Λαζάνια με κίτρινη κολοκύθα, αμύγδαλα και τζίντζερ

Εδώ και πολλάααα χρόνια έχω ξεκινήσει να γράφω μια ιστορία περί ωραίας κοιμωμένης (για τα προηγούμενα επεισόδια διαβάστε εδώ, εδώ κι εδώ). Σήμερα ξεκίνησα αποφασισμένη να κλείσω το παραμύθι (που πέρυσι δεν συνέχισα) όχι με happy end, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, αλλά έλα που δεν θυμόμουν τι είχα γράψει την τελευταία φορά. Διαβάζοντας πριν λίγο το τελευταίο σχετικό ποστ άλλαξα γνώμη. Το τέλος που σκεφτόμουν καθώς οδηγούσα πίσω στο σπίτι δεν ταίριαζε. Οπότε, here we go! Όποιος βαριέται ας πάει κατευθείαν στη συνταγή, η οποία είναι πάααααρα πολύ νόστιμη, απλή και light!

Είχαν περάσει 2 χρόνια από τότε που η ωραία κοιμωμένη αποφάσισε να μπει στην κουζίνα επιτέλους. Αυτή η γυναίκα ήταν μια έκπληξη σκέτη. Αρχικά ξύπνησε μετά από ... ούτε θυμάμαι πόσα χρόνια. Μετά το έριξε στη dolce vita. Και πάνω που ήταν έτοιμος να τα τινάξει όλα στον αέρα γιατί τα είχε παίξει με τη μανδάμ, η ωραία κοιμωμένη έκανε στροφή 180 μοιρών. Επιτέλους αποφάσισε να ασχοληθεί λίγο με την κουζίνα (μπας και φάει ο άνθρωπος κάτι άλλο ΕΚΤΟΣ από κολοκύθα), είχε περιορίσει τις βόλτες της και τις τρέλες της και γενικά έδειχνε ένα ενδιαφέρον για την κοινή τους ζωή.

Φυσικά, πού και πού τις τρελίτσες της τις έκανε, όπως την τελευταία φορά που γύρισε και του είπε: "Αγάπη μου γνώρισα έναν τατουατζή! Καλά. Φοβερός τύπος μιλάμε. Χτύπησα κιόλας το πρώτο μου τατού"! Και εγύρισε τα οπίσθιά της επιδεικνύοντας στον δεξιό γλουτό ένα ωραιότατο "sleeping beauty" που μόλις είχε χτυπήσει. Ε, κάτι τέτοια τα έκανε, αλλά γενικά όλα πηγαίνανε καλά, ή έστω καλύτερα.

Όλα, ΕΚΤΟΣ, από την άρνησή της να μεγαλώσουν την οικογένειά τους!
"Κι αν παχύνω; Κι αν χαλάσει το τατού μου; Κι αν δεν μου πηγαίνει μετά το συνολάκι Γκούτσι που πήρα πρόσφατα"; Κάτι τέτοια του έλεγε και δεν...

Η ωραία κοιμωμένη έλειπε από το πρωί. Του είχε δώσει σαφείς οδηγίες: Θα καθαρίσεις την κολοκύθα (δεν θέλω σχόλια. Ναι! ΠΑΛΙ κολοκύθα), θα την κόψεις κυβάκια, θα την αλατίσεις και θα με περιμένεις να τελειώσω εγώ το φαγητό. Έχω κάποια δουλειά. Δεν θ΄αργήσω.
Τι δεν θ΄ αργήσει που έλειπε 4-5 ώρες. Βρε λες να ξανάρχισε τα σούρτα φέρτα της πάνω που στρώσαμε; Και πάνω που το σκέφτηκε, να σου η Ωραία... Πολλές σακούλες κρατάει πάλι. Ν΄ ανησυχήσω;

-Αγάπη μου έκοψες την κολοκύθα όπως σου είπα;
-Την έκοψα.
Ωραία. Πάω να τελειώσω το φαγητό. Σήμερα έχει φαγητό για δύο. Light, νόστιμο και ιδιαίτερο για μια ιδιαίτερη βραδιά. Δες τι θα κάνω:

Λαζάνια με κίτρινη κολοκύθα, αμύγδαλα και τζίντζερ
Υλικά για 2 άτομα
200 γρ. κίτρινη κολοκύθα (από άμαξα παραμυθιού και μόνο) κομμένη σε κύβους (σαν ζάρι)
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 κ. σ. ελαιόλαδο
1 κ. σ. αμύγδαλα ξεφλουδισμένα και κομμένα κατά μήκος στη μέση
1 κ. σ. κολοκυθόσπορους
αλάτι
μαύρο πιπέρι
μια πρέζα τζίνζερ σκόνη
10-15 φυλλαράκια δυόσμου
250 γρ. λαζάνια (ή όσα θέλετε)

Εκτέλεση
Από το προηγούμενο βράδυ καθαρίζουμε την κολοκύθα και την κόβουμε κυβάκια σε μέγεθος ζαριού.
Την αλατίζουμε και την αφήνουμε σε τρυπητό.
Την επόμενη μέρα την ξεβγάζουμε με νερό να φύγει το αλάτι και την αφήνουμε για λίγο πάλι να φύγουν τα νερά.
Σε αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι και ρίχνουμε το κρεμμύδι.
Το σωτάρουμε για μερικά λεπτά, χαμηλώνοντας τη φωτιά για να μην αρπάξει, αλλά να γίνει διάφανο.
Μετά από 3-4 λεπτά, ρίχνουμε λίγο νεράκι και το αφήνουμε να βράσει μέχρι να εξατμιστεί.
Προσθέτουμε την κολοκύθα και τη γυρίζουμε κι αυτή για μερικά λεπτά, μέχρι να είναι όσο μαλακή θέλουμε εμείς. Δοκιμάζουμε και πράττουμε αναλόγως. Εμένα τα λαχανικά δεν μου αρέσουν λιωμένα.
Ρίχνουμε λίγο αλατοπίπερο και λίγο τζίντζερ, τα αμύγδαλα και τους κολοκυθόσπορους και αποσύρουμε από τη φωτιά.

Βράζουμε σε αλατισμένο νερό τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας, σουρώνουμε και σερβίρουμε με τη σάλτσα.
Λίγο πριν σερβίρουμε ψιλοκόβουμε το δυόσμο και τον ανακατεύουμε με τη σάλτσα. Ο δυόσμος δίνει μια νότα δροσιάς στη συνταγή μας.

Αυτά έκανε η Ωραία Κοιμωμένη και σέρβιρε τον πρίγκηπα με χάρη. Και πάνω που έβαλε την πρώτη μπουκιά στο στόμα του ο άνθρωπος, τον κοίταξε πονηρά με ένα χαμόγελο και του είπε:
"Αγάπη μου, είμαι έγκυος"!
Η κολοκύθα και τα λαζάνια κόντεψαν να βγουν από τα αυτιά του πρίγκηπα από το σοκ και τη χαρά του.
Τι να λέμε τώρα; Από δω και πέρα καταλαβαίνετε τι ακολούθησε. Το θέμα είναι, ότι έζησαν αυτοί καλά (μάλλον...ή μήπως όχι) και εμείς....θα δείξει :-)))

Φωλιές φύλλου με μπανάνα μήλα και κράνμπερις

Τις τελευταίες μέρες το κρύο είναι αισθητό στη Ζάκυνθο. Ο καιρός θυμίζει περισσότερο ελαφρύ χειμώνα, παρά φθινόπωρο. Λογικό θα μου πεις για τέλος Οκτώβρη, αλλά πέρυσι τέτοια μέρα φορούσα κοντομάνικο :-)

Με το που παγώνει ο καιρός και αλλάζει και η ώρα, θες να χουχουλιάσεις περισσότερο στο σπίτι, θες χαλάκια να ζεστάνουν τα πατώματα, θες κουβερτούλες στον καναπέ. Το μυαλό τρέχει πια σε πιο χειμωνιάτικα φαγητά και γλυκά και αφήνει τα δροσερά γλυκά ψυγείου και παγωτά για πιο ζεστές μέρες.

Τα μήλα και οι μπανάνες, είναι από τους πρωταγωνιστές του χειμώνα. Μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις με πάρα πολλούς τρόπους τόσο σε γλυκά, όσο και σε φαγητά. Εδώ, σας δίνω ένα γλυκάκι που γίνεται στο πι και φι, αρκεί να έχετε τα υλικά. Εννοείται ότι προσαρμόζεται στα γούστα του καθενός αν κάτι δεν σας αρέσει.

Φωλιές φύλλου με μπανάνα μήλα και κράνμπερις

Υλικά για 12 φωλιές

1 φύλλο σφολιάτας (από τη συσκευασία με 2 φύλλα)

1 μεγάλο μήλο

1 μεγάλη μπανάνα

3-4 κ. σ. ζάχαρη

1-2 κ. γ. κανέλλα

2 κ. σ. κουκουνάρι

2 κ. σ. κράνμπερις ή σταφίδες

ελαιόλαδο για το ταψάκι για μάφινς

Εκτέλεση

Ξεπαγώνουμε το φύλλο και το κόβουμε σε 12 κομμάτια (ή 15 αν είναι μεγάλο, προσαρμόζοντας τα υλικά μας).

Σε ένα πιάτο καθαρίζουμε και κόβουμε τα φρούτα σε μικρά κυβάκια.

Προσθέτουμε τη ζάχαρη και κανέλλα και ανακατεύομε.

Προσθέτουμε τα κουκουνάρια και τα κράνμπερις.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα.

Λαδώνουμε τις θήκες μάφινς και βάζουμε ένα κομμάτι φύλλο στην καθεμιά, σχηματίζοντας φωλιά. Αν δεν έχετε ταψάκι για μάφινς, μπορείτε να σχηματίστε πουγκάκια ή να χρησιμοποιήστε θήκες μιας χρήσης.

Μοιράζουμε το υλικό στις 12 θήκες.

Ψήνουμε για 20 λεπτά ή μέχρι να πάρουν χρώμα τα φύλλα.

Βγάζουμε από τις θήκες αφού κρυώσουν. 

Καλή εβδομάδα!

Φιογκάκια με σπανάκι και κατίκι

Αυτό το φαγητό είχα σκοπό να το βάλω λίιιιγο αργότερα, αλλά το ζήτησαν 2-3 φίλοι, οπότε το βάζω άμεσα. Θα το αγαπήσετε για την απλότητά του, για το πόσο γρήγορα γίνεται και για τη νοστιμιά του. Είχα φτιάξει παλιότερα κάτι ανάλογο. Είναι εξίσου νόστιμο.
Υλικά απλά, εύκολα να τα βρεις και γίνεται τόσο γρήγορα που μέσα σε ένα 20λεπτο έχετε φαγητό. Τη συνταγή την κάνει συχνά η φίλη μου η Ντίνα κι εγώ ως μακαρονού, τη ζήλεψα!

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλα μικρά ζυμαρικά. Το έχω κάνει και με πέννες. Επίσης, αν είστε κρεατοφάγοι, μπορείτε να προσθέσετε κοτόπουλο σωταρισμένο, βρασμένο ή ψημένο. Αν σας έχει μείνει από την προηγούμενη μέρα πχ, μπορείτε να το προσθέσετε. Εγώ, που είμαι πιο πολύ των λαχανικών παρά του κρέατος (στα ζυμαρικά ειδικά), ούτε που σκέφτομαι να το προσθέσω :-)

Φιογκάκια με σπανάκι και κατίκι
Υλικά για 4 μερίδες
1/2 κιλό φιογκάκια ή άλλο μικρό ζυμαρικό
150-200 γρ. σπανάκι φρέσκο ή κατεψυγμένο
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
200 γρ. κατίκι Δομοκού
αλάτι
πιπέρι
λίγο μοσχοκάρυδο
προαιρετικά
λίγο ρεγκάτο
κοτόπουλο

Εκτέλεση
Σε αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε με το λάδι το κρεμμύδι και το σπανάκι. Αν είναι κατεψυγμένο το βάζετε όπως είναι από τη σακούλα. Αν είναι φρέσκο, το χοντροκόβετε.
Τα σωτάρουμε για μερικά λεπτά να μαλακώσουν.
Προσθέτουμε ελάχιστο νεράκι και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να εξατμιστεί (ένα 5λεπτο).
Αποσύρουμε από τη φωτιά και φτιάχνουμε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας.
Στο μίγμα με το σπανάκι, ανακατεύουμε το τυρί Δομοκού, αλατοπίπερο και μοσχοκάρυδο αν θέλουμε. Του παει πολύ! Αν έχετε κοτόπουλο μπορείτε να το προσθέστε κι αυτό.

Φωτο: Ντίνα

Όταν γίνουν τα ζυμαρικά (να μην παραβράσουν), τα σουρώνουμε και τα ενώνουμε με το σπανάκι. Αν θέλουμε ρίχνουμε λίγο ρεγκάτο μέσα στα ζυμαρικά μας.
Σερβίρουμε ζεστά με ρεγκάτο από πάνω ή σκέτα ή ό,τι τυρί θέλετε. Θα δυσκολευτείτε να σταματήσετε οι μακαρονάδες!

Κοτόπουλο ινδικό με αμύγδαλα και σταφίδες

Ο φίλος μου ο Θεοτόκης έζησε στην Αμερική για 18 χρόνια. Γυρίζοντας πίσω, έφερε μαζί του μαζί με τις εμπειρίες του και τις αναμνήσεις του, τα βιβλία και τετράδια μαγειρικής που είχε εκεί. Του αρέσει η κινέζικη και ινδική κουζίνα πολύ και τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν ινδικές συνταγές που έκανα από τις σημειώσεις του αλλά και κινέζικες από μια βραδυά που μας μαγείρεψε. Η παρακάτω συνταγή, έδωσε ένα από τα νοστιμότερα φαγητά που έχω φάει. Σας γράφω τις ποσότητες που έλεγε, αλλά εγώ έκανα τη μισή. Για τα μπαχαρικά απευθυνθείτε σε μεγάλα μπαχαρτζίδικα. Ειδικά για το γκαράμ μασάλα, μπορείτε να το φτιάξετε και μόνοι σας αφού στο ίντερνετ υπάρχουν πληροφορίες για την παρασκευή του.
Αν θεωρείτε ότι τα μπαχαρικά είναι πολλά και καυτερά, μετριάστε τις ποσότητες και φέρτε τις στα μέτρα σας όπως έκανα κι εγώ.

Το αστείο και γελοίο του θέματος ταυτόχρονα ήταν ότι από τη βιασύνη μου να σερβίρω για να φάμε, δεν πρόσεξα τις 2 τελευταίες σειρές της συνταγής που έλεγε να βάλω τις σταφίδες και τα υπόλοιπα αμύγδαλα. Οι πρώτες φωτό λοιπόν βγήκαν χωρίς αυτά και ξαναφωτογραφήθηκε υπό άλλες συνθήκες με αυτά... (τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μπλόγκερς όταν τους περιμένουν με ένα πηρούνι για να φάνε).

Κοτόπουλο ινδικό με αμύγδαλα και σταφίδες
Υλικά για 6 άτομα
2,5 εκ. ρίζα τζίντζερ καθαρισμένη και ψιλοκομμένη
8-9 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένο
6 κ. σ. αμύγδαλο φιλέ
4 κ. σ. νερό
7 κ. σ. σπορέλαιο (χρησιμοποίησα ελαιόλαδο)
1.350 γρ. κοτόπουλο χωρίς πέτσα (χρησιμοποίησα φιλέτο στήθος) σε μικρά κομμάτια
10 ολόκληρους σπόρους κάρδαμο
1 κομμάτι κανέλλα ξύλο 2,5 εκ.
3 φύλλα δάφνης
5 γαρίφαλα
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια καθαρισμένα και ψιλοκομμένα
2 κ. γ. κύμινο τριμμένο
1/8 έως 1/2 πιπέρι καγιέν (κατά βούληση)
7 κ. σ. γιαούρτι* (χρησιμοποίησα χωρίς λιπαρά)
1 και 1/4 (275 ml) κρέμα γάλακτος 35% *
1και 1/2 κ. γ. αλάτι
1-2 κ. σ. σταφίδα σουλτανίνα
1/4 γκαράμ μασάλα

Εκτέλεση
Βάζουμε το τζίντζερ, το σκόρδο, 4 κ. σ. αμύγδαλα και 4 κ. σ. νερό σε μπλέντερ και τα λιώνουμε να γίνουν μια πάστα.
Βάζουμε το λάδι σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι σε μέτρια-δυνατή φωτιά.
Όταν ζεσταθεί, βάζουμε όσα κομμάτια κοτόπουλου χωράει το τηγάνι στην επιφάνειά του (μία στρώση) και τηγανίζουμε να πάρει χρώμα από κάτω. Το γυρίζουμε και κάνουμε το ίδιο και από την άλλη πλευρά. Όταν τηγανιστούν, βγάζουμε το έτοιμο κοτόπουλο και συνεχίζουμε έτσι με όσο κοτόπουλο έχει απομείνει.
Στη συνέχεια, αφού βγάλουμε όλο το κοτόπουλο, βάζουμε στο ίδιο λάδι το κάρδαμο, την κανέλλα, τη δάφνη και τα γαρίφαλα και τα γυρίζουμε για λίγο στο λάδι σε δυνατή φωτιά.
Μετά βάζουμε το κρεμμύδι και το σωτάρουμε κι αυτό για 3-4 λεπτά ή μέχρι να πάρουν ελαφρώς χρώμα.
Προσθέτουμε την πάστα από το μπλέντερ, το κύμινο και το πιπέρι καγιέν.
Τηγανίζουμε για 2-3 λεπτά ακόμα, μέχρι να δούμε τα μπαχαρικά να παίρνουν λίγο χρώμα και να διαχωρίζονται από το λάδι (έρχονται στην επιφάνεια και φαίνονται πια).
Προσθέτουμε μια κουταλιά γιαούρτι και ανακατεύουμε να ενωθεί. Συνεχίζουμε έτσι με όλο το γιαούρτι (εδώ να σας πω ότι έβαλα ΜΟΝΟ γιαούρτι και όχι κρέμα γάλακτος και μάλιστα βαριά).
Βάζουμε το κοτόπουλο και ό,τι υγρά έχει βγάλει, την κρέμα γάλακτος (αν βάλετε) και αλάτι.
Αφήνουμε να πάρουν μια βράση, καλύπτουμε με καπάκι, χαμηλώνουμε πολύ τη φωτιά και αφήνουμε να βράσει για 20 λεπτά.
Προσθέτουμε τις σταφίδες, γυρίζουμε το κοτόπουλο και αφήνουμε να βράσει άλλα 10 λεπτά (να πω εδώ επίσης ότι πέρα από το ότι ξέχασα να βάλω τις σταφίδες :-p, δεν άφησα να βράσει για τόση πολλή ώρα. Σε δέκα λεπτά το είχα βγάλει).
Τέλος, προσθέτουμε το γκαράμ μασάλα και ανακατεύουμε.
Ψήνουμε στο γκριλ ή σε αντικολλητικό τηγάνι το υπόλοιπο αμύγδαλο (αυτό το παρέλειψα διότι και αυτό το ξέχασα :-p) και το προσθέτουμε με χάρη παρακαλώ στο κοτόπουλο όταν το σερβίρουμε.

Τα ολόκληρα μπαχαρικά σημειώνει η συνταγή, δεν είναι για να φαγωθούν :-)

Τονίζω ότι έβαλα μόνο γιαούρτι και ήταν μια χαρά. Δεν ήθελα να επιβαρύνω το φαγητό μας με κρέμα γάλακτος πολλών λιπαρών και συνέχισα με γιαουρτάκι 1,5%. Ήταν απλά τέλειο!

Καλή εβδομάδα!

Ψωμί χωρίς γλουτένη με ηλιόσπορους και κράνμπερις - Gluten free bread with cranberries and sunflower seeds

16 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα ψωμιού και παρόλο που όπως έχω ξαναπεί δεν είναι υπέρ του εορτασμού τέτοιων ημερών (διότι τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου τι κάνουμε οεο;), κάνω πάντα μια εξαίρεση γι' αυτή τη μέρα λόγω του βιβλίου που έχω γράψει για ψωμιά και επειδή παίρνω εδώ και πολλά χρόνια μέρος στο event που διοργανώνει η Zorra και συμμετέχουν bloggers από όλο τον κόσμο γράφοντας εκείνη τη μέρα μια συνταγή για κάποιο ψωμί ή αρτοσκεύασμα.

Τον τελευταίο καιρό, βλέπω ότι πολύ κόσμος έχει στραφεί στη διατροφή χωρίς γλουτένη, μερικά ή ολικά, αφού αντιμετωπίζουν μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα δυσανεξίας εξαιτίας της γλουτένης. 'Ενα από τα αγαθά που πρώτα ψάχνει όποιος αποφεύγει τη γλουτένη είναι το ψωμί. Τα άλευρα που είναι χωρίς γλουτένη, είναι αλεύρια βαριά, με αποτέλεσμα να μην έχουμε ένα πολύ αφράτο ψωμί. Δεν έχω κάνει πολλές δοκιμές με τέτοια αλεύρια, αλλά ακόμα δεν έχω δει πολύ αφράτο ψωμί.

Το φαγόπυρο είναι ένας σπόρος (δεν θεωρείται δημητριακό απ, ό,τι διαβάζω), ο οποίος δεν περιέχει γλουτένη. Η δοκιμή έγινε από περιέργεια, προσθέτοντας στο ψωμί μου κράνμπερις και ηλιόσπορους. Να σας πω, ότι σε σχέση με αλεύρι ζέας (ή ό,τι είναι αυτό που κυκλοφορεί με αυτό το όνομα...) που είχα ξανακάνει για να φτιάξω ψωμί με λιγότερη γλουτένη, το ψωμί με φαγόπυρο δεν ήταν σε γεύση καλύτερο. Το φαγόπυρο αφήνει μια πικράδα, πράγμα που δεν συμβαίνει με τη ζέα (ή όπως αλλιώς λέγεται...) η οποία είχε γλυκιά γεύση και πιο αφράτο αποτέλεσμα. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και όποιος θέλει το δοκιμάζει αφού έχει ανάγκη για ψωμί χωρίς γλουτένη.

Ψωμί χωρίς γλουτένη με κράνμπερις και ηλιόσπορους
Υλικά για ένα φρατζολάκι
1/2 κιλό αλεύρι από φαγόπυρο (κυκλοφορεί σε μεγάλο σμ)
1 φακελάκι μαγιά χωρίς γλουτένη 7 γρ.
3 κ. σ. ηλιόσπορους
2 κ. σ. κράνμπερις
σχεδόν 2 κούπες χλιαρό νερό
1 κ. γ. ζάχαρη
3/4 κ. γ. αλάτι
1 κ σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση
Σε μπωλ βάζουμε μία κούπα χλιαρό νερό και ρίχνουμε μέσα τη μαγιά και τη ζάχαρη.
Ανακατεύουμε και ρίχνουμε το λάδι, τα κράνμπερις, τους ηλιόσπορους και αρκετό από το αλεύρι.
Ζυμώνουμε ενώ στη συνέχεια προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι, το αλάτι και το υπόλοιπο νερό (πιθανότατα να μην πάρει ολόκληρη την 2η κούπα. Αν δεν έχετε άλλο αλεύρι φαγόπυρου, να είστε συγκρατημενοι με το νερό γιατί αν πέσει πολύ, θα αναγκαστείτε να προσθέσετε αλεύρι).
Ζυμώνουμε για λίγα λεπτά, μέχρι να έχουμε μια ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
Διαμορφώνουμε το ζυμαράκι μας, το βάζουμε σε ταψί με χαρτί ψησίματος, το χαράζουμε και αφήνουμε να φουσκώσει για μισή ώρα σε θερμοκρασία δωματίου ή σε σβηστό φούρνο.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 180 βαθμούς για μία ώρα.
Αφήνουμε να κρυώσει και σερβίρουμε.



Gluten free bread with cranberries and sunflower seeds
makes e medium sized loaf 
500 grams of buckwheat flour
7 grams gluten free dry yeast
3 tbs sunflower seeds
2 tbs dry cranberries 
almost 2 cups lukewarm water
1 tsp sugar 
3/4 tsp salt
1 tbs olive oil

Preparation
In a bowl add one cup of lukewarm water and stir in the yeast and sugar.
Add the olive oil, cranberries, sunflower seeds and most of the flour.
Knead, add the remaining flour, salt and water (probably not getting the whole second cup).  
Knead again for a few minutes until you have a dough that does not stick to hands.
Put and shape the dough on parchment paper.
Let the loaf rise for half an hour at room temperature. 
Bake in preheaded oven at 180 C (fan assisted) for an hour.
Let it cool and serve.
  

World bread day

Γλυκό κουταλιού μελιτζανάκι

Ένα από τα πιο αγαπημένα μου γλυκά κουταλιού, είναι το μελιτζανάκι. Γλυκό που θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Μαζί με το βύσσινο και το σταφύλι δεν έλειπε από τα τεράστια τάπερ στα ντουλάπια της μάνας μου. Στις δικές μου μνήμες, το μελιτζανάκι έχει μέσα μυγδαλάκι και όχι καρύδι όπως έχω συναντήσει σε άλλες νοικοκυρές από άλλα μέρη.

Αυτό το γλυκό το έχω στερηθεί για χρόνια γιατί εδώ δύσκολα φέρνουν "περίεργα" υλικά κι αν φέρουν είναι λίγη ποσότητα και για λίγο. Δεν τα παίρνεις χαμπάρι έγκαιρα και τελειώνουν. Τελευταία όμως έχω ανακαλύψει ένα μανάβικο (ο Άλεξ για τους ζακυνθινούς) που είναι θησαυρός. Ποικιλία μεγαλύτερη και από τη Βαρβάκειο. Να είναι καλά ο άνθρωπος να φέρνει και να φτιάχνουμε.

Γλυκό κουταλιού μελιτζανάκι

Υλικά

1.300 γρ. μελιτζανάκι (30-32 περίπου κομμάτια)

1.200 γρ. ζάχαρη

2 φλυτζάνες νερό

1 κ. γ. γαρίφαλα

1 ξύλο κανέλλας

χυμό μισού λεμονιού

αμύγδαλα χωρίς φλούδα, όσα είναι τα μελιτζανάκια (ή και παραπάνω)

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε τα μελιτζανάκι στο πάνω μέρος, κυκλικά και κωνικά, όπως κάνουμε με τις μπάμιες.

Κάνουμε μια μικρή χαρακιά στο κέντρο τους, ίσα για να χωράει ένα αμύγδαλο.

Πλένουμε τα μελιτζανάκια και τα αφήνουμε στην άκρη.

Βάζουμε αρκετό νερό σε κατσαρόλα να βράσει.

Όταν βράσει, βάζουμε μέσα τα μελιτζανάκια και τα βράζουμε για 5-10 λεπτά ή μέχρι να τρυπιούνται. Δεν τα βράζουμε πάρα πολύ, γιατί αλλιώς θα «μαζέψουν» και θα φαίνονται άσχημα μετά.

Τα σουρώνουμε, βάζουμε κρύο νερό στην κατσαρόλα και το αλλάζουμε 2-3 φορές στην αρχή, έτσι ώστε να παραμείνει κρύο.

Τα αφήνουμε στο νερό ένα 24ωρο και αλλάζουμε νερό αρκετές φορές.

Την επόμενη μέρα, σουρώνουμε τα μελιτζανάκια.

Τρυπάμε ένα-ένα με οδοντογλυφίδα ή καλαμάκι για σουβλάκι, από την κορυφή μέχρι την άλλη άκρη.

Πιέζουμε ελαφρά να φύγει το νερό.

Γεμίζουμε το κάθε μελιτζανάκι με ένα αμύγδαλο και τα αφήνουμε στην άκρη να σουρώνουν.

Φτιάχνουμε σιρόπι με τη ζάχαρη, τα κανελλογαρίφαλα και το νερό, το οποίο βράζουμε για 5 λεπτά.

Προσθέτουμε τα μελιτζανάκια και τα βράζουμε άλλα 5-7 λεπτά.

Σβήνουμε τη φωτιά και αποσύρουμε την κατσαρόλα.

Την επόμενη μέρα, ξαναβράζουμε τα μελιτζανάκια 5-10 λεπτά για να δέσει καλά το γλυκό.

Στο τέλος, βάζουμε το χυμό λεμονιού, αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και φυλάμε σε γυάλινα βάζα.

Καλή εβδομάδα!

Ρυζόπιτα Σερρών

Η φίλη μου η Ντίνα ζει στην Κομοτηνή εδώ και λίγα χρόνια. Μιλάμε πολύ συχνά για μαγειρική και ανταλλάσσουμε ιδέες και συνταγές.  Πρόσφατα μου έδειξε φωτογραφία από τη ρυζόπιτα που έκανε η μαμά της και της ζήτησα να μου στείλει τη συνταγή. Στη ρυζόπιτα συνήθως προσθέτουν σταφίδες και καρύδια, όπως μπορείτε να τη βρείτε και με περισσότερα αυγά. Η φίλη μου όμως την έφερε στα μέτρα της, επειδή δεν θέλουν τις σταφίδες και τα καρύδια στη γέμιση. Μπορείτε επίσης να βάλετε περισσότερα φύλλα αν έτσι επιθυμείτε.

Ρυζόπιτα Σερρών
Υλικά για μικρό ταψί
1 κούπα ρύζι Σερρών τύπου Καρολίνα (όχι μεγάλη, υπολογίστε όσο ένα κεσεδάκι από γιαούρτι)
2 αυγά
1 ποτηράκι του κρασιού ζάχαρη ή και λίγο παραπάνω
1 κ. σ. κανέλλα
προαιρετικά: καρύδια και σταφίδες
5 φύλλα (η Ντίνα έβαλε χωριάτικο φύλλο Ψαχνών που κι εγώ το θεωρώ τέλειο)
ελαιόλαδο για το άλειμμα ή βούτυρο λιωμένο
προαιρετικά: αυγό για άλειμμα
άχνη ζάχαρη κανέλλα

Εκτέλεση
Βράζουμε το ρύζι σε νερό, αποσύρουμε από τη φωτιά και αν έχει νερό το σουρώνουμε.

Το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει και προσθέτουμε τη ζάχαρη, την κανέλλα και τα αυγά (και αν θέλουμε σταφίδες και καρύδια).
Ανακατεύουμε.

Φτιάχνουμε χειροποίητα φύλλα ή παιρνουμε έτοιμο χωριάτικο φύλλο.
Λαδώνουμε μικρό ταψί (περίπου 30 εκατοστά) και στρώνουμε κάτω τρία φύλλα, ενώ τα λαδώνουμε ένα-ένα.
Προσθέτουμε τη γέμιση.

Από πάνω, βάζουμε πάλι 2 φύλλα λαδωμένα.
Γυρίζουμε τα φύλλα σε κόθρο. 
Αν θέλουμε, αλείφουμε την επιφάνεια με αυγό ή με λάδι και νερό για να γυαλίσει.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς.
Ψήνουμε για 15 λεπτά στους 200 βαθμούς και για άλλη μισή ώρα στους 180.
Όταν τη βγάλουμε, πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη και κανέλλα.

Γεύσεις Αθήνας

Μια μικρή βόλτα στην Αθήνα στο κοριτσάκι μου και γεύσεις ξεπήδησαν από παντού :-)

Πριν...

και μετά

Γευστικό ταξίδι στην Ολλανδία

Να σας πάω σε ένα γευστικό ταξίδι; Αυτή τη φορά στην Ολλανδία. Η κόρη μου στις αρχές του καλοκαιριού βρέθηκε σε μια φίλη της στην Ολλανδία και σαν γνήσιο παιδί της μάνας της, φωτογράφιζε ό,τι τρωγόταν. Ζήλεψα τα παγωτά και το ραφάκι με τις πραλίνες φουντουκού :-) Ανάμεσα στις φωτό υπάρχνουν αρκετές και από ένα ισπανικό εστιατόριο στην Ολλανδία. Μην μπερδευτείτε :-) Καλό μήνα!