Τσικνοπέμπτη πλησιάζει και πιάνω την ευκαιρία για να σας πω δυο λόγια για το πως γιορταζόταν και γιορτάζεται εδώ και στην Πάτρα.
Η Τσικνοπέμπτη θεωρείται η καθαυτό ημέρα έναρξης του Καρναβαλιού εδώ. Το βράδυ της Τσικνοπέμπτης, γίνεται στην πόλη της Ζακύνθου η είσοδος του Βασιλιά Καρνάβαλου.
Αυτή ήταν πολύ ιδιαίτερη μέρα παλιότερα εδώ. Σε όλα τα σπίτια μαγείρευαν κρέας τσιγαριστό. Για να τσικνίσουν δηλαδή να μυρίσει το σπίτι. Έφτιαχναν επίσης αρνί φρικασέ στο φούρνο στη χώρα, ή σγατζέτο με κόκκινη σάλτσα στα χωριά. Στα χωριά Βολίμες, Κερί και Λιθακιά, έφτιαχναν για να τσικνίσουν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα κρεατόπιτα με πολλά είδη κρεάτων. Το βράδυ της Τσικνοπέμπτης στη χώρα, τσίκνιζαν με ψητό κρέας ή κεφτέδες, τα έβαζαν σε ένα σεφέρι σκεπασμένο με ένα τουβαλίθι(πετσέτα) και τα έπαιρναν μαζί τους να τα φάνε στο χορό τση Φιέστας, όπου γινόταν στο Καζίνο. Τσίκνιζαν όλοι μαζί για «το καλό του χρόνου» πίνοντας κρασί και χορεύοντας (σημείωση από το βιβλίο της Μαρίας Φιορεντίνου).
Εδώ την Τσικνοπέμπτη τη λένε και Τσουκνοπέμπτη. Τα παιδιά, παραφράζοντας το όνομα της μέρας, έπαιρναν τσουκνίδες και τσούκνιζαν όποιον βρισκόταν μπροστά του!
Αφού είπα τόσα για τα ζακυνθινά έθιμα, ας πω δυο λόγια και για την πατρίδα μου την Πάτρα. Η Τσικνοπέμπτη στην Πάτρα, ήταν τσίκνα, όνομα και πράμα! Τσίκνα παντού! Δεν υπήρχε σημείο που να μην έχουν στηθεί ψησταριές. Εκείνο που θυμάμαι έντονα από παιδί, είναι ότι στην Πάνω Πόλη, στη Γερμανού, υπήρχαν αμέτρητες ψησταριές στη σειρά στο δρόμο.
Σουβλάκια, κοκορέτσια, σπληνάντερα μπριζόλες... Φυσικά, δεν έλειπαν και τα τσικνίσματα στα σπίτια.
Αυτή τη μέρα έβγαιναν παλιά στο δρόμο οι μπούλες (μασκαρεμένοι με φούμο στο πρόσωπο, συνήθως με παλιά ρούχα ντυμένοι) και πείραζαν γνωστούς και αγνώστους, στο δρόμο αλλά και στα σπίτια που χτυπούσαν. Όλοι άνοιγαν στις μπούλες. Άλλα χρόνια τότε... Στο τέλος του καρναβαλιού όλοι ευχόμασταν: "και του χρόνου μπούλες"! Μάλιστα, την έκφραση την χρησιμοποιούσαμε κοροϊδευτικά, όταν τη λέγαμε εκτός εποχής.
Και φτάνουμε στο μενού. Τι θα φτιάξουμε σήμερα; Μα τι άλλο από χοιρινές μπριζόλες που ταιριάζουν αυτή τη μέρα! Δεν θα παρατσικνίσουμε στα κάρβουνα, αλλά θα τις κάνουμε κρασάτες. Πάμε;
Χοιρινές μπριζόλες κρασάτες
υλικά για 4 άτομα
4 χοιρινές μπριζόλες
1 φλυτζάνι τσαγιού κόκκινο κρασί
2-3 σκελίδες σκόρδο χοντροκομμένες
5-6 φυλλαράκια φασκόμηλο
5-6 πράσινα πιπέρια
μαύρο πιπέρι
1/2 κ. σ. χοντρό αλάτι ή αρωματικό αλάτι
2,5 ποτήρια νερού νερό
Λάδι; Ποιος το χρειάζεται εδώ;
Σε αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε τις μπριζόλες χωρίς λάδι και από τις δύο πλευρές, να πάρουν χρώμα.
Κατά τη διάρκεια του σωταρίσματος, προσθέτουμε και το σκόρδο.
Όταν σωταριστούν και αρχίζουν να τσιτσιρίζουν, σβήνουμε με το κρασί.
Αφήνουμε να βράσουν 3-4 λεπτά, προσθέτουμε το φασκόμηλο τα αλατοπίπερα και 2,5 ποτήρια νερό.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά και βράζουμε για μισή ώρα, προσθέτοντας αν χρειαστεί νερό.
Λάδι δεν προσθέτουμε καθόλου.
Συνοδεύουμε με σαλάτα, πατάτες ή ό,τι τραβάει η όρεξή μας.
Καλή Τσικνοπέμπτη να έχετε!
Πολύ ενδιαφέροντα τα έθιμα αυτά - και οι μπριζόλες φαίνονται τέλειες!! Καλές απόκριες λοιπόν :-)
ReplyDeleteΩραία η περιγραφή του "εορταστικού", τσικνιστήκαμε κανονικά!
ReplyDeleteΚαι οι μπριζολίτσες, ό,τι πρέπει!
Κική την Τσικνοπέμπτη έχουμε επίσημη έναρξη στα ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ.
ReplyDeleteΟλες οι μπάντες με τα χάλκινά βγαίνουν στους δρόμους, ο κόσμος χορεύει,διασκεδάζει και τσικνίζει στα μαγαζιά μας που σερβίρουν καταπληκτικούς μεζέδες.
Για να πάρεις μέρος στο γλέντι αρκεί ένα μαύρο καπέλο και λίγο φούμο στο πρόσωπο
Φιλιά
Καλή Τσικνοπέμπτη Κική,με όλα τα έθιμα!
ReplyDeleteΜου αρέσει που δεν έχουν καθόλου λάδι οι μπριζολίτσες,να τηρούμε τα έθιμα,αλλά να καρατάμε και λεπτή σιλουέτα.
Και του χρόνου μπούλες!(Εντός της εποχής:-)))
Πολύ όμορφο ποστ. Μπήκαμε για τα καλά στο κλίμα της ημέρας. Και οι μπριζολίτσες μυρωδάτες και λαχταριστές. Καλή Τσικνοπέμπτη!
ReplyDeleteΑγαπητή φίλη deli,
ReplyDeleteκαταλαβαίνετε πως η Τσικνοπέμπτη είναι μια πικρή εμπειρία για μένα..
Έχετε να προτείνετε κατι τις στη φίλη σας που δοκιμάζεται σκληρά;-)
Ωραία τα έθιμα, ωραίες και οι μπριζολίτσες!!
ReplyDeleteΚαλή Τσικνοπέμπτη και καλές Απόκριες να έχουμε όλοι:))
Deli,νόστιμο κι εύκολο φαγητό!Πιστεύω ότι θ΄αρέσει στα παιδιά.
ReplyDeleteΟι συνοδευτικές πληροφορίες ενδιαφέρουσες-για τις μπούλες είχα ακούσει,τώρα έμαθα και τι είναι.
Φιλιά!
Σοφία , καλές αποκριές! Εδώ θα τις γιορτάσεις;
ReplyDeleteElie και οι δικές σου οι μουσταρδάτες, δεν πάνε πίσω! Μιαμ!
Δήμητρα , τι καλά θα ήταν να άκουγα τα χάλκινα! Καλά να περάσετε!
Λίλα , συμφωνούμε σε πολλές συνταγές στο θέμα των λιπαρών. Η νοστιμιά δεν είναι στο λίπος! Και του χρόνου μπούλες! ;-)
Ρένα , μπαίνουμε στην τελική ευθεία! Καλά να περάσουμε!
Μαγισσούλα , το λες επειδή δεν σου αρέσει το κρέας ή επειδη θα σχολάσεις αργά; Και τα δύο υποθέτω! Προτείνω μανιτάρια λαδορίγανη στο γκριλ! Ο ΜΕΖΕΣ!!!
Έλενα , καλές απόκριες!
Ελένη , στα δικά μου παιδιά πάντως άρεσε πλύ! Ειδικά η σαλτσούλα, ήταν σούπερ! Να που έμαθες τι είναι οι μπούλες!
επειζη ζε μ'αλεσει το κλεας :)
ReplyDeleteη μόνη φορά που δεν θα με πειράξει το αργά!
αύριο ειναι τσικνοπέμπτη;
ReplyDeleteπως περνάει ο καιρος;!
καλά, εγω θα κανω τυροπέμπτη :ΡΡ
γεια σου Κική μου :))
AΠ! Όλα καλά Κική μου, αλλά Τσικνοπέμπτη, χωρίς BBQ (πω πω ξενέρωτο που ακούγεται το ψήσιμο σε κάρβουνα με αυτή τη διάλεκτο...) δεν γίνεται!
ReplyDeleteΝα γίνει σαν θυσία! Με την φωτιά ζωντανή, τα κρέατα, την τσίκνα να ανεβαίνει στον ουρανό... Όπως έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες! Με τον Διόνυσο αγκαζέ! (Πως να καταλάβουν τέτοια στην Ν Αφρική? Ούτε απόκριες δεν έχουν, μασκαρεύονται όμως όποτε τους έρθει...)
Πολύ ωραίες οι μπριζόλες σου, σε κάθε περίπτωση! Και ωραία όσα μας λες για τα έθιμα στο νησί και την Πάτρα! Πολύ ωραίο ποστ!
Ηρθα κι εγώ πάνω απ'το τηγάνι σας να τσικνιστώ (με τις μυρωδιές τουλάχιστον)...
ReplyDelete:)))
Πολύ πολύ ενδιαφέρουσα η περιγραφή των εθίμων Κική!!Μπορώ να πω, [και μην με παραξηγήσετε] πιο πολύ και απο τις μπριζόλες!!Και αυτό γιατί, την τσικνοπέμτη, στριμωξίδι, ξεστριμωξίδι, αν δεν βγούμε έξω ,νομιζουμε οτι κάτι δεν μας πάει καλά!!! Φιλάκια και του χρόνου να είμαστε καλά!!!..
ReplyDeleteμμμμ....εμεις αυριο θα τσικνιστουμε στο σχολειο....250 σουβλακια ψησαμε περσι... :)
ReplyDeleteμου αρεσει πολυ το φασκομηλο στις χοιρινες μπριζολες...
Με το καλο αυριο να τσικνισετε Κικη.Καλες αποκριες να εχετε.
ReplyDeleteWitch , μας βγήκες vegeterian, τι να σε κάνουμε;
ReplyDelete;-)
Μαριλένα , καλή Τυροπέμπτη!!! Χαχα!
Αγγελική Ν , με τον παλιόκαιρο που έχουμε εδώ (όλο βροχή) που να τσικνίσουμε οι άνθρωποι; Πάντως κανα σουβλάκι θα το χτυπήσω αύριο!
Ισιδώρα , μύρισες το φασκόμηλο;
Όλγα , το στριμωξίδι το έχουμε κόψει αφού την άλλη μέρα είναι καθημερινή. Για να μην μιλήσω για τα διαβάσματα των παιδιών...
Κουκ κι εδώ το κάνουν σε κάποια σχολεία! Καλά να περάσετε!
Δημιουργία ευχαριστώ! Καλά να περάσετε κι εσείς!
Λοιπον Κικιτσα, αυτο με μακαροναδα.. το λιγουρευομαι. Καλα που ηρθα εδω αποψε, κονταψα να ξεχασω οτι αυριο ειναι Τσικνοπεμπτη.
ReplyDeleteΔέσποινα...βάζεις ιδέες!!!
ReplyDeleteΆντε να βοηθήσουμε να φτάσει η τσίκνα μας μέχρι εκεί!
πάντα συγκινούμαι με το παραμικρό άκουσμα για την παλιά πόλη και την Γερμανού ....αχ...
ReplyDeleteμπράβο Κική! πάντα επίκαιρη ;)
Και το φασκόμηλο και το κρασί και τα πιπέρια..:)
ReplyDeleteΤο φασκόμηλο μαζεμένο απ'τα χεράκια σας φαντάζομαι...
Natassa , έχω να βρεθώ τέτοια μέρα εκεί, 21 χρόνια...
ReplyDeleteΙσιδώρα , το φασκόμηλο μαζεμένο από τα χέρια άλλης χρυσοχέρας! Guess whose! By the way, εδώ ο τόπος είναι γεμάτος!
χάρμα οι μπριΤζόλες σου κικι μου εγώ τσίκνισα με τζουτζουκάκια στο φούρνο,
ReplyDeleteτις μπούλες τις έχουμε και στην Αρκαδία και θυμάμαι πως και πριν μερικά χρόνια ακόμα, οι Αρκάδες της περιοχής εδώ , το κρατάγαν το εθιμο και εμεις τα μικρά τα κ....ε πάνω μας από φόβο!!! χαχαχα!!!!!τι μου θύμησες....
Τσικνίστικα για τα καλά η δόλια!
ReplyDeleteΝόστιμες φαίνονται οι μπριζόλίτσες!
Φιλάκια και καλές απόκριες καλή μου!
Σαντιγύ κι εσύ φοβόσουν τις μπούλες; Μια φορά κόντεψα να τα κάνω πάνω μου! Χαχαχα! Ιστορία ετούτη...που να σας τα λέω... Και του χρόνου!
ReplyDeleteΜάτα , κανένα τζακάκι να τσικνίσεις εκεί; Και του χρόνου! Ευχαριστώ!