ πολύ! Να περνάτε καλά εκεί μακριά που είσαστε!

    Ειρήνη, στα δικά σου όνειρα, στο πασπάλισμα θα βγάλω το γαρίφαλο! Καλή χρονιά να έχετε! Φιλάκια!

    Big mama, ευχαριστώ! Καλή και γλυκιά χρονιά να έχετε!

    Daniel σίγουρα είναι αλλιώς για τα σημερινά παιδιά, μα κι αυτά θα έχουν δικές τους αναμνήσεις όταν μεγαλώσουν! Ευχαριστώ για τις ευχές! Καλή χρονιά!

    ReplyDelete
  22. Γαστεροπλήξ, πάντα η παιδική ηλικία πάει πακέτο και με γευστικές αναμνήσεις. Πάντως, δεν ξέρω γιατί, αλλά το πιστεύεις ότι τη γεύση αυτών των λουκουμάδων δεν τη θυμάμαι καθόλου; Μόνο την κίνηση θυμάμαι, όχι τη γεύση! Καλή και γλυκιά χρονιά εύχομαι!

    Ελένη, να τους κάνεις για τα κοριτσάκια! Καλή χρονιά να έχετε! Φιλάκια!

    Αστέρι, ούτε εγώ μπορώ να αντισταθώ σε λουκουμάδες! Καλή χρονιά!

    Ραλούκα μου...έχεις δίκιο ότι ανακαλύπταμε μορφές και σχήματα στα ποδαράκια τους! Δοκίμασέ τους και με γλυκάνισο να δεις νοστιμάδα. Στην αρχή δεν το έβαζα, αλλά το δοκίμασα και μου άρεσ! καλή χρονιά! Φιλιά!

    Νατάσσα, καλή χρονιά! Φιλάκια γλυκά!

    ReplyDelete
  23. Ξανθή, εμείς τηγανίτες λέγατε αποκλειστικά τις πλακέ λουκουμάδες που είχαν σταφίδες. Όταν ήταν στρογγυλοί και αφράτοι χωρίς σταφίδες, τις λέμε λουκουμάδες. Η μάνα μου μας έφτιαχνε και τηγανίτες με κανελλοζάχαρη ή μέλι από πάνω. Ευχαριστώ για τις ευχές! Καλή χρονιά!

    Βυσσινάκι, ο παππούς ε; Και με τρύπα κιόλας! Προχώ ο παππούς! Χαχα! Ευχαριστώ για τις ευχές. Καλή χρονιά να έχεις!

    Ρένα ευχαριστώ! Καλή χρονιά να έχετε!

    Έλενα, ευχαριστώ! Επίσης!

    Dion, όπως είπα πάλι παραπάνω, για μας οι τηγανίτες ήταν πλακουτσές, με σταφίδες. Κανέλλα και ζάχαρη από πάνω ή μέλι. Καλή χρονιά να έχεις!

    ReplyDelete
  24. 2010,μια νέα δεκαετία :)
    Θερμές ευχές για την νέα χρονιά!!
    Χρόνια πολλά και καλά Kiki!

    χχχ

    ReplyDelete
  25. Και λοιπόν, να εχεις μια καλή και γλυκιά χρονιά! Ευχαριστώωωω! Φιλιά!

    ReplyDelete
  26. Γλυκιά χρονιά λουκουμαδένια!

    ReplyDelete
  27. Επίσης Αγγελική!

    ReplyDelete
  28. POPOPOPOOOOOO!!!! MPORO NA TO KANO BLOG FORWARD PARAKALOOOOOOOO?????????

    ReplyDelete
  29. Πού θες να το βαλεις καλε; :-)))

    ReplyDelete
  30. Κικη τους εκανα τους λουκουμαδες αλλα εβαλα 1,5 φακελακι μαγια δεν ειχα αλλο.Δεν φουσκωσαν καθολου παροτι τα εβαλα πανω στο καλοριφερ και οταν τα τηγανησα δεν ηταν αφρατα αλλα λιγο σκληρα ενιωθα πολυ ζυμη στο στομα.Τι εκανα παλι λαθος?

    ReplyDelete
  31. Νατάσα, χρειαζόταν όπως φαινεται τη μαγιά που του έλειπε. Αφού δεν είχες, μπορούσες να ενισχύσεις με αυτοφούσκωτο αλεύρι. Επίσης, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η θερμοκρασία. Αν το είχες πάνω στο καλοριφέρ, πολύ πιθανό να κάηκε η μαγιά αντί να βοηθήθηκε. Καλύτερα να μην βάζεις απευθείας το μπωλ πάνω, αλλά τυλιγμένο σε τραπεζομάντηλο ή κουβερτούλα. Είναι πολύ εύκολη συνταγή και από όλους πετυχημένη. Την επόμενη φορά θα σου πάει καλά!

    ReplyDelete
  32. Ευχαριστω πολυ Κικη θα το ξαναδοκιμασω.Αυτο για το καλοριφερ δεν το ηξερα καλα που μου το ειπες.Οπως επισης δεν ηξερα και για το αλευρι τη φαρινα(ειμαι καινουργια νοικοκυρα γι αυτο τοσες αποριες).θα αγορασω μαγια και θα το ξεναεπιχειρησω.

    ReplyDelete
  33. ...Κι ό,τι θες ρώτα! ;-)

    ReplyDelete