Friday, October 18, 2013

Η μικρή μου μαγειρική πάνω σε fimo

Δύο χρόνια πριν, οι φίλοι θα θυμάστε ότι είχα πέσει θύμα κλοπής. Δεν θα μιλήσω πολύ γι΄αυτό γιατί ούτε θέλω αλλά και για άλλους λόγους. Το ανέφερα μόνο για να πω ότι ανάμεσα στα κλοπιμαία, ήταν και όλα μου τα δαχτυλίδια. Μιλάω για πάνω από 50 ίσως δαχτυλίδια. Δεν ήταν αληθινά εκτός 3 κομμάτια τα οποία φορούσα συχνά. Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι δεν φοράω κοσμήματα εκτός από δχτυλίδια και σπανιότερα οτιδήποτε άλλο. Τα κοσμήματα ήταν φτηνά κομμάτια που είχα αγοράσει μέσα σε πάνω από μια δεκαετία και που μου είχαν χαρίσει φίλες μου που ξέρουν την αδυναμία μου. Κάθε ένα από αυτά είχε μια ιστορία, κάθε ένα σήμαινε κάτι για μένα κι ας ήταν φτηνοδωράκια. Άλλωστε, σε ένα αντικείμενο δεν έχει σημασία η αξία του, αλλά ποιος στο χάρισε και γιατί. Δεν ξέρω αν με πόνεσε περισσότερο που έχασα το κομπιούτερ μου ή τα δαχτυλίδια μου...Ειδικά το 2ο, που ανάμεσά τους ήταν 2 δαχτυλίδια που μου είχε κάνει δώρο ο άντρας μου και 1 όταν έγινα νονά σε βάπτιση. Ειδικά αυτά τα τρία, με πονούσαν περισσότερο από όλα. Δεν είμαι άνθρωπος που αγαπάει τα υλικά αγαθά. Επειδή όμως όλα αυτά συνδέονταν με γεγονότα και ανθρώπους αγαπημένους, με πόνεσε.
Ευτυχώς η μηχανή μου τη γλύτωσε, γιατί την έχω πάντα μαζί μου...


Είχα τόσο πικραθεί, που δεν ήθελα στην αρχή να αντικαταστήσω κανένα. Είχαν μείνει ξωπίσω 3 δαχτυλίδια κατά λάθος, που ούτε να τα φορέσω δεν ήθελα. Ποιο να αντικαθιστούσα και τι θα σήμαινε για μένα; Τίποτα και κανένα. Με έπιασε μια άρνηση και απλά δεν φορούσα δαχτυλίδια για πάνω από ένα χρόνο...Εγώ, που δεν βγαίνω έξω αν δεν φοράω κάποιο από αυτά...

Με τον καιρό, άρχισαν οι φίλοι να μου κάνουν πάλι δωράκια δαχτυλίδια και σιγά-σιγά μου γεννήθηκε η επιθυμία να ξαναφορέσω. Οι εποχές όμως είναι δύσκολες και το τελευταίο που με νοιάζει είναι αν περισσεύουν χρήματα για δαχτυλίδια. Άρχισα να σκέφτομαι πώς μπορώ να φτιάξω μόνη μου με φτηνά υλικά. Το πρώτο που σκέφτηκα είναι το fimo/kernit, υλικό που εχω χρησιμοποιήσει πολύ όταν ήμουν 20άρα.

Στη συνέχεια, και πριν υλοποιήσω την ιδέα μου με το fimo, ήρθε εδώ μια φίλη που ζει μακριά, η οποία φτιάχνει κοσμήματα κι εκείνη. Και ένα απόγευμα χαζολογώντας και πίνοντας καφέ, με έβαλε και έφτιαξα αυτό...Πάντως τα χέρια μου πιάνουν, συμφωνείτε ;-)



Ε, δεν ήθελα και πολύ! Στην Πάτρα αγόρασα σύρμα και μια πενσούλα και άρχισα να παίζω. Και αυτό ήταν το πρώτο δαχτυλίδι που έκανα, το οποίο χάρισα με το που το έφτιαξα! χαχα!


Και ακολούθησαν κι άλλα με άλλες πετρούλες. Ναι ναι! Έχουν το ίδιο σχέδιο. Μικρή είμαι ακόμα, θα μάθω να κάνω κι άλλα. ;-)


Και σετάκι, αμ πώς!


Μετά, ήρθε η ώρα του fimo. Ένα μωβ σπιράλ δαχτυλίδι. Λατρεύω το μωβ!


Και σετάκι


Και ένα πράσινο με γκλιτεράκι!


Και μετά, ήρθε η μικρομαγειρική πάνω σε fimo. Έχω δει πολλές φορές τέτοια κοσμήματα, φτιάχνει και η κόρη μου και δεν ήθελα και πολύ για να ζηλέψω και να φτιάξω.

Σοκολατίτσα κανείς; Τη δαγκώσαμε από τη λαιμαργία μας αλλά δεν πειράζει!


Ή μήπως προτιμάτε ένα cheesecake με lime?


Με πορτοκάλι ίσως;



Μήπως σοκολάτα πορτοκάλι;


Πορτοκαλάκια για τα αυτάκια!


Cupcakes αγαπημένα!




Δεν έχουν πλάκα;

Καλό σκ!

21 comments:

  1. Prototypa kai edyposiaka!!!
    Ta "mageirika" exoun poli plaka!!!!
    Bravo sou!!!!

    ReplyDelete
  2. Μπράβο Κικίτσα, ξεδίπλωσες κι άλλο ταλέντο σου και μας εντυπωσίασες!!!
    Ειδικά εκείνο το μωβ... τέλειο!!!

    ReplyDelete
  3. Μάθε τέχνη κι άστηνε που λέει και η παροιμία.
    Πολύ ωραία, εγώ βέβαια δε φοράω τίποτα εκτός από τη βέρα κι όχι πάντα.

    ReplyDelete
  4. Κική μου αρχικά να σου πω πως λυπάμαι πολύ που πέρασες αυτή τη διαδικασία. Είναι πολύ άσχημο όταν κάποιος σε κλέβει, ειδικά όταν πρόκειται για προσωπικά αντικείμενα που τα έχεις συνδέσει με ευχάριστες στιγμές και δικούς σου ανθρώπους.
    Στα ευχάριστα όμως, για τις δημιουργίες σου... μπράβο! Θέλει μεράκι να κάτσεις να μάθεις τέτοιες τεχνικές κι εσύ είσαι μεγάλη μερακλού! :)
    Σε φιλώ!

    ReplyDelete
  5. ακριβως το ιδιο επαθα και εγω πριν πολλα χρονια. ο,τι ειχα και δεν ειχα εγω και η κορη μου εξαφανιστηκε. και ολα ηταν δωρα.... σε καταλαβαινω πολυ καλα.
    παντως κικη, ολο εκπληξεις εισαι. δεν καθεσαι ησυχη καθολου!!! :)
    μπραβο.

    ReplyDelete
  6. Τα γλυκάκια είναι έτοιμα για φάγωμα!!!
    Εγω πάλι με τα δαχτυλίδια δεν έχω καλή σχέση,αλλά με τα σκουλαρίκια πάθος,αν και η αλλεργία με περιορίζει πολύ. Πάντως θαύμασα το νέο σου χόμπυ και την ούτως ή άλλως αναμφισβήτητη επιδεξιότητα.
    Φιλάκια πολλά

    ReplyDelete
  7. Μπράβο σου!! Πολύ ωραία ασχολία και με εξαιρετικά αποτελέσματα.
    Το έχεις, το έχεις το μαγειρικό ακόμα και σε κόσμημα!!!
    Μπράβο Κική!!!!

    ReplyDelete
  8. Κρίμα για αυτό που σου συνέβη Κική... το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι δεν έπαθες κάτι εσύ.
    Μου αρέσει που πήρες φόρα και φτιάχνεις πραγματάκια! Προφανώς και το κατέχεις το άθλημα! Τα δαχτυλίδια με το σύρμα μου άρεσαν πάρα πολύ!
    Φιλιά πολλά!

    ReplyDelete
  9. Γλύκα όλα τους! Αδυναμία τα κερασάκια σου στα cupcakes! Θέλω και με ζαχαρόπαστα!!! Φιλιά πολλά-πολλά!

    ReplyDelete
  10. Εξαιρετική δουλειά!!
    Καταλαβαίνω τα συναισθήματα που σου γενήθηκαν μετά την κλοπή- το έζησαν προσφατα οι γονείς μου- αλλά να που ίσως κάτι τόσο άσχημο να γίνει αφορμή για μια νέα όμορφη ενασχοληση!

    ReplyDelete
  11. Κικίτσα μου καλημέρα.Πραγματικά λυπάμαι γι 'αυτό που σου συνέβη.Το θυμάμαι που το είχες γράψει. Παρ'όλα αυτά τα κοσμήματά είναι υπέροχα, ιδιαίτερα αυτά με το σύρμα.Καλή επιτυχία με την καινούργια σου ενασχόληση.

    ReplyDelete
  12. Πολύ όμορφα και εξαιρετικά καλοφτιαγμένα. Μπράβο!

    ReplyDelete
  13. Κική, παρ' όλο που το γεγονός της κλοπής είναι θλιβερό, σου έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψεις ένα κρυμμένο τελέντο. Οι φωτογραφίες δείχνουν ότι το έχεις και με τα κοσμήματα. Σίγουρα θα ακολουθήσουν πολύ ωραιότερα κομμάτια. Τα περιμένουμε!!
    Καλό Σαββατοκύριακο.

    ReplyDelete
  14. Τά χεράκια σου πιάνουν,καί κάνουν θαύματα Κική μου!!!
    Μού άρεσαν όλα!!!!!Τά λάτρεψα!!!!Καλή συνέχεια!!!Φιλάκια!!!

    ReplyDelete
  15. Deli,δεν το θυμόμουν,ότι σας είχαν κλέψει-φοβερό!
    Τέλεια τα έφτιαξες και σ΄αυτή την ενασχόληση τα πήγες θαυμάσια!
    Πάντως δεν απέφυγες τον πειρασμό της κουζίνας χαχαχα....Υπέροχα είναι!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  16. Άμα είσαι καλλιτέχνης παιδί μου, φαίνεται παντού! Αστέρι!

    ReplyDelete
  17. Νοστιμότατα και πολύ όμορφα τα γλυκάκια σου :)

    ReplyDelete
  18. Μπορείς να λες στον άγνωστο κλέφτη με το καλό γούστο:
    Μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια
    Και κοιμάμαι τώρα,
    στα σανίδια...

    Κική μου αυτό που κανείς δεν μπορεί να σου πάρει είναι το ταλέντο! Και το ταλέντο σου φαίνεται σε κάθε τι που αγγίζεις! Λες και έχεις το μαγικό ραβδί και όλα γίνονται μαγικά μόλις τα ακουμπάς!
    Πολύ χαριτωμένη η μικρομαγειρική σε fimo!
    Το ψαράκι με ενθουσίασε στην απλότητά του!
    Πολύ όμορφα!

    ReplyDelete
  19. Σας ευχαριστώ όοοοοοοοοοοοοοοοοοοολες για τα καλά λόγια!
    Σμουατς!

    ReplyDelete
  20. χρυσοχεραααααααααα!!!πολυ ομορφα!!!καλη συνεχεια!!!!!!!!!!!!

    ReplyDelete