Τι να δοκιμάσω στην Ξάνθη. Τι να πάρω.

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στην Ξάνθη, ήρθε η ώρα να σας πω τι δοκίμασα. Κατ'αρχήν, ό,τι έφαγα, ήταν εξαιρετικό! Παρόλο που κάποιες φορές φάγαμε αργά ή πολύ, τα ευαίσθητα στομάχια μας δεν παραπονέθηκαν, πέρα από το φούσκωμα που προκλήθηκε από ...αρκετό φαγητό :-)

Όλα όσα δοκιμάσαμε, τόσο σε μαγαζιά, όσο και στο δρόμο, ήταν πάρα πολύ καλά! Τα κρεατικά τους μας φάνηκαν πιο νόστιμα, οι μερίδες τεράστιες, έφαγα τα καλύτερα σουτζουκάκια και πιροσκί που έχω δοκιμάσει ποτέ, κλπ κλπ

Ας αρχίσω όμως να σας δείχνω...

Ξεκινάω με ίσως το πιο νόστιμο που έφαγα εκεί. Ή μήπως να παραδεχτώ απλά ότι είμαι γλυκατζού; Μάλλον το δεύτερο! χαχα!

Στην αρχή της παλιά πόλης, υπάρχει ένα ζαχαροπλαστείο, το Βυζάντιο. Αγοράσαμε σεκέρ παρέ και καζά ντιπί. ΘΕΪΚΑ και τα δύο! Το αστείο εδώ: στο Βυζάντιο δεν μπορούσες να καθίσεις αν ήσουν καπνιστής (είχε ελάχιστα τραπέζια και όχι για καπνίζοντες), εμείς θέλαμε οπωσδήποτε καφέ και τσιγαράκι, οπότε είπαμε ότι δεν θα μείνουμε. Η ευγενική κυρία είπε ότι μπορούσαμε να πάρουμε το γλυκό μας μαζί αν καθόμασταν στο απέναντι καφέ (ή σε ένα από τα απέναντι υποθέτω). Το απέναντι καφέ, λεγότας Με..ρακί και δεν είχε γλυκά. Μας πρότεινε αν θέλουμε να πάρουμε γλυκό από απέναντι και να το φέρουμε εκεί. Αφού και οι δύο μαγαζάτορες τα έβρισκαν ως προς αυτό, αυτό κάναμε κι εμείς. Μια χαρά συνεργάζονταν τα δύο μαγαζιά!

Θεονόστιμα λοιπόν και τα δύο γλυκά. Σεκέρ παρέ είχα ξαναφάει αλλά καζάν ντιπί, δεν είχα φάει ποτέ. Νόμιζα πως θα πικρίζει η καμμένη πλευρά του, αλλά αντίθετα γλύκιζε και ήταν ΤΕΛΕΙΟ! Η φίλη που μας "ξεναγούσε" αφού ήταν από κει, μας είπε ότι στο έμπα της πόλης υπάρχει ένα μαγαζί παμπάλαιο που λέγεται Καζάνι και έχει το καλύτερο καζάν ντιπί. Δεν προλάβαμε να δοκμάσουμε από κει. Του Βυζάντιου πάντως ήταν τέλειο!

Η Ξάνθη είναι διάσημη, εκτός από τα σιροπιαστά της γλυκά, και για τα γλυκά με σοκολάτα. Συγκεκριμένα για τις καριόκες και τα πούρα της. Ένα πολύ γνωστό ζαχαροπλαστείο είναι ο Παπαπαρασκευάς, από όπου βλέπετε φωτο. Μεταξύ καριόκας και πούρου, ψηφίζω πούρο.

(Αυτά τα γλυκά, μου θύμισαν γλυκά που είχα φάει στη Γερμανία και λέγοντας χιονόμπαλες)

Ταβέρνα τα Φιλαράκια. Καταπληκτική σε όλα της. Σημείο, φαγητό, τιμές. Α και χιούμορ. Διαβάστε τα σουπλά και τον κατάλογο και θα καταλάβετε τι εννοώ. Φάγαμε ισκεντέρ κεμπάπ. Αντί για γιαουρτλού (με γιαούρτι) φάγαμε αυτό που έχει σάλτσα ντομάτα από πάνω. Συνοδευόταν με ένα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ατζέμ πιλάφι, πίτες, πιπεριά, ψητά λαχανικά. Σε καταλάβαιναν ότι είσαι ξένος και ρωτούσαν αν θές την πιπεριά καυτερή ή όχι ;-) Μια μερίδα τεράστια, μια σαλάτα, αναψυκτικό και νερό, περίπου 15 ευρώ.

Ξηροκάρπια κι εδώ, όπως και στην Κομοτηνή! Και όχι μόνο φυσικά. Σουτζούκ λουκούμ, αλλά και fruit leather παρακαλώ!

Από αυτό το μαγαζί, (το Ξηροκάρπι) πήρα σουτζούκ λουκούμ με φυστίκι και ήταν τέλειο. Σουτζουκ λουκούμ πήρα επίσης από την αρχή της παλιάς πόλης από ένα γωνιακό μαγαζί που νομίζω ότι λεγόταν γωνίτσα ή κάτι τέτοιο. Εξίσου νόστιμο!

Κι άλλο ζαχαροπλαστείο. Μου έκανε εντύπωση ότι και στα δύο, είχαν μπισκότα και τούρτες με ζαχαρόπαστα...

Σουβλάκι (τουλούμπα) κανείς;

Το καλύτερο σουτζουκάκι (ή μήπως ήταν κεμπαπ;;;) που έφαγα ποτέ! Αφράτο και πεντανόστιμο!

Σ' αυτά τα μέρη, πρέπει να φας μπουγάτσα οπωσδήποτε...

Τελευταία μέρα, φάγαμε σε μια ταβέρνα ψηλά, από όπου βλέπεις όλη την Ξάνθη. Ταβέρνα Ξανθίπη. Πολύ καλό φαγητό. Τιμές, δεν γνωρίζω.

Πατάτες ωγκραντέν τέλειες

Αλοιφές λένε στα βόρεια το τζατζίκi, ρώσικη, τυροσαλάτα κλπ. Η τυροσαλάτα που δοκίμασα, τέλεια!

Τοπικά φαγητά ζητήσαμε: χοιρινό κρασάτο με μανιτάρια

...και μοσχάρι με μελιτζάνες. Σούπερ και τα δύο!

Τέλος, να σας δείξω τις νοστιμιές που φάγαμε στο δρόμο. Με την κυρία από το Σύλλογο γυναικών Γενισέας, πιάσαμε κουβέντα. Ζήτησα να τους φωτογραφήσω, με ρώτησε από πού είμαι και όταν της είπα ότι ήρθαμε με το χορευτικό ειδικά για τις γιορτές παλιάς Πόλης, με κέρασε πιροσκί. Ό,τι καλύτερο έφαγα νομίζω. Χωρίς λάδια περιττά, νόστιμο κλπ. Προτίμησα με τυρί και ήταν τέλειο. Προσέξτε πώς δουλεύουν όλες μαζί σαν μελίσσι. Ασταμάτητα έφτιαχναν πιροσκί, η καθεμία το στάδιο που είχε μπροστά της. Δοκιμάστε αν βρεθείτε κοντά τους. Μετά, γύρισα και κάνοντας αστείο ότι ήταν χάλια και πρέπει να ξαναφάω για να σιγουρευτώ, αγόρασα άλλα τρία για την παρέα μου :-p

Ο Σύλλογος γυναικών Ξάνθης. Εδώ δεν πήρα πιροσκί, αλλά χατσαπούρι (ποντιακό τυρόψωμο). Εξαιρετικό!

Κι άλλος σύλλογος γυναικών. Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση η ύπαρξη πολλών συλλόγων και μάλιστα γυναικών.

Τέλος, αυτές οι πολύτιμες μπίλες, λιάζονται από τη μέρα που γύρισα, στο μπαλκόνι μου. Αρχικά, όταν είδα να τις πουλάνε στο δρόμο, αναρωτήθηκα τι είναι. Από μακριά έμοιαζαν με ελιές, αλλά μου φάνηκε αδιανόητο να πουλάνε ελιές σε κείνα τα μέρη και μάλιστα τόσο νωρίς. Έπρεπε να ρωτήσω τι είναι! Κράνα! Ωωωωω Γκοοοοντ! Θα πάρω κράνα γι λικέεεερ! Εγώ τα κράνα που είχα δει και μου είχαν στείλει κανα δυο φορές δώρο, ήταν πιο μικρά και πιο άγουρα. Αυτά εδώ ήταν μεγάλλα και κατακόκκινα. Περιμένω πώς και πώς να γίνει το λικεράκι μου!

Μαμάδες και μπαμπάδες που θα πάτε αυτό τον καιρό να εγκαταστήσετε τα παιδάκια σας, δοκιμάστε την τοπική κουζίνα και αφήστε την ασφάλεια της πίτσας και του σουβλακίου! :-)

Μπάρες με βρώμη, ξηρούς καρπούς και χαρουπόσκονη

Πρόσφατα έφτιαξα μπάρες ενέργειας με χαρουπόσκονη. Ήταν πεντανόστιμες, απόλυτα σοκολατένιες, χωρίς να καταλάβει κανείς ότι δεν είχαν σοκολάτα!

Με την ευκαιρία που ξαναλέω για τη χαρουπόσκονη, να πω αυτό: μιλάω σεόλα τα ποστ με σιγουριά ότι η χαρουπόσκονη και το χαρουπάλευρο δεν είναι το ίδιο. Αυτό, γιατί θυμόμουν ότι όταν μου το χάρισε η φίλη μου, μου το διευκρίνισε. Ψάξε ψάξε, είδα ότι σε ξένα σαιτ η αναφορά είναι η ίδια. Συνήθως λένε χαρουπόσκονη και χαρουπάλευρο και εννοούν το ίδιο. Σε ελληνικά σάιτς, αλλού αναφέρεται ως σκόνη και αλλού ως άλευρο, χωρίς να διευκρινίζουν αν είναι το ίδιο. Η φίλη που το αγόρασε όμως, της εξήγησαν εκεί από όπου το πήρε, ότι είναι διαφορετικά, επειδή έχουν διαφορετική επεξεργασία. Στη σκόνη αλέθουν μόνο τους κόκκους που περιέχονται μέσα στο "φασόλι", ενώ στο άλευρο, όλο τον καρπό. Έτσι, στη μια περίπτωση μοιάζει με κακάο και γλυκίζει, ενώ στην άλλη όχι (χαρακτηριστικά είπε ότι μια φορά πήρε αλεύρι αντί για σκόνη και δεν τρωγόταν). Εγώ, έχω δοκιμάσει μόνο σκόνη. Πρέπει να δοκιμάσω και χαρουπάλευρο για να δω αν είναι ίδια, διότι η γεύση δεν λαθεύει (αν φυσικά αυτό που θα αγοράσω είναι αλεύρι και όχι το ίδιο με άλλο όνομα...). Τώρα αν εσείς ξέρετε κάτι παραπάνω ή άλλο, πείτε μας κι εμάς να μάθουμε, or never speak again που λένε και στους γάμους! χαχα!

Έλεγα λοιπόν ότι οι μπάρες ήταν πάαααρα πολύ νόστιμες. Είχα φυλάξει μέσα σε τάπερ μερικές, περιποιημένες, όμορφες, κούκλες, για να φωτογραφηθούν για το μπλογκ την επόμενη μέρα και αφού έγινε ο γνωστός διάλογος (γυναίκα....αυτό είναι για μένα; ΟΧΙ! ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ :-p), άφησα μερικές που δεν είχαν κοπεί καλά, ήταν και πιο μικρές, για το πρωινό του καλού μου. Λέω, αυτές, μπορείς να τις φας αύριο. Όχι όλες. Όσες θες. Σαν να είπα φάτες όλες! χαχα! Τις τσάκισε. Μετά μονολογούσε ότι δεν κάνουμε δουλειά έτσι...να ξεκινήσουμε για μία μπάρα και να φάμε 4! χαχα!

Έλεγα επίσης ότι τη χαρουπόσκονη δεν την καταλαβαίνεις. Νομίζεις ότι έχει μέσα κακάο ή σοκολάτα. Τώρα αν εσείς δεν έχετε χαρουπόσκονη ή θέλετε να βάλετε κακάο, κάντε το, αλλά δεν ξέρω πόσο γλυκές θα βγουν.

Διατηρούνται για μέρες μέσα σε τάπερ που κλείνει ή μέσα σε σακούλα φαγητού.

Η παρακάτω φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε όλους τους μπλόγκερς για τις τεχνικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε προκειμένου να φωτογραφίζουμε σε φυσικό φως :-p

Μπάρες με βρώμη, ξηρούς καρπούς και χαρουπόσκονη

Υλικά για 18 μπάρες περίπου

150 γρ. νιφάδες βρώμης (κουάκερ)

90 γρ. χαρουπόσκονη

25 γρ. φουντούκια χοντροτριμμένα

25 γρ. αμύγδαλα χοντροκομμένα

50 γρ. cranberries

50 γρ. μαύρη σταφίδα Ζακύνθου

180 γρ. μέλι

110 γρ. φυστικοβούτυρο

Εκτέλεση

Προετοιμάζουμε τα υλικά μας.

Μέσα σε ένα μπωλ, προσθέτουμε όλα τα υλικά εκτός από το μέλι και το φυστικοβούτυρο και ανακατεύουμε.

Σε ένα μπρίκι ή κατσαρολάκι, ζεσταίνουμε μαζί το φυστικοβούτυρο με το μέλι, ανακατεύοντας συνεχώς. Δεν χρειάζεται να βράσει. Απλώς να λιώσει το βούτυρο και να ενωθεί με το μέλι.

Ρίχνουμε το υγρό στο μπωλ και ανακατεύουμε αρχικά με κουτάλι. Στη συνέχεια, με γάντια ή με γυμνά χέρια, ζυμώνουμε, πατάμε, ζουλάμε, μέχρι που η ζύμη να μην διαλύεται. Προσθέτουμε λίγο μέλι και βούτυρο ΜΟΝΟ ΑΝ η ζύμη δεν έχει πάρει όλη τη βρώμη. Αν πάλι φαίνεται πολύ υγρή, βάζουμε λίγη βρώμη και χαρουπόσπονη ακόμα. Εμένα, με αυτές τις αναλογίες και με καλό πάτημα/ζύμωμα με το χέρι, ήταν καλή. Η ζύμη πρέπει να είναι σφιχτή, θα απλώνεται δύσκολα, αλλά δεν θα διαλύεται.

Απλώνουμε χαρτί ψήσίματος πάνω σε ταψί.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς με αέρα.

Απλώνουμε τη ζύμη πατώντας τη πάνω στη λαδόκολλα στο επιθυμητό πάχος. Τη δική μου την άπλωσα σε διαστάσεις 20x20 περίπου. Προσπαθήστε να την τετραγωνίστε ή να είναι παραλληλόγραμμη, έτσι ώστε μετά, να κόψετε παραλληλόγραμμες ή τετράγωνες μπάρες.

Ψήνουμε για 20 λεπτά στους 160 βαθμούς με αέρα.

Με το άγγιγμα του χεριού μας θα είναι ακόμα λίγο μαλακή, αλλά καθώς κρυώνει θα γίνει πιο σκληρή.

Όπως είναι ζεστή, κόβουμε με μαχαίρι μπάρες στο μέγεθος που επιθυμούμε και αφήνουμε να κρυώσουν.

Αποθηκεύουμε σε τάπερ που κλείνει ή σε σακούλα τροφίμων. Ακόμα και μετά από μέρες, είναι πεντανόστιμες.

Tips: αν δεν έχετε χαρουπόσκονη, μπορείτε να βάλετε κακάο, αλλά θα είναι λιγότερο γλυκιές.

Τη ζύμη αυτή, μπορείτε να την κάνετε λίιιιγο πιο υγρή και να κάνετε τρουφάκια! Δεν έχει τίποτα που να χρειάζεται ψήσιμο!

Αντί για φυστικοβούτυρο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε άλλο βούτυρο.

Εννοείται ότι μπορείτε να αλλάξετε τα ξηροκάρπια κατά βούληση.

Καλή εβδομάδα!

Μαρμελάδα ροδάκινο με φρουκτόζη

Στα πλαίσια ειδικής διατροφής, μου ζήτησε μια φίλη να της φτιάξω μαρμελάδα ροδάκινο με φρουκτόζη. Έγινε πάρα πολύ νόστιμη! Αν αποφεύγετε τη ζάχαρη, αλλά επιτρέπεται να καταναλώσετε φρουκτόζη, σας τη συστήνω. 

Ξεκινήστε τη μέρα σας ή το απόγευμά σας, με καφεδάκι, τσαγάκι, μαρμελαδίτσα και φρυγανιές ή ψωμάκι και απί δίπλα σας το αγαπημένο σας χόμπυ. Εγώ την ξεκίνησα με ένα από τα αγαπημένα μου χόμπυ: το πλεκτό μου. Εσείς;

Μαρμελάδα ροδάκινο με φρουκτόζη

Υλικά

1.200 γρ. ροδάκινα

400 γρ. φρουκτόζη

Εκτέλεση

Πλένουμε και καθαρίζουμε τα ροδάκινα.

Τα κόβουμε σε μικρά κομμάτια.

Τα βάζουμε σε κατσαρόλα μαζί με τη ζάχαρη.

Τα βάζουμε να βράσουν, ανακατεύοντας στην αρχή συνέχεια (ακόμα και πριν ζεσταθεί το μίγμα), για να βγάλει υγρά.

Βράζουμε σε δυνατή φωτιά για 20 λεπτά περίπου.

Πατάμε με πρέσα πατάτας να λιώσει όσο επιθυμούμε.

Αφήνουμε να κρυώσει εντελώς, την επόμενη μέρα ελέγχουμε αν θέλει άλλο δέσιμο και αν θέλει, βράζουμε για λίγα λεπτά ακόμα.

Φυλάμε σε βάζα στο ψυγείο ή σφραγισμένα εκτός.

Καλή εδβομάδα!

Γιορτές παλιά πόλης Ξάνθης

Την περασμένη βδομάδα ταξιδέψαμε στην όμορφη Ξάνθη μαζί με το χορευτικό συγκρότημα στο οποίο είμαι μέλος. Οι γιορτές Παλιάς Πόλης, ήταν ο λόγος για τον οποίο ταξιδέψαμε, προκειμένου να πάρουμε μέρος σ' αυτές. Σκέφτηκα να γράψω ένα μόνο ποστ, αλλά είναι τόσες πολλές οι φωτογραφίες και οι αναφορές που επιβάλλεται να γράψω και 2ο. Αποφάσισα λοιπόν, στο πρώτο να σας δείξω μόνο το κλίμα, αν αυτό μπορεί να φανεί, των γιορτών.

Στην Ξάνθη είχα βρεθεί πέρυσι για λίγη ώρα, όταν είχα πάει στην Κομοτηνή. Αυτή τη φορά, είχα την ευκαιρία να τη δω για περισσότερο χρόνο, να περπατήσω στην παλιά πόλη και να νιώσουμε τον παλμό της γιορτής.

Αν δεν έχετε πάει στην Ξάνθη, πραγματικά οι γιορτές παλιάς πόλης είναι μια τέλεια ευκαιρία για να βρεθείτε εκεί.

Ένα ατέλειωτο πανηγύρι στήνεται παντού. Εκθέσεις. χοροί, συναυλίες, παραστάσεις, γλέντια, ένα πανηγύρι παντού.

Μια και το μπλογκ αφορά στη μαγειρική, πρέπει να τονίσω ότι όπου και να φάτε, σε μαγαζί ή στο δρόμο, θα φάτε καλά. Πολύ καλά κρεατικά, μεγάλες μερίδες, καλές τιμές. Οπωσδήποτε πρέπει να δοκιμάσετε την τοπική κουζίνα, τα σοκολατένια γλυκά και τα σιροπιαστά.

Όπως σας έλεγα, εκδηλώσεις στήνονται παντού. Αν ρίξτε μια ματιά στο φετινό πρόγραμμα, πραγματικά θα τα χάσετε, όπως τα έχασα κι εγώ διαβάζοντάς το πριν πάω. Αναρωτιόμουν, μα πού γίνονται όλα αυτά; Πού; πώς; πότε; από ποιους;

Ο Δήμος παραχωρεί ένα χώρο σε κάθε σύλλογο. Η παλιά πόλη, δεν είναι πολύ μικρή. Έχει μια έκταση καλή μπορώ να πω. Έτσι, περπατώντας στα στενά της, βλέπεις χώρους, οι περισσότεροι υπαίθριοι, στους οποίους έχουν στήσει ο κάθε σύλλογος το γλέντι του. Σύλλογος Εβριτών, Ποντίων, Σαρακατσάνων, Θρακιωτών, Μικρασιατών, κλπ Επίσης υπάρχει ένα κεντρικό πάλκο, όπου γίνονται παραστάσεις χορευτικές, μουσικοχορευτικές, μουσικές κλπ.

Παράλληλα, εκθέσεις ζωγραφικής, κοσμημάτων, παρουσιάσεις βιβλίων, σεμινάρια χορού και όλα αυτά στο Λαογραφικό Μουσείο, στη ΦΕΞ (Φιλοπρόοδος ένωση Ξάνθης) και σε άλλους συλλόγους.

Λαογραφικό μουσείο Ξάνθης

Λαογραφικό μουσείο Ξάνθης

Εκείνο που μας έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν η μεγάλη συγκέντρωση αλλά και συμμετοχή του κόσμου στις εκδηλώσεις. Το βράδυ δυσκολευόσουν να προχωρήσεις στα στενά της πόλης, αλλά το ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν ότι στα γλέντια που στήνονταν από συλλόγους, είχαν τόσο κόσμο που έπρεπε να κλείσεις τραπέζι. Ναι. Στην ύπαιθρο :-) Εννοείται, ότι σε κάθε γλέντι υπήρχε μουσικής, χορός και φαΐ. Πολύ και καλό φαΐ! Ακόμα πιο ωραίο, ότι ο κόσμος που εξυπηρετούσε, δεν δίσταζε να αφήσει για λίγο τα καθήκοντά του, προκειμένου να ρίξει ένα χορό... :-)

Αφιερώματα επίσης, που δεν προλάβαμε να δούμε γιατί φεύγαμε, στον Άκη Πάνου, αλλά και στον αγαπημένο Ξανθιώτη Μάνο Χατζηδάκι.

Το σπίτι του Μάνου Χατζηδάκι

Μη νομίζετε ότι η μουσική που παιζόταν ή ακουγόταν ήταν μόνο παραδοσιακή. Υπήρχε ένα σημείο που κάθε βράδυ (τουλάχιστον τότε που ήμασταν εμείς) έπαιζαν ροκ μουσική live, όπως επίσης συναυλίες με έντεχνη μουσική. Το καλό ήταν, ότι η μία εκδήλωση δεν ενοχλούσε την άλλη, παρόλο που η μουσική ήταν δυνατή. Από αυτό, μπορείτε να καταλάβετε αυτό που παραπάνω έλεγα, ότι η παλιά πόλη έχει έκταση, οπότε παράλληλες εκδηλώσεις, δεν ενοχλούν η μία την άλλη.

Οι γιορτές παλιά πόλης γίνονται για 26η συνεχή χρονιά. Είναι κάτι που έχει γίνει θεσμός πια. Το γεγονός ότι γίνονται αρχές Σεπτέμβρη, σημαίνει ότι όταν πας να βρεις σπίτι για το παιδάκι σου που μόλις μπήκε φοιτητής/τρια εκεί, θα ρίξεις και τις γυροβολιές σου :-) Κι αν είσαι τυχερός όπως εμείς, θα έχει καλό καιρό και θα το ευχαριστηθείς!

Τέλος, να πω ότι η περιοχή παράγει στραγάλια και καφέ όπως και η Κομοτηνή, σιτηρά, ηλιόσπορους, καπνά, αλλά και...φωτοβολταϊκά συστήματα :-)

ηλιόσποροι

σιτηρά

βαμβάκι

....συνεχίζεται...